1. de Fin. 5. Libido, temeritas, ignavia, mens turbulenta. 13. Fam. 10. Turbulenta Resp. 7. Att. 11. Negotium turbulentum. 4. 3. Conciones turbulentæ Metelli, temerariæ Appii, furiosissimæ Publii. 15. 3. Turbulenta consilia. De Univers. 39. Quæ ex igne, aere, aqua, atque terra, turbulenta et rationis expertia cum ipse ratione depulerit, &c. De Clar. 103. Tribunatus turbulentissimus. Pro Sull. 40. In illa turbulentissima tempestate Reip. &c. 9. Fam. 1. Turbulentissimæ res. SYNTAXIS. Placatum, ac minime turbulentum. Turbulenti errores. Seditiosus civis, ac turbulentus. Mens, Respub., negotium, concio, errores, tempestas, tempus, res turbulenta. Turgeo, es, tumeo, inflatus sum. 4. ad Her. 16. Oratio quæ turget inflata est. Turgesco, is, tumesco, dynioμal. 3. Tusc. 19. Animus sapientis nunquam turgescit, nunquam tumet. Turgidus, a, um, tumidus, inflatus, ¡yxwv. Ibid. Membrum tumidum ac turgidum vitiose se habet. Turma, mæ, equitum ordo, orixn. 5. Att. 21. Appius noster turmas aliquot equitum dederat Scaptio, per quas Salaminios coerceret. 15. Fam. 4. Equitum turmæ. Pro Mar. 7. Nihil sibi ex ista laude cohors, nihil turma decerpit. 6. Att. 1. Turmalis, le, equestris, cúupaxos. 2. de Orat. 262. Turmales statuæ. Turpe, turpiter, aioxpãs. 7. Att. 17. Turpe pace nobis utendum est. Turpiculus, a, um, subturpiculus, maloxgos. 2. de Orat. 248. Jocus in turpiculis rebus et quasi deformibus ponitur. Turpificatus, a, um, deformatus, pavels. 3. Off. 105. Depravatio et fœditas turpificati animi. nat. 2.de Fin. 97. Trecentosque eos, quos eduxerat Sparta, quum esset proposita aut fuga turpis, aut gloriosa mors, opposuit hostibus. 2. Off. 77. Habere enim quæstui Rempub. non modo turpe est, sed sceleratum etiam et nefarium. 8. Att. 8. Quod turpe sit, id solum miserum esse. 1. de Inv. 92. Turpe genus argumentationis. 1. ad Her. 9. Turpe genus causæ. 1. Phil. 20. Turpes decuriæ judicum. 4. de Fin. 75. Turpi nihil turpius. 2. Tuscul. 12. Turpissimum est, quando cum vita pugnat oratio. 2. de Orat. 226. Quidquid est vocis ac linguæ, omne in istum turpissimum calumniæ quæstum contulisti. SYNTAXIS. Deformem ac turpem aspectum hæc habent. Turpis et infamis vita. Turpe et indignum. Id non modo turpe, sed sceleratum est, ac nefarium. Turpiter, turpe, obscene, nequiter, aioxpãs. 9. Att. 6. Timeo ne quid turpitur faciam. 3. Tusc. 36. Quæ te turpiter et nequiter facere nihil patiatur. 6. Att. 3. Hortensius filius fuit Laodiceæ cum gladiatoribus flagitiose ac turpiter. 7. 2. Cato in me turpiter fuit malevolus. Pro Mil. 9. Turpiter aliquid perpeti. Lege, Calamitose, et Flagitiose. Turpitudo, inis, deformitas, obscœnitas, macula, flagitium, dedecus, labes, deformatio, depravatio, fœditas, alexos. 2. de Orat. 236. Locus et quasi regio ridiculi turpitudine et deformitate continetur. Ibid. 242. Verborum turpitudinem, et rerum obscœnitatem vitare. 3. de Fin. 38. Nisi eos per se fœditate sua turpitudo deterreat. De Ar. 32. Sex. Seranus sanctissima sacella omni turpitudine fœdavit. Pro Dom. 83. In illo pœna legitima turpitudinem non habuit propter vim temporum. 