incurrit: qua ingravescente, ecclesiæ sacramentis munitus in Domino obdormivit 22 Novembris, anno 1521, juxta hunc versum: FRANCISCVS MELVN FVRNIS OBIIT FESTO CECILIA. Obitum habet in calendario Morin. ecclesiæ 20 die mensis novembris. JOANNES A LOTHARINGIA, EPISCOPUS LXII, HUJUS NOMINIS SEXTUS. Factus est episcopus Morinensis qui et archiepiscopus Narbonensis et Virdunensis episcopus; filius Renati Lotharingiæ ducis, introitum suum in urbem Morinensem non fecit, sed regis curiam tanquam unus ex amicis ejus, semper incoluit. Sub hoc episcopo jurisdictio episcopatus in duo dividitur, una pars oppidum Iprense in Flandria occupavit, altera Morinis remanente. Hic die 9 aprilis, anno 1498, natus quadriennis fit coadjutor episcopatus Metensis, anno 1502: plures ei episcopatus fuere collocati. Tuldensis anno 1517; anno 20, archiepiscopatus Narbonensis; anno 23, Verdunensis; 24, Luxcionensis vel Lucionensis; 33, Valentinensis, eodemque anno archiepiscopatus Remensis; 36 archiepiscopatus Lugdunensis, eodem anno Albiensis et aliquando Morinensis, ex quibus tres optimos retinuit: Tuldensem, Albiensem et Narbonensem. Abbas etiam fuit cœnobiorum Gorgiensis, Fiscanensis, Cluniacensis et majoris monasterii. Fuit cardinalis tituli S. Onuphrii creatus à Leone 10, die 28 maii, anno 1550; sepultus Nanceii apud Franciscanos. Vide de hoc plura tam apud Ciacon. in vit. Pont. in Leone 10, tom. 11, pag. 1429, et apud P. Frison in sua Gall. purp. ad annum 1518 pag. 565. PHILIPPUS DE CAMERA, EPISCOPUS LXIII, HUJUS NOMINIS SECUNDUS. Ex abbate Corbiensi fit Morinensis episcopus post Joannem de Lotharingia; accepit cardinalatum a Clemente septimo, die 7 novembris, anno 1533, tituli S. Martini in montibus; post, titulum S. Mariæ Transtiberinæ, ac postea episcopus cardinalis Tusculanus. Obiit Romæ 21 die februarii, anno 1550; sepultus apud templum Minimorum SS. Trinitatis in monte Pincio. Vide de illo apud Ciacon. in vit. Pont. ad Clementem septimum, tom. II, pag. 1480 et apud P. Frison, in sua Gall. purp. ad annum 1533, pag. 584. FRANCISCUS DE CREQUY, EPISCOPUS LXIV, HUJUS NOMINIS SECUndus. Episcopus Morinensis à pontifice confirmatus anno 1539, die 15 junii, suum introitum in ecclesiam Morinensem fecit magna nobilitate comitante, anno 1548, die 11 mensis julii. Ipris in ecclesiâ S. Martini, sacramentum confirmationis et clericalem tonsuram contulit: obiit anno 1552. Successit à Francorum rege nominatus: ANTONIUS DE CREQUY, EPISCOPUS LXV, HUJUS NOMINIS SECUNDUS. Frater predecessoris sui, Francisci, anno 1553, quo anno DeLetI MorInI, fit episcopus; qui civitate et ecclesia Morinensi destructis, fit Nanetensis episcopus, inde Ambianensis et cardinalis creatus a Pio quarto, anno 1565, die 12 martii, tituli S. Triphonis. Hic Ambianensis episcopus factus univit episcopatui abbatiam S. Martini de Jumelles, quod moriens indoluit fecisse: morbo calculi acutissimo laborante, medici convenere de remedio deliberaturi; unusquisque eorum censuit ut Antonius rem cum muliere haberet: quod illi significatum. Verum optimus cardinalis: absit, inquit, ut jacturam æternam animæ faciam pro sanitate temporanea cadaveris. Obiit anno 1574, die 20 junii, et in sua cathedrali sepultus Ambiani. Magnam pecuniarum summam variis ecclesiis ad pios usus contulit. In ecclesia Ambianensi dotavit precones verbi Dei in quadragesima. Vide de hoc episcopo Ciaconium de vit. Pont. in Pio quarto, tom. 11, pag. 1679, et Petr. Frison in sua Gallia purpurata ad annum 1565, pag. 630. EXPLICIT CATHALOGUS EPISCOPORUM MORINENSIUM, DESCRIPTUS 14 APRILIS 1645. Robertus de Gebennis vocatus et coronatus 31 Octobris, anno 1578; qui Avignio post plures annos sui Pontificatus obiit, die 16 Septembris, anno Domini 1394. Hic ecclesiæ Morinensi plurima previlegia et beneficia concessit: vide fol. 23. Ecclesia cathedralis B. Mariæ Virginis Morinensis cepit anno 605, Bonifacio tertio Pontifice, Phoca imperatore, Clothario secundo rege Francorum, et deleta est anno 1553, Julio tertio Pontifice, Carolo quinto imperatore, Henrico secundo rege Francorum, unde constat illam exstitisse annis 948, sub Pontificibus Romanis 159 etc. Seriem Episcoporum Morinensium edidit quoque SANDERUS, in sua Flandria illustrata, edit. 2, tom. II, p. 386. |