Nec fonte labra prolui caballino,
Nec in bicipiti somniasse Parnasso
Memini, ut repente sic poeta prodirem;
Heliconidasque pallidamque Pirenen jul. Heliconiade
Illis relinquo, quorum imagines lambunt
Hederæ sequaces: ipse semipaganus
Ad sacra vatum carmen affero nostrum.
Quis expedivit psittaco suum Xaîpe !
Picasque docuit nostra verba conari?
Magister artis ingenique largitor,
Venter, negatas artifex sequi voces.
Quod si dolosi spes refulserit nummi,
Corvos poetas et poetrias picas
7. Lue. m. 1060. #es. Thing. 8.
Cantare credas Pegaseium nectar. It's. recepty pador.
miss. poitridas
PO CURAS hominum! o quantum est in rebus inane!
A Quis leget hæc ?Min' tu istud ais? Nemo hercule!
A Nemo?
Vel duo, vel nemo.A Turpe et miserabile Quare?
Ne mihi Polydamas et Troiades Labeonem
Prætulerint? Nuge! Non, si quid turbida Roma
Elevet, accedas, examenque improbum in illa
Castiges trutina, nec te quæsiveris extra.
mel Nam Romæ esthuis non? At si fas dicere! Sed fast. Ah Tunc, quum ad canitiem et nostrum istud vivere
Adspexi, ac nucibus facimus quæcumque relictis, Quum sapimus patruos: tume, tunc, ignoscite. A Nolo. I won't admit the Execure Quid faciam? Sed sum petulanti splene cachinno Scribimus, inclusus humeros ille, hic pede liber, Grande aliquid, quod pulmo animæ prælargus humeris anhelet.
MachlanScilicet hæc populo, pexusque togaque recenti,
Et natalitia tandem cum sardonyche albus,
Sede legens celsa, liquido quum plasmate guttur
Mobile colluerit, patranti fractus ocello.
Heic neque more probo videas neque voce serena
Ingentes trepidare Titos, quum carmina lumbum
Intrant, et tremulo scalpuntur ubi intima versu.
Tun' vetule auriculis alienis colligis escas,
Auriculis, quibus et dicas cute perditus: ohe!-
Quid didicisse, nisi hoc fermentum et quæ semel
intus
Innata est, rupto jecore exierit caprificus?
En pallor seniumque !-o mores! usque adeone
Scire tuum nihil est, nisi, te scire hoc, sciat alter?
At pulchrum est, digito monstrari, et dicier, hic
est!
Ten' cirratorum centum dictata fuisse
Pro nihilo pendas? Ecce inter pocula quærunt
Romulidæ saturi, quid dia poemata narrent.
Heic aliquis, cui circum humeros hyacinthina
læna est,
Rancidulum quiddam balba de nare locutus,
Phyllidas, Hypsipylas, vatum et plorabile si quid,
Eliquat, et tenero supplantat verba palato.
Assensere viri. Nunc non cinis ille poetæ
Felix Non levior cippus nunc imprimit ossa?
Laudant convivæ. Nunc non e manibus illis,
Nunc non e tumulo fortunataque favilla
Nascentur viola? Rides, ait, et nimis uncis
Naribus indulges. An erit, qui velle recuset
Os populi meruisse, et, cedro digna locutus,
Linquere nec scombros metuentia carmina nec thus?
Quisquis es, o modo quem ex adverso dicere feci,
Non ego, quum scribo, si forte quid aptius exit,
Quando hæc rara avis est, si quid tamen aptius
exit,
Laudari metuam: neque enim mihi cornea fibra
Sed recti finemque extremumque esse recuso
Euge tuum et belle. Nam belle hoc excute totum :
Quid non intus habet? non heic est Ilias Acci
Ebria veratro? non si qua elegidia crudi
Dictarunt proceres? non quidquid denique lectis
Scribitur in citreis? Calidum scis ponere sumen:
Sis comitem horridulum trita donare lacerna:
Et, "Verum," inquis, "amo: verum mihi dicito
de me."
Quipote? vis dicam? "nugaris, quum tibi, calve,
Pinguis aqualiculus propenso sesquipede exstet."
O Jane, a tergo quem nulla ciconia pinsit,
Nec manus auriculas imitata est mobilis albas,
Nec linguæ, quantum sitiat canis Appula, tantum!
Vos o patricius sanguis, quos vivere fas est
Occipiti cæco, posticæ occurrite sannæ!
Quis populi sermo est? quis enim? nisi carmina molli
Nunc demum numero fluere, ut per læve severos
Effundat junctura ungues. "Scit tendere versum
Non secus, ac si oculo rubricam dirigat uno.
Sive opus in mores, in luxum, an prandia regum
Dicere, res grandes nostro dat Musa poetæ."
Ecce modo heroas sensus afferre videmus
Nugari solitos Græce, nec ponere lucum
Artifices, nec rus saturum laudare, ubi corbes,
Et focus, et porci, et fumosa Palilia fœno:
Unde Remus, sulcoque terens dentalia, Quinctî,
Quum trepida ante boves dictatorem induit uxor,
Et tua aratra domum lictor tulit. Euge poeta!
Est nunc, Briseis quem venosus liber Attî,
Sunt, quos Pacuviusque et verrucosa moretur
Antiopa, ærumnis cor luctificabile fulta.
Hos pueris monitus patres infundere lippos Quum videas, quærisne, unde hæc sartago loquendi
Venerit in linguas? unde istud dedecus, in quo Trossulus exsultat tibi per subsellia lævis ?
Nilne pudet, capiti non posse pericula cano Pellere, quin tepidum hoc optes audire, decenter? "Fur es," ait Pedio. Pedius quid? Crimina rasis Librat in antithetis. Doctas posuisse figuras Laudatur. "Bellum hoc!" Bellum est? an Ro
Men' moveat? quippe et, cantet si naufragus,assem Protulerim? Cantas, quum fracta te in trabe pictum
Ex humero portes? Verum, nec nocte paratum Plorabit, qui me volet incurvasse querela.
Sed numeris decor est et junctura addita crudis. Claudere sic didicit versum: Berecynthius Atys, Et: qui cæruleum dirimebat Nerea delphin, Sic costam longo subduximus Apennino.
|