1. ad Her. 9. Si causa turpitudinem habebit. Pro Font. 27. Turpitudo, quæ a libidine, aut a petulantia, aut ab audacia nata sit. 7. in A. 15. Quanta illa erit reip. turpitudo, quantum dedecus, quanta labes, dicere in hoc ordine sententiam M. Antonium consulari loco? 3. Off. 105. Nullum est majus malum turpitudine: quæ si in deformitate corporis habet aliquid offensionis, quanta illa depravatio et fœditas turpificati animi debet videri? Ver. 2. 191. Ut nulla ejus vitæ pars summæ turpitudinis esset expers. Pro Clu. 61. Judicia Senatoria vera atque insigni turpitudine notata. Pro Quint. 53. Si hæc tecum duo verba fecisses: Quid ago? non in eam turpitudinem venisses. Act. 1. Ver. 49. Vos aliquot jam per annos conceptam huic ordini turpitudinem atque infamiam delere ac tollere potestis. Turpis, pe, inhonestus, deformis, fœdus, inquinatus, infamis, flagitiosus, habens turpitudinem, nequam, aioxgos. 1. Off. 123. Luxuria cum omni ætati turpis, tum senectuti fœdissima est. Ibid. 127. Quod facere non turpe est, modo occulte, id dicere obscænum est. 2. in A. 86. Quid hoc turpius? quid fœdius? 3. Tusc. 36. Quid est autem nequius, aut turpius effœminato viro? 1. Off. 126. Partes corporis, quæ aspectum essent deformen habituræ, atque turpem. Pro Fon. 24. Turpis et infamis vita. Pro S. R. 50. Turpissimus et inhonestissimus homo. 6. Att. 1. Nunc video Metelli åvorógnow turpem. 8. 8. O rem turpem, et ea re miseram! 9. 4. Hoc turpe et indignum putarent. 8. 11. Iste omnium turpissimus, et sordidissimus, idem est in Rep. qui semper fuit. De ADJUNCTA. Accusabilis, domestica, flagitiAmi. 40. Neque rogemus res turpes, nec osa atque insignis, singularis, fœdissima, semfaciamus rogati. Pro Quint. 98. Multis vexa-piterna, insignis, maxima, nefaria, summa, tus contumeliis, plurimis jactatus injuriis, vera .)(. ficta, vera atque insignis. non turpis ad te, sed miser confugit. 9. Att. SYNTAXIS. Verborum turpitudinem vitare, 22. Turpis homo. 5. 11. Pugna, ne turpis delere. Turpitudine fœdari, notari. Turpituinveniar. 1. ad Her. 9. Turpis causa dici- dinem habere. Turpitudinis expertem esse. Turtur, cum ipsa res animum a se auditoris alie- I pitudo et deformitas. In turpitudinem venire. Turpo, as, fœdo, palva. 1. Tusc. 85. et 3. 45. Jovis aram sanguine turpari. Poeta. Incert. Cæsar cum quosdam ornare voluit, non illos honestavit, sed ornamenta ipsa turpa vit. Turris, ris, celsa moles, rúgyos. 5. Tusc. 59. Dionysius concionari ex turri alta solebat. De Prov. 4. Macedonia, quæ erat antea multorum imperatorum non turribus, sed trophæis munita. Turtur, uris, avis nota, rgvyúv. 2. de Fin. 109. Turtures cursu et peregrinatione lætan tur. &c. Tusculanum, et alia. Lege. Thusculanum, Tute, tu ipse, oúyɛ. 1. Fam. 8. Ut tute mihi præcepisti. 8. Att. 3. Et ut esset, a me est (tute scis) multo ante provisum. 1. de Orat. 99. Non me tibi negasse, tute paulo ante dixisti. 14. Att. 18. Quemadmodum tute scribebas. Tute, tuto, dopaλãs. Pro Rab. 25. Qua in causa tute esse potuisset. 4. ad Her. 56. 8. Att. 1. Non quæro ubi tutissime sit. Ibid. 12. Nam te hic tutissime puto fore. 3. ad Her. 9. Eum tute vivere, qui honeste vivat. Ibid. 13. Tute cauteque agere aliquid. Tutela, læ, fides, commissio, defensio, patrocinium, clientela. Est autem tutela (ut Servius Sulp. definivit) jus ac potestas in capite libero, ad tuendum eum, qui per ætatem suam se defendere nequit, jure civili data ac permissa, TITрon. 