Iprensem nominatus; qui ante acceptas confirmationis Bullas, morte præripitur. Post quem anno 1648 nominatur Ambrosius Capello; sed urbe Episcopali à Gallis occupata, hæc nominatio effectu caruit.

FRANCISCUS JOAN. DE ROBLES, INSULENSIS.
11 Octobris 1654.18 Maii 1659, æt. 63.

Franciscus Jo. de Robles, ex comitibus de Annapes, nascitur anno 1595. Coadjutor ab anno 1624, Caij Antonii Hopperi [filii Joachimi, Philippo II, à consiliis status Belgici, de quo pag. 23 et 81: insignis ecclesiæ D. Petri Lovanii Præpositi; eoque titulo Academiæ Cancellarii] Franciscus huic anno 1634 in utraque hac dignitate succedit. Idem regio Nosocomio, vulgò het spaens-Gasthuys, nunc het Arzenael, Mechliniæ à Philippo II, erecto; sacrique Oratorii Bruxellis præfectus; Gubernatori, Archiduci Leopoldo Guillielmo, major fuit eleemosynarius, tum anno 1632 ad infulas Iprenses nominatus, 11 Octobris 1654 Bruxellis in sacello aulæ Regiæ consecratur.

Episcopalem Sedem per quinque annos, tempore, ut plurimum turbido, tenuit. Nam præter mala, qua Castellania Iprensis patiebatur, ob bellum adversus Hispanos ab anno 1688 à Gallis concitatum, ipsa etiam Episcopalis civitas anno 1653 quatriduana obsidione ab hoste intercepta fuit. Itaque nec viro pacifico datum, ut quod spe gustavit publicæ pacis bonum, eo frueretur. Catharro abreptus, die 18 Maii 1659, Insulis vita fungitur; Ipris necdùm Domino suo restitutis. Sepultus fuit in choro suæ ecclesiæ Cathedralis, sub lapide marmoreo cum epitaphio

Vacavit Sedes annis quinque, Jacobus de la Torre, Archiepiscopus Ephesinus (qui consecrationi Episcopi nostri adstiterat assistens, per Belgium fœderatum Vicarius Apostolicus) dicitur ad Episcopatum Iprensem nominatus fuisse. Vid. Batavia Sacra, pag. 461.

MARTINUS PRATS, BRUXELLENSIS.

2 Februarii 1665.

7 Octobris 1671, æt. 68.

Nascitur anno 1603, ex illustri familia, de qua vid. A. SANDERI, Flandria, tom. II, pag. 314. J. V. Licentiatus, fit anno 1626, Canonicus Ecclesiae cathedralis Atrebatensis; tum Consiliarius, nomine Regis Philippi IV et Isabella Gubernatricis, residens in curia Romana, pro negotiis Belgicis; dein anno 1642, Præpositus Ecclesiæ S. Piati Secliniensis; demum anno 1647, Decanus Ecclesiæ SS. Michaelis et Gudula Bruxellis;

Vicarius generalis delegatus ad exercitus Regios in Belgio; ac judex Synodalis; tandem ad dignitatis augmentum Iprensis Episcopus designatur.

Anno 1665, 17 Januarii, Bruxellis consecratur, cum die 4 ejusdem mensis ibidem habita fuisset Episcoporum Congregatio. Die 14 Martii subsequenti solemniter Ipris receptus; ac muneribus per septem annos fortiter et suaviter functus, cursum Martinus consummavit; namque dum occidentalem Diœcesis suæ partem, ut vigilans Pastor, visitaret, Dunkerkæ obiit, 7 Octobris 1671. Cadaver Ipras translatum in choro cathedralis Ecclesiæ depositum fuit, cor in monumento familiæ Bruxellis.

HENRICUS VAN HALMALE, ANTVERPIENSIS,

28 Octobris 1672.19 Aprilis 1676, æt. 52.

Henricus nobili loco ortus, J. V. Licentiatus Lovanii; Cathedralis Ecclesiæ Antverpiensis primum Canonicus, tum Officialis, ac demum anno 1658 Decanus. Consecratur Mechliniæ Episcopus Iprensis 28 Octobris 1672 ac subsequenti 23 Decembris Ipras solemni pompa ingressus est.

Quadriennio præfuit, ediditque anno 1673, 20 Februarii, Decretum circa Ordinandos, quod extat in Collectione statutorum Iprensium, anni 1673, pag. 411-424.

Obiit redux ex visitatione Furnensi, 19 Aprilis, 1676; sepultus in choro ecclesiæ Cathedralis. Vacat Sedes amplius biennio.

GUILIELMUS HERINCX, HELMONDANUS.

