Adhæc ponitur translate pro specie quadam. Appellantur item umbræ inferorum imagines. Porro umbræ proverbiali locutione dicebantur hi, qui venirent ad convivium, non ipsi quidem vocuti, sed comites eorum, qui vocati fuerant, sic illos sequentes, velut umbra corpus ultro sequitur. Ne umbram quidem ejus novit. At. 108.. Velut umbram sequi. Velut umbra sequi dicitur, qui nunquam deest. Num umbra corpus assectatur, velit, nolit. Ph. 1. 172. Umbram suam metuere. Suam ipsius umbram metuere dicuntur, qui puerilier trepidant, ubi omnino nihil sit periculi. At. 257.. Ph. 2. 206. UNGUENTUM non est medicamentum, ut vulgus existimat et tenax illa compositio, qua, Chirurgi utuntur ad vulnera curanda; sed commistio odorum diversorum, addito oleo, aut balsamo, aut aliquo pingui ad ungenda corpora, deliciarum et luxuriæ causa inventa. Unguentum condire. Rh. 152. Ph. 2. 55.. vel componere. Ib. Unguento perfricare. Or. 1. 160.. ungere. Or. 1. 218. affluere. Or. 3. 6.. Unguenta olore. Rh. 152. UNGUIS. Ungues sunt digitorum extremæ partes; et proprie eorum animalium sunt, qua digitos habent separatos, ut sunt Homines, Simia, Aves. Ne latum. Plaut. 179. vel transversum quidem unguem a re aliqua discedere. Fam. 107. At. 210. Ab imis unguibus usque ad verticem summum perpendere aliquem. Or. 1. 48. Ungulis omnibus aliquid facere. Id est omnibus viribus. Ph. 1. 187. A teneris unguiculis. Id est a prima pueritia. Fam. 6. Tamquam unguem existere in ulcere. Id est rem per se satis acerbam exulcerare gravius. Cic. pro domo sua: Tu in hoc ulcere tamquam unguis existeres. Or. 2. 215. VOLUMEN est liber, in quo scripta quælibet continentur: quod a volvendo dictum tradunt; quoniam Majores scripta sua volvendo complicabant. In volumen referre. Fam. 263. conficere. Fam. 135.. efficere. Ph. 1. 191. VOLUNTAS duplici significato est. Interdum pro benevola animi inductione a Latinis ponitur. Interdum pro consilio et mente. Pro benevola animi inductione. Voluntatem conciliare. At. 2.. Voluntates conglutinare. Fam. 181. copulare. Fam. 32.. Voluntatem alicujus ad aliquem accedere. Ter. prol. Phorm. conferre in aliquem. Fam. 211. Voluntatem profiteri. Id est deferre, vel conferre. Fam. 148. 220.. habere erga aliquem. Fam. 87. aggregare ad aliquid. Fam. 12. declarare. Fam. 90. præstare. Fam. 10.. accipi. Id est redamari. Fam. 60. conservare. Fam. 61.. In voluntate manere. Fam. 61.. offendere. Fam. 17. . 135.. Fam. 28.. Or. 1. 110. reconciliare. Fam. 3. 153. . recuperare. At. 6. 141. Pro instituto, sententia, consilio. In voluntatem adducere. At. 18. Voluntatem suscipere. Or. 2. 115.. habere. Or. 1. 282. Or. S. 18.. In voluntate esse. Or. 2. 65. . Or. 3. 138. At. 178.. Ad voluntatem incumbere. At. 18. mutare. Fam. 14. abjicere. Rh. 121.. Ex voluntate aliquid facere. Or. 2. 77. Fam. 217.. VOLUPTAS est elata præter modum lætitia, opinione præsentis alicujus boni. Unde quicquid cum delectatione animum demulcet, voluptas dicitur. Vel dicitur voluptas, que suavitate aliqua naturam_ipsam movet, et cum jucunditate quadam percipitur sensibus. Ad summam, omne id, quo gaudemus, voluptas est; ut omne, quo offendimur, dolor. Indifferenter tam in bonam; quam in malam partem sumitur, etiam sine adjectivo id designante. Voluptati esse. Fam. 8.. 