1. Att. 4. De tutela legitima, in qua dicitur esse puella, nihil usucapi potest. Pro Q. R. 16. Fraudare pupillum, qui in tutelam pervenit. 1. de Orat. 180. Nisi posthumus, antequam in suam tutelam venisset, mortuus esset. 2. 193. Filius ejus parvus, qui tibi in tutelam est traditus. 1. Off. 85. Ut enim tutela, sic procuratio Reip. ad utilitatem eorum, qui commissi sunt, non ad eorum, quibus commissa, gerenda est. Pro Flac. 84. Nihil potest de tutela legitima, sine omnium tutorum autoritate, diminui. De Prov. 35. Quare sit in ejus tutela Gallia, cujus virtuti, fidei, felicitati commendata est. 4. de Fin. 38. Ut omnia illa prima hujus tutelis subjiciantur. Pro Sest. 64. In ejus magistratus tutela reges atque exteræ nationes semper fuerunt. 3. Off. 61. Tutela XII. tabulis erat vindicata. 3. de N. 55. Apollo is, cujus in tutela Athenas antiqui historici esse voluerunt. Pro Mur. 22. Omnia hæc nostra latent in tutela ac præsidio bellicæ virtutis. 4. de Fin. 36. Nullam partem neque animi, neque corporis, vacuam tutela reliquerunt. 3. 66. Salutem hominum in Jovis esse tutela. 1. de Orat. Ac ne is, pro quo ipse diceret, turpi tutela, judicio, atque omni molestia liberaretur. Ibid. 228. Sulpitius Gallus duos filios suos parvos tutelæ populi commendavit. 1. de Leg. Nec se intelligunt esse consanguineos, et subjectos omnes sub unam eandemque tutelam. ADJUNCTA. Legitima, præclura, turpis. Tutissimo, adverbium. 6. Att. Ubi tutissi mo essem. Tuto, tute, impune, åxivdóvæç. 7. Att. 21. Igitur istic me fac posse tuto. Pro Sest. 79. Ut a suis munitus tuto in foro esset. 10. Fam. 8. Nec mihi tuto in Senatum venire licet. 14. 3. Tutor, aris, tueor, åopaλizw. 2. de Nat. 143. Genæ tutantur oculos, ab inferiore parte subjectæ, leviterque eminentes. De Somn. 4. Ad rempublicam tutandam. Pro Pomp.14. Vectigalia ad ipsas provincias tutandas. Pro Sull. 61. Hunc tamen per nos tutari conservareque cupiunt. 4. in Ant. 2. Qui rempublicam patrimonio suo et tutatus est, et tutatur. Pro Sest. 95. Hic est se tutatus. ADVERB. Accuratissime, copiosius, facile. Tutor, oris, defensor, wgoorárnç.1. de Orat. 228. Qu. Servius Galba populum Romanum tutorem instituere se dixit filiorum suorum orbitati. 13. Fam. 61. Institutere aliquem tutorem et secundum hæredem filio suo. Pro Cæc. 72. Quod mulier sine tutore autore promiserit, non deberi. 5. de Fin. 64. Nos tutores misimus regibus. Pro Mur. 27. Mulieres propter infirmitatem consilii, majores in tutorum potestate esse voluerunt. Pro Flac. 74. Tutor his rebus Græcorum legibus ascribendus fuit. Postq. ad Quir. 11. Resp. orba consulis fidem, tanquam legitimi tutoris, imploravit. Postq. in Sen. 4. Cum Resp. non solum parentibus perpetuis, verum etiam tutoribus annuis esset orbata. De Arusp. 12. Castus tutor religionis. 3. de Orat. 3. Parens bonus et tutor fidelis. 6. in A. 12. Patronus et tutor. 12. Att. 27. Amo illum mortuum, tutor sum liberis, totam domum diligo. De Cl. 330. Orbæ eloquentiæ quasi tutores relicti sumus. ADJUNCTA. Annuus, castus, fidelis, legiti mus, vetus. SYNTAXIS Tutorem alicui instituere. Sine tutore autore promittere. In tutorum esse potestate. Patronus et tutor. Tutorem mittere alicui. Tutorem alicui rei adscribere. Tutoribus orburi. Tutus, a, um, metu, vel periculo vacuus, tectus, cautus, septus, munitus, sartus tectus, incolumis, in tuto locatus,ảopaλnç. Pro Dom. 109. Quæ majores nostri religionibus tuta nobis et sancta esse voluerunt. Pro Pomp. 31. Quis locus tam firmum habuit præsidium, ut tutus esset? Pro Cæc. 44. Fugæ tutam viam quærere. 