LECTORI. In poematis Horatianis recensendis codicum manuscriptorum vel saltem scholiastarum lectiones nunquam non adhibui ; quae vero ex conjectura profectae sint a contextu procul relegavi. Ii igitur qui editiones Bentleianas in manibus habeant in nostris plurimas lectiones notis vulgaribus diversas invenient. Orellii idicio sub rarius dissensimus. cum notae omnino absint de duobus dus videtur. In Carminum, Lib. I. punxi, ex quo systefluit 0, nec ab ullo post citico ai autem mihi credant pulos ludorum Elcorum tur; per “Terrarum domiquos Martialis (Ep. XIV. nos” vocat; ut alibi de LECTORI. In poematis Horatianis recensendis codicum manuscriptorum vel saltem scholiastarum lectiones nunquam non adhibui ; quae vero ex conjectura profectae sint a contextu procul relegavi. Ii igitur qui editiones Bentleianas in manibus habeant in nostris plurimas lectiones notis et vulgaribus diversas invenient. Orellii judicio subinde sed rarius dissensimus. Ab hac editione cum notae omnino absint de duobus locis lector monendus videtur. In Carminum, Lib. I. Od. ii. 5, ad finem, plene interpunxi, ex quo systemate nova profluit interpretatio, nec ab ullo post Rutgersium critico probata. Qui antem mihi credant in versibus iii—v Graeciae populos ludorum Elcorum avidos significari arbitrabuntur; per “Terrarum dominos,” contra, Romanos, quos Martialis (Ep. xiv. 123) “Romanos rerum dominos” vocat; ut alibi de Roma ipsa scribit, "Terrarum dea gentiumque" (XII. 8), et de Domitiano principe “Terrarum dominus deusque |