Signum dare. Fam. 78. 177. Or. 1. 90.. | Silentium esse. Id est rumorem mortuum esse. Signum observare. Fam. 83. . vel notare. Ib. habere. Habemus signa, quibus cognoscimur. Orat. 3. 29.. Habemus item signa, quibus cognoscimus. Fam. 83.. Ph. 2. 138.. Ph. 3. 108. Conjecturam ex signis facere. Ter. Adelph. 5. 3. 36. Ad rem militarem pertinens. Signum ad rem militarem pertinens aliquando ponitur pro vexillo, dictum ab effigie, et animalium imaginibus, quæ in vexillis fieri consueverunt ; ut erant Aquiliferi, Drachonarii, et his similes signiferi. Aliquando vero accipitur pro nota, quam ab Imperatore, Tubicine, Cornicine, aliove hujusmodi datam milites, qui in exercitu sunt, sequantur. Sic fit, ut altera significationis pars suos loquendi modos habeat; altera item suos. Pro vexillo. Sub signis milites ducere. Liv. Dec. 3. Signa sequi. Liv. Dec. 3. habere, pro constituere. Tit. Liv. l. 4. Haud procul Collina porta signa habuere. movere. Liv. Dec. 3. expedire. Ib. tollere. Ib. proferre. Ib. contra efferre. Ib. inferre. Or. 2. 147. Or. 3. 115. .198.. conferre. Fam. 97. At. 96. Or. 3. 90. convertere. Cæs. de B. G. lib. 6. vel transferre. Cæs. de B. C. lib. 1. Ad signa revocare. Liv. Dec. 3. convenire. Ib. A signis dilabi. Liv. Dec. 3. Pro nota Militari. Extra vexilli significationem sunt sequentes locutiones: et in his ponitur signum pro nota militari. 178.. præterire. Fam. 64. Rh. 237. Or. 2. Silentium habere. Curt. 1. 10. c. 7. obtinere. Liv. l. 1. c. 15. Silentio prætermittere. Or. 3. 248. . prætervehi. Or. 3. 211. A silentio vindicare. Rh. 109. SIMILIS idem est, quod æqualis, par, ejusdem modi. Similem alicujus esse. Rh. 39. . 169. et al. alicui esse. Rh. 204.. Fam. 187.. et al. Similes inter se esse re aliqua. Rh. 117. Or. 2. 26.. Simile atque. Cic. ad Att. 24. Hoc simile est atque ire in Salonium. Idem de Fin. Ita similis erit finis atque antea fuerat. Ph. 1. 134. Simile ac. Liv. 1. 6. c. 28. veri, et simile vero. 7. Fam. ep. 2. Quintil. 1.3. c. 8. per omnia. Vell. 1. 2. c. 130. SIMILITUDO est exemplar, forma, species, collatio, imago. Ad similitudinem rei alicujus aliquid fieri. Rh. 95.. Fam. 106. Similitudinem facere. Cic. Ea sunt, quæcunque sunt, quæ faciant similitudinem. Ph. 1. 165.. arripere. Id est studere similem esse. Cic. Quorum similitudinem aliquam qui arripuerit, fidenti animo gradietur ad mortem. Ph. 1. 172.. ducere ex re aliqua. Rh.197.. sequi. Rh. 113. Ph. 2.196. Signum dare. Or. 1. 222.. 253. . Or. 2. Ad similitudinem accedere. At. 100. Ph. 2. Simulatione aliquid subterfugere. Ph.3.71.. | Societatem accipere. Salust. Simulationem re aliqua sustineri. Cic. Fronte SIMULTAS. Inter inimicitias, et Simultatem gerere cum aliquo. At. 228.. 2.275.. SINUS dicitur illa pars, quæ est intra pectoris, brachiorumque complexum. Per translationem sinus vocantur littora curva ad similitudinem sinus, et quasi brachiis mare amplectentia. Perpulchræ autem translationis est, cum pro intima quadam familiaritate, et amicitia accipitur. In sinu gaudere. Id est tacite. Ph. 1. 