Peccato indulgere. Ph. 3. 113. sedare. Ter. Adelph. 5. 1. Peccato carere. Fam. 77.. de re aliqua cogitare. At. 207.. 149.. → accusari. Rh. 4.. damnari. Qr. 2. 155. corrogare. Cæs. de B. C. lib. 3. parere. Ph. 1. 76. facere. Or. 1.112.135. Ph. 2. 103. conficere. Id est facere, quærere. Or. 1. 104. Or. 2. 72. . 150. et al. exhaurire. Or. 2. 163.. redigere. Or. 1. 63.. Or. 2. 86. Or. 3. 128.. 87.. 24.. Pecuniam attribuere. Fam. 28.. Attributa pecunia est, quæ in stipendium militum de arario a Tribunis Quæstori adnumerari sor let. Cicero in Pisonem: Nonne sestertium centies et octogies ex ærario tibi attributum Romæ in quæstu reliquisti? Or. 3. 98. Erat igitur proprie attributa pecunia ea, quæ Imperatoribus ad provincias euntibus assignabatur. Sed in quodcunque negoz tium assignetur, attributum hodie vocari potest. Tribuni igitur ærarii secundum Asconium Padianum ea munera obibant, que nunc generales Receptores obeunt, attributam pecuniam Quastoribus provincialibus adnumerantes ex ærario promptam. Secundum Varronem ii erant, qui militibus ipsis protinus adnumerabant : qui nunc Thesau rarii sunt bellici. Hæc igitur diversis temporibus varie constituta fuerunt. 155.. ascribere, vel perscribere. Or. 2, Ad pecuniam venire. Rh. 134. ad aliquem pervenire. Fam. 76.. Or. 3. 123.. 124. cogere. Or. 1. 68. 96. 132.. 186..187.278. et al. 196.. construere. Or. 2. 63. parare. Ph. 3. 106.. crescere. Juven. Saty. 14. Pecunia abundare. Or. 1.7. In pecuniam invadere. Or. 1. 19.. Pecuniam corripere. Or. 1. 67. 114.. avertere. Or. 1. 78. 83. 137.. 185. auferre. Fam. 76. effundere. At. 32.. Or. 3. 206. dissipare. Or. 3. 206. At. 304... dilapidare. At. 329. Pecunia adesa. Or. 1.7. Pecuniam devorare. Or. 1. 188. Or. 3. 99. PENNA Avium est. PENSIO est id, quod pro re aliqua solvitur : id exigere. Fam. 76. At. 271. Or. 3. Pensionem debere. Or. 3. 181.. commutare. Fam. 29. 269. Or. 2. solvere. At. 262. dissolvere. Or. 1. 187..246. numerare. At. 70. . 262.. dare. Fam. 75. At. 28. Or. 1. 260. Or. 3. 205. credere. Fam. 7.. erogare. At. 295. Or. 1.185. 245.. exigere. Fam. 92. solvere. At. 251. Or. 1.53.. PENSUM proprie est manipulus lanæ, vel lini, qui pendet ex colo, et fuso trahitur. Unde pensa trahere dicimus pro eo, quod nere. Ovidius Fast.2. Lumen ad exiguum Famulæ data pensa trahebant. Per translationem vero pensum est, quasi dicas cogitatum, sive meditatum. Ponitur etiam velut pro munere, vel officio, vel susceptis in re aliqua persequenda partibus. Ducta translatione ab Ancillis pensa deducenda a Matronis capientibus. Ex qua metaphora locutiones deri vatæ vel ad officium pertinent, vel ad cogi- | Periculum facessere. Or. 1. 61.. tationem referuntur. Pensum exigere. Or. 1. 171. conficere. Plant. 571. 750. injicere. Or. 1. 301. afferre. Fam. 120. Ph. 3. 31. inferre. Or. 3. 3. Ph. 3. 43. absolvere. Var. de re Rust. lib. 2. In periculum includere. Or. 2.50. cap. 2. Pensi nihil esse. Liv. Dec. 5. lib. 4. habere. Salust. PENURIA dicitur inopia rei cujuslibet: quam PEREGRINITAS a peregrinatione longe dif- sonare. Rh. 146. PERFIDIA est fidei minime observatæ vitium, iniquitas, perversitas. decipi. Or. 1. 