novam XXXVI.

nova col

filio.

XXXVI. Poftea Bafilius Mace collectionem inftituit, defiderans. Juftinia- Deinde neo corpore brevitatem, perfpicuitatem or- lectio tédinemque concinnum. Cedren. mal. p. 568. tata a BaLeon. Imper. procm. ad Bafilica, Sed morte præventus non nifi epitomen edidit codicis Juftinianei, quam πρόχειρον 3 νόμων adpellavit. Periit hoc opus præter fragmenta quædam de nuptiis. Jo Leuncl. Jur. Graco Rom. Lib. II. p. 86. aliudque apud Baron. Ann.

DCCCXXVI. n. XII.

XXXVII. In labore illo Bafilio, idem qui XXXVII. in imperio fucceffit Leo, filius, infigni rerum Et Leone. fcientia og vel poops cognomen adeptus. Et is quidem edidit βασιλικά νομιμα, vel Siaries Barinixas ex pandectis & codice, omiffis tamen jureconfultorum & Imperatorum nominibus, compilata. Suares 1.c.

Nec non

genneta.

XXXVIII. Denique Conftantinus Porphy- XXXVII rogenneta, frater Leonis natu minor edidit re- Conftanpetitam βασιλικῶν præle&tionem, quæ & πρό tino Por χειρον μέγα, ut & τὸ πλάτος τῶν νομών nec non phyroTanaros abfolute appellatur. Et hæc ipfa funt unde nailla Baomne, quorum libros XXVIII, XXIX, tum opus XXX, XLV, XLVI, XLVII, XLVIII, edidit BariniGentianus Hervetus. Parif. clɔɔшxã. Librum *xwv. LX, Jac. Cujacius, utraque conjunctim fub titulo βασιλικῶν διατάξεων Dionyf. Gothofre. dus Hanov. 1606. fol. Lib. XXXVIII. & XXXIX. ex Cujacii fchedis emifit Car. Labbæus Parif clɔlǝcıx. Integra Band (1) Græca & Latina

B 2

(i) Libri tamen XIX. XXXI. XXXII. XXXIII. XXXIV.XXXV.XXXVI.XXXVII.XXXVIII.

XXXIX.

Variæ e

tina debemus Car. Annib. Fabrotto, qui ea publicavit Parif. 1607.f. Tomis VII.

XXXIX. Succeffere variæ epitomæ, quales pitoma funt I. ) πρόχειρον μικρόν ab iifdem Inperainde con- toribus confectum, quod & Exλong widiop woɛwv nomine venit. (k) II.) Index vominav

sofpov per alphabeti feriem digeftus, a Jo. Sambuco Pannonio Tarenti repertus & fub titulo ἐκλογῆς βασιλικῆς editus a Jo. Leunclavio Bafil.1576. Auctor fertur Romanus Lacapenus. Vid. Cujac. obf. XVIII, 37. III. ) Mich. Attaliota, judicis & Procof. Tovnu feu payμaran tempore Michaelis Duca compilata. (1) IV.) Michaelis Pfellifynopfis, qua jus compendiariu verfibus politicis complexus eft. (m)V.) πpó

χειρου

XLIII. XLIV. XLIX. & LIX. non funt au-
thentici, fed a Fabrotto ex Synopf Bar,
& Theodoro Hermopolita, Conftant. Harme-
nopulo & Cujacii Commentariis utcumque
compilati. Forfan ii etiamnum in bibliotheca
quadam latitant. Ita ominabar fecundam edi
tionem quum pararem. Vatem me fuiffe haud
vanum, nuper demum intellexi Amstelodami
ex V. A. Corn. a Byukershoeck, qui fe bonam
horum partem a juvene nobili, Parifiis redeun-
te nactum referebat. Grarulamur fæculo hunc
thefaurum, maxime fi obftetricias viri doctif
fimi manus experietur.

(k) Ejus titulos priores XXVIII. exhibet Jo. Leun-
clau.jur. Graco Rom. Tom. II. p. 79. Conf. Lam-
bec. bibl. Vind.Lib.v.p.162.& Lib.VI.p.24.25.
(1) Edidit illud πόνυμα fub titulo στο ψις ώσανεί
ouvofeus Jo. Leunclau. Tom. II. p. 1.
(m) Prodiit ea fynopfis cum aliis quibufdam
Mich. Plelh opufculis cura Franc. Bolqueti
Parif. 1632. 8.

Xepov Conftantini Harmenopoli, qui circa annum clɔ ccCXLV. floruit (») ex Bafilicis contractum, & nuncupatum eßißrov. Ei non abfimile VI. Antiochi Balfamonis póxerpov, & fi qua funt hujus generis alia.