201.. In sinum alicujus se conferre, vel confugere. Ph. 1. 228.. Id est in amicitiam, vel fumiliaritatem et necessitudinem. In sinu aliquem gestare. Id est valde amare. Ter. Ad. 4. 5. In sinu esse alicujus. Id est vehementer diligi. Cic. ad Q. Frat. Cæsar, mihi crede, in sinu est: neque discingor. Id est quod alio loquendi modo dicimus, Cæsarem in oculis fero: h. e. Cæsarem, quanta maxime fieri potest, amicitia comprehendo atque complector; neque discingor, id est non me immuto, vel eum ipsum amorem abjicere non cogito. At. 314. Fam. 235. At. 38. Ex sinu suo calumniatores apponere. Id est ex suis intimis, et maxime familiaribus. Or. 1. 81.. inire. Fam. 148. 193.. Or. 3, 255. Ph. 2. 50.. - coire. Fam. 74. . Or. 1. 14. 21.. 34.. Or. 3. 165. facere. Or. 1. 2.. pacisci. Ascon. Pædi. devincire. Ph. 3. 5. . vel socie tate. Ph. 3. 12. habere. Ph. 2. 140.. esse alicui cum aliquo. Fam. 95.. Ph. 2. 160. . Ph. 3. 1. esse inter aliquos. Ph. 3. 99.111.. habere. Fam. 16. . Or. 3. 132. 179.. SOCORDIA est ignavia. Socordiam afferre. Rh. 13. Socordiæ se tradere. Sal. Catil. c. 52. Per socordiam aliquid omittere. Liv. 1.7. c. 35. SOL. Dictus, vel quia solus ex omnibus syderibus est tantus; vel quia, cum exortus est, obscuratis cæteris syderibus, solus apparet. Soles in plurali numero pro diebus ponit aliquando Virgilius. Soles item ponit Horatius pro splendoribus, vel radiis Solis. Trunslute etiam usurpatur, ut lumen. Cicero ad Att. 9. Sol excidisse mihi e Mundo videtur. De afflicta Pompei fortuna loquitur. Sensus autem ejusmodi est : Tenebris sepulta omnia mihi videntur propter inobscuratam et infuscatam Pompei gloriam et dignitatem, cujus splendore Respublica, ut Terra Sole, recreabatur. At. 145. Idem de Natura Deorum 2. Quo quidem anno P. Africanus, Sol alter, extinctus est: id est Terræ lumen, ut Sol ipse in Cælo fulgens. Ph. 2. 28.. Solem exoriri. Ph. 2. 39.. præcipitare. Rh. 162.. occidere. Ph. 1. 69.. 168.. præbere. Or. 2. 188.. reportare. Or. 1. 262. habere. Or. 1. 231. Solatio se consolari. Ph. 3. 97. At. 58. Solatio uti. Fam. 179. frui. Or. 3. 72. SOLEMNIS. Solemne dicitur, quod singulis annis stato tempore præstari debet. Solemne suum servare. Id est institutum tenere. Cic. ad Att. 7. Nostrum illud solemne servemus, ut ne quem istuc euntem sine litteris dimittamus. At. 104.. SOLICITUDO est angor, cura, metus, molestia, negocium: cui opponitur securitas. Solicitudinem afferre. Fam. 135. 137.. Solicitudini esse. Fam. 259. In solicitudinem adducere. Fam. 187. alicui conficere. Ter. And. 4.1. Solicitudine afficere. Rh. 196.. At. 92.. Solicitudines acuere. Fam. 158. duplicare. Fam. 70.. mirifice esse de re aliqua. Fam. 23.. 24. At. 59. 173. vel ex re aliqua. Ter. And. 1. 5. SOLITUDO non semper ad locum refertur, sed ad personam interdum: idemque est, quod luctus, vel sordes, quæ ex nimia qnadam tristitia, et mærore, anxietateque contrahuntur. Interdum etiam est obscuritas, humilitas, tenuitas tum rei, tum nominis; et opponitur celebritati. Ad locum cum pertinet, nota est significatio. Ponitur enim pro regione derelicta, vel loco deserto. In solitudine aliquem collocare. Ph. 3. 