laudo manentem: si celeris quatit non est meum, si mugiat Africis addant avaro divitias mari: XXX. Exegi monumentum aere perennius regalique situ pyramidum altius, quod non imber edax, non Aquilo impotens possit diruere aut innumerabilis annoram series et fuga temporum. 5 non omnis moriar, multaque pars mei vitabit Libitinam: usque ego postera crescam laude recens, dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex. dicar, qua violens obstrepit Aufidus 10 et qua pauper aquae Daunus agrestium regnavit populorum, ex humili potens princeps Aeolium carmen ad Italos deduxisse modos. sume superbiam quaesitam meritis et mihi Delphica 15 lauro cinge volens, Melpomene, comam. CARMINUM LIBER QUARTUS. Intermissa, Venus, diu rursus bella moves? parce, precor. precor. non sum, qualis eram bonae sub regno Cinarae. desine, dulciuni mater saeva Cupidinum, circa lustra decem flectere mollibus iam durum imperiis: abi, quo blandae iuvenum te revocant preces. tempestivius in domum Pauli purpureis ales oloribus comissabere Maximi, si torrere iecur quaeris idoneum: namque et nobilis et decens et pro sollicitis non tacitus reis et centum puer artium late signa feret militiae tuae, et quandoque potentior largi muneribus riserit aemuli, Albanos prope te lacus ponet marmoream sub trabe citrea. illic plurima naribus duces tura, lyraeque et Berecyntiae delectabere tibiae mixtis carminibus non sine fistula; illic bis pueri die numen cum teneris virginibus tuum laudantes pede candido in morem Salium ter quatient humum. me nec femiha nec puer iam nec spes animi credula mutui nec certare iuvat mero nec vincire novis tempora floribus. sed cur heu, Ligurine, cur manat rara meas lacrima per genas? cur facunda parum decoro inter verba cadit lingua silentio? nocturnis ego somniis iam captum teneo, iam volucrem sequor te per gramina Martii eampi, te per aquas, dure, volubilis. n. Pindarum quisquis studet aemulari, monte decurrens velut amnis, imbres laurea donandus Apollinari, seu deos regesve canit, deorum sive quos Elea domum reducit palma caelestis pugilemve equumve dicit et centum potiore signis munere donat; flebili sponsae iuvenemve raptum plorat et viris animumque moresque aureos educit in astra nigroque invidet Orco. multa Dircaeum levat aura cyenum, tendit, Antoni, quotiens in altos nubium tractus: ego apis Matinae more modoque grata carpentis thyma per laborem plurimum circa nemus uvidique Tiburis ripas operosa parvus carmina fingo. concines maiore poeta plectro Caesarem, quandoque trahet ferocis per sacrum clivum merita decorus fronde Sygambros: quo nihil maius meliusve terris fata donavere bonique divi nec dabunt, quamvis redeant in aurum tempora priscum. concines laetosque dies et urbis publicum ludum super impetrato fortis Augusti reditu forumque litibus orbum. tum meae, siquid loquar audiendum, vocis accedet bona pars, et 'o sol pulcher, o laudande!' canam recepto Caesare felix. tuque dum procedis, 'io triumphe!' te decem tauri totidemque vaccae, fronte curvatos imitatus ignis III. Quem tu, Melpomene, semel nascentem placido lumine videris, illum non labor Isthmius clarabit pugilem, non equus impiger curru ducet Achaico victorem, neque res bellica Deliis ornatum foliis ducem, quod regum tumidas contuderit minas, ostendet Capitolio: sed quae Tibur aquae fertile praefluunt et spissae nemorum comae fingent Aeolio carmine nobilem. Romae, principis urbium, dignatur suboles inter amabilis vatum ponere me choros, et iam dente minus mordeor invido. o testudinis aureae dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, |