Page images
PDF
EPUB

sidionis causa dari consuevit, inde nomen
assumpsit: quamvis Festus ex ob, et fide
compositum velit, per mutationem litteræ,
quod sit ob fidem datus. Tu generaliter
pro pignore accipi existimato. Usurpatur
autem tam proprie, quam translate. Et
translate tunc accipi solet, cum ad res in-
animatas refertur.

Obsides imperare. Or. 2. 10. . Retinere.
Nep. 2. 7.

poscere. Cæs. B. G. l. 1. c. 31.
dare. Or. 1. 175. Or. 2. 35.
accipere. Fam. 245.. Or. 2. 57..
OBSIDIO. Obsidere est septum tenere. Sic di-
cimus oppidum, urbes, Senatum, Capito-
lium, Mare, obsideri. Obsidio vero est ipse
actus obsidendi.

In obsidione habere. Pro obsidere. Cæs. de
B. C. lib. 3.

Obsidionem continuare. Liv.

In obsidione esse. Pro obsideri. Liv. Obsidionem relinquere. Cæs. de B. G. lib. 5. solvere. Liv. Dec. 1. lib. 4. Obsidione, vel ex obsidione eximere. Fam. 63.

[blocks in formation]

plecti. Plin. in ep.

urgere. Fam. 99.. Occasione privare. Or. 3. 141. Occasionem amittere. At. 242.. Or. 1. 287.. Si occasio tulerit. Fam. 156.. OCCISIO, vel occidio indifferenter in exemplaribus legitur. Plerique tamen occisionem dicere malunt, quam occidionem. Est autem occisio idem, quod cædes.

Obsidionis periculis liberare. At. 129. Or. Oecisioni dare. Tac. 13. Ann. c. 57.

2.7..

Obsidione liberare. Or. 1. 283..

urbem claudere. Nep. 15. 8. urbes capere. Pro Mur. 20. Obsidionis metum sustinere. 11. At. 26. OBTRECTATIO est agritudo ex eo, quod alter quoque potiatur eo, quod ipse concupieris. Obtrectationem habere id dicitur, in quod cadere potest obtrectatio; scilicet in quo obtrectationis causa inesse videatur, vel quod obtrectationis argumentum præbeat. Fam. 154.

OBVIAM ab obvio est. Obvium autem dicitur, quod nobis occurrit.

35..

175.:

140.

mittere. Fam. 35.. At. 42. 187.
egredi. Liv. Dec. 1. lib. 1.
exire. Cæs. de B. C. lib. 1.
proficisci. Fam. 197.
properare. Fam. 239.

ire. Att. 22. Or. 2. 140.
prodire. At. 22. Or. 2. 140. Fam.

procedere. Or. 1. 122. Or. 3. 18..

O venire. At. 21. Fam. 27. Or. 2.

Occisionem facere. Or. 1. 295.
Occisione occidere. Or. 3. 265.
OCCUPATIO et loci, et animi est, ut verbum, a
quo proficiscitur. Sed cum animi est, trans-
late ponitur. Figura est etiam aliquando
rhetorica, cum dicimus nos præterire, aut
non scire, aut nolle dicere id, quod tunc
maxime dicimus.

Ad occupationem rei alicujus descendere.

Rh. 207.

[blocks in formation]

Ab occupatione expedire. At. 49.
OCULUS.

Oculis usurpare aliquid. Lucr. I. 1. v. 300.
Oculos in aliquem conjicere. Ph. 3. 96.. At.
278.

alicui rei. Or. 1. 116. vel ad aliquam rem adjicere. Or. 2.71.

de aliqua re. Or. 1. 207. vel a re aliqua dejicere. Or. 3. 153. In terram dejicere. Ter. Eun. 3. 5. 132.

se ferre. Or. 2. 279.. vel offerre. Ante oculos, vel ob oculos ponere. Rh. 101.

Ter. And. 3. 2.

fieri. Or. 3. 106..
OBVIUS. Id est occurrens.
Obvium aliquem alicui fieri. Or. 1. 296..
Or. 3. 110.