XL. Denique Turca, capta Constantino- XL. Finis poli, & Græcorum imperio, & juris Roma- juris Juftinianei ni in oriente ftudio finem fecerunt, dubium- in orienque est an in Turcicis dicafteriis quædam te. juris Juftinianei reliquiæ ferventur: Vid. Groenevveg. ad proœm. Inftit. num. I. Feltmann, ad L. 22. §. 3. D. de orig. jur. Pagenftech. Scilim. Manip. 2. pag. 105. Leonis certe novellas hodienum in Græcia non extra ufum effe, patet ex Christ. Angeli de ftatu eccl. Graca p. 112.0 115. & obfervavit id Bynkersh. Obf. IV, 1. p. 385.

incremé

ta in oc

XLI. At in occidente a fæculo XII. ma- XLI.Ejus gis magifque in academias & fora irrepere coepit jus Juftinianeum, cujus tot ex eo tem- cidente. pore prodierunt editiones, gloffa, commentarii, paratitla, fyftemata, compendia, ut eorum mole & multitudine laboremus.

rum tra

XLII. Quum Juftinianus §. 3. hujus proce- XLII. Ra. mii & §. 2. fequentis tituli nonnulla quoque de tio vete docendæ difcendæque jurifprudentiæ ratione &andi jus moneat; licebit & nobis ea de re ex antiqui- civile. tatibus differere. Juris fcientiam olim in latenti habebant patricii, (o) nec temere fole

B 3

baut

(n) Editus eft Harmenopolus Græcæ & Latine cum notis Jo. Merceri & Dionyfii Gothofredi Gen. 1587. 4.

(o) Hinc eft quod jureconfulti adpellantur

bant quemquam, nifi fui ordinis, hifce facris initiare. Cicero de offic. II, 19. Cum multa praclara majorum, tum quod optime conftituti juris civilis fummo femper in honore fuit cognitio atque interpretatio. Quam quidem anre hanc confu fionem temporum in POSSESSIONE SUA PRINCIPES retinuerunt: nunc ut honoris, ut omnis dignitatis gradus, fit hujus fcientia fplen dor deletus eft. Addi poterit ejufdem Ciceronis Oratio pro Murana XII. & de Oratore I, 41. Et videtur fane antiquiffimis temporibus jurif prudentia veluti traditione quadam confervata inter patricios, ufu magis quam inftitutione addifci confueviffe. Quod non difficile erat in tanta Romanarum legum paucitate. XLII. XLIII. Primus veterum hanc confuetudiMetho- nem mitigavit Tiberius Coruncanius, primus dem tra- e plebe Pontifex Maximus, anno U. C. Iɔ. dendi ju- Is enim odio patriciorum juris cognitionem, rifprudé quam alii in latenti habuerunt, paullo amplius

dus corfi

tiam.

divulgavit, & difcentibus fe dare coepit. L. 2. S.35. D. de O.J. Ejus Exemplum deinde fequuti funt alii, veluti Q. Mutius Scævola, C. Aquilius Gallus, L. Lucilius Balbus, T. Juventius, Q. Cornelius Maximus, & inprimis Servius Sulpicius, quorum ex ædibus, tamquam ex

equo

principes civitatis. Cujac. ad Pompon. L. 2. S. 35. D. de Orig. jur. p. 1188. maximique viri, Pompon. d. L. 2. §. 35. Hinc illa Mucii objurgatio: Turpe effe patricio & nebili, &cauffas oranti, jus, in quo verfaretur, ignorare. L. 2. §. 43. eod. Conf. G. Schubart. de fatis Jurifp. Rom. Ex. I, 16. p. 28.

equo Trojano, magna præftantiffimorum ju-
reconfultorum frequentia prodiit. Quum ve-
ro hi omnes ampliffimos in urbe honores gel-
ferint; facile eft ad exiftimandum, eos non
fcholas aperuiffe, aut levi didaftro invitatos
fubfellia pofuiffe difcentibus. Sed folebant,
quum de jure confulentibus refponderent, ad-
mittere juvenes, qui audirent, notarentque
refponfa, rationemque tradendi atque inter-
pretandi juris, adeoque una opera & confu
lentibus & difcentibus fatisfacere. Cicero in
Oratore ad Brut. XLI. Jus civile docere, femper
pulchrum fuit, hominumque clariffimorum difci-
pulis floruerunt domus. Et paucis interjectis:
Alteros refpondentes audire fat erat, ut ii qui
docerent, nullum fibi ad eam rem tempus ipfi fe-
ponerent, fed eodem tempore & difcentibus fa-
tisfacerent,& confulentibus. Ac denique in
Bruto LXXXIX. Ego autem, juris civilis ftudio,
multum opera dabam Q. Scavole, P. F. qui
quamquam nemini fe ad docendum dabat, tamen
confulentibus refpondendo, ftudiofos audiendi do-
cebat. Ex quibus patet, ufu magis atque exer-
citatione,
, quam doctrina, veteres ad tantam
de jure refpondendi facultatem adspirasse.

ridicago

mana.

XLIV. Sub Chriftianis Imperatoribus pu- XLIV. blica Romæ fchola floruit, jurifprudentiæ et- Scholajuiam ftudiis confecrata, de qua infra dicemus Lib. I. Tit.-XXV. n. XX. fequ. Docuerunt in ea fchola jureconfulti vel Anteceffores duo tempore Theodofii junioris. L. un. C. Theod. de Stud. lib. urb. Rom. & Const. antea tamen eodem inftituto, › quo veteres erant ufi, juvenes domi habuiffe videntur Papinianus, de cujus difcipuB 4

lis