culas : quasi a subus essent 9, non ab imbribus nominatæ. Minorem autem septentrionem Cepheus passis palmis tergo 10 subsequitur. 12 Obscura specie stellarum Cassiopea. . . . .1 natum credit Heind. ex Cassiepa, sed erat sine dubio Cassiepia (confluente puncto, literæ i superscripto, cum litera ipsa, ut frequentissime), quod exhibent nostri codd. A. B. C. H. et ed. Bas. et Hygin. Poet. Astr. cap. 10, pag. 443, ibique interprг. CR. 13. Hanc autem illustri. Vs. 192: Αὐτοῦ γὰρ κἀκεῖνο κυλίνδεται αἰνὸν ἄγαλμα Ανδρομέδης, ὑπὸ μητρὶ κεκαopivov, ubi Theon, inter alias interpretationes, notat xexaquévov dici posse quasi κεχωρισμένον. In hunc certe sensum Ciceroni vocatur aufogiens aspectum mæsta parentis » ; nam reprobanda prorsus est duorum Pali. scriptura, quibus est «haud fugiens». Tum vero dare debuit Aratus κεχασμέ νον ἀπὸ τοῦ γάζεσθαι, a recedendo ; siquidem τῷ κάζεσθαι talis non competit potestas. Dav. · Dedit Heiud. ex codd. Glog. et Red. Andromede fugiens, quam scriptionem certissimam credo. Codd. complures ex meis habent haud fugiens, quod ortum est ex ea, quam cod. C. exhibet, scriptione haufugiens; adspirans vero litera quam sæpe in codd. verbis a vocali incipientibus præponatur, non est quod doceam exemplis. De scriptione mæsta vid. not. cap. 42 snp. MR. Andromeda. Adde Eratosth. cap. 17; Hygin. Poet. Astr. cap. 11, pag. 444, ibique interprr. CR. Huic Equus ille jubam 14 quatiens fulgore micanti, Quem propter Pisces, quorum alter '7 paullum prælabitur ante, XLIV. Ad pedes Andromeda Perseus' describitur, 112 Quem summa ab regione aquilonis flamina pulsant. 14. Huic Equus ille jubam, etc. Vs. 205 : Αλλ' ἄρα οἱ καὶ κρατὶ πέλωρ ἐπελήλαται ἵππος ΓΑΣΤΕΡΙ ΝΕΙΑΙΡΗ ξυνὸς δ' ἐπιλάμπεται ἀστὴρ, Τοῦ μὲν, ἐπ' ἐμφαλίῳ τῆς δ', ἐσχατόωντι και prve. Vide sis Hyginum, Poet. Astr. lib. III, cap. 10. DAV. Scripsit Heind. ex cod. Glog. jubas; cui lectioni favet quodammodo cod. Fa. in quo est hic equis ille jubar». MR.Equus, etc. Eratosth. cap. 18, ibique Schaub. p. 95 seq. Hygin. Poet. Astr. cap. 18, pag. 462, ibique Muncker. et Staver. CR. 15. Summum contingit caput alvo. Grotius edidit summa : forsan nt Arateorum γαστέρι νειαίρῃ responderet. Sicut arbitror, haud male. DAV. Scriptionem summum, quam retinet cum Dav. et Ern. Heindorfius, bene Boherius contra Grotium defendit. Ms. 16. Exin contortis. Vers. 224: καί τοι παρά θεήσασθαι Αὐτοῦ καὶ κριοῖο θεώτατοί εἰσι κέλευθοι. Dav. Aries. Eratosth. c. 19, ibique Schaub. P. 97 seq. Hygin. Poet. Astr. c. 20, et ad eum interprr. pag. 465 seqq. Hygin. fab. 3, pag. 20, cui adde quæ laudavi in Mythol. I, pag. 297 seq. et opus gallicum Descript. de l'Égypte Antiqq. vol. II, pag. 165 seqq. CR. 17. Pisces, quorum alter. V. 240: Ιχθύες· ἀλλ ̓ αἰεὶ ἕτερος προφερέστερος ἄλλου, Καὶ μᾶλλον βορέαο νέον κατιόντος ἀκούει. DAY. Ne redundaret ante, Boberius præferebat in codd. aliquot teste Ursino et Grotio repertum prolabitur. Sed commodis exemplis allatis Heind. defendit vulgatam. MR. Pisces. Vid. Hygin. Poet. Astr. cap. 30, pag. 482; Eratosth. cap. 21, cum interprete. Ovid. Fast. II, 458 seq. Adde de Piscium ortu Eudoxum apud Jo. Lydum de Menss. pag. 80. CR. XLIV. 1. Perseus. De Perseo vid. Eratosth. cap. 22, coll. 15, ibique Schaub. Hygin. Poet. Astron. cap. 12, pag. 445; Tzetz. ad Lycophr. pag. 296 ed. Mueller. Jo. Lydum de Menss. pag. 96. CR. 2. At propter lævum genus. Äɣxı δέ οἱ σκαιῆς ἐπιγουνίδος ἤλιθα πᾶσαι Πληϊάδες φορέονται· ὁ δ ̓ οὐ μάλα πολ λὸς ἁπάσας Χώρος ἔχει, καὶ δ' αὐταί ἐπισκέψασθαι ἀφαυραί. Hos Ciceronis versus laudat Priscianus, lib. VI, col. 685, ubi genus pro genu poni