112.. In solitudines aliquas discedere. Fam. 26. . In solitudinem se conferre. Rh. 121.. Solitudinem alicui afferre. Off. l. 3. c. 1. vastam esse in loco aliquo. Or. 1. 227. Ph. 3. 129.. SOLIUM est sedes. In solio sedere. Ph. 1. 79. Ph. 2. 155. 158.. SOLUM proprieterra dicitur. Generaliter tamen appellatur omne, quod sustinet, et unicuique rei subjacet. Unde in multa significata transit, varieque tum ab Oratoribus, tum a Poetis accipitur. Interdum enim pro superficie aquæ usurpatur, quæ navium fundamentum est. Interdum pro Calo. Interdum pro inferiore parte pedis, quam vulgo soleam vocant, quæ callosa fit, et dura. Interdum pro solea calceamenti, et corio. Interdum pro pavi mento. Caritas soli. Liv. 1. 2. c. 1. vertere, dicuntur exules, qui a patria vel ultro, vel coacti excedunt. Or. 1. 11. 16.. 394.. Or. 2. 229. et al. SOMNIUM idem est, quod visum. Somnium objicere. Ph. 2. 135. facere. Ph. 2. 89. interpretari. Ph. 2. 90. 91. . SOMNUS est sopor, vel quies. In somnis. Id est dormiendo. Ph. 2. 17.. 89...90.. Somnum aliquem urgere. At. 188.. vix tenere. Rh. 190.. Somno se dare. Ph. 1. 123. Somnum capere. Rh. 63. At. 118. Ph. 1. 218. 109.. non videre. Pro non capere. Fam. aliquem complecti. Ph. 3. 126.. Somno sepeliri. Virg. Æn. lib. 2. opprimi. Ter. Eun. 3. 5. E somno excitare. Or. 2. 171.. Ph. 2. 55. Ph. 3. 127.. vel suscitare. Ph. 1. 218. Somnum adimere. At. 31. Somno privare. At. 144. Somnum repetere. Cicero ad Atticum 13. Sonitu replere, vel complere. Ph. 3. 129. SONUS est vox, vel vocis, aut buccinæ, reive ali- efficere. Ph. 2. 56.. Ph. 3. 128. . Sono complere. Ph. 3. 128. . SORDES est lutum, vel fex. Poritur etiam pro fiat. Que sortis significatio crebra est apud Jurisconsultos. Ponuntur etiam sortes pro oraculis, sive responsis, sive syngraphis, in quibus responsa inscripta continebantur. Dejicere sortes. Cæs. B. C. I. 1. c. 6. Sorte aliquid alicui obvenire. Or. 1. 112. In sortem provincias conjicere. Liv. 1. 30. c. 1. Ad sortem revocare. Or. 1. 134. edere. Ph. 2.87.. 132.. trahere. Suet. in Tiber. cap. 14. SORTITIO est ipse sortiendi actus. Sortitionem facere. Id quod apud Romanos fiebat in causis dijudicandis; vel in militibus plectendis. Fam. 60. At. 306. SPACIUM et loci, et temporis est. Cum loci est. Cum loci est, in propria significatione manere videtur. Spacium facere. Rh. 87. conficere. Cæs. de B. G. lib. 3. excurrere. Ter. Adelph. 5. 4. Spaciis aliquot aliquem honestare. Or. 2. 141. De spacio deflectere. Ph. 3. 104. Cum temporis est. patur. sumere. Plin. lib. 7. cap. 55. SPECTACULUM varie a Latinis accipitur. Modo enim pro ipsa spectatione ponitur. Modo dicitur id, quod spectatur. Modo locus est, unde spectatur. Spectaculum dare. Or. 2. 141. præbere. Ph. 2. 57.. SPECTATOR est, qui spectat. Spectatorem aliquem ad aliquid constituere. Rh. 94. se præbere. Ph. 3. 38. SPECULA a spe diminutivum esse potest. Ponitur vero usitate pro vigilia. In specula collocare. Or. 3. 212. In speculis esse. At. 145. . Or. 1. 74. Ph. 3, 147.. SPECULUM. In speculo se intueri. Or. 3. 