Decoqueretur olus, soliti. Quidquid sum ego, quamvis Infra Lucilî censum ingeniumque, tamen me Cum magnis vixisse invita fatebitur usque Invidia, et, fragili quaerens illidere dentem, Offendet solido: nisi quid tu, docte Trebati, Dissentis. Trebatius. Equidem nihil hîc diffindere possum. Sed tamen, ut monitus caveas, ne forte ne gotî Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum, Si mala condiderit in quem quis carmina, jus est Judiciumque. Horatius, Esto, si quis mala; sed bona si quis Judice condiderit laudatus Caesare, si quis Opprobriis dignum latraverit, integer ipse? Rusticus, abnormis sapiens crassâque Mi nervâ, Discite, non inter lances mensasque niten tes, Quum stupet insanis acies fulgoribus, et quum Acclinis falsis animus meliora recusat; Verùm hîc impransi mecum disquirite.- Cur hoc? Dicam, si potero. Malè verum examinat omnis Corruptus judex. Leporem sectatus, equove Lassus ab indomito, vel si Romana fati gat Militia assuetum graecari, seu pila velox, Molliter austerum studio fallente laborem, Seu te discus agit; pete cedentem aëra dis CO: Quum labor extuderit fastidia, siccus, ina nis, Sperne cibum vilem; nisi Hymettia mella Falerno Ne biberis diluta: foris est promus, et atrum Defendens pisces hiemat mare; cum sale panis Latrantem stomachum bene leniet. Unde putas, aut Quî partum? Non in caro nidore voluptas Summa, sed in te ipso est. Tu pulmentaria quaere Sudando pinguem vitiis albumque nec : ostrea, Nec scarus, aut poterit peregrina juvare lagois. Vix tamen eripiam, posito pavone, velis quin Hoc potiùs, quàm gallinâ, tergere palatum, Corruptus vanis rerum; quia veneat auro Rara avis, et pictâ pandat spectacula cau dâ. Tamquam ad rem attineat quidquam. Num vesceris istâ Quam laudas plumâ? coctove num adest honor idem? Carne tamen quamvis distat nihil hâc magis illa, Imparibus formis deceptum te patet; esto: Unde datum sentis, lupus hic Tiberinus, an alto Captus hiet, pontesne inter jactatus, an amnis Ostia sub Tusci? Laudas insane trilibrem Mullum, in singula quem minuas pulmenta necesse est. Ducit te species, video. Quò pertinet ergo Proceros odisse lupos? Quia scilicet illis Majorem natura modum dedit, his breve pondus. Jejunus rarò stomachus vulgaria temnit. Porrectum magno magnum spectare catino Vellem, ait Harpyiis gula digna rapacibus. At vos, Praesentes Austri, coquite horum obsonia; quamvis Putet aper rhombusque recens, mala copia quando Aegrum sollicitat stomachum; quum rapula plenus Atque acidas mavult inulas. Necdum omnis abacta Pauperies epulis regum : nam vilibus ovis Nigrisque est oleis hodie locus. Haud ita pridem Gallonî praeconis erat acipensere mensa Infamis. Quid? tum rhombos minùs aequor alebat? Tutus erat rhombus, tutoque ciconia nido, Donec vos auctor docuit praetorius. Ergo, Si quis nunc mergos suaves edixerit assos, Parebit pravi docilis Romana juventus. Sordidus a tenui victu distabit, Ofello Judice: nam frustrà vitium vitaveris illud, Si te aliò pravum detorseris. Avidienus, Cui Canis ex vero ductum cognomen adhaeret, Quinquennes oleas est et silvestria corna; Ac, nisi mutatum, parcit defundere vinum; et Cujus odorem olei nequeas perferre, licebit Ille repotia, natales, aliosve dierum Festos albatus celebret, cornu ipse bilibri Caulibus instillat, veteris non parcus aceti. Quali igitur victu sapiens utetur? et ho rum Utrum imitabitur? Hâc urget lupus, hâc canis, aiunt. Mundus erit, qui non offendat sordibus, atque In neutram partem cultûs miser. Hic neque servis, Albutî senis exemplo, dum munia didit, Saevus erit; neque, sicut simplex Naevius, Miscueris elixa, simul conchylia turdis; Dulcia se in bilem vertent, stomachoque tumultum Lenta feret pituita. Vides ut pallidus omnis Coenâ desurgat dubiâ? Quin corpus onu stum Hesternis vitiis animum quoque praegravat unà, Atque affigit humo divinae particulam au rae. Alter, ubi dicto citiùs curata sopori Membra dedit, vegetus praescripta ad munia surgit. Hic tamen ad melius poterit transcurrere quondam: |