OCCASIO. Occasionem pro copia, vel facultate
aliquando poni, certum est. Colum. lib. 8.
cap. 16. Id autem stagnum vel exciditur
in petra, cujus rarissima est occasio; vel
in littore construitur. Plin. l. 16. c. 40.
Ad excutiendum ignem non semper lapi-
dis occasio est. Rarior est ea occasionis

Or. 1. 35. . Or. 2. 76.. proponere. Fam. 50.. Or. 2. 180.. 215. Ph. 2. 23.. statuere. Rh. 106.. constituere. Ph. 3. 103.. Or. 1. 249.

In oculis constituere. Rh. 112.

Ante, vel ob oculos versari. Or. 1. 22. 35.

254..

In oculis gerere. Or. 1. 125. Gestare. Ter.
Eun. 3. 1. 11.

Oculos pascere. Or. 1. 249.

In oculis ferre. Fam. 267. At. 319. . Or. 2. 255.. Or. 3. 207..

[blocks in formation]

concitare. Rh. 60..
struere. Rh. 127..

conciliare. Cæs. de B. C. 1. 2.
creari. Rh. 128.
gigni. Ph. 3. 103.

inuri. Or. 2. 231..
inserere. Or. 2. 68. .

In odium vocare. Or. 2. 61.. Or. 3. 43. venire. At. 161. Ph. 1. 81. incurrere. Pro venire. Ph. 3. 38.

Odium subire. At. 181..

in se convertere. Or. 3. 147.

suscipere et active, et passive capitur: dicitur enim et odium aliquis suscipere, qui odium in se creat; et qui concipit in aliquem odium. Tunc enim aut in alium, et hoc active; aut ab alio in se, et hoc passive. Rh. 75.. At. 89.

Odium in aliquem ardere. Or. 3. 109. premere. Fam. 113.

Odio esse alicui. Fam. 115. 187.. Or. 2. 145.

In odio esse alicui. At. 35. . 166. Or. 2. 40.. apud aliquem. Or. 2. 16.

Odium concipere. Or. 1. 198. Nunc ad nonnullas active significationis formas transimus, quas idcirco postposuimus, quod rariores esse videantur. Odium suscipere. Active hic plane sonat. Or. 3. 67..

capere. Or. 3. 177..

Odium depellere. Fam. 183.

propulsare. Or. 3. 43. . renovare. Rh. 127. Ad odium revocare. Ib.

Odium incendere. At. 135. ODOR est active, et passive significationis ; sed sæpius pussivæ : ut sit odor, qui percipitur odoratu, ut qui afflatur e floribus, vel ex re alia bonus, aut teter. Odorem afflari. Ph. 3. 89..

Odores incendere. Or. 1. 218. Ph. 1. 199.. Odoribus capi. Or. 3. 46.

Odores ferre non posse. Or. 1. 152.. OFFENSA. Inter offensam, et offensionem id tantum differentie a Latinis constituitur, ut offensa sit ejus, qui offendit; offensio vero ejus, qui offenditur.

In offensa esse. Cic. ad Att. Negas te dubitare, quin magna in offensa sim apud Pompeium. At. 135.

Offensam subire. Fam. 124. .

OFFENSIO. Non animo tantum tribuitur hæc
dictio, sed corpori etiam convenit, cum vel
læditur, vel concutitur, Sic generaliter po-
nitur pro incommodo, detrimento, quasi qua-
dam calamitate.
Offensionem coucitare. Rh. 60.. 128.
facere. Fam. 202..
afferre. At. 14.

Offensioni esse. At. 212.
Offensionem nasci. At. 262.

exoriri. Ph. 3. 112.
accipere. At. 14. Or. 2. 269..
excipere. Rh. 49.

sumere. At. 68.

In offensionem cadere. Ph. 2. 18.

1. 72..

incurrere, vel irruere. Or.

