tium imponeret, non audenti in comparationem se demittere. Sed ex eo clarus, propria auditoria instituit, solitus proposita controversia sedens incipere, et calore demum provectus consurgere ac perorare. Declamabat autem genere P vario: 3 modo splendide atque adornate: 4 tum, ne usquequaque scholasticus existimaretur, circumcise ac sordide, et tantummodo trivialibus verbis. Egit et causas, verum rarius, dum amplissimam quamque or sectatur; nec alium in ulla locum, quam perorandi. Postea renun 1 Sic Edd. Jac. Gron. Oud. Ern. et seqq. jubente Drakenb. ad Liv. 111. 35. Vulg. dimitt. Paulo ante comparatione Ed. Lugd.-2 Pro incipere habent in opere Fouc. et Edd. ante Casaub. Correxere Faërn. Muret. et Schott. cum Mss.-3 Ita dederunt Steph. Cass. Casaub. et seqq. ut emendavit Muret. declamare aut genere v. Ed. Vinet. declamare aut gemere Mss. et Edd. Vett. et declamare servari potuisse censet Oud. ut pendeat a verbo solitus. Supra cal. densum Fouc.-4 Adeo ornate Heins. et Broukh. adorante Voss. adoranter Harl.-5 Muret. suadet tantum non. Tum verius et rarius Harl. Voss.6 Edd. ante R. Steph. quamquam. Emendarunt Muret. et Stat. qui mox NOTE illo modo, itaque implevit. Achill. Stat. • Solitus proposita controversia sedens in opere et calore demum provectus consurgere] Recte hunc Gabriel Faërnus locum distinguebat, ac restituebat: solitus proposita controversia sedens incipere, et calore demum provectus consurgere. Achill. Stat. P Gemere] Indignans scilicet. Achill. Stat. a Ne usquequaque scholasticus existimaretur] Scholasticum appellabant, qui in umbra circa fictas hypotheses se occuparet. Quintilianus libro XII. 'Cognoscere et præcepta vivendi perdiscere, et in foro nos experiri potuimus, dum scholastici sumus.' In aureo Longini libello ἀληθινοῖς λόyous, genuinis sermonibus, opponitur νόησις σχολαστική, sententia scholastica, sive puerilis, frigida, et ineptæ affectationis plena. Tí Tor' ovv, ait, τὸ μειρακιῶδές ἐστιν ; ἦ δῆλον, ὡς σχολαστικὴ νόησις ὑπὸ περιεργίας λήγουσα eis чuxpórnτa. Quid igitur, ait, puerile est? patet, velut sententia scholas tica præ nimia diligentia frigide desinens. Sed de varia acceptione hujus vocis diximus ad Capitolini Maximinos. Casaub. ■ Dum amplissimam quamquam] Legendum ut in vet. amplissimam quamque. Achill. Stat. • Nec alium in ulla locum, quam perorandi] Legi etiam fortasse possit, nec alio in illa loco. Achill. Stat. Nec alium in ulla locum quam perorandi] M. Tullins in Oratore: 'Miserationibus eo sum usus pluribus, quod, etiam si plures dicebamus, perorationem mihi tamen omnes relinquebant.' In Bruto ait ipse Brutus : 'de te quid optarent rei, quid ipse Hortensius judicaret, videbamus: qui, cum partiretur tecum causas, (sæpe enim interfui,) perorandi locum, ubi plurimum pollet oratio, semper tibi relinquebat. Casaub. t tiavit Foro, partim pudore, partim metu. Nam cum, in lite quadam centumvirali, adversario, quem ut impium erga parentes incessebat, jusjurandum, quasi per figuram sic obtulisset: 'Jura per patris matrisque cineres, qui inconditi jacent' et alia in hunc modum : arripiente eo conditionem, nec judicibus aspernantibus, non sine magna sui invidia negotium afflixit." Et rursus in cognitione cædis," Mediolani, apud L. Pisonem Proconsulem defendens reum, cum, cohibente lictore nimias laudantium voces, ita excanduisset, ut et, deplorato Italiæ statu, quasi iterum in formam provinciæ redigeretur, Marcum insuper Brutum, cujus statua in conspectu erat, invocaret, legum ac libertatis auctorem et vindicem, pæne pœnas luit. Jam autem senior ob vitium vomica Novariam rediit: convocataque plebe, causis, propter quas mori destinasset, diu, ac more concionantis," redditis, abstinuit cibo.* conj. nec alio in illa loco. Harl. operandi pro peror.-7 Harl. et Voss. sua inv. Postea et rursus cum in, &c. excanduit, ut deplor. &c. legit Muret. In Fouc, Pis. personalem, et cohiberent lictores, ut et in Voss. qui dein cum Harl. exhibet excanduisse, et ut de plicato Ital. nisi quod et omittit Harl. In Fouc. ut depl.