36.. Perfidiam alicujns increpare. At. 308.. PERFUGIUM est portus, arx, vel præsidium. præbere. Or. 2. 188.. -- esse alicui. Or. 2. 19. habere. Fam. 105. Ph. 3. 12. Perfugio uti. Or. 1. 129. facere: Id est experiri, vel ten- Periculis cingere. Or. 2. 9.. Periculum esse a. Fam. 267. Or. 1. 259. . vel ex re aliqua. Ter. Heaut. 3. 1. - esse alicui. Teren. Heaut. 5. 2. instare. Fam. 176. . 191.. impendere. Fam. 112. Or. 1. 23.. · magnum alicujus agi: Id est aliquem in magno esse periculo`; vel magnum ei periculum instare. Or. 1. 2. 60. Periculo se offerre. Or. 2. 117. In periculum se mittere. Rh. 17.. committere. Rh. 65. inferre. Or. 3. 59.. In periculum venire. Or. 2. 137. Periculum suscipere. Ph. 1. 53. Rh. 37.. adire. Ph. 3. 100.. Rh. 205.. Or. 1. 36.. In periculo esse. Fam. 59. At. 102.. Periculo defungi. Or. 1. 21. . vel perfungi. Periculi declinatio. At. 34. . Or. 2. 48.. subterfugere. Fam. 241. Or. 2. 203. A periculo prohibere. Or. 2. 7. periculis extrahere. Or. 3. 5. Periculi expers. Fam. 58. . meditari. Or. 1. 204. Periculum esse, ne. Rh. 102.. At. 15.. In perniciem incumbere. Or. 2. 138. Ph. 1. 163. 251. denuntiare. At. 35. In periculum vocare. Or. 2. 6. adducere. Or. 3. 209.. Periculum alicui curare. Or. 2. 146. moliri. Or. 3. 3. struere. Fam. 85.. conflare. Or. 2. 169. 19.. Or. 2. 243. . creare. Or. 1. 64. . 127. Perniciem moliri. Or. 2. 98. comparare. Or. 2. 104... In perniciem incurrere. Ph. 2. 73.. Perniciem depellere. Or. 2. 230.. PERPENDICULUM instrumentum est Fabri materiarii, seu comentarii; quo plumbo a filo, et gnomme pendente rectitudo, seu obliquitas operis perpenditur, id est examinatur. Vel est linea laterum æqualitatem a summo ad imum latitudine probans. intendere. At. 33... Or. 1. 8. Ad perpendiculum aliquid facere. Id est procreare. At. 37. exacte, ut nihil supra. Plin. lib, 35. cap. 14. PERSEVERANTIA est constantia. Perseverantiam retinere. Or. 2. 278. Or. 3. ↑ Ad pedes alicujus se abjicere. Fam. 49. At. 55. vel sternere. At. 156.. vel projicere. Or. 3. 8.. 211.. PERSONA varie a Latinis ponitur. Modo enim suscipere. Rh. 98. Or. 1. 8. Or. 3. 95. 205.. 219.. gerere. Ph. 3. 23.. 25. tenere. Rh. 147.. - jacere. At. 312. Or. 1. 262. 200.. vel volutari. Or. 3. 28. Pedibus stipendia facere. Liv. Dec. 1. Ad pedes se dare. Plaut. 213. desilire. Cæs. de B. G. lib. 4. Pedem tollere. At. 22. PESTILENTIA loci est; et opponitur salubritati. Pestilentiam esse in aliquo loco. Fam. 232.. abire de aliquo loco. Fam. 232.. tueri. Rh. 171.. 179.. Or. 3. PESTIS est pernicies, vel calamitas. Pestem machinari. Or. 2. 97.. Ph. 2. 73. Perturbationem afferre. Fam. 172. Ph. 2. PETITIO accipitur aliquando pro honorum 93.. In perturbationem incidere. Ph. 3. 26... Perturbatione commoveri. At. 87. incitari. Ph. 3. 5.. exanimari. Fam. 124. . In perturbatione versari. Or. 2. 