deatur, inique noceat actori; quod cum accidit alia adjectione opus est adjuvandi actoris gratia: quae adjectio replicatio vocatur, quia per eam replicatur aut resolvitur vis exceptionis. (Gaj. IV, 126.) 9) Interdum autem evenit, ut rursus replicatio, quae prima facie justa sit, inique reo noceat; quod cum accidit, adjectione opus est adjuvandi rei gratia quae duplicatio vocatur. (Gaj. IV, 128.) - §. 120. Urtheil und Vollstreckung. 1. Begriff und Inhalt des Endurtheils. (Absolutorisches, kondemnatorisches Urtheil; Präjudizialurtheil.) a) Res judicata dicitur, quae finem controversiarum pronuntiatione judicis accepit, quod vel condemnatione vel absolutione contingit. (L. 1. D. de re jud. 42, 1.) Mod. 2. Rechtskraft des Urtheils. Exceptio rei judicatae. p) Res judicata pro veritate accipitur. (L. 207. D. de R. J. 50, 17.) Ulp. y) Saepe constitutum est, res inter alios judicatas aliis non praejudicare. (L. 63. D. de re jud. 42, 1.) Macer. d) Et generaliter, ut Julianus definit, exceptio rei judicatae obstat, quotiens inter easdem personas eadem quaestio revocatur, vel alio genere judicii. (L. 7. §. 4. D. de exc. r. jud. 44, 2.) Ulp. 3. Zwangsvollstreckung. a) Personalexekution. b) Realexekution. §. 121. In Integrum Restitutio. 1. Anomale und subsidiäre Natur des Rechtsmittels. a) Sub hoc titulo plurifariam Praetor hominibus vel lapsis vel circumscriptis subvenit: sive metu, sive calliditate, sive aetate, sive absentia inciderunt in captionem. (L. 1. D. de in i. rest. 4, 1.) Ulp. §. 121. In Integrum Restitutio. 159 8) In causae cognitione etiam hoc versabitur, num forte alia actio possit competere citra in integrum restitutionem; nam si communi auxilio et mero jure munitus sit, non debet ei tribui extraordinarium auxilium. . . . (L. 16. pr. D. de minor. 4, 4.) Ulp. 2. Restitutionsgründe. 7) Omnes in integrum restitutiones causa cognita a praetore promittuntur, scilicet ut justitiam earum causarum examinet, an verae sint, quarum nomine singulis subvenit. (L. 3. D. de I. I. R. 4, 1.) Mod. Vgl. oben a. d) Non negligentibus subvenitur, sed necessitate rerum impeditis. (L. 16. D. ex qu. ca. maj. 4, 6.) Paul. ε) Praetor edicit: QUOD CVM MINORE QVAM VIGINTI QVINQVE ANNIS NATV GESTVM ESSE DICETVR, VTI QVAEQVE RES ERIT, ANI MADVERTAM. (L. 1. §. 1. D. de minor. 4, 4.) Hoc edictum praetor naturalem aequitatem secutus proposuit, quo tutelam minorum suscepit; nam cum constat inter omnes, fragile esse et infirmum hujusmodi aetatum consilium et multis captionibus suppositum, auxilium eis praetor hoc edicto pollicitus est et adversus captiones opitulationem. (L. 1. pr. D. eod.) Ulp. n) Ait praetor: QVOD METVS CAVSA GESTVM ERIT, RATVM NON HABEBO. (L. 1. D. qu. met. 4, 2.) 3. Wirkung der Restitution. 9) Restitutio autem ita facienda est, ut unusquisque integrum jus suum recipiat. Itaque si in vendendo fundo circumscriptus restituetur, jubeat praetor emptorem fundum cum fructibus reddere et pretium recipere. (L. 24. §. 4. D. de minor. 4, 4.) Paul. |