10. Fam. 31. Tutus ab inimicis. 2. de Nat. 120. Tutus a calore et a frigore. Ver. 5. 38. Tutus, clausus, septus, munitus contra aliquem. De Ar. 53. Quare cum dii immortales monent de optimatium discordiis, in tuto collocant Clodium. 12. Fam. 2. Esse in tuto. Pro Flac. 31. Multi clarissimi viri, qui cum prædonem nullum cepissent, mare tamen tutum præstiterunt. SYNTAXIS. Hoc illi religionibus suis est tutum ac sanctum. Tutam viam fugæ quarere. Tutus a. Tutus, clausus, septus contra. In tuto collocari. Esse in tuto. Tutum præ stare. Tuus, a, um, multitudinis numero. Tui, nemque amici, cognati, propinqui, ods, on, oóv. 4. Att. 14. Tam longe a tuis, &c. 1. de Orat. 45. Panætius ille tuus. et alibi millies. TY Tyba, urbs. 15. Fam. 1. diu servitute oppressam tenuit civitatem. Pro Mil. 36. Quo tandem animo hoc tyrannum tulisse creditis? 13. in A. 18. Qui erant in eum tyranni. Pro Deiot. 15. Esse tyrannum in aliquem. 7. Att. 19. Cupido conjungendi se cum tyranno. id est, Cæsare. 3. de Nat. 82. Dionysius et Apollodorus tyranni. 1. de Div. 53. Urbs ab Alexandro tyranno crudeli dominatu premebatur. 3. Öff. 32. Nulla est nobis societas cum tyrannis, sed potius summa distractio. Tyberinus, a, um. Pro Pom. 33. Ante ostium Tyberinum. 3. Phil. Canutius Ty- ADJUNCTA. Crudelis, crudelis et immanis, berinus. crudelissimus, importunus, atque amens, insaTyberis, ris. Tybris, fluvius, quo Romanus, intolerandus, libidinosus crudelisque, teter alluitur. Potest etiam cum iota scribi, autoribus et crudelis. bonis. 12. Att. 20. Cogito trans Tyberim hortos aliquot parare. 3. C. 5. Ut Tyberis inter eos et pons interesset. 15. Att. Cum esset trans Tyberim in hortis. Tyburs. Lege, Tiburs. Tyche, es, urbs Sicilia. Ver. 4. 119. Tertia est urbs, quæ, quod in ea parte fortunæ fanum antiquum fuit, Tyche nominata est. Tymbos, bustum. 2. de Leg. 64. Si quis bustum (nam id puto appellari tymbon) aut monumentum, inquit, aut columnam violarit, &c. Tyndarum, urbs Sicilia. Ver. 5. 127. Tyndaridæ fratres, Castor et Pollux. 1. Tuscul. 28. 3. de Nat. 11. et 2. de Orat. 352. Typus, pi, signum, forma. 1. Att. 10. Præterea typos tibi mando, quos in tectorio atrioli possim includere. 4. 12. Tyrannice, superbe, crudeliter, Tupawing. Ver. 3. 115. Regie, seu potius tyrannice statuit. 10. Att. Vide quam ad hæc Tupavνικῶς. Tyrannicus, a, um, Tupavinós. 1. de Leg. 42. Leges tyrannicæ. Pro Dom. 110. Privilegiis tyrannicis irrogatis. 2. ad Her. 49. Tyrannicum factum. Tyrannio, viri nomen. 2. Qu. Fr. 1. et 4. Att. 4. Tyrannis, dis, dominatio, regnum, crudelissimus dominatus, Tugavvis. 7. Att. 5. Ex victoria cum multa mala, tum certe tyrannis existet. 2. Tusc. 52. Conscios delendæ tyrannidis indicare. 14. Att. 9. O dii boni! vivit tyrannis. 8. 3. Idem facere quod in Cinnæ dominatione, et Marii tyrannide Philippus. 3. Off. 90. Occupare tyrannidem. 14. Att. 18. Sublato enim tyranno, tyrannidem manere video. Tyrannoctonus, ni, tyranni interfector, tvparvonróvos. 