Offensionem habere. Habet et Persona, et Res offensionem. Persona, quæ offensionem sumit. Fam. 86.. Res, quæ affert offensionem. Or. 3. 75. Ph. 1. 213.. Ph. 3. 73.

Odio esse in aliquem. Id est odium habere. Offensionem sublevare. Ph. 3. 112..

Or. 2. 20.

Odium habere. Rh. 26. Or. 2. 50. Or. 3. 202.

aliquem tenere. Or. 1. 80..

esse alicui cum aliquo. Or. 3.73..

Odio dissidere ab aliquo. Ph. 3. 95..

Odium profiteri. Or. 3. 240..

indicare. Fam. 41..

expromere. At. 29..

saturare. Or. 2. 164. Or. 3. 30.
explere. Or. 3. 113..
lenire. Or. 3. 136.
sublevare. Fam. 113.

mitigare. At. 18.. Or. 2. 203.
sedare. Or. 2. 203.

placare. Or. 2. 222.
restinguere. Or. 3. 125.
sorbere. At. 328..

concoquere. Ib.

profundere. Or. 3. 82..99..
effundere. Fam. 15.
deponere. Or. 2. 209..

1.97.

lenire. Rh. 49. At. 174. omittere. Fam. 166..

deponere. Fam. 214. At. 14.

obliterare. Or. 2. 208..

effugere. Fam. 49. 135.. Or.

vitare. Or. 1. 97.

OFFICINA est locus sellæ, atque operis, et

quæstus quotidiani.

Officinam instituere. Or. 1. 212. instruere. Ph. 2. 163.

Ex eadem officina exire. Paradox. procm. Officinas promercalium vestium exercere. Suet. de Gramm. c. 32. OFFICIUM est virtutis actio: vel (ut latius explicem) pro loco, pro tempare, pro rerum dignitate, similibusque est decens aliquod factum. Inde illud est, quod dicitur a multis, in familia bene instituta omnes in officio sunt; id est, omnes agunt, quod debent. Et, missi sunt Legatis obviam cives officii gratia :

reddere. Fam. 64.

et circunstabant Senatores Cæsarem seden- | Officia perpendere. Or. 2. 124. .
tem in aurea sella officii gratia; id est ho-
noris gratia, quem Legatis, Cæsarive exhi-
bere debebant. Nihil enim tam nos decet,
quam merenti vel honorem exhibere vel opem
ferre. Quo factum est etiam, ut officia sig-
nificent beneficia. Cunctæ autem artes, mo-
do honesta sint, suam rationem et functio-
nem, officium vocant: ut, officium Gram-
matici est, officium Medici, officium Archi-
tecti.

Officium solvere, vel persolvere. Or. 2. 203..
Officiis respondere. Fam. 63. .149..

Pro privata, vel publica muneris func tione.

Officium mandare. Plin. lib. 6. epist. suscipere. Fam. 40...

esse alicujus. Fam. 153.

Officio præesse. Or. 1. 279.
fungi. Ph. 3. 48.

Officium exequi. Ph. 3. 83..
Cessare in officio. Liv. 1. 45. c. 23.
De officio decedere. Idest officii gravitatem,
et dignitatem prætermittere. Ör. 1. 71..
vel, quod ab officii functione alienum sit
facere. Ph. 3. 7..

Pro beneficiis, vel promeritis.
Officium polliceri. Fam. 84.. vel deferre.
Fam. 84..

Officia intercedere alicui cum aliquo. Fam.
227.

Officio esse. Id est officium præstare. Fam.

62.. 94.

Officium esse in aliquo. Fam. 216.

residere in aliquo. Fam. 63..
adhibere. Fam. 205.

In officio esse. Fam. 255. At. 80.. 307.
Officio fungi. Fam. 37. 72.. 92..

Officium usurpare. Ph. 3. 97.

Officia exequi. At. 46.

