15

20

25

30

35

agros Attalicis conditionibus
numquam dimoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare.
Luctantem Icariis fluctibus Africum
mercator metuens, otium et oppidi
laudat rura sui; mox reficit rates
quassas, indocilis pauperiem pati.
Est, qui nec veteris pocula Massici
nec partem solido demere de die
spernit, nunc viridi membra sub arbuto
stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.
Multos castra iuvant et lituo tubae
permixtus sonitus bellaque matribus
detestata. Manet sub love frigido
venator, tenerae coniugis immemor,
seu visa est catulis cerva fidelibus,
seu rupit teretes Marsus aper plagas.
Me doctarum hederae praemia frontium
dis miscent superis, me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
secernunt populo, si neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quodsi me lyricis vatibus inseris,
sublimi feriam sidera vertice.

O DE II.

AD CAESAREM AUGUSTUM.

5

10

Commemoratis calamitatibus post Caesaris mortem insecutis, bona precatur imperio Romano per Augustum constituendo.

XVII.

Iam satis terris nivis atque dirae grandinis misit Pater, et rubenti dextera sacras iaculatus arces, terruit Urbem;

terruit gentes, grave ne rediret

seculum Pyrrhae, nova monstra questae,

omne quum Proteus pecus egit altos

visere montes,

piscium et summa genus haesit ulmo,
nota quae sedes fuerat palumbis;
et superiecto pavidae natarunt
aequore damae.

Vidimus flavum Tiberim, retortis
litore Etrusco violenter undis,
ire deiectum monumenta regis

templaque Vestae,

Iliae dum se nimium querenti iactat ultorem, vagus et sinistra labitur ripa, love non probante, u

xorius amnis.

Audiet civis acuisse ferrum,

quo graves Persae melius perirent,

Metr.

audiet pugnas vitio parentum
rara iuventus.

Quem vocet divům populus ruentis
imperi rebus? prece qua fatigent
virgines sanctae minus audientem
carmina Vestam?

Cui dabit partes scelus expiand:
Iuppiter? Tandem venias, precamur,
nube candentes humeros amictus,
augur Apollo;

sive tu mavis, Erycina ridens,
quam locus circumvolat et Cupido,
sive neglectum genus et nepotes
respicis, auctor,

heu! nimis longo satiate ludo,
quem iuvat clamor galeaeque leves
acer et Marsi peditis cruentum
vultus in hostem;

sive mutata iuvenem figura
ales in terris imitaris, almae
filius Maiae, patiens vocari
Caesaris ultor:

serus in coelum redeas, diuque
laetus intersis populo Quirini;
neve te nostris vitiis iniquum

ocior aura

tollat. Hic magnos potius triumphos
hic ames dici pater atque princeps;
neu sinas Medos equitare inultos
te duce, Caesar.

ODE III.

AD NAVEM, QUA VEHEBATUR VIRGILIUS
ATHENAS PROFICISCENS.

Virgilio felicem precatur navigationem, invectus simul in auda

ciam hominum, mare adeo ratibus transilientium.

Sic te diva potens Cypri,

sic fratres Helenae, lucida sidera,

ventorumque regat pater,

obstrictis aliis, praeter Iapyga,

navis, quae tibi creditum

Metr. V.

debes Virgilium: finibus Atticis reddas incolumem, precor,

et serves animae dimidium meae.

Illi robur et aes triplex

circa pectus erat, qui fragilem truci

commisit pelago ratem

primus, nec timuit praecipitem Africum decertantem Aquilonibus,

nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti; quo non arbiter Hadriae,

maior, tollere seu ponere vult freta. Quem mortis timuit gradum,

qui siccis oculis monstra natantia, qui vidit mare turgidum et

infames scopulos Acroceraunia? Nequidquam deus abscidit

prudens Oceano dissociabili terras, si tamen impiae

non tangenda rates transiliunt vada.

5

10

15

25

30

35

40

Audax omnia perpeti

gens humana ruit per vetitum nefas. Audax lapeti genus

ignem fraude mala gentibus intulit: post ignem aetheria domo

subductum macies et nova febrium terris incubuit cohors,

semotique prius tarda necessitas leti corripuit gradum.

Expertus vacuum Daedalus aëra

pennis non homini datis:

perrupit Acheronta Herculeus labor. Nil mortalibus arduum est.

Coelum ipsum petimus stultitia, neque

per nostrum patimur scelus

iracunda lovem ponere fulmina.

O DE IV.

AD L. SEXTIUM.

Hortatur amicum veris adventu, laete ut vita fruatur, utpote quae sit brevissima. Metr. XV.

Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni, trahuntque siccas machinae carinas,

ac neque iam stabulis gaudet pecus, aut arator igni, nec prata canis albicant pruinis.

5 Iam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna, iunctaeque Nymphis Gratiae decentes

alterno terram quatiunt pede, dum gravesCyclopum Vulcanus ardens urit officinas.