Tentavit in dulci juventa

Fervor et in celeres iambos

Misit furentem; nunc ego mitibus
Mutare quaero tristia, dum mihi
Fias recantatis amica

Opprobriis animumque reddas.

25

CARM. XVII.—AD TYNDABIDEM.

Velox amoenum saepe Lucretilem
Mutat Lycaeo Faunus et igneam
Defendit aestatem capellis

Usque meis pluviosque ventos.
Impune tutum per nemus arbutos
Quaerunt latentes et thyma deviae
Olentis uxores mariti,

Nec virides metuunt colubras,
Nec Martiales Haediliae lupos,
Utcunque dulci, Tyndari, fistula
Valles et Usticae cubantis
Levia personuere saxa.

Di me tuentur, dis pietas mea
Et Musa cordi est. Hic tibi copia
Manabit ad plenum benigno

Ruris honorem opulenta cornu.

Hic in reducta valle Caniculae
Vitabis aestus et fide Teïa
Dices laborantes in uno
Penelopen vitreamque Circen;
Hic innocentis pocula Lesbii
Duces sub umbra, nec Semeleïus
Cum Marte confundet Thyoneus
Proelia, nec metues protervum
Suspecta Cyrum, ne male dispari

Et scindat haerentem coronam
Crinibus immeritamque vestem.

CARM. XVIII.—AD QUINCTILIUM VARUM.
Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborem
Circa mite solum Tiburis et moenia Catili.
Siccis omnia nam dura deus proposuit, neque
Mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.

Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat ?
Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus?
At, ne quis modici transiliat munera Liberi,
Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero

Debellata, monet Sithoniis non levis Evius,
Cum fas atque nefas exiguo fine libidinum
Discernunt avidi. Non ego te, candide Bassareu,
Invitum quatiam, nec variis obsita frondibus
Sub divum rapiam. Saeva tene cum Berecyntio
Cornu tympana, quae subsequitur caecus Amor sui,
Et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem,
Arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro.

CARM. XIX.-DE GLYCERA.

Mater saeva Cupidinum

Thebanaeque jubet me Semeles puer

Et lasciva Licentia

Finitis animum reddere amoribus.

Urit me Glycerae nitor

Splendentis Pario marmore purius;
Urit grata protervitas

In me tota ruens Venus

5

10

15

5

Et vultus nimium lubricus adspici.

Cyprum deseruit, nec patitur Scythas

10

Et versis animosum equis

Hic vivum mihi caespitem, hic Verbenas, pueri, ponite thuraque Bimi cum patera meri: Mactata veniet lenior hostia.

CARM. XX.-AD MAECENATEM.

Vile potabis modicis Sabinum
Cantharis, Graeca quod ego ipse testa
Conditum levi, datus in theatro
Cum tibi plausus,

Care Maecenas eques, ut paterni
Fluminis ripae simul et jocosa
Redderet laudes tibi Vaticani
Montis imago.

Caecubum et prelo domitam Caleno
Tu bibes uvam: mea nec Falernae
Temperant vites neque Formiani
Pocula colles.

CARM. XXI.-IN DIANAM ET APOLLINEM.

Dianam tenerae dicite virgines,

Intonsum, pueri, dicite Cynthium
Latonamque supremo

Dilectam penitus Jovi.

Vos laetam fluviis et nemorum coma,

Quaecunque aut gelido prominet Algido,

Nigris aut Erymanthi

Silvis aut viridis Cragi;

Vos Tempe totidem tollite laudibus
Natalemque, mares, Delon Apollinis,
Insignemque pharetra

Fraternaque humerum lyra.

Hic bellum lacrimosum, hic miseram famem
Pestemque a populo et principe Caesare in

Persas atque Britannos

Vestra motus aget prece.

CARM. XXII.-AD ARISTIUM FUSCUM.

Integer vitae scelerisque purus
Non eget Mauris jaculis neque arcu
Nec venenatis gravida sagittis,
Fusce, pharetra,

Sive per Syrtes iter aestuosas
Sive facturus per inhospitalem
Caucasum vel quae loca fabulosus
Lambit Hydaspes.

Namque me silva lupus in Sabina,
Dum meam canto Lalagen et ultra
Terminum curis vagor expeditis,
Fugit inermem,

Quale portentum neque militaris
Daunias latis alit aesculetis,
Nec Jubae tellus generat, leonum

Arida nutrix.

Pone me pigris ubi nulla campis

Arbor aestiva recreatur aura,

Quod latus mundi nebulae malusque

Jupiter urget;

Pone sub curru nimium propinqui

Solis in terra domibus negata:

Dulce ridentem Lalagen amabo,
Dulce loquentem.

CARM. XXIII.—AD CHLOEN.

Vitas hinnuleo me similis, Chloë,
Quaerenti pavidam montibus aviis
Matrem non sine vano

15

5

10

15

20

CARM. XXV.—AD LYDIAM.

Parcius junctas quatiunt fenestras

15

20