L IIII UPIS et agnis quanta sortito optigit, Hibericis peruste funibus latus licet superbus ambules pecunia, fortuna non mutat genus. videsne, sacram metiente te viam cum bis trium ulnarum toga, 15 20 5 ut ora vertat huc et huc euntium liberrima indignatio? 'sectus flagellis hic triumviralibus praeconis ad fastidium arat Falerni mille fundi iugera et Appiam mannis terit sedilibusque magnus in primis eques Othone contempto sedet. quid attinet tot ora navium gravi rostrata duci pondere contra latrones atque servilem manum, hoc, hoc tribuno militum ?' 10 15 20 quid iste fert tumultus? et quid omnium vultus in unum me truces ? per liberos te, si vocata partubus per hoc inane purpurae decus precor, ut haec trementi questus ore constitit impube corpus, quale posset impia mollire Thracum pectora, Canidia brevibus implicata viperis crines et incomptum caput 5 10 15 cum promineret ore, quantum extant aqua suspensa mento corpora; exucta uti medulla et aridum iecur amoris esset poculum, interminato cum semel fixae cibo intabuissent pupulae. non defuisse masculae libidinis Ariminensem Foliam 30 35 40 et otiosa credidit Neapolis et omne vicinum oppidum, quae sidera excantata voce Thessala lunamque caelo deripit. 45 hic inresectum saeva dente livido Canidia rodens pollicem quid dixit aut quid tacuit? o rebus meis non infideles arbitrae, Nox et Diana, quae silentium regis, arcana cum fiunt sacra, nunc nunc adeste, nunc in hostilis domos iram atque numen vertite. formidulosis dum latent silvis ferae dulci sopore languidae, senem, quod omnes rideant, adulterum latrent Suburanae canes nardo perunctum, quale non perfectius meae laborarint manus. quid accidit? cur dira barbarae minus venena Medeae valent? quibus superbam fugit ulta paelicem, magni Creontis filiam, cum palla, tabo munus imbutum, novam incendio nuptam abstulit. atqui nec herba nec latens in asperis radix fefellit me locis. indormit unctis omnium cubilibus oblivione paelicum. 50 55 60 65 70 |