14. Att. 16. Sustulit simulationem desiderii, ne periculosa nostris tyrannoctonis esset. 16. 14. et 12. Fam. Tyrannus, ni, ereptor libertatis, civitatis oppressor, rúgavvos. Ver. 4. 123. Imagines Siciliæ regum ac tyrannorum. Ibid. At videte, quanto hic tetrior tyrannus. In Vat. 23. Intolerandus tyrannus. 5. Tusc. 57. Dionysius Syracusanorum tyrannus fuit: is cum v. et xx. natus annos dominatum occupasset, Tyresias, augur et vates Thebanus. 1. de Div. 88. De Tyresia etiam apud inferos Homerus ait, solum sapere, cæteros umbrarum vagari modo. 2. de Nat. 7. et 5. Tusc. 115. Tyrius, a, um. Ver. 5. 145. Pro Flac. 70. Purpura Tyria. Hortens. Nicomachus Tyrius. Tyro, onis, novus miles, rudis in aliqua re, qui aliquam artem discit, npwróπeigos. 10. Fam. 24. Quantum autem in acie tyroni sit committendum, scimus. 2. Tusc. 38. Ætas tyronum. 11. in A. 39. Tyrones milites. 12. Ibid. 27. Cum essem tyro in Pompeii exercitu. Pro S. R. 17. Qui nuper se ad eum lanistam contulit, qui cum ante hanc pugnam tyro esset, facile ipsum magistrum scelere atque audacia superavit. Div. 47. L. Apuleius usu atque exercitatione tyro. Ver. 2. 37. Tametsi non provinciæ rudis erat et tyro. 1. de Orat. 218. Fateor enim, oratorem nulla in re tyronem ac rudem, nec peregrinum atque hospitem in agendo esse debere. 1. Off. 36. In Pompilii exercitu Catonis filius tyro militabat. Tyrotarichus, chi, cibi genus, cujus confectionem docet Apicius lib. 4. 14. Att. 17. Eo die in Pæti nostri tyrotarichum imminebam. 4. 8. Multa me in epistola tua delectarunt, sed nihil magis quam patina tyrotarichi. 9. Famil. 16. Quem denarium narras ? quam tyrotarichi patinam? Ibid. Tu vero ad tyrotarichum antiquum redi. Tyrrhenus, a, um, Thuscus. 1. de Div. 19. Tyrrhenæ gentis aruspex. Eleg. Jam mare Tyrrhenum longe penitusque pa lumbes Relliquit. Tyrus, ri, urbs Phoenicia. Ver. 5. 144. Quæ navis Tyro venerat. Tysias, princeps et inventor urtis rhetorica. 2. de Inv. 6. et 1. de Orat. 91. DE LITERA V. Vex Latinis litteris vocalibus ultima est. VA habes: aut si ne tu quidem vacas, noli mihi molestiam exhibere. 1. de Div. 10. Vacare animo. 12. Att. 37. Scribes aliquid, si vacabis. Pro Deiot. 27. Deiotarus quidquid a bellis populi Romani vacabat, cum hominibus nostris consuetudines amicitiasque jun Otior, abstineo. 2. de Na. 56. Cœlestem ordinem qui vacare mente putat, is ipse mentis expers habendus est. 1. de Na. 2. An dii ab omni curatione et administratione rerum vacent. Vacatio, onis, feria, cessatio, immunitas, xoan. Pro Sull. 26. Me neque rerum gestarum vacatio, neque ætatis excusatio vindicat a labore. Pro Cal. 30. Erat enim meum deprecari vacationem adolescentiæ, veniam-gebat. que petere. 1. de Leg. 10. Ego vero ætatis potius vacationi confidebam. 1. de N. 53. Nos vitam beatam in omnium rerum vacatione ponimus. De Cl. 117. Vacationem augures, quo minus judiciis operam dent, non habere. Pro Fon. 7. Falsum est ob vacationem pretium datum, cum immunis nemo fuerit. 5. in A. 53. His liberisque eorum militiæ vacationem esse placet. Ibid. 31. Delectum haberi sublatis vocationibus. Ver. 4. 23. Pro hisce rebus vacatio data est laboris, et sumptus, et militiæ, et rerum omnium. 9. Fam. 6. Quæ studia vocationem habent publici muneris. 4. Acad. 121. et 1. Att. 16. Ne vacationes valerent. 