Page images
PDF
EPUB

Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER SECUNDUS.

CARMEN I.

MOTUM ex Metello consule civicum
Bellique causas et vitia et modos
Ludumque Fortunae gravesque
Principum amicitias et arma
Nondum expiatis uncta cruoribus,
Periculosae plenum opus aleae,
Tractas et incedis per ignes
Suppositos cineri doloso.
Paullum severae Musa tragoediae
Desit theatris: mox ubi publicas
Res ordinaris grande munus
Cecropio repetes cothurno,

Insigne maestis praesidium reis
Et consulenti, Pollio, curiae,

Cui laurus aeternos honores
Delmatico peperit triumpho.

Jam nunc minaci murmure cornuum
Perstringis aures, jam litui strepunt,
Jam fulgor armorum fugaces

Terret equos equitumque voltus:
Audire magnos jam videor duces
Non indecoro pulvere sordidos,

5

10

15

20

Et cuncta terrarum subacta

Praeter atrocem animum Catonis.

Juno et deorum quisquis amicior
Afris inulta cesserat impotens
Tellure victorum nepotes

Rettulit inferias Jugurthae.

Quis non Latino sanguine pinguior
Campus sepulcris impia proelia
Testatur auditumque Medis
Hesperiae sonitum ruinae ?

Qui gurges, aut quae flumina lugubris
Ignara belli? quod mare Dauniae
Non decoloravere caedes?

Quae caret ora cruore nostro ?
Sed ne relictis, Musa procax, jocis,
Ceae retractes munera neniae :
Mecum Dionaeo sub antro
Quaere modos leviore plectro.

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

CARMEN II.

х

NULLUS argento color est avaris
Abdito terris, inimice lamnae
Crispe Sallusti, nisi temperato
Splendeat usu.

Vivet extento Proculeius aevo
Notus in fratres animi paterni;
Illum aget penna metuente solvi
Fama superstes.
Latius regnes avidum domando
Spiritum, quam si Libyam remotis
Gadibus jungas et uterque Poenus
Serviat uni.

Crescit indulgens sibi dirus hydrops,
Nec sitim pellit nisi causa morbi

5

10

Fugerit venis et aquosus albo
Corpore languor.

Redditum Cyri solio Phraaten
Dissidens plebi numero beatorum
Eximit Virtus, populumque falsis
Dedocet uti

Vocibus, regnum et diadema tutum
Deferens uni propriamque laurum
Quisquis ingentes oculo inretorto
Spectat acervos.

CARMEN III.

15

20

AEQUAM memento rebus in arduis
Servare mentem, non secus in bonis
Ab insolenti temperatam
Laetitia, moriture Delli,

Seu macstus omni tempore vixeris,
Seu te in remoto gramine per dies
Festos reclinatum bearis

Interiore nota Falerni.

Quo pinus ingens albaque populus
Umbram hospitalem consociare amant
Ramis? Quid obliquo laborat
Lympha fugax trepidare rivo?

Huc vina et unguenta et nimium breves
Flores amoenae ferre jube rosae,
Dum res et aetas et sororum
Fila trium patiuntur atra.
Cedes coëmptis saltibus et domo
Villaque flavus quam Tiberis lavit,
Cedes et exstructis in altum
Divitiis potietur heres.

Divesne prisco natus ab Inacho
Nil interest an pauper et infima

[blocks in formation]
[blocks in formation]

CARMEN V.

NONDUM subacta ferre jugum valet
Cervice, nondum munia comparis
Aequare nec tauri ruentis

In venerem tolerare pondus.
Circa virentes est animus tuae
Campos juvencae, nunc fluviis gravem
Solantis aestum, nunc in udo
Ludere cum vitulis salicto
Praegestientis. Tolle cupidinem
Immitis uvae: jam tibi lividos
Distinguet Auctumnus racemos
Purpureo varius colore.

Jam te sequetur: currit enim ferox
Aetas et illi quos tibi dempserit
Apponet annos; jam proterva
Fronte petet Lalage maritum :
Dilecta quantum non Pholoë fugax,
Non Chloris albo sic humero nitens,
Ut
pura nocturno renidet

Luna mari, Cnidiusve Gyges,
Quem si puellarum insereres choro
Mire sagaces falleret hospites
Discrimen obscurum solutis
Crinibus ambiguoque vultu.

X

5

10

15

20

CARMEN VI.

SEPTIMI, Gades aditure mecum et
Cantabrum indoctum juga ferre nostra et
Barbaras Syrtes ubi Maura semper

Aestuat unda,

« PreviousContinue »