sidionis causa dari consuevit, inde nomen Obsides imperare. Or. 2. 10. . Retinere. poscere. Cæs. B. G. l. 1. c. 31. In obsidione habere. Pro obsidere. Cæs. de Obsidionem continuare. Liv. In obsidione esse. Pro obsideri. Liv. Obsidionem relinquere. Cæs. de B. G. lib. 5. solvere. Liv. Dec. 1. lib. 4. Obsidione, vel ex obsidione eximere. Fam. 63. plecti. Plin. in ep. urgere. Fam. 99.. Occasione privare. Or. 3. 141. Occasionem amittere. At. 242.. Or. 1. 287.. Si occasio tulerit. Fam. 156.. OCCISIO, vel occidio indifferenter in exemplaribus legitur. Plerique tamen occisionem dicere malunt, quam occidionem. Est autem occisio idem, quod cædes. Obsidionis periculis liberare. At. 129. Or. Oecisioni dare. Tac. 13. Ann. c. 57. 2.7.. Obsidione liberare. Or. 1. 283.. urbem claudere. Nep. 15. 8. urbes capere. Pro Mur. 20. Obsidionis metum sustinere. 11. At. 26. OBTRECTATIO est agritudo ex eo, quod alter quoque potiatur eo, quod ipse concupieris. Obtrectationem habere id dicitur, in quod cadere potest obtrectatio; scilicet in quo obtrectationis causa inesse videatur, vel quod obtrectationis argumentum præbeat. Fam. 154. OBVIAM ab obvio est. Obvium autem dicitur, quod nobis occurrit. 35.. 175.: 140. mittere. Fam. 35.. At. 42. 187. ire. Att. 22. Or. 2. 140. procedere. Or. 1. 122. Or. 3. 18.. O venire. At. 21. Fam. 27. Or. 2. Occisionem facere. Or. 1. 295. Ad occupationem rei alicujus descendere. Rh. 207. Ab occupatione expedire. At. 49. Oculis usurpare aliquid. Lucr. I. 1. v. 300. alicui rei. Or. 1. 116. vel ad aliquam rem adjicere. Or. 2.71. de aliqua re. Or. 1. 207. vel a re aliqua dejicere. Or. 3. 153. In terram dejicere. Ter. Eun. 3. 5. 132. se ferre. Or. 2. 279.. vel offerre. Ante oculos, vel ob oculos ponere. Rh. 101. Ter. And. 3. 2. fieri. Or. 3. 106.. OCCASIO. Occasionem pro copia, vel facultate Or. 1. 35. . Or. 2. 76.. proponere. Fam. 50.. Or. 2. 180.. 215. Ph. 2. 23.. statuere. Rh. 106.. constituere. Ph. 3. 103.. Or. 1. 249. In oculis constituere. Rh. 112. Ante, vel ob oculos versari. Or. 1. 22. 35. 254.. In oculis gerere. Or. 1. 125. Gestare. Ter. Oculos pascere. Or. 1. 249. In oculis ferre. Fam. 267. At. 319. . Or. 2. 255.. Or. 3. 207.. concitare. Rh. 60.. conciliare. Cæs. de B. C. 1. 2. inuri. Or. 2. 231.. In odium vocare. Or. 2. 61.. Or. 3. 43. venire. At. 161. Ph. 1. 81. incurrere. Pro venire. Ph. 3. 38. Odium subire. At. 181.. in se convertere. Or. 3. 147. suscipere et active, et passive capitur: dicitur enim et odium aliquis suscipere, qui odium in se creat; et qui concipit in aliquem odium. Tunc enim aut in alium, et hoc active; aut ab alio in se, et hoc passive. Rh. 75.. At. 89. Odium in aliquem ardere. Or. 3. 109. premere. Fam. 113. Odio esse alicui. Fam. 115. 187.. Or. 2. 145. In odio esse alicui. At. 35. . 166. Or. 2. 40.. apud aliquem. Or. 2. 16. Odium concipere. Or. 1. 198. Nunc ad nonnullas active significationis formas transimus, quas idcirco postposuimus, quod rariores esse videantur. Odium suscipere. Active hic plane sonat. Or. 3. 67.. capere. Or. 3. 177.. Odium depellere. Fam. 183. propulsare. Or. 3. 