5

Insignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor, Cyrus in asperam
Declinat Pholoën ; sed prius Apulis

Jungentur capreae lupis,
Quam turpi Pholoë peccet adultero.
Sic visum Veneri, cui placet impares
Formas atque animos sub juga aënea

Saevo mittere cum joco.
Ipsum me, melior cum peteret Venus,
Grata detinuit compede Myrtale
Libertina, fretis acrior Hadriae

Curvantis Calabros sinus.

10

15

5

CARM. XXXIV.-AD SE IPSUM.
Parcus deorum cultor et infrequens,
Insanientis dum sapientiae
Consultus erro, nunc retrorsum

Vela dare atque iterare cursus
Cogor relictos: namque Diespiter,
Igni corusco nubila dividens
Plerumque, per purum tonantes

Egit equos volucremque currum,
Quo bruta tellus et vaga flumina,
Quo Styx et invisi horrida Taenari
Sedes Atlanteusque finis

Concutitur. Valet ima summis
Mutare et insignem attenuat deus
Obscura promens; hinc apicem rapax
Fortuna cum stridore acuto

Sustulit, hic posuisse gaudet.

10

15

CARM. XXXV.-AD FORTUNAM. O diva, gratum quae regis Antium, Praesens vel imo tollere de gradu

Mortale corpus vel superbos

Vertere funeribus triumphos, Te pauper

ambit sollicita prece Ruris colonus, te dominam aequoris, Quicunque Bithyna lacessit

Carpathium pelagus carina.
Te Dacus asper, te profugi Scythae
Urbesque gentesque et Latium ferox
Regumque matres barbarorum et

Purpurei metuunt tyranni,
Injurioso ne pede proruas
Stantem columnam, neu populus frequens
Ad arma cessantes, ad arma

Concitet imperiumque frangat.
Te

semper anteit saeva Necessitas, Clavos trabales et cuneos manu Gestans aëna, nec severus

Uncus abest liquidumque plumbum.
Te Spes et albo rara Fides colit
Velata panno nec comitem abnegat,
Utcunque mutata potentes

Veste domos inimica linquis.
At vulgus infidum et meretrix retro
Perjura cedit, diffugiunt cadis
Cum faece siccatis amici

Ferre jugum pariter dolosi.
Serves iturum Caesarem in ultimos
Orbis Britannos et juvenum recens
Examen Eois timendum

Partibus Oceanoque rubro.
Eheu cicatricum et sceleris pudet
Fratrumque. Quid nos dura refugimus

.
Aetas ? quid intactum nefasti

Liquimus ? unde manum juventus Metu deorum continuit ? quibus Pepercit aris ? O utinam nova

25

30

35

Incude diffingas retusum in

Massagetas Arabasque ferrum!

40

5

CARM. XXXVI.-IN HONOREM PLOTII NUMIDAE.
Et thure et fidibus juvat

Placare et vituli sanguine debito
Custodes Numidae deos,

Qui nunc Hesperia sospes ab ultima
Caris multa sodalibus,

Nulli plura tamen dividit oscula
Quam dulci Lamiae, memor

Actae non alio rege puertiae
Mutataeque simul togae.

Cressa ne careat pulchra dies nota,
Neu promptae modus amphorae,

Neu morem in Salium sit requies pedum,
Neu multi Damalis meri

Bassum Threïcia vincat amystide,
Neu desint epulis rosae,

Neu vivax apium, neu breve lilium.
Omnes in Damalin putres

Deponent oculos, nec Damalis novo
Divelletur adultero

Lascivis hederis ambitiosior.

10

15

20

CARM. XXXVII.—AD SODALES.
Nunc est bibendum, nunc pede libero
Pulsanda tellus, nunc Saliaribus
Ornare pulvinar deorum

Tempus erat dapibus, sodales.
Antehac nefas depromere Caecubum
Cellis avitis, dum Capitolio
Regina dementes ruinas

Funus et imperio parabat

5 10

15

20

Contaminato cum grege turpium
Morbo virorum, quidlibet impotens
Sperare fortunaque dulci

Ebria. Sed minuit furorem
Vix una sospes navis ab ignibus,
Mentemque lymphatam Mareotico
Redegit in veros timores

Caesar, ab Italia volantem Remis adurgens, accipiter velut Molles columbas aut leporem citus Venator in campis nivalis

Haemoniae, daret ut catenis Fatale monstrum : quae generosius Perire quaerens nec muliebriter Expavit ensem nec latentes

Člasse cita reparavit oras.
Ausa et jacentem visere regiam
Vultu sereno, fortis et asperas
Tractare serpentes, ut atrum

Corpore combiberet venenum,
Deliberata morte ferocior,
Saevis Liburnis scilicet invidens
Privata deduci superbo

Non humilis mulier triumpho.

25

30

CARM. XXXVIII.-AD PUERUM MINISTRUM.
Persicos odi, puer, apparatus,
Displicent nexae philyra coronae ;
Mitte sectari, rosa quo locorum

Sera moretur.
Simplici myrto nihil allabores
Sedulus curo : neque te ministrum
Dedecet myrtus neque me sub arta

Vite bibentem.

5 5

per ignes

10

15

LIBER SECUNDUS.
CARM. I.-AD C. ASINIUM POLLIONEM.
Motum ex Metello consule civicum
Bellique causas et vitia et modos
Ludumque Fortunae gravesque

Principum amicitias et arma
Nondum expiatis uncta cruoribus,
Periculosae plenum opus aleae,
Tractas et incedis

Suppositos cineri doloso. Paullum severae Musa tragoediae Desit theatris : mox ubi publicas Res ordinaris, grande munus

Cecropio repetes cothurno, Insigne maestis praesidium reis Et consulenti, Pollio, curiae, Cui laurus aeternos honores

Delmatico peperit triumpho.
Jam nunc minaci murmure cornuum
Perstringis aures, jam litui strepunt,
Jam fulgor armorum fugaces

Terret equos equitumque vultus.
Audire magnos jam videor duces
Non indecoro pulvere sordidos,
Et cuncta terrarum subacta

Praeter atrocem animum Catonis.
Juno et deorum quisquis amicior
Afris inulta cesserat impotens
Tellure victorum nepotes

Retulit inferias Jugurthae.
Quis non Latino sanguine pinguior
Campus sepulcris impia proelia
Testatur auditumque Medis

Hesperiae sonitum ruinae ?
Qui gurges aut quae flumina lugubris
Ignara belli ? quod mare Dauniae

20

25

30