Q. HORATII FLACCI CARMEN SECULARE. PHEBE silvarumque potens Diana, Quo Sibyllini monuere versus Alme Sol, curru nitido diem qui Rite maturos aperire partus Diva, producas sobolem patrumque Certus undenos decies per annos Ter die claro totiesque grata Vosque veraces cecinisse, Parcæ, Quod semel dictum est stabilisque rerum Fertilis frugum pecorisque Tellus Condito mitis placidusque telo Roma si vestrum est opus, Iliæque Sospite cursu, Cui per ardentem sine fraude Trojam Liberum munivit iter daturus Plura relictis: Dî, probos mores docili juventæ, Dî, senectuti placidæ quietem, Romulæ genti date remque prolemque Et decus omne! Quæque vos bobus veneratur albis Jam mari terraque manus potentes Jam Fides et Pax et Honos Pudorque Priscus et neglecta redire Virtus 26 dictum stabilis per ævum Terminus servet 46 senectutis placidam 51 Imperet 53 manum potentem Audet apparetque beata pleno Copia cornu. Augur et fulgente decorus arcu Phoebus acceptusque novem Camenis Si Palatinas videt æquus arces, Quæque Aventinum tenet Algidumque, Hæc Jovem sentire deosque cunctos, Doctus et Phoebi chorus et Dianæ 65 aras 68 Prorogat 71 Curat 72 Applicat 60 65 70 75 Q. HORATII FLACCI E PODON LIBER. CARMEN I. IBIS Liburnis inter alta navium, Amice, propugnacula, Paratus omne Cæsaris periculum Quid nos? quibus te vita si superstite Utrumne jussi persequemur otium, An hunc laborem mente laturi, decet Feremus et te vel per Alpium juga, Inhospitalem et Caucasum, Vel Occidentis usque ad ultimum sinum, Forti sequemur pectore. Roges, tuum labore quid juvem meo, Comes minore sum futurus in metu, 5 vita sit 10 Quem 15 laborem 5 10 15 20 Libenter hoc et omne militabitur Non ut juvencis illigata pluribus Aratra nitantur mea, Pecusve Calabris ante sidus fervidum Lucana mutet pascuis, Neque ut superni villa candens Tusculi Satis superque me benignitas tua Quod aut avarus ut Chremes terra premam, CARMEN II. "Beatus ille, qui procul negotiis, Ut prisca gens mortalium, Neque excitatur classico miles truci, Forumque vitat et superba civium Ergo aut adulta vitium propagine Aut in reducta valle mugientium Aut pressa puris mella condit amphoris; Aut tondet infirmas oves; Vel quum decorum mitibus pomis caput Ut gaudet insitiva decerpens pyra, Qua muneretur te, Priape, et te, pater 26 meis 28 pascua 29 Nec ut superbi s. supini 21 Quis 34 perdam nt |