43. . renovare. Rh. 127. Ad odium revocare. Ib. Odium incendere. At. 135. ODOR est active, et passive significationis ; sed sæpius pussivæ : ut sit odor, qui percipitur odoratu, ut qui afflatur e floribus, vel ex re alia bonus, aut teter. Odorem afflari. Ph. 3. 89.. Odores incendere. Or. 1. 218. Ph. 1. 199.. Odoribus capi. Or. 3. 46. Odores ferre non posse. Or. 1. 152.. OFFENSA. Inter offensam, et offensionem id tantum differentie a Latinis constituitur, ut offensa sit ejus, qui offendit; offensio vero ejus, qui offenditur. In offensa esse. Cic. ad Att. Negas te dubitare, quin magna in offensa sim apud Pompeium. At. 135. Offensam subire. Fam. 124. . OFFENSIO. Non animo tantum tribuitur hæc Offensioni esse. At. 212. exoriri. Ph. 3. 112. sumere. At. 68. In offensionem cadere. Ph. 2. 18. 1. 72.. incurrere, vel irruere. Or. Offensionem habere. Habet et Persona, et Res offensionem. Persona, quæ offensionem sumit. Fam. 86.. Res, quæ affert offensionem. Or. 3. 75. Ph. 1. 213.. Ph. 3. 73. Odio esse in aliquem. Id est odium habere. Offensionem sublevare. Ph. 3. 112.. Or. 2. 20. Odium habere. Rh. 26. Or. 2. 50. Or. 3. 202. aliquem tenere. Or. 1. 80.. esse alicui cum aliquo. Or. 3.73.. Odio dissidere ab aliquo. Ph. 3. 95.. Odium profiteri. Or. 3. 240.. indicare. Fam. 41.. expromere. At. 29.. saturare. Or. 2. 164. Or. 3. 30. mitigare. At. 18.. Or. 2. 203. placare. Or. 2. 222. concoquere. Ib. profundere. Or. 3. 82..99.. 1.97. lenire. Rh. 49. At. 174. omittere. Fam. 166.. deponere. Fam. 214. At. 14. obliterare. Or. 2. 208.. effugere. Fam. 49. 135.. Or. vitare. Or. 1. 97. OFFICINA est locus sellæ, atque operis, et quæstus quotidiani. Officinam instituere. Or. 1. 212. instruere. Ph. 2. 163. Ex eadem officina exire. Paradox. procm. Officinas promercalium vestium exercere. Suet. de Gramm. c. 32. OFFICIUM est virtutis actio: vel (ut latius explicem) pro loco, pro tempare, pro rerum dignitate, similibusque est decens aliquod factum. Inde illud est, quod dicitur a multis, in familia bene instituta omnes in officio sunt; id est, omnes agunt, quod debent. Et, missi sunt Legatis obviam cives officii gratia : reddere. Fam. 64. et circunstabant Senatores Cæsarem seden- | Officia perpendere. Or. 2. 124. . Officium solvere, vel persolvere. Or. 2. 203.. Pro privata, vel publica muneris func tione. Officium mandare. Plin. lib. 6. epist. suscipere. Fam. 40... esse alicujus. Fam. 153. Officio præesse. Or. 1. 279. Officium exequi. Ph. 3. 83.. Pro beneficiis, vel promeritis. Officia intercedere alicui cum aliquo. Fam. Officio esse. Id est officium præstare. Fam. 62.. 94. Officium esse in aliquo. Fam. 216. residere in aliquo. Fam. 63.. In officio esse. Fam. 255. At. 80.. 307. Officium usurpare. Ph. 3. 97. Officia exequi. At. 46. Officiis devincire. Fam. 14.. 203.. comprehendere. Or. 2. 268.. amplecti. Fam. 64. . vel complecti. Fam. 214. prosequi. Fam. 91. 249. . Officium tribuere. Fam. 51. 55.. Ph. 3. 12.. Officia præstare. Fam. 29. 49.. 55.. conferre in aliquem. Ph. 3. 109. . Or. 2. 157. Fam. 144. 62.. proficisci ab aliquo in aliquem. Fam. constare in aliquem. Fam. 32.. 33.. At. 177.. extare. Ph. 3. 