23. At. 39. . efficere. Ph. 1. 68. . Ph. 3.75.. conciliare. Rh. 212. . Voluptate afficere. Fam. 103. At. 284. . - perfundere. Rh. 181. Voluptatem capere. Fam. 31. . 40. 43.. 60. Rh. 177.. et al. sumere, vel assumere. Ph. 1.55.. accipere. Ph. 1. 65. At. 327. percipere. Rh. 101. Ph. 1. 53. . habere. Fam. 22.. In voluptate esse. Ph. 1. 6. . 57. Voluptate titillari. Ph. 1. 57. 200.. Ph. 3. 46. omnia metiri. Rh. 148.. Or. 3. 94. Fam. 101.. Ad voluptatem referre. Ph. 3. 102. Fam. 141.. Voluptatibus se dedere. Ph. 3. 33. se tradere. Ph. 3. 112. Voluptatibus colliquescere, vel liquescere. | Urbanitatem exarescere. Fam. 106. . Ph. 1.186.. VOTUM proprie est promissio facta Deo, voluntas, desiderium; quod ea valde desideramus, que voto a Deo poscimus. vovere. Liv. Dec. 3. lib. 1. nuncupare. Or. 1. 242.. Or. 3. 185.. Vota nuncupare est vota polliceri, et destinare vel pro felici rerum eventu, vel pro alicujus salute: quod apud Antiquos non fiebat sine solemni ritu et religione. Unde dicebantur nuncupata vota, quæ Consules, Prætores, Imperatores, cum in Provincias proficiscebantur, faciebant: eaque in tabulas præsentibus multis referebantur. suscipere. Ph. 2. 70. facere. Fam. 85. 96.. At. 134. Or. 2. 108. 250. debere. Or. 1.228.. Voto teneri. At. 190.. Votum reddere. Ph. 2. 174. solvere. At. 243. Or. 3. 185. Vox generaliter est omne, quod sonat. Poni- effoeminata. Or. 2. 277.. absona. Rh. 146.. absurda. Ib. agrestis, vel rustica. Ib. rauca. Rh. 177. inclinata. Rh. 199. 202. ululans. Rh. 199. dura. Ph. 2. 55.. fusca. Ib. dulcis. Rh. 202. suavis. Rh. 96. 186. 210.. Ph. 3. 27. clara. Fam. 19. . Ph. 3. 27. Rh. 202. grandior. Rh. 192. plenior. Rh. 96. 192. canora. Rh. 186. Ph. 2. 55. Ph. 3. 27. lenis. Ph. 2. 55. Vocem excitare. Rh, 107. elicere. Or. 3. 50. Ph. 1. 187. flectere. Rh. 202. mutare. Ib. deponere. Fam. 265. Pro usu. Usuram rei alicujus dare. Or. 1. 251. Or. 2. 103. Ph. 1. 168.. vel largiri. Ph. 1. 164.. vel postulare. 3. de Leg. c. 1. eripere. Or. 2. 184. Or. 3. 130.. Usura falsi gaudii frui. 6. Fam. ep. 12. Usuram multiplicare. Plin. lib. 14. c. 4. Usuram pendere. At. 193. 194. . perscribere. 9. At. ep. 13. Usura liberare. Fam. 243. . Reddere sine usura. De Sen. c. 15. Usus, us, ui, quadrifariam maxime a Latinis ponitur. Primum pro consuetudine et familiaritate. Deinde pro eo, quod necessarium est et commodum. Ponitur quoque adjective: ut, De cæteris stadiis alio loco dicemus, si usas fuerit. Tusc. 4. c. 2. Idest si opus, vel necessarium fuerit. Ponitur præterea pro exercitatione, vel tractatione. Pro consuetudine et familiaritate. Usum maximum vel veterem intercedere inter aliquos. Fam. 213. . 142. 110. esse summum alicui cum aliquo. Fam. magnum alicui cum aliquo. Fam. Pro exercitatione. Usu imbui. Rh. 123.. Proprie positum. Mihi sic est usus. Ph. 1. 131. et Ter. He- Vulnus inferre. Cæs. de B. G. lib. 1. Usus magister est optimus. Pro Rabir. c. 4. dare. Ovid. Met. lib. 2. Usui esse. Fam. 48. 210.. At. 1. . 2.. Or. 2. 130. Ex usu esse. Ph. 1. 212. In usu esse. Tac. 2. Hist. c. 86. Usum habere, pro percipere. Ph. 2. 60. Ph. UTILITAS est fructus, vel emolumentum. quærere. 