CARM. IV.—AD L. SESTIUM CONSULAREM.

Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,
Trahuntque siccas machinae carinas,

Ac neque jam stabulis gaudet pecus aut arator igni;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna,
Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum
Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,
Aut flore, terrae quem ferunt solutae.

5

10

Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu poscat agna sive malit haedo.

Pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas
Regumque turres. O beate Sesti,

Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam.
Jam te premet nox, fabulaeque Manes,

15

Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,
Nec regna vini sortiere talis

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus
Nunc omnis et mox virgines tepebunt.

20

CARM. V.-AD PYRRHAM.

Quis multa gracilis te puer in rosa

Perfusus liquidis urget odoribus,

Grato, Pyrrha, sub antro?

Cui flavam religas comam,

Simplex munditiis? Heu quoties fidem

Mutatosque deos flebit et aspera

Nigris aequora ventis

Emirabitur insolens,

Qui nunc te fruitur credulus aurea ;

5

Sperat nescius aurae

Fallacis. Miseri, quibus

Intentata nites! Me tabula sacer

Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris deo.

CARM. VI.-AD M. VIPSANIUM AGRIPPAM.

Scriberis Vario fortis et hostium

Victor Maeonii carminis alite,

Quam rem cunque ferox navibus aut equis
Miles te duce gesserit:

Nos, Agrippa, neque haec dicere, nec gravem
Pelidae stomachum cedere nescii,

Nec cursus duplicis per mare Ulixei,
Nec saevam Pelopis domum

Conamur tenues grandia, dum pudor
Imbellisque lyrae Musa potens vetat

Laudes egregii Caesaris et tuas
Culpa deterere ingeni.

Quis Martem tunica tectum adamantina

Digne scripserit ? aut pulvere Troico
Nigrum Merionen, aut ope Palladis

Tydiden superis parem ?

Nos convivia, nos proelia virginum
Sectis in juvenes unguibus acrium
Cantamus vacui, sive quid urimur,
Non praeter solitum leves.

15

5

10

15

20

CARM. VII.—AD L. MUNATIUM PLANCUM CONSULAREM.

Laudabunt alii claram Rhodon, aut Mytilenen,

Aut Epheson, bimarsive Corinthi

Moenia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos

Sunt quibus unum opus est intactae Palladis urbem
Carmine perpetuo celebrare et

Undique decerptam fronti praeponere olivam.
Plurimus in Junonis honorem

5

Aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedaemon

10

Nec tam Larissae percussit campus opimae,
Quam domus Albuneae resonantis

Et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda
Mobilibus pomaria rivis.

Albus ut obscuro deterget nubila caelo

Saepe Notus neque parturit imbres

Perpetuo, sic tu sapiens finire memento

Tristitiam vitaeque labores

15

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis

Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro;

Certus enim promisit Apollo,

Ambiguam tellure nova Salamina futuram.

Ŏ fortes pejoraque passi

Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;

Cras ingens iterabimus aequor.

CARM. VIII.-AD LYDIAM.

Lydia, dic, per omnes

Te deos oro, Sybarin cur properes amando

Perdere; cur apricum

30

Cur neque militaris

Inter aequales equitat, Gallica nec lupatis

Temperat ora frenis ?

Cur timet flavum Tiberim tangere ? Cur olivum

Sanguine viperino

Cautius vitat neque jam livida gestat armis

Brachia, saepe disco,

Saepe trans finem jaculo nobilis expedito ?

Quid latet, ut marinae

Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Trojae
Funera, ne virilis

Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

CARM. IX.-AD THALIARCHUM.

Vides, ut alta stet nive candidum
Soracte, nec jam sustineant onus
Silvae laborantes geluque
Flumina constiterint acuto.
Dissolve frigus ligna super foco
Large reponens atque benignius
Deprome quadrimum Sabina,
O Thaliarche, merum diota.
Permitte divis cetera, qui simul
Stravere ventos aequore fervido
Deproeliantes, nec cupressi
Nec veteres agitantur orni.

Quid sit futurum cras, fuge quaerere et,
Quem Fors dierum cunque dabit, lucro
Appone, nec dulces amores
Sperne puer neque tu choreas,

Donec virenti canities abest

Morosa. Nunc et campus et areae

Lenesque sub noctem susurri

Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellae risus ab angulo
Pignusque dereptum lacertis
Aut digito male pertinaci.

CARM. X.-AD MERCURIUM.

Mercuri, facunde nepos Atlantis,
Qui feros cultus hominum recentum
Voce formasti catus et decorae
More palaestrae,

Te canam, magni Jovis et deorum
Nuntium curvaeque lyrae parentem,
Callidum, quidquid placuit, jocoso
Condere furto.

Te, boves olim nisi reddidisses
Per dolum amotas, puerum minaci
Voce dum terret, viduus pharetra
Risit Apollo.

Quin et Atridas duce te superbos
Ilio dives Priamus relicto

Thessalosque ignes et iniqua Trojae
Castra fefellit.

Tu pias laetis animas reponis
Sedibus virgaque levem coërces
Aurea turbam, superis deorum
Gratus et imis.

20

CARM. XI.—AD LEUCONOEN.

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
Finem di dederint, Leuconoë, nec Babylonios
Tentaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati!
Seu plures hiemes seu tribuit Jupiter ultimam,
Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare

5