100.. Officium explere. Fam. 266. . In officio manere. At. 2.. Rh. 26.. Officia servare. Fam. 73. Ph. 1. 109. . vel conservare. Rh. 70.. Officium retinere. Or. 2. 45. Ph. 3. 73. In officio continere. Rh. 35. vel retinere. Or. 1. 30. Officium dirigi. Ph. 3. 70. agi. Fam. 205. . At. 192. Officiis certare. Fam. 109.. vincere. Fam. 40. . 109.. 201. Officia ponderare. Fam. 20. satisfacere. At. 307.. Or. 1. 62. Officium interrumpere. Fam. 64. prætermittere. Fam. 8.. 73. 204. - desiderare. Fam. 62.82.. requirere. Fam. 18. 82.. OLEUM dicitur, quod ex olea expressum est. Eleganter posuit Cicero pro simulacro pugnæ, et pro exercitatione. De Orat. Nitidum quoddam genus verborum est et lætum; sed palæstræ magis et olei, quam hujus civilis turbæ et fori. Id est accommodatum concionibus et judiciis. et operam perdere. Fam. 95. Ominibus bonis. Fa. 44.. vel malis aliquid Quod Dii omen avertant. At. 279.. obruant. Or. 2. 253. . ONUS est pondus, et moles gravans: quod ponitur proprie, vel translate. At vero huic nomini sive proprie, sive translate posito eædem conveniunt locutiones. Onus imponere. Fam. 33.. 67.. 86. At. 207.306. addere. At. 77.". suscipere. Or. 1. 37. 55. . 148. .149.. tollere. Or. 1. 20. 148. habere. Or. 1. 148. . sustinere. Fam. 24. 65.. 251.. Onere premi. Fam. 67. 206. opprimi. Or. 1.20. levare. Fam. 44.. Onus allevare. Or. 1. 20. deponere. Or. 2. 179.. OPERA actio est et labor operantis. Operæ succisivæ eo modo dicuntur, quo horæ, vel tempus succisivum. Est autem tempus succisivum, quod subtrahitur a rebus neces sacrificare. rebus divinis. Ph. 2. 175. h. e. liberis. Id est liberorum generandorum causa coire. Fam. 140.. Ph. 3. 26. memoriæ alicujus. Idest recordari, vel memoriam servare, aut celebrare. Fam. 111.. in aliquam rem. Ph. 1. 149.. navare rei alicui. Fam. 127. 250. At. 277. Rh. 191. Absolute positum, pro consequi quod velis. Fam. 250.. Rh. 111. conferre in aliquid, vel ad aliquid. Fam. 48. Ph. 3. 4.. locare. Fam. 20.. dicare. Teren. Phorm. 1. 2. Operas mutuas tradere. Id est mutuum offi cium præstare. Ter. Phorm. 2. 1. Opera uti alicujus. Fam. 25. . 65. 107. 127. De opera detrahere. Ph. 1. 2.. tollere. Ph. 1. 20. OPINIO tam activa, quam passivæ significationis est. Opinionem enim de aliquo habemus; vel habetur de nobis opinio. Estque aliquando dissipata quædam fama, sed paulo confirmatior. Aliquando etiam pro suspicione ponitur. Interdum pro spe, vel opinatione sumitur: sed sæpius pro judicio, et existimatione poni videas. Opinionem esse. Cic. Famil. 1. Hæc opinio Ut fert opinio. Vulgaris est hic loquendi mo- perdere. Id est nihil agere. Fam. 95. Opinionem facere. Rh. 136. Ꭱh. 95. ludere. Teren. Phorm. 2. 2. OPERE. Operas etiam personas ipsas dicimus, Operas cogere. Or. 1. 111. conducere. Pro Sest. 38. In operis alicujus esse. Id est res alicujus In opinione relinquere. Or. 1. 57. præbere. Cæs. de B. G. lib. 3. Opinione imbuere. At. 229.. Ph. 1. 154. . etiam pro fructuoso, utili, glorioso, jucundo, In opinionem incidere. Fam. 130.. Rh. 25.. magni æstimando. Dicunt Latini interdum, separatis vocibus, pretium operæ, ut simile discedere. Fam. 91. venire. Fam. 120. Opinionem habere. Ph. 3. 