1. de Leg. 11. Nullam tibi a causis vacationem dari video. Ver. 5. 57. Quod tam immune municipium, quod per hos aunos tam commoda vacatione sit usum omnium rerum? Frag. ep. Quod mihi vacationem das, &c. SYNTAXIS. Rerum gestarum vacatio. Etatis vacatio. Vacationem habere. Militia vacationem alicui esse. Delectum habere, sublatis vacationibus. Vacationem laboris dare, vel dare vacationem a labore. Ne vacationes valeant. Uti vacatione omnium rerum. Vacca, cæ, Bous. 1. de Nat. 78. Cur non gestiret taurus equæ contrectatione ? equus vaccæ ? Vaccus, ci. Pro Dom. 102. In Vacci pratis domus fuit M. Vacci. Vaccei. Pro Planc. 84. Putabam in Vac ceis dicturum. Vacillans, tis. Pro Qu. Gall. Partim ex vino vacillantes. Vacillo, as, nuto, labor, fluctuo, titubo, diaorála. 1. de Na. 107. Nec vero exitum reperitis, resque tota vacillat et claudicat. 3. Off. 118. Justitia vacillat, vel jacet potius. 1. de Fin. 66. Quo loco videbitur stabilitas amicitiæ vacillare. De Cl. 216. Curio in utramque partem toto corpore vacillans. 12. Att. 1. Vacillare memoria. 2. C. 21. Partim etiam sumptibus in vetere ære alieno vacillant. 3. in A. 31. Antonius cum una legione, et ea vacillante, L. fratrem expectat. 16. Fa.15.Accepi tuam epistolam, vacillantibus litterulis. Vacandum. 1. Off. 69. Vacandum est omni animi perturbatione. Vacans, tis, otiosus, minime occupatus, oxorálov. 8. Fa. 3. Hoc mihi jucundissimum vacanti negotium erat, tecum id otii tempus consumerc. Expers. 1. de N. 25. Si ipsa mens constare potest vacâns corpore. Vaco, as, nihil ago, cesso, otium habeo, otium est, otiosus sum, cxoλázw. 12. Fa. 30. Quamvis enim occupatus sis, otii tamen plus Sum expers, sum liber a. De Cl. 272. Nullum tempus illi unquam vacat aut a forensi dictione, aut a scribendo. 1. Off. 4. Nulla vitæ pars vacare officio potest. Orat. 199. Quare id vacare numero non oportet. 1. Off. 136. Sic ejusmodi motibus animus debet vacare. 3. de Fin. 35. Sapiens perturbationibus semper vacabit. 2. de Na. 64. Natura ætherea vacat ea parte corporis, quæ, &c. 1. Tusc. 65. Animus et terra vacat, et humore. 1. Off. 130. Histrionum nonnulli gestus ineptiis non vacant. 7. Fam. 3. Vacare culpa, magnum est solatium. 2. 1. Præsertim cum in quo accusabar, culpa vacarem. 3. de L. 10. Is ordo vitio vacat. 4. Fam. 8. Qui locus hoc dominatu vacat? 2. Tusc. 64. Amplitudo animi una est omnium rerum pulcherrima, eoque pulchrior, si vacet populo, &c. 1. Off. 62. Ea animi elatio, quæ cernitur in periculis et laboribus, si justitia vacat, pugnatque non pro salute communi, sed pro suis commodis, in vitio est. De Sen. 34. Senum ætas vacat muneribus iis, quæ non possunt sine viribus sustineri. 11. in A. 38. Qui utrisque armis vacant. 1. de Na. 65. Nihil est, quod vacet corpore; corporibus omnis obsidetur locus. 1. de Leg. 8. Vacare cura et negotio. Bru. 17. Quid nostra, victum esse Antonium, si victus est, ut alii vacaret quod ille obtinuit? 12. Att. 11. Tota domus vacat superior. 13. 50. Villa ita completa militibus erat, ut vix triclinium, ubi cœnaturus ipse Cæsar esset, vacaret. 1. de N. 16. M. Piso si adesset, nullus Philosophiæ vacaret locus. Operam do, navo. 3. de Orat. 40. Domicilium tantum in illa urbe remanet studiorum, quibus vacant cives. 