164. . ciendo utimur. At. 122. Ex pedibus laborare. Fam. 141. ambitione, et ambitiosorum studio. Ali- Ad honorum ambitionem pertinens. Petitiones effugere. Or. 2. 100.. iter facere. At. 72. vel conficere. Petulantiam frangere. Or. 3. 86. Or. 3. 31.. ire. Or. 2. 205.. venire. At. 41. vel reverti. Or. 1. 94. 255. ingredi. Ph. 3. 83.. transire. Cæs. vel transmittere. At. PIETAS est, per quam sanguine conjunctis patriæque benevolis officium, et diligens cultus tribuitur. Vel est justitia, aut gruta voluntas in parentes. Vel est justitia adversum Deos. Et sæpe pietas, charitas, et bonitas quasi idem valere videntur. Pedem ponere. At. 204. . Or. 3. 141. 169.. Pietatem colere. Fh. 3. 128. 189. Ph. 1. 121. conferre. Or. 2. 269. referre. Fam. 162. Or. 3. 241. Pedibus trahi. Designatur per hoc loquendi genus pessimus quidam rerum status, vel quædam velut desperatio; vel exprimitur ad calamitatem assensus. Cic. Fam. 7. Trahantur per me pedibus omnes Rei; non laboro. Fam. 210. Idem ad Att. 4. Per me ista pedibus trahantur. At. 65. Nec pedes, nec caput habere. Dicitur res nec pedes, nec caput habere, cujus exitus difficilis est, et ita implicatus, ut desperari potius debeat, quam in spe ulla esse. Fam. 109.. Pietate summa esse. Or. 2. 202. PIGNUS est, quod datur, ut creditor sit secu- trum, aut aliquid simile, pignus esse amoris | Plausum captare. Ph. 1. 188.. et benevolentia volumus; id est indicium, Pro pignore tradere. Or. 3. 79. PIGRITIA est negligentia, ignavia, vel iner- tradere. At. 302.. In eodem pistrino eundem vivere. Id est in eadem servitute et calamitate. Rh. 121.. PLAGA variis significationibus est apud Latinos. Interdum enim plagæ dicuntur rariora retia ad capiendus feras. Alia est plage significatio; cum ponitur pro Cali, vel Terra spatio amplissimo; quod etiam clima, et tractus dicitur. Ponuntur quoque plagæ pro tapetibus, vel stragulis. Ponitur præterea plága pro vulnere, vel percussione. Ex hac significatione transfertur nonnunquam; et tunc idem est, quod calamitas, damnum, exitium, vel offensio. Plagam facere. Rh. 219.. injicere. Or. 2. 135. infligere. Or. 3. 33. imponere. Or. 3. 12.. excitare. Or. 3. 25.. dare. At. 53. . 320. Ph. 3. 90.. ingeminare. Virg. Æn. 1. 747. c. 17. POCULUM est scyphus, in quo bibitur. POEMA est Poetarum opus. facere. Rh. 103. Or. 3. 94.. Ph. 1.40.. solvere. Or. 3. 118. vel persolvere. Ph. 3. 103.. luere. At. 43. 280.. Or. 2. 181.. reddere. Id est luere. Sal. Pœna teneri. At. 309. In pœna esse. Or. 3. 139. - pœnis hærere. Or. 3. 112. Poenam effugere. Fam. 266. . accipere. Fam. 261. Or. 3. 12. 212. Poena liberari. Rh. 102. Ph. 1. 183. . Ph. 2. 15. PLAUSUS est secunda admurmuratio, et vox POMPA dicitur omne spectaculum, et apparatus solemnis cum ostentatione, et specie quadam triumphi. Sic dicitur pompa nuptiarum, sacrorum, funerum. Petitio plena pompa. De Pet. c. 40. Pompa lictorum. 2. Fam. ep. 16. Pompam adhibere in dicendo. Rh. 136. PONDUS proprie est, quod librando ad stateram ponderatur. Sed quoniam, quod proprie ponderosum est, hoc grave esse videmus, fit, ut pondus translate a Latinis pro gravitate dicatur; et res etiam, vel homo nullius ponderis vocetur, qui nullo numero est, et pro nihilo ducitur. -afferre. At. 143. accedere. Fam. 182. . habere. Fam. 12.. 