3. de Or. c. 2. afferre. Fam. 134. Ph. 3. 16. Utilitatis fructum præbere. 7. At. ep. 6. Utilitatem percipere. Ph. 3. 101. capere. Ph. 3. 102.. omittere. Ph. 3. 60.. impedire. Ph. 3. 110. VULGUS turbam, et multitudinem significat. Extra tritum usum ornatius aliquando in oratione ponitur: ut apud Ciceronem pro Mil. Cum uxore vehebatur in rheda penulatus, vulgi magno impedimento, ac muliebri et delicato ancillarum, puerorumque comitatu. Or. 3. 106.. Ponitur eleganter, cum dicimus per contemptum, vulgus imperitorum, vulgus patronorum, et similia. In vulgus tribuere aliquid. Fam. 229. gratum esse. Id est vulgo. At. 37. dare. Ovid. 3. Met. 84. accipere. Fam. 56. Rh. 131. Or. 2. 253. Or. 3. 226. vel excipere. Or. 3.7.. facere. Quintil. 1. 5. c. 13. Vulneribus confici. Salust. in Jug. affici. Colum. 1. 4. c. 11. Vulnus sustinere. Cæs. de B. C. lib. 1. divellere. Cæs. de B. C. lib. 5. Vulneribus confodere. Liv. 1. 24. c. 7. Vulnus imponere. At. 12. 77.. Ph. 1. 121. infligere. Or. 3. 179. Vulnere percuti, pro calamitate affligi. Ph. 1. 41. Vulnus sanare. Fam. 246.. At. 77.. Ph. 1. 121. VULTUS. Dicitur vultus voluntas hominis, quæ pro motu animi in facie ostenditur. Sic vultus magis ad animum refertur atque voluntatem. Facies vero magis ad corpus. Inde dicimus irato et moesto vultu potius, quam facie : et contra lata aut longa facie, non vultu. Et tamen aliquando promiscue utroque uti licet: ut, fœdata facie, et fœdato vultu ; scissa facie, et scisso vultu; conversa facie, et converso vultu." Vultum præbere. Or. 2. 87.. fingere. Rh. 95.. Or. 2. 32. . Ph. invito ridere. Hor. 1. 3. od. 11. Vultum submittere. Suet. Aug. c. 79. indurare. Tac. 2. Hist. 46. bonum habere. Salust. Catil. c. 10. Vultu alicujus regi. Sen. de Ben. 1. 6. c. 7. Vultum ferre alicujus. Fam. 143.. In vultu alicujus acquiescere. Or. 3. 144. . UXOR est, quam in matrimonio quis habet. Uxor autem quasi unxor dicitur. Mos enim fuit apud Antiquos, ut nubentes puella, simul cum venissent ad limen mariti, postes, 3 R antequam ingrederentur, ornarent laneis vit- Uxori nuntium remittere. Rh. 100. tis, et oleo ungerent. Uxorem sibi adjungere. Ph. 1. 104. . habere. Rh. 133. Or. 3. 186.. repudiare. Suet. in Cæs. cap. 1. Ad uxorem animum appellere. Ter. Andr. 2. 6. 15. Uxorem ducere. Pro Sext. cap. 3. A ducenda abhorrere. 14. Att. ep. 13. FINIS. NOI RIFORMATORI DELLO STUDIO DI PADOVA. AVENDO veduto per la Fede di Revisione ed Approvazione del P. F. Tommaso Maria Gennari Inquisitore nel Libro intitolato Phrases, et Formulæ linguæ Latina elegantiores &c. Stephano Doleto Auctore: Non vi esser cosa alcuna contro la Santa Fede Cattolica, e parimente, per Attestato del Segretario nostro, niente contro Principi, e buoni costumi, concediamo licenza a Giovanni Manfrè Stampatore, che possi essere stampato, osservando gli ordini in materia di Stampe, e presentando le solite copie alle Pubbliche Librerie di Venezia, e di Padova. Dat. 24. Novembre 1732. GIO: FRANCESCO MOROSINI Cav. Rif. PIETRO GRIMANI Proc. Rif. Agostino Gadaldini Segr. 1733. 28. Novembre: Registrato nel Magistrato Eccellentissimo contro la Bestemmia. Angelo Legrenzi Segr. Londini imprimebat J. F. DOVE, in Area quæ est Divi Joannis, |