21 Novembris 1677. 17 Augusti 1678, æt. 59.

Natus Helmondæ, in generali Artium promotione anni 1636, Lovanii, in pædagogio Porci, sextum locum obtinuit. Ordini dein minorum Recollectorum in conventu Lovaniensi nomen dedit. Ob virtutem et omnimodam eruditionem, ad Iprenses infulas assumptus, Bruxellis in ecclesia Minoritarum, 24 Octobris 1677, inauguratur; ac 21 Novembris sequenti, solemnem Episcopatus sui adiit possessionem. Eximias viri dotes Europa, quam pœne omnem, munerum suorum causa, peragravit, suspexit, ac cum fructu sensit. Raptus est 17 Augusti, 1678, nondum decimo sui Episcopatus mense elapso. Sepultus in choro Cathedralis Ecclesiæ à latere dextro Cornelii Jansenii. Auctor est, Summæ Theologiæ Scholastica et Moralis, in quatuor tomos digestæ, Antverpia, 1660, 3 vol. in-folio editæ.

Eodem anno, quo Guilielmus noster è vivis excessit, Ipras sibi subjecerat Ludovicus XIV. Is ad vacantem Episcopatum anno 1679 nominaverat Jacobum de Lieres, Cathedralis ecclesiæ Audomarensis Canonicum et anno 1677 Decanum. At Innocentius XI hanc non agnovit nominationem; cui Jacobus renuncians, ac Vicarii generalis munere fungens, Audomaropoli tranquille vixit; mortuus 6 Septembris 1703. Ecclesia Iprensis, per annos quindecim viduata pastore, per Vicarios generales administrata fuit.

MARTINUS DE RATABON, PARISIENSIS.

15 Decembris 1693, translatus 1713.

"

Anno 1686 compositis difficultatibus, quæ inter curiam Romanam et Regem Galliæ emerserant, Ludovicus XIV, rex christianissimus, Martinum de Ratabon, ad Iprensem Cathedram nominat. Is à Pontifice confirmatus ac 6 Decembris 1693, Parisiis consecratus, Iprensi Cathedræ primus, non Belga, potitus fuit. Martinus 16 Maii anni 1694 solem nem fecit in urbem Episcopalem ingressum: cum antea 15 Decembris 1693 per procuratorem suæ Sedis cæpisset possessionem. Hunc Episcopatum per annos fere 19 summa vigilantia administravit. Quoniam Iprensis civitas sub dominio tunc erat Regis Galliæ, Suffraganeus quamvis esset Archiepiscopi Mechliniensis, Congregationi tamen Episcoporum, anni 1697, non interfuit. Anno 1696 edidit Articulos, à Decanis in visitatione sui districtus proponendos. Palatium Ipris à fundamentis exstruxit. Bullam Clementis XI quæ incipit: Vineam Domini promulgavit.

Postquam præ cum suo territorio, pace Ultrajectina anni 1713, iterum dominio Caroli VI accesserant; Martinus Episcopatum in manus Regis reposuit, eodem anno nominatus ad Episcopatum Vivariensem. Quæ illic deinceps gesserit, vide pag. 561 et 562. Obiit Parisiis die 10 Junii, anno 1728. Eique Ipris fuit parentatum.

CAROLUS FRANCISCUS GUIDO DE LAVAL-MONTMORENCY.
23 Aprilis 1743. 26 Augusti 1713, æt. 46.

Hic ad Episcopatum Iprensem à Ludovico XIV, Galliarum rege nominatur, ineunte anno 1713, paulo ante quam Ipra Carolo VI Cæsari per Tractatum pacis ultrajectinæ, cederetur. Carolus ex primaria nobilitatis familia apud Gallos oriundus, Tornaci primum Canonicus, tum Archiepiscopi Cameracensis, Francisci Salignac de Fénélon Vicarius generalis extitit. Ab eodem archipræsule 23 aprilis consecratur, mox sui episcopatus adiit

possessionem. Verum octiduo post febri phthisica correptus, quatuor mensibus elapsis, die 26 Augusti 1713, occubuit, cum vixisset annos 45, sepultus in choro, ex Iprensis capituli voto, cum ille testamento declarasset, velle se in cæmiterio inter pauperes sepeliri. Vide A. SANDERI, Flandria novæ editionis, tom. 11, pag. 329. Notari meretur, Carolum de Montmorency, Cameraci, ab archiepiscopo FENELONIO, nullo assistente Episcopo Provinciæ Mechliniensis, ad quam ex Bulla erectionis Iprensis Episcopatus spectabat, consecratum fuisse.

Vacavit Sedes post ejus mortem septem annis ac octo mensibus. Thoma Philippo de Alsatia; primum à Pontifice Clemente XI dein à Carolo VI Imperatore; et (quod insolitum) Jo. Carolo de Cupere, à Potestatibus maritimis, ad Iprensem Cathedram interim nominatis.

JOAN. BAPTISTA DE SMET, LOKERENSIS.

26 Martii 1721 - translatus 2 Martii 1732.

Natus 1 Februarii 1674, in Lokeren, celebri Wasia municipio, absolutis humaniorum literarum studiis, Philosophiam audivit Lovanii in Pædagogio Castri; nunc penitus destructo, cum amplo suo ac insigni sacello. (Hujus ultimus Regens fuit Petrus Theodorus Verhaegen, 21 Junii 1791. S. T. L. nunc canonicus ac Officialis Ecclesiæ Gandensis).

