O DE XIV. AD POST V MV M. EHR! fugaces, Postume, Postume Labuntur anni; nec pietas moram Afferet, indomitaeque morti. Non, si trecenis, quotquot cunt dies, Compescit unda, scilicet omnibus sive reges, Sive inopes erimus coloni. Frustra cruento Marte carebimus " Frustra per autumnos nocentem Corporibus metuemus Austrum : Visendus ater flumine languido Cocytus errans, et Danai genus Infame, damnatusque longi Sisyphus Aeolides laboris. Linquenda tellus, et domus, et placens Vxor; POSTUMO, ahi! volan, Postumo Gli anni, e a rugosa etade Che incalza, e a morte indomita Non d'ecatombe triplice Valti a l' inesorabile Plutone offrir, che Tizio, E'l trimembre Geríone Ne l'atro Stige serra, Guadoso a ogni uom, I doni de la terra. cui pascono Stringasi scettro, o vomere, Si cara a te consorte, neque harum , quas colis, arborum Te, praeter invisas cupressos, Vlla brevem dominum sequetur. Absumet heres Caecuba dignior et mero Tinget pavimentum superbum, Pontificum potiore coenis. Ne te seguir fra gli arbori, Che or nudri, fia permesso, Signor di breve imperio, Fuorchè al feral cipresso. L'erede tuo que' cecubi Dissiperà più saggio; Che cento chiavi or serbano Cui non spumeggia il simile IAM ODE XV. AM pauca aratro iugera regiae Moles relinquent: undique latius Extenta visentur Lucrino Stagna lacu; platanusque caelebs Evincet ulmos: tum violaria, et 2 Fertilibus domino priori: Tum spissa ramis laurea fervidos Auspiciis, veterumque norma. Privatus illis census erat brevis, Metata privatis opacam Porticus excipiebat Arcton : Nec fortuitum spernere cespitem |