-8 Fouc. st. in ispeum erat. In eodem infra vomice Novarium. Ascriptum erat in marg. Harl. ab ead. man. Hic antiquissimum exemplar desinit, et non integrum videtur. NOTE Quasi per figuram] Dixit ante in proœmio, per omneis figuras :' vel per figuram, s év TÚTY. Achill. Stat. " Negotium adflixit] Causam perdidit. Achill. Stat. In cognitione cædis] In judicio. Achill. Stat. w More concionantis] Concionem habentis, verba facientis. Achill. Stat. Deesse huic libro multum, intelligi potest ex catalogo Rhetorum eorum, qui principio utriusque mannscripti libri legitur: namque præter superiorum nomina, hæc etiam leguntur : L. CASTIUS PIUS. Q. CURTIUS RUFUS. L. STATIUS URSULUS. SEX JULIUS GABINIANUS. Cassii Parmensis versus, qui sequun- NOTE CASSII PARMENSIS ORPHEUS. vit, ea ab hoc scriptore fuit mutuatus, nos vicissim, quæ huc pertine ARGUTA primum cum plectra paren- bant, ex illo præstantissimo opere descripsimus, atque infra subjeci mus. L. CASTIUS PIUS. Chronicon Eusebii numero MMIV. in anno Augusti XXXI. • Cestius Smyrnæus Rhetor Latine Romæ docuit.' Multa de hoc Rhetore passim leguntur apud M. Senecam in Controversiarum libris. M. PORCIUS LATRO. Hieronymus numero MMXIII. in anno Augusti XL. Marcus Porcius Latro Latinus Declamator tædio duplicis quartanæ semet interficit.' L. STATIUS URSULUS. ChroniconEusebii numero MMLXXIV. in anno tertio Neronis: 'Statius Surculus Tolosensis in Galliis celeberrime Rhetoricam docet.' Legendum, Statius Ursulus, ut habent omnes codices Suetonii in nostro laterculo. Errorem eorum, qui Statium Papi Evulsosque suis scopulos radicibus nium poëtam cum hoc confundunt, Qui cupit æternæ donari frondis ho- tensis Romæ insignissime docet.' nore. Achill. Stat. Multa hodie in hoc libello desiderari, ex indice apparet, quem in vetustis codicibus repertum hujus editionis fronti præfiximus. Quoniam autem B. Hieronymus, ut antea dicebamus, quæcumque de Claris Oratoribus in Eusebii Chronico annota In nostro indice nomen Domitii non extat: sed nos judicium Scaligeri secuti sumus, qui etiam ista e libro Suetonii putabat esse descripta: est tamen dubitationi locus; quia Hieronymus ait ORATOR, non autem Rhetor. Sane Domitius etiam honores gessit in Rep. Prætor enim fuit ac Consul. videndus Dio. NOTE M. ANTONIUS LIBERALIS. Hier. numero MMLXIV. in anno Claudii nono: M. Antonius Liberalis Latinus Rhetor gravissimas inimicitias cum Palæmone exercet.' Cur non possit hic ille esse, cujus hodie exstat Μεταμορφώσεων συναγωγή, causam equidem video nullam. SEX. JULIUS GABINIANUS. Hieronymus numero MMXCII. in anno Vespasiani octavo, 'Gabinianus celeberrimi nominis Rhetor in Gallia docuit.' Meminit etiam alibi idem Hieron. ut annotat Scaliger. Isti sunt Rhetores Suetoniani, quorum in Eusebiano Chronico meminit Hieron. Existimat Scaliger ex eodem Tranquillo etiam alia esse desumta, quæ ibi leguntur: ut quæ in anno Augusti XXXIX. de M. Tullio Tirone Ciceronis liberto; et si qua his similia. Sunt et nonnulli in nostro laterculo, quorum in Chronico non meminit Hieronymus: velut Q. Curtius Rufus: quem illum esse cujus historia rerum Alexandri elegantissime scripta in doctorum manibus versatur, pene assentior viris eruditis sic existimantibus. At ille Curtius Rufus, cujus meminit Tacitus in XI. Annalium, cum nostro Rhetore nihil videtur commune habuisse. Casaub. PUBLII TERENTII AFRI, CARTHAGINIENSIS, VITA.' 2 [1.] PUBLIUS TERENTIUS AFER, Carthagine natus, servivit Romæ Terentio Lucano Senatori: a quo ob ingenium et formam non institutus modo liberaliter, sed et mature manumissus est. Quidam captum esse existimant : quod fieri nullo modo potuisse, Fenestella docet; cum inter finem secundi belli Punici et initium tertii natus sit et mortuus, nec, si a Numidis aut Gætulis captus sit, ad ducem Romanum pervenire potuisset, nullo commercio inter Italicos et Afros, nisi post deletam Carthaginem, cœpto. Hic cum multis nobilibus familiariter vixit, sed maxime cum Scipione Africano et C. Lælio, quibus etiam corporis gratia conciliatus existimatur, quod et ipsum Fenestella arguit, contendens, utroque majorem natu fuisse; 1 Hæc vita in nullis Vett. Edd. nec in ipsis Casanb. Edd, conspicitur. In Schild. exhibetur, et hinc in seqq.-2 Emend. Gron. Culleoni.—3 Gron. conj. dominum, probantib. Oud. Ern. Wolf. Mox Harl. mallet Italos.-4 Sic maluit Oud. cum Muret. Hareo, et plerisque, et ita Edd. Schild. Jac. Gron. Pitisc. Ern. Bip. et al. voci divinæ edidit Dan. Heins. divina voce Burm. alii NOTE a Terentio Lucano Senatori] An Terentio Culleoni? ut sit ille, quem major Africanus e captivitate liberavit. Gronov. b Ad ducem Romanum pervenire potuisset] Forte, ad dominum Romanum. Idem. |