31. Rh. 177. Ponderis. Fam. 30. 259. . vel pondere esse. h. e. pondus habere. At. 154. . PONS generaliter significat omne, per quod super aquas transimus. Unde et pro scala navium quandoque ponitur. Pontem facere. Fam. 157.. Or. 3. 33. efficere. Cæs. de B. G. lib. 7. interrumpere. Fam. 157. . interscindere. Ph. 2. 171.. disturbare. Rh. 4.. Id est suffragia. rescindere. Id. l. 1. reficere. Cæs. de B. G. lib. 7. Pro rata portione. Id est pro rata parte. Ph. 3. 128.. PORTORIUM dicitur vectigal portus, vel fluminum, vel lacuum, vel stagnorum. Ñam et portitor ille dicitur, qui traducit homines, ac vehit navigio vel de navi ad littus, vel ad ulteriorem fluminis, lacus, stagnive ripam. Portorium imponere. Or. 3. 98. locare et conducere. Rh. 52. Portorii nomine aliquid exigere. Or. 1. 278. Portorium dare. Or. 1. 144. . tollere. Id est abolere. At. 31.. PORTUS est locus conclusus, in quem importantur merces, et unde exportantur. Vel ad quem applicant naves, et in quo persæpe hiemant. Translate pro perfugio usurpatur; ducta translatione a nautis, qui adversa tempestate jactati, sese in portum, si portum nancisci possunt, recipiunt. Ex portu prodire. Cæs. de B. C. lib. 3. progredi. Cæs. de B. C. lib. 3. In portum cogere. Rh. 74. compellere. Cæs. de B. C. lib. 1. se recipere. Cæs. de B. C. lib. 2. Cæs. de B. G. lib. 4. tenere. Fam 15.. In portu navigare. Hoc proverbio significamus, nos jam a periculis abesse, Propterea quod VOL. III. qui mediis adhuc in fluctibus navigant, hi ventorum et astus arbitrio navigant. Contra, qui jam intra portum sunt, nihil habent negotii cum undis ac ventis: Ter. And. 3. 1. 22. Unde vulgatissima metaphora hominem, in cujus præsidio conquiescimus, portum appellamus. At. 276. Or. 1. 267. Ph. 3. 38. Et qui sese ad tranquillam tutamque aliquam vitæ rationem traducunt, in portum se recipere dicuntur. In portu esse. Id est in tuto. Plaut. Merc. 4. 7.49. impingere. In portu impingere per proverbium dicuntur, qui statim principio peccant. Ducta metaphora a nautis, qui vix dum anchoris solutis, et nave vento commissä, in saxum incidunt, vel naufragium faciunt. Quint. POSSESSIO. Possessionem ita interpretamur, ut aliquando proprietatem et usum, sive actum possidendi agri, aut ædificii, non agrum, aut ipsum fundum significet. Aliquando vero bona ipsa designet. Sic igitur erit pro jure possidendi, vel pro re possessa. Possessio quoque, ut possidere, non solum bonorum est, sed rerum etiam aliarum. In possessionem mittere dicitur Judex ex edicto, qui rem alterutri litigantium adjudicat. Or. 1. 14. . 63. . Possessionem dare. Fam. 105. 107.. Rh. 224.. Or. 3. 172. In possessionem irruere. Rh. 88.. proficisci. Or. 1. 16. vel venire. Or. 1. 15. Or. 2. 89. Ph. 3. 27. Possessionem 108. pedem ponere. Or. 3. 189. usurpare. Rh. 153. occupare. Fam. 104.. 147. habere. Fam. 204. . Or. 2. |