Tu pias lætis animas reponis ODE XI. AD LEUCONOEN, Tu ne quæfieris, fcire nefas, quem mihi, quem tibi Finem di dederint, Leuconoe; nec Babylonios Tentaris numeros; ut melius, quicquid erit, pati; Seu plures hiemes, feu tribuit Jupiter ultimam, Quæ nunc oppofitis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et fpatio brevi Spem longam refeces: dum loquimur, fugerit invida Ætas. Carpe diem, quam minimum credula poftero. ODE XII. AD AUGUSTUM. QUEM virum, aut heroa lyrâ, vel acri Tibiâ, fumis celebrare, Clio? Quem deum? cujus recinet jocofa Nomen imago, Aut in umbrofis Heliconis oris, Aut fuper Pindo, gelidove in Hæmo; Unde vocalem temere infecuta Arte maternâ rapidos morantem Quid prius dicam folitis parentum Unde nil majus generatur ipfo, Nec viget quidquam fimile, aut fecundum: Prœliis audax, neque te filebo, Dicam et Alciden, puerofque Ledæ; Nobilem: quorum fimul alba nautis Defluit faxis agitatus humor: Romulum poft hos prius, an quietum Pompili regnum memorem, an superbos Tarquini fafces, dubito, an Catonis Nobile letum. Regulum, et Scauros, animæque magnæ Prodigum, Pœno fuperante, Paulum, Gratus infigni referam Camenâ, Fabriciumque : Hunc, et incomtis Curium capillis Crefcit occulto velut arbor ævo Fama Marcelli: micat inter omnes Julium fidus, velut inter ignes Gentis humanæ pater atque custos, Orte Saturno, tibi cura magni Cæfaris fatis data; tu fecundo Ille, feu Parthos Latio imminentes Te minor latum reget æquus orbem; Tu parum caftis inimica mittes ODE XIII. AD LYDIAM. CUм tu, Lydia, Telephi Cervicem rofeam, lactea Telephi Laudas brachia, væ! meum Fervens difficili bile tumet jecur. Tunc nec mens mihi, nec color Certâ fede manet; humor et in genas Furtim labitur, arguens Quam lentis penitus macerer ignibus. C Uror, feu tibi candidos Turparunt humeros immodica mero Rixæ; five puer furens Impreffit memorem dente labris notam. Non, fi me fatis audias, Speres perpetuum, dulcia barbare Lædentem oscula, quæ Venus Quintâ parte fui nectaris imbuit. Felices ter et amplius Quos irrupta tenet copula; nec, malis Divulfus querimoniis, Supremâ citius folvet amor die. ODE XIV. O NAVIS, referent in mare te novi Fluctus. O! quid agis? fortiter occupa Portum: nonne vides, ut Et malus celeri faucius Africo, Antennæque gemunt; ac fine funibus Vix durare carinæ Poffunt imperiofius |