sic fratres Helenae, lucida sidera, ventorumque regat pater obstrictis aliis praeter Iapyga, navis, quae tibi creditum debes Vergilium, finibus Atticis reddas incolumem precor et serves animae dimidium meae. illi robur et aes triplex circa pectus erat, qui fragilem truci commisit pelago ratem primus, nec timuit praecipitem Africum decertantem aquilonibus, nec tristis hyadas, nec rabiem noti, quo non arbiter Hadriae 5 10 15 maior, tollere seu ponere vult freta. quem mortis timuit gradum, qui siccis oculis monstra natantia, qui vidit mare turbidum et v OLVITUR acris hiemps grata vice veris et favoni, trahuntque siccas machinae carinas, ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni, nec prata canis albicant pruinis. iam Cytherea choros ducit Venus imminente luna, iunctaeque nymphis gratiae decentes alterno terram quatiunt pede, dum gravis Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas. nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, aut flore, terrae quem ferunt solutae; nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, seu poscat agna sive malit haedo. 5 pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas regumque turris. o beate Sesti, vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam. iam te premet nox fabulaeque manes 10 15 |