Officiis devincire. Fam. 14.. 203..

comprehendere. Or. 2. 268..

amplecti. Fam. 64. . vel complecti. Fam. 214.

prosequi. Fam. 91. 249. . Officium tribuere. Fam. 51. 55.. Ph. 3. 12.. Officia præstare. Fam. 29. 49.. 55..

conferre in aliquem. Ph. 3. 109. . Or. 2. 157. Fam. 144.

62..

proficisci ab aliquo in aliquem. Fam.

constare in aliquem. Fam. 32.. 33..

At. 177..

extare. Ph. 3. 100..

Officium explere. Fam. 266. .

In officio manere. At. 2.. Rh. 26..

Officia servare. Fam. 73. Ph. 1. 109. . vel

conservare. Rh. 70..

Officium retinere. Or. 2. 45. Ph. 3. 73.
Officia tueri. Pro servare. Fam. 39.

In officio continere. Rh. 35. vel retinere.

Or. 1. 30.

Officium dirigi. Ph. 3. 70.

agi. Fam. 205. . At. 192. Officiis certare. Fam. 109..

vincere. Fam. 40. . 109.. 201.

Officia ponderare. Fam. 20.

satisfacere. At. 307.. Or. 1. 62.
Officia vincere. Fam. 258. .
Officium negligere. Fam. 125..
Officio deesse. Fam. 96..
Officia deesse. Fam. 25. 82.. 181..
Ab officiis deseri. Fam. 61.
Ab officio recedere. Rh. 17. Ph. 3. 56.
desciscere. Fam. 180.
abduci. Ph. 3. 97.

Officium interrumpere. Fam. 64.
intermittere. Ph. 3. 97.

prætermittere. Fam. 8.. 73. 204.
præterire. Fam. 145. Or. 1. 12.
intermori. Fam. 91.

- desiderare. Fam. 62.82.. requirere. Fam. 18. 82.. OLEUM dicitur, quod ex olea expressum est. Eleganter posuit Cicero pro simulacro pugnæ, et pro exercitatione. De Orat. Nitidum quoddam genus verborum est et lætum; sed palæstræ magis et olei, quam hujus civilis turbæ et fori. Id est accommodatum concionibus et judiciis.

et operam perdere. Fam. 95.
alicui perire. Id est frustra
aliquid conari, vel conatum esse. At. 32..
OMEN. Non alia interpretatione indiget hæc
dictio, quam qua a Cicerone explicatur de
Divin. 1. Neque solum Deorum voces Py-
thagorei observaverunt; sed etiam homi-
num, quæ vocant omina. Quæ Majores
nostri, quia valere censebant, idcirco om-
nibus rebus agendis, quod bonum, faus-
tum, felix, fortunatumque esset, præfa-
bantur.

Ominibus bonis. Fa. 44.. vel malis aliquid
prosequi. Or. 3. 86.
Omen capere. Ph. 2. 101. .

Quod Dii omen avertant. At. 279..

obruant. Or. 2. 253. . ONUS est pondus, et moles gravans: quod ponitur proprie, vel translate. At vero huic nomini sive proprie, sive translate posito eædem conveniunt locutiones.

Onus imponere. Fam. 33.. 67.. 86. At.

207.306.

addere. At. 77.".
recipere. Rh. 200.

suscipere. Or. 1. 37. 55. . 148. .149.. tollere. Or. 1. 20. 148.

habere. Or. 1. 148. .

sustinere. Fam. 24. 65.. 251..

Onere premi. Fam. 67. 206.

opprimi. Or. 1.20.

levare. Fam. 44..

Onus allevare. Or. 1. 20.

deponere. Or. 2. 179.. OPERA actio est et labor operantis. Operæ succisivæ eo modo dicuntur, quo horæ, vel tempus succisivum. Est autem tempus succisivum, quod subtrahitur a rebus neces

[blocks in formation]

sacrificare.

rebus divinis. Ph. 2. 175. h. e.

liberis. Id est liberorum generandorum causa coire. Fam. 140.. Ph. 3. 26.

memoriæ alicujus. Idest recordari, vel memoriam servare, aut celebrare. Fam. 111..

in aliquam rem. Ph. 1. 149.. navare rei alicui. Fam. 127. 250. At. 277. Rh. 191.