In generali Artium promotione anni 1694, Joannes noster primum adeptus locum, ex subregente pædagogii Castri, fit philosophiæ professor. Anno 1703, in Facultate Theologica Licentiæ gradu auctus, anno 1704, ad Plebaniam in ecclesia SS. Michaelis et Gudula Bruxellis; ac necdum vertente anno, ad ecclesiæ Metropolitana Mechliniensis canonicatum graduatum eligitur; loco Joannis Lacman, S. T. D. 19 Septembris eodem anno defuncti: cui etiam in Seminarii Archiepiscopalis præsidentia successit. Possessionem Præbendæ graduate adeptus est anno 1705, 29 Aprilis. Munia insuper alia Mechliniæ sibi commissa, sedulo obivit. Fuit enim Pœnitentiarius ab Archiepiscopo Thoma Philippo anno 1717, designatus; Examinator Synodalis; librorum Censor, et aliquoties Vicarius generalis, ab eodem Archiepiscopo constitutus.

Anno 1718, à Carolo VI, cæsare, ad Episcopatum Iprensem nominatus, Romæ tarde confirmationem obtinuit, nimirum 19 Martii 1721. Quam vero ob causam per duos et amplius annos dilata fuerit confirmatio, ignoramus. Consecratus Mechliniæ 20 Aprilis ejusdem anni 1721, per Petrum Josephum de Francken-Sierstorff, Episcopum Antverpiensem (quippe Archiepiscopus Romam ad Conclave profectus fuerat, defuncto 21 Martii Clemente XI, papa) Iprensem Ecclesiam annis prope decem strenue ac prudenter administravit.

Anno 1730, ad Episcopatum Gandavensem à serenissima Archiduce Maria Elizabetha, Belgii Gubernatrice, nominatus, obtentis à sancta Sede translationis Bullis, possessionem novæ Sedis accepit, 2 Martii 1732.

GUILIELMUS DELVAULX, EX BLEHEM.

13 Maii 1732.12 Octobris 1761.

Lovanii in Pædagogio Porci octavum primæ lineæ locum, cum anno 1700, obtinuisset; Theologicis disciplinis operam dare cæpit in collegio Adriani VI, eo successu, ut 1 Decembris anni 1716, lauream Doctoralem in S. Theologica Facultate fuerit adeptus. His dotibus convenientia nactus est munia. Theologiam, Lector in perantiqua abbatia S. Gertrudis, exposuit; factus dein Pastor in ejusdem Abbatiæ Basilica, quæ parochiali jure anno 1252, donata fuit. Anno 1720, collegii Viglii Præses; tum Archipresbyter districtus Lovaniensis constituitur. Insuper professor fuit ordinarius ac S. Facultatis Theologica Doctor regens, nec non Universitatis pro tempore Rector. Demum illustria, in his obeundis muniis, Guilielmi merita, eum ad supremum in Ecclesia Iprensi Sacerdotium extulerunt. Inauguratus Mechliniæ, 23 Maii, Dominica sexta post Pascha, anno 1732, solemniter 18 Julii insequentis, Ipris receptus fuit; cum antea per procuratorum 13 Maii, suæ Ecclesiæ possessionem adiisset.

Continuo totum se gregis sui saluti Guilielmus impendit. Jam ab anno 1733, Decembris die XI, saluberrimam ediderat Ordinationem, 22 articulis comprehensam, qua inter alia "mandat omnibus Dioecesis Pastoribus, ut quam primum sibi com,, parent librum Statutorum in Synodis Episcopatus... et Decretorum... quem in suis visitationibus sibi ostendi curabunt Deeani christianitatis. "Anno 1736, 18 Junii, statuit, neminem in possessionem beneficii inducendum," nisi excepta prius ab eis Fidei professione, et juramento à Concilio Provinc. Mechlin. " anni 1670, titulo 17, cap. 1 et 2 præscripto: item alio adhuc juramento, à se præscripto. Anno 1740, 27 Junii, corrigit abusus, qui irrepserant circa materiam matrimoniorum.

Præter relata illic Decreta, de Matrimoniis in Hollandia, digna insuper memoratu est, Benedicti XIV de 17 Septembris 1746, Constitutio, qua sponsis catholicis, qui in fœderati Belgii regionibus matrimonium attentarunt, quælibet conjugalis consuetudo interdicitur, donec matrimonium juxta normam Tridentini rite contraxerint. Extat tomo III, Bullarii pag. 588.

Finit in hoc Episcopo apud ANT. SANDERUM, Flandria tom. III, Episcoporum Iprensium series, cum horum iconibus et elogiis.

Vacavit Sedes anno integro. Vicarii generales, ac illorum Acta: de quibus vide pag. 569.