41. 102. At. 65. 206.. In opinione esse. Pro opinionem habere. At. 127. Or. 2. 47.. Item pro in opinione positum esse. Or. 2. 215. Opinionem tenere. Cæs. de B. C. lib. 3. confirmare. Fam. 81. duplicare. Fam. 262.. Opinioni respondere. Fam. 19.. Opinionem vincere. Fam. 67. Ph. 1. 1. inveterascere. Or. 1. 66.. Ex opinione movere. Ph. 2. 60.. evellere. Or. 2. 18.. OPIS, opem, ope, pro auxilio ponitur. 83. implorare. Ovid. Met. lib. 8. ab aliquo expectare. At. 152. Or. 3. - porrigere. Rh. 100. tendere. lb. ferre. Fam. 45. . 62. 252. . afferre. Fam. 150. OPPORTUNITAS idem est quod facultas, occasio, vel tempus actionis opportunum, vel utilitas. Estque loci (et tunc proprie accipitur) temporis, et personarum. Opportunitatem habere ea dicunt Latini, quæ opportuna videntur. Id est quæ commoda et utilia sunt. Sic passive magis, quam activæ significationis est hæc locutio. Ph. 3. 99. . Rh. 50. At. 126. OPPUGNATIO, ut oppugno, vel dignitatis, famæque, aut persona; vel oppidorum, urbium, castrorumve est. Oppugnationem sustinere. Cæs. de B. G. lib. 5. OPTATUM dicitur, quod in votis est. In optatis esse res nobis dicitur, quam magnopere expetimus. Fam. 25. Optatis respondere. Fam. 18. Præter optatum est, non optando, vel expetendo. Or. 3. 89. . OPTIO. Non est unde optio proficisci videatur, nisi ab optare, maxime si significationem spectes. Est autem optio libera rei alicujus potestas, vel facultas nihil omnino de voluntate detrahens. Optionem deferre. At. 67.. dare. Rh. 181. . Or. 1. 5..297. facere. Or. 1. 61.. OPUS, cum nomen est, ponitur pro artificio, vel generaliter pro re omni, quæ nostra opera fit, sive in litteris versemur, sive in re alia qualibet. Cum vox est indeclinabilis, sic loquimur opus est aliquid nobis, vel re aliqua opus est, idest convenit, tempus fert, res fert: si opus est, si ita commo dum vestrum fert, si necesse est. Cum nomen est. Opus facere. Fam. 35.. vel efficere. Fam. 108.. At. 147. esse. Ph. 3. 98.. Opere Corinthio cælatæ galea. Or. 1. 223. magnifico aliquid extructum. Or. 3. 264. - præclaro aliquid factum. Or. 1. 206.. antiquo, et summo artificio aliquid perfectum, Or. 1. 210.. Cum est vox indeclinabilis. Aliquid opus esse: ut, dux nobis opus est. Fa. 20. 109. .137.. Re aliqua opus esse. Fam. 40. 58. . 111. Rei alicujus opus esse, Fam. 147. Sed raro cum gen. ORA. Ora significationem ita distingue, ut generaliter sit pro extremitate cujuscunque rei. Spectatim vero sit pro regione, vel parte qualibet terrarum, vel pro regione littorali. Oram solvere. Oram pro fune nautico accipito; quam significationem hujus nominis esse, luce clarius probabunt exempla sequentia. Titus Liv. l. 22. c. 19. Vix dum omnes conscenderant, cum alii resolvunt oras, aut anchoram vellunt; alii, ut ne quid teneat, anchoralia præcidunt. Id. l. 28. c. 36. In ipsis quoque navibus trepidatum... trahunt scalas, orasque et anchoras præcidunt. Quintil. ep. ad Tryph. Permittamus vela ventis, et oram solventibus bene precemur. ORACULUM est sors, vel vaticinatio. ducere. Ph. 2. 87.. |