Absolute positum, pro consequi quod velis. Fam. 250.. Rh. 111.

conferre in aliquid, vel ad aliquid. Fam. 48. Ph. 3. 4..

locare. Fam. 20..
figere. Ib.

dicare. Teren. Phorm. 1. 2.

Operas mutuas tradere. Id est mutuum offi

cium præstare. Ter. Phorm. 2. 1.
Operam consumere. Fam. 90..Rh. 63. 105..
Or. 1. 26. .72..

Opera uti alicujus. Fam. 25. . 65. 107. 127.
Opera parcere. Fam. 215.

De opera detrahere. Ph. 1. 2..
Operam removere a re aliqua. Ib.

[blocks in formation]

tollere. Ph. 1. 20. OPINIO tam activa, quam passivæ significationis est. Opinionem enim de aliquo habemus; vel habetur de nobis opinio. Estque aliquando dissipata quædam fama, sed paulo confirmatior. Aliquando etiam pro suspicione ponitur. Interdum pro spe, vel opinatione sumitur: sed sæpius pro judicio, et existimatione poni videas.

Opinionem esse. Cic. Famil. 1. Hæc opinio
est Pop. Romani, a tuis invidis atque ob-
trectatoribus nomen inductum fictæ reli-
gionis. Fam. 4. 131.. Idem ad Att. 1. Pror-
sus summa hominum opinio est, tuos fami-
liares nobiles homines adversarios nostro
honori fore. At. 2.. Idem ad Att. 4. Non-
nulla Comitiorum opinio est. At. 61. .
140. . Or. 1. 225.

Ut fert opinio. Vulgaris est hic loquendi mo-
dus, et nulli vel triviali Grammatico ignotus:
estque, ut mea fert opinio, idem quod puto.
Fam. 16. Or. 2. 26. .
Opinionem aucupari. Rh. 111..
In opinionem irrepere. Or. 2. 256.
Opinione inflari. Ph. 3. 18. .

perdere. Id est nihil agere. Fam. 95. Opinionem facere. Rh. 136.

Ꭱh. 95.

ludere. Teren. Phorm. 2. 2.
perire. At. 32..

OPERE. Operas etiam personas ipsas dicimus,
quæ aliquid faciunt: ut sectatores, assecla,
clientes.

Operas cogere. Or. 1. 111.

conducere. Pro Sest. 38.

In operis alicujus esse. Id est res alicujus
agere. Fam. 207..
OPERE PRETIUM EST significat idem, quod
non alienum est; vel tanti est. Ponitur

In opinione relinquere. Or. 1. 57.
Opinionem afferre. Ph. 3. 42..

præbere. Cæs. de B. G. lib. 3.
tradere. Rh. 92. .
inserere. Rh. 105..

Opinione imbuere. At. 229.. Ph. 1. 154. .
Ad opinionem dirigere. At. 228. .
In opinionem adducere. Fam. 2.
Opinionem pervadere. Or. 2. 8..
imbibere. Or. 1.74..
accipere. Fam. 13..
comprehendere. Or. 2. 18. .

etiam pro fructuoso, utili, glorioso, jucundo, In opinionem incidere. Fam. 130.. Rh. 25..

magni æstimando. Dicunt Latini interdum, separatis vocibus, pretium operæ, ut simile

discedere. Fam. 91.

venire. Fam. 120.

Opinionem habere. Ph. 3. 41. 102. At. 65. 206..

In opinione esse. Pro opinionem habere. At. 127. Or. 2. 47.. Item pro in opinione positum esse. Or. 2. 215. Opinionem tenere. Cæs. de B. C. lib. 3. confirmare. Fam. 81.

duplicare. Fam. 262..

Opinioni respondere. Fam. 19..