multis demonstrat exemplis. Vide sis et Nonium in genu ac Servium ad Virgilii En. III, 22. MR. Parvas Vergilias tenui cum luce videbis. Inde Fides 3 leviter posita, et convexa videtur. Inde est ales avis lato sub tegmine cæli. Capiti autem Equi proxima 4 Aquarii dextra, totusque deinceps Aquarius. Tum gelidum valido 5 de pectore frigus anhelans, 113 Hinc autem adspicitur, Ut sese ostendens emergit Scorpius alte 7, 3. Inde Fides leviter posita, et convexa videtur. Vulgo connexa. Vers. 268, 272 : Καὶ χέλυς, ἦτ' ὀλίγη .. Αντιπέρην ὄρνιθος ἑλίσσεται, etc. Dav. 4. Proxima. Dedit Heind. ex cod. Glog. proxima sc. est pro verbo minime Ciceroniano proximat; illud exhibent etiain nostri codd. E. Fa. M. et Oxf. e. MR. - Fides ... ales avis. Eratosth. cap. 24 et 25, ibique Schaub. p. 102-104; Hygin. P. Astr. cap. 7 et 8 (in : Lyra et Olor), pag. 438 seqq. ibique interprett. CR. 5. Tum gelidum valido. Vers. 284, 292: ὁ δ ̓ ὀπίσθερος Αἰγοκερῆος ΤέλλεΟπότε Αἰγοκερῆς Συμφέρετ' Μέλιος, τότε δὴ κύος ἐκ Διός ἐστι. DAV. al..... MR. Capricornus. Hygin. Poet. Astron. cap. 28, pag. 480 seq. Eratostb. Catast. cap. 27, cum Schaub. pag. 106 seq. CR. 7. Ut sese ostendens emergit Scorpius alte. Vers. 305, 312, 315: Ärce γὰρ μέγα τόξον ἀνέλκεται ἐγγύθι κέντρου Τοξευτής, ὀλίγον δὲ παρείτερος ἵσταται αὐτοῦ Σκορπίος ἀντέλλων ... ὁ δὲ οἱ παραπέπταται ὄρνις Ασσότερον βορέω· σχεδόθεν δέ οἱ ἄλλος ἀήτης, - - . καί μιν καλέουσιν ἀητόν. Prima vos a quam plurimis exsulat MSS. Legerim « et sese ostendens ». Tamen ut verum fatear, non erat, cur Balbus aliquid versibus hisce prætermitteret. Dav. Scorpius. Eratosth. cap. 32 (in signo Orionis), ubi vid. interpr. pag. 112. Cf. Hygin. cap. 34, pag. 485 seq. Adde Schol. Palat. ad Odyss. V, 121, et Nonni narratt. ad Gregor. Naz. in Opuscc. mythologg. pag. 51 et 69, et quæ plura ibi posuimus. Aquila. Hygin. cap. 16, pag. 458, sqq. Eratosth. cap. 3o, ibique Schaub. pag. 111. CR. 8. Flexum vi corporis arcum. Quatuor Gruteriani totidemque nostri Quod plexum vi corporis arcum ». Quem propter nitens pennis convolvitur ales. At propter se Aquila ardenti cum corpore portat. Deinde Delphinus. Exinde Orion obliquo corpore nitens. Quem subsequens, Fervidus ille Canis 10 stellarum luce refulget. Post Lepus subsequitur, Curriculum nunquam defesso noto, quia Lescaloperius in ullis codicibus hanc lectionem negat inveniri. Quin et ita dat editio Ascensiana. DAV. Quum non propter Sagittarium, sed propter Sagittam apud Aratum conspiciatur Cygnus, Boherius unum versum, qui in Arateorum Ciceronis versione est, h. 1. excidisse putat, ut legendum sit : « Hic missore vacans fulgens jacet una sagitta, Hanc propter, etc. Sed recte monet Heind. Ciceronem in nostro libro in reddendis Arateis fuisse indiligentiorem, ideoque forte illum versum ab ipso auctore esse prætermissum. Sed quamvis bene hoc monuerit Heind. idem tamen versu sequente ad unguem expolitum vult Ciceronis librum, ex codd. suis scribens plumis pro pennis, quia scilicet non convolvitur, sed expanditar pennis cygnus. MR. Mox, ad verba : se... portat Joseph. Scaliger in notis ad Manil. p. 408, ita : • Cicero eleganter se portat, i. e. antal, movetur. De motu agili et expedito proprie dicitur, qualis in bene valentibus, aut in Satyra de eo cui constabat valitudo: « Et pedibus me porto meis», h. e. bene valeo. Quis neget hodie in Gallia nos ita loqui ? » Sequuntur plura Scaligero digna. Delphinus. Eratosth. cap. 31, ibique annot. pag. 460 seqq. CR. corpore sedans". 9. Exinde Orion. Vers. 322: Aoğòç μὲν Ταύροιο ὑποκέκλιται αὐτὸς Ωρίων, etc. DAV. In cod. Oxf. e. est Oriens pro Orion. Qualia subinde no. tamus, ut appareat, quæ sit alicujus libri auctoritas in aliis rebus; librarius enim, qui tam inepte sæpe halluciuatur, ubi notabili quodam et impedito loco sensum præstat commodum et lectionein probabilem, certe non ex ingenio correxisse credendus est, quod ei vel perexiguum vel nullum fuit, sed in libro vetustiore reperisse, quæ proferat. MR. 10. Fervidus ille Canis. Vers. 327: Φαίνεται ἀμφοτέροισι Κύων ὑπὸ ποσσὶ βεβηκώς. Dav. Fervidus... Canis, Plinius, H. N. II, 40, § 40: « Fervent maria exoriente eo (Cane) ». Plura vid. in Eratosth. cap. 33, Hyginoque, cap. 35, pag. 487 seqq. eorumque interprett. Lepus. Eratosth. cap. 34; Hygin. cap. 33, pag. 484, ibique annott. CR. 11. Curriculum numquam defesso corpore sedans. Eliens. repræsentat defecto corpore. Lucanus, lib. IV, 600: . Jam defecta vigent renovato robore membra ». .Seneca, Epist. LVIH : « Integri sensus animum juvant, nec defectum et præmortuum corpus est ». Tacitus, Annal. lib. IV, c. 29: « Lentulus senectutis extremæ, Tubero At Canis ad caudam 12 serpens prolabitur Argo. 114 Quem longe serpentem et manantem adspicies, proceraque Vincla videbis 14, Quæ retinent Pisces caudarum a parte locata. Propter quæ Centaurus 16 ... « defecto corpore turbandæ reip. arcesserentur ». Hac de voce multis egerunt Nic. Heinsius ad Ovidii Fast. III, 674, et Marq. Gudins ad Phædri lib. I, Fab. XXI, nec dubitari potest, quin sit nitidissimæ latinitatis. Attamen si defectum vel defessum fuisset corpus, aliquo modo sedaretur curriculum. Reponendum credo: « Curriculum numquam, indefecto corpore, sedans »; »; vel potius indefesso: nam secundum Aratum, vs. 339: Eu.p.evec ἤματα πάντα διώκεται, etc. Germanicus in Arateis, vs. 17: Cetera, quæ toto fulgent vaga sidera mundo, Indefessa trabit proprio cum pondere cælum ». Ultima litera vocis præcedentis initium sequentis, ut fit, absorpserat. Sic apud Silium de Hannibale, lib. VII, 154: « Hæc secum; mediam somni quum buccina noctem Divideret». Quæ sensu carent: at si legas mediam insomni, locus fiet integer. Dav. - Dedit Heind. defecto, nt est in cod. Eliens. vulgatum defesso, ut magis notum, a librariis substitutum existimans; deinde servans pro sedans ex cod. Glog. scripsit, quo supervacanea etiam redditur Davisii correctio. MR. 12. At Canis ad caudam. Vers. 342 : Ἡ δὲ Κυνὸς μεγάλοιο κατ' οὐρὴν ἕλκεται Αργώ. Dav. Argo Eratosth. cap. 357, ibique Schaub. pag. 116; Hygin. P. A. cap. 37, p. 489 sq. CR. 13. Hanc Aries tegit. Vers. 357: ... ὑπὸ κριῷ τε καὶ ἰχθύσιν ἀμφοτέροισι Βαιὸν ὑπὲρ ποταμοῦ βεβλημένον doтepóεvros. Hæc autem de Pistrice, non Argo, dicuntur: quapropter excidit hine Pistrix, vel simile quiddam; prout bene monuerunt Lescaloperius et Boherius. Hinc etiam scribendum liquet, Fluminis illustris tangentem corpore ripas », quemadmodum notavit Grotius ac ita diserte repræsentat Bonon. 1494. Dav. « Heind. quoque cum Boherio ante hunc versum aliquid excidisse putat. Fluminis, Vide Hyginum, P. A. cap. 32, pag. 483; Eratosth. cap. 37 (utrumque in Eridanus), ibique interpretes. CR. 14. Proceraque Vinela videbis. Vers. 362 : Δεσμοὶ δ ̓ οὐραῖοι, τοῖς ἐχθύες ἄκροι ἔχονται, άμφω συμφερέον ται ἀπ ̓ οὐραίων κατιόντες. Dav. 15. Inde Nepa cernes propter fulgentis. Aratus, vers. 402 : Aùràρ Úm' αιθομένῳ κέντρῳ τέραος μεγάλοιο Σκορπίου, ἄγχι Νότοιο θυτήριον αἰωρεῖται. DAV. Nepa. I. e. monstri ceu scorpii. Sensus est: prope Scorpii fulgentis acumen videbis Aram, quam vetus auster flatu permulcet. WYTT. -- 16. Centaurus. Hygin. P. A. cap. 38, pag. 490; Eratosth. cap. 40, ibique Schaub. pag. 120 sq. C■. |