Dissertationes philologicae argentoratenses selectae, Volumes 5-6

Front Cover

From inside the book

Common terms and phrases

Popular passages

Page 121 - Camillum. illae autem, paribus quas fulgere cernis in armis, concordes animae nunc, et dum nocte premuntur, heu quantum inter se bellum, si lumina vitae attigerint, quantas acies stragemque ciebunt, aggeribus socer Alpinis atque arce Monoeci 830 descendens, gener adversis instructus Eois ! ne, pueri, ne tanta animis adsuescite bella, neu patriae validas in viscera vertite vires : tuque prior, tu parce, genus qui ducis Olympo ; proice tela manu, sanguis meus ! ille triumphata Capitolia ad alta Corintho...
Page 138 - state, viri. quae causa viae ? quive estis in armis ? quove tenetis iter ? ' nihil illi tendere contra, sed celerare fugam in silvas et fidere nocti. obiciunt equites sese ad divortia nota hinc atque hinc, omnemque abitum custode coronant.
Page 161 - Zephyri posuere, premit placida aequora pontus) : "accipite ergo animis atque haec mea figite dicta, quandoquidem Ausonios coniungi foedere Teucris...
Page 166 - Tartaream intendit vocem ; qua protinus omne contremuit nemus et silvae insonuere profundae. audiit et Triviae longe lacus ; audiit amnis sulpurea Nar albus aqua fontesque Velini, et trepidae matres pressere ad pectora natos.
Page 63 - M. Varronem et P. Nigidium, viros Romani generis doctissimos, comperimus non aliter elocutos esse et scripsisse, quam ' senatuis,' et ' domuis,' et ' fluctuis,' qui est patrius casus ab eo, quod est ' senatus,' ' domus,' ' fluctus ; ' huic, ' senatui,' ' domui,' ' fluctui,' ceteraque is consimilia pariter dixisse.
Page 149 - Hic canit errantem lunam solisque labores ; unde hominum genus et pecudes ; unde imber et ignes ; Arcturum pluviasque Hyadas geminosque Triones ; quid tantum Oceano properent se tinguere soles 745 hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
Page 168 - Auroram, nee voce silentia rumpunt sollicitive canes canibusve sagacior anser ; non fera, non pecudes, non moti flamine rami 600 humanaeve sonum reddunt convicia linguae, muta quies habitat; saxo tarnen exit ab imo rivus aquae Lethes, per quern cum murmure labens invitât somnos crepitantibus unda lapillis. ante fores antri fecunda papavera...
Page 140 - Tándem progreditur, magna stipante caterva, Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo. Cui pharetra ex auro, crines nodantur in aurum, Áurea purpuream subnectit fibula vestem.
Page 95 - ... in ermüdender redseligkeit und dazwischen in übermässig zusammengedrängter dunkler kürze; das bestreben den ererbten redeformen neuen reiz zu schaffen wird so wenig durch sicheres gefühl geleitet als vergütet durch gedankentiefe wie in der prosa des Tacitus, oft also ist es leicht zu sagen was ein einfacherer und massvollerer dichter gesetzt hätte, aber zweifelhaft bleibt es ob nicht doch von Statius herrührt das befremdliche das die...
Page 141 - Agnovit longe pressitque dolorem Magnanimus Capaneus, telumque inmane lacerto Hortatur librans: 'Ades o mihi, dextera, tantum Tu praesens bellis et inevitabile numen, Te voco, te solam superum contemptor adoro/ 550 Sic ait, et voti sese facit ipse potentem.

Bibliographic information