Opinionem vincere. Fam. 67. Ph. 1. 1.
superare. At. 76..
fallere. Fam. 6.

inveterascere. Or. 1. 66..

Ex opinione movere. Ph. 2. 60..
Opinione levare. Ph. 3. 109. .
Opinionem excutere. Ph. 1. 173.

evellere. Or. 2. 18..
convellere. Ib.
deponere. Or. 2. 47..
amittere. At. 51..

OPIS, opem, ope, pro auxilio ponitur.
Opis indigere. Ph. 3. 10..
Opem petere. Ph. 1. 229. At. 233..

83.

implorare. Ovid. Met. lib. 8.

ab aliquo expectare. At. 152. Or. 3.

- porrigere. Rh. 100.

tendere. lb.

ferre. Fam. 45. . 62. 252. .

afferre. Fam. 150.

OPPORTUNITAS idem est quod facultas, occasio, vel tempus actionis opportunum, vel utilitas. Estque loci (et tunc proprie accipitur) temporis, et personarum. Opportunitatem habere ea dicunt Latini, quæ opportuna videntur. Id est quæ commoda et utilia sunt. Sic passive magis, quam activæ significationis est hæc locutio. Ph. 3. 99. . Rh. 50. At. 126.

OPPUGNATIO, ut oppugno, vel dignitatis, famæque, aut persona; vel oppidorum, urbium, castrorumve est. Oppugnationem sustinere. Cæs. de B. G. lib. 5.

OPTATUM dicitur, quod in votis est.

In optatis esse res nobis dicitur, quam magnopere expetimus. Fam. 25. Optatis respondere. Fam. 18.

Præter optatum est, non optando, vel expetendo. Or. 3. 89. .

OPTIO. Non est unde optio proficisci videatur, nisi ab optare, maxime si significationem spectes. Est autem optio libera rei alicujus potestas, vel facultas nihil omnino de voluntate detrahens.

Optionem deferre. At. 67..

dare. Rh. 181. . Or. 1. 5..297. facere. Or. 1. 61..

OPUS, cum nomen est, ponitur pro artificio, vel generaliter pro re omni, quæ nostra opera fit, sive in litteris versemur, sive in re alia qualibet. Cum vox est indeclinabilis, sic loquimur opus est aliquid nobis, vel re aliqua opus est, idest convenit, tempus fert, res fert: si opus est, si ita commo

dum vestrum fert, si necesse est. Cum nomen

est.

Opus facere. Fam. 35.. vel efficere. Fam. 108.. At. 147.

esse. Ph. 3. 98..

Opere Corinthio cælatæ galea. Or. 1. 223. magnifico aliquid extructum. Or. 3.

264.

- præclaro aliquid factum. Or. 1. 206.. antiquo, et summo artificio aliquid perfectum, Or. 1. 210..

Cum est vox indeclinabilis.

Aliquid opus esse: ut, dux nobis opus est.

Fa. 20. 109. .137..

Re aliqua opus esse. Fam. 40. 58. . 111. Rei alicujus opus esse, Fam. 147. Sed raro cum gen.

ORA. Ora significationem ita distingue, ut generaliter sit pro extremitate cujuscunque rei. Spectatim vero sit pro regione, vel parte qualibet terrarum, vel pro regione littorali. Oram solvere. Oram pro fune nautico accipito; quam significationem hujus nominis esse, luce clarius probabunt exempla sequentia. Titus Liv. l. 22. c. 19. Vix dum omnes conscenderant, cum alii resolvunt oras, aut anchoram vellunt; alii, ut ne quid teneat, anchoralia præcidunt. Id. l. 28. c. 36. In ipsis quoque navibus trepidatum... trahunt scalas, orasque et anchoras præcidunt. Quintil. ep. ad Tryph. Permittamus vela ventis, et oram solventibus bene precemur.

ORACULUM est sors, vel vaticinatio.
Oraculum petere. Ph. 2. 96. 100.

ducere. Ph. 2. 87..

[blocks in formation]
« PreviousContinue »