94. . explorata. Fam. 39. . Or. 3. 228.. Ph. 3.75.. certa. At. 278.. tenuis. Fam. 234. At. 48.. exigua. Or. 2. 146. . At. 51. . extrema. Or. 2. 146. . desperata. At. 121. Cum temporis est, non sine translatione usur- Spes ad irritum cadens. Liv. 1. 2. c. 3. Spacium sumere. Ph. 1. 106. surripere. At. 76. dare. Fam. 166. 253.. Rh. 107. Or. 1. 1.286. Ph. 1. 201.. interjicere. Liv. Dec. 1. lib. 2. habere. Fam. 157. . 191. Or. 1.76. Ph. 3. 24. esse alicui aliquid faciendi. Fam. 128. Or. 3. 245.. SPECIES aliquando pro forma, vel facie ponitur. Aliquando vero pro notione est, prætextu, et quasi velamento, Speciem præbere. Cæs. de B. G. lib. 4. facere. Liv. Dec. 4. lib. 9. vel efficere. Fam. 189.. adumbrare rei alicujus. Rh. 201. Ad speciem uti re aliqua. Cæs. de B. G. lib. 1. incisa. Ibid. c. 9. 30 inducere. Ph. 3. 107. Spem nancisci. Fam. 206. Or. 1. 87.. videre. At. 43.. Ad spem devolvi. Or. 3. 211. exardere. Or. 3. 194. Spe induci ad aliquid. Or. 2. 280.. teneri. Fam. 70. Or. 3. 261. dejici, vel labi. Cæs. B. Gal. 1. 1. In spe ponere sibi aliquid. At. 211. 327. 119. constituere. Or. 2. 15.. defigere in re aliqua. Or. 2. 146.. Spe pendere. Or. 2. 146. . niti. At. 43. Spem sequi. Fam. 128. Spe inflari. Or. 2. 132.. 136. Or. 3. 99. Spem augere. Or. 3. 239.. alere. Or. 2. 103. confirmare. Fam. 217..235. Spiritus afferre. Or. 2. 172. sumere. Cæs. de B. G. lib. 1. SPLENDOR proprie est rei splendentis claritas. Sed per translationem claritatem nominis et celebritatem significat. Unde splendor nominis, splendor familiæ, splendor vitæ: id est amplitudo, gloria, vita decus. Splendorem afferre. Plin. lib. 20. cap. 6. dare. Plaut. 149. Splendore esse. Fam. 175.. obtinere. Or. 2. 167. maculare.Or. 3. 16.. deformare. Or. 2. 181. delere. Ph. 3. 47. obsolescere. Or. 1. 10. . Splendore rei alicujus obrui. Ph. 1. 99.. Spolia detrahere. Or. 1.43. Or. 3. 66. aliquid devorare. At. 12. . Or. 1. 103. Spolia capere. Ph. 1. 179.. Or. 2. 138. 225. incubare rei alicui. Or. 2. 32.. Spem inveterascere. Fam. 234.. concidere. Or. 2. 114.. extenuare. At. 44.. debilitare. At.70.. Or. 3. 210. præcidere. Or. 1. 80. vel incidere. Liv. lib. 3. SPONSIO generaliter pro promissione capi potest. Certo tamen quodam significato apud Antiquos genus erat actionis, quæ fiebat interposita stipulatione certæ pecuniæ, quam perderet is, qui sponsione vinceretur: et coram Judice, aut Recuperatoribus disceptabatur. Sponsionem facere. Sponsio sic apud Antiquos solebat fieri. Provocans sponsione ita dicebat: Spondeo, me tantam pecuniam daturum, nisi, &c. Provocatus autem contra restipulabatur. Fam. 105. Or. 1. 6. 15.. 46.. 47.99.. Or. 1. 302. vel sponsione vincere. Or. 1. 15.. SPONSOR Significat prædem, eum scilicet, qui spondet vel pro se, vel pro alio. Sponsorem fieri. At. 207. esse rei alicujus. Fam. 98. At. 245. vel de re aliqua. Or. 3. 78. accipere. At. 254. appellare. Id est ad præstandam sponsionem sollicitare et urgere. At. 5. 6. 261. SPUMA est sordes earum rerum, a quibus ejicitur: nempe cum per ebullitionem, vel max |