Römische geschichte: bd. Römische geschichte im zeitalte des kampfs der stände. 1. hälfte. Von der gründung der republik bis zum decemvirat. 2. hälfte. Vom ersten decemvirat bis zu den Licinischen gesetzen Nach des verf. tode. hrsg. von F. F. Baur

Front Cover
H. Laupp'sche buchhandlung, 1856 - Rome

From inside the book

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 209 - Posset agi lege necne, pauci quondam sciebant: fastos enim vulgo non habebant. Erant in magna potentia, qui consulebantur ; a quibus etiam dies tamquam a Chaldaeis petebatur.
Page 254 - Aelius ait sacrum esse quodcumque more atque instituto civitatis consecratum sit, sive aedis sive ara sive signum sive locus sive pecunia sive quid aliud quod dis dedicatum atque consecratum sit; quod autem privati suae religionis causa aliquid earum rerum deo dedicent, id 5 pontífices Romanos non existimare sacrum...
Page 485 - Quo in genere sicut in ceteris rei publicae partibus est operae pretium diligentiam maiorum recordari, qui colonias sic idoneis in locis contra suspicionem periculi collocarunt, ut esse non oppida Italiae, sed propugnacula imperii viderentur. Hi deducent colonias in eos agros, quos emerint ; etiamne, si rei publicae 74 non expediat ? " Ex IN QUAE LOCA PRAETEREA VIDEBITUR.
Page 208 - ... unde eum qui de vitibus succisis ita egisset, ut in actione vites nominaret, responsum est rem perdidisse, quia debuisset arbores nominare, eo quod lex XII tabularum, ex qua de vitibus succisis actio competeret, generaliter de arboribus succisis loqueretur.
Page 440 - Attius Clausus, cui postea Appio Claudio fuit Romae nomen, cum pacis ipse auctor a turbatoribus belli premeretur nec par factioni esset, ab Inregillo, magna clientium comitatus manu, Romam transfugit ; his civitas data agerque trans Anienem : vetus Claudia tribus, additis postea novis tribulibus, qui ex eo venirent agro, appellata. Appius inter patres lectus haud ita multo post in principum dignationem pervenit.
Page 240 - Here they established themselves, and here they proposed to found a new city of their own, to which they would have gathered their families, and the rest of their order who were left behind in Rome, and have given up their old city to its original possessors, the burghers and their clients. But the burghers were as unwilling to lose the services of the commons as the Egyptians in the like case to let the Israelites go, and they endeavoured by every means to persuade them to return.
Page 523 - Fabios ad bellum miserat omnes : ad bellum missos perdidit una dies. ut tamen Herculeae superessent semina gentis, credibile est ipsos consuluisse deos. nam puer impubes, et adhuc non utilis armis, unus de Fabia gente relictus erat : scilicet ut posses olim tu, Maxime, nasci, cui res cunctando restituenda foret.
Page 303 - Albanos rerum potitos usque ad Tullum regem: Alba deinde diruta usque ad P. Decium Murem consulem populos Latinos ad caput Ferentinae, quod est sub monte Albano, consulere solitos, et Imperium communi consilio administrare: itaque quo anno Romanos imperatores ad exercitum mitter e oporteret iussu nominis Latini, complures nostros in Capitolio a sole Oriente auspiciis operam dare solitos.
Page 662 - India victa tuos ! auspiciis animisque patris, puer, arma movebis et vinces animis auspiciisque patris. tale rudimentum tanto sub nomine debes, nunc iuvenum princeps, deinde future senum. cum tibi sint fratres, fratres ulciscere laesos ; cumque pater tibi sit, iura tuere patris. induit arma tibi genitor patriaeque tuusque : hostis ab invito regna parente rapit. tu pia tela feres, sceleratas ille sagittas : stabit pro signis iusque piumque tuis.
Page 254 - Ver sacrum vovendi mos fuit liai is, magnis enim periculis adducti vovebant, quaecunque proximo veré nata essent apud se, animalia immolaturos. sed quum crudele videretur pueros ac puellai innocentes interficere, perductos in adultam aetatem velabant atque ita extra fines suos exigebant.

Bibliographic information