1. de Div. 11. Ego vero, inquam, Philosophiæ semper vace. Vacat, bat, otium est, oxoλʼn kσT. 2. de Divina. 7. Tantum huic studio relinquendum, quantum vacabit a publico officio et munere. SYNTAXIS. Si vacas animo. Si vacabis. Quidquid a bellis vacat. Vacare a curatione rerum. Nullum mihi tempus vacat ab agendo. Nulla tibi pars corporis a turpitudine vacat. Nulla vita pars vacare officio debet. Vacare perturbationibus, culpa, vitio, virtute, muneribus, viribus, armis, cura et negotio. Quantum vacabit a publico officio, Patavini suis studiis vacant, peregrini fruuntur. Vacuitas, tis, cessatio, quies, ¿λvría. 1. Off. | 73. Quo magis his et magnitudo animi est adhibenda, et vacuitas ab angoribus. 1. de Fin. 37. Vacuitas omnis molestiæ. 2. 36. et 35. Vacuitas doloris. 5. Tusc. 42. Securitatem nunc appello, vacuitatem ægritudinis. Lege, Indolentia. Tempus illud, quam sedem vacantem vocant. 11. Fam. 10. Quantam perturbationem rerum urbanarum afferat obitus consulis, quantam cupiditatem hominibus injiciat vacuitas, non te fugit. Vacuus, a, um, inanis, exhaustus, nudus, ågyòs, xevós. 1. C. 4. Cum morte superioris uxoris novis nuptiis domum vacuam fecisses. Ibid. 16. Adventu tuo ista subsellia vacua facta sunt. 3. de Orat. 120. Possessio quasi caduca et vacua. Pro S. R. 26. Prædia vacua alicui tradere. Par. 6. Possessiones vacuæ. De Univ. 11. Nihil igni vacuum videri potest. Pro Mar. 17. Gladius vagina vacuus. Ver. 5. 134. Remum vacuum trahi. 2. Qu. Fr. 14. Nullum mihi vacuum tempus ostenditur. 2. Att. 23. Cum vacui temporis nihil haberem. Act. 1. Ver. 56. Habere dies vacuos. Postq. in Sen. 17. Vacuo a bonis atque inani foro. Minime occupatus, minime lassus. De Cl. 20. Itaque hunc elegimus diem, cum te sciremus esse vacuum. Ibid. Esse animo vacuo. Pro Dom. 129. Vacuo animo facere aliquid. 1. de Leg. 13. Ego vero libenter, quoniam vacui sumus, dicam. 12. Att. 37. Animum vacuum ad res difficiles scribendas afferre. Liber, expers, jejunus. 3. Tusc. 8. His rebus mentem vacuam appellaverunt insaniam. 2. de Div. 27. Animus per somnum sensibus et curis vacuus. 4. C. 2. Hic locus nunquam vacuus mortis periculo atque insidiis fuit. 4. Fam. 14. Nihil insidiis vacuum video. Ibid. 4. Vacuus molestiis. Pro Dom. 24. Nullus locus vacuus extraordinariis fascibus fuisset. 10. Att. 18. Vacuum periculo consilium. 8. Fam. 16. Oppidum vacuum a bello. 4. de Fin. 36. Vacuus omni tutela. Ver. 4. 23. Vacuus, expers, solutus ac liber ab omni sumptu, munere, molestia. De Arusp. 11. Mea domus ab ista religionis suspicione vacua atque pura est. De Cl. 309. Ab exercitationibus oratoriis nullus dies mihi vacuus est. De Fat. 2. Quondam vacuo ab inter ventoribus die. 1. de Div. 60. Itaque huic objiciuntur visa, a mente ac ratione vacua. Ver. 4. 3. Civitas ab his rebus sane vacua atque nuda. 1. 33. Nulla hora vacua a furto ac scelere reperietur. 2. de Inven. 24. Si animus a talibus factis vacuus atque integer erit. 1. Qu. Fra. 3. Sin eris ab isto periculo vacuus, ages scilicet, si quid, &c. 3. 4. Animus vacuus ab omni cura. Ibid. 8. Plura ad te vacuo animo scribam, cum, &c. SYNTAXIS. Novis nuptiis domum vacuam facere. Possessio caduca et vacua. Prædia vacua alicui tradere. Gladius vagina vacuus. Vacui temporis nihil habeo. Habere dies vacuos. Esse animo vacuo. Animum vacuum ad res scