CICERONIS EPISTOLARUM LIBER XIV A D TERENTIAM UXOREM. TULLIUS TERENTIAE SUAE, TULLIOLAE SUAE, CICERONI SUO S. D. Ab exfule fcripta, querula; deinde de fpe reftitutionis, utcun que exigua: de familia, de peftilentia, Plancii officiis, Pifonis humanitate, & aliis agit. Anno U. C. 695. Er literis multorum, et fermone omnium per 1. T fertur ad me, incredibilem tuam virtutem et fortitudinem effe; teque nec animi, nec corporis labaribus defatigari. Me miferum! te, ifta virtute, fide, probitate, humanitate, in tantas aerumnas propter me incidiffe! Tulliolamque noftram, ex quo patre tantas voluptates capiebat, ex eo tantos percipere luctus! Nam quid ego de Cicerone dicam? qui, cum primum fapere coepit, acerbiffimos dolores miferiafque percepit. Quae fi, ut tu fcribis, fato facta putarem, ferrem paulo facilius: fed omnia funt mea culpa commiffa, qui ab his me amari putabam, qui invidebant; eos non fequebar, qui petebant. Quodfi Cicer. Oper. Vol. VIII. A noftris confiliis ufi effemus, neque apud nos tantum valuiffet fermo aut ftultorum amicorum, aut improborum; beatiffimi viveremus. nunc, quum fperare nos amici iubent, dabo operam, ne mea valetudo tuo labori defit. Res quanta fit, intelligo; quantoque fuerit facilius manere domi, quam redire. Sed tamen, fi omnes tribunos plebis habemus, fi Lentulum tam ftudiofum, quam videtur, fi vero etiam Pompeium et Cafarem; non eft defperandum. De familia, quomodo placuiffe amicis fcribis, faciemus. De loco nunc quidem iam abiit peftilentia; fed quamdiu fuit, me non attigit. Plancius, homo officiofiffimus, me cupit effe fecum; et adhuc retinet. Ego volebam loco magis deferto effe in Epiro, quo neque Hispo veniret, nec milites: fed adhuc Plancius me retinet. fperat poffe fieri, ut mecum in Italiam decedat. Quem ego diem fi videro, et fi in veftrum complexum venero, ac fi et vos, et me ipfum recuperaro; fatis magnum mihi fructum videbor percepiffe et veftrae pietatis, et meae. Pifonis humanitas, virtus, amor in omnes nos tantus eft, ut nihil fupra poffit. Utinam ea res ei voluptati fit! gloriae quidem video fore. De Q. fratre nihil ego te accufavi; fed vos, cum praefertim tam pauci fitis, volui effe quam. coniunctiffimos. Quibus me voluifti agere gratias, egi, et me a te certiorem factum effe fcripfi. Quod ad me, mea Terentia, fcribis, te vicum vendituram; quid, obfecro te, (me miferum!) quid futurum eft? et, fi nos premet eadem fortuna, quid puero mifero fiet? Non queo reliqua fcribere, (tanta vis lacrymarum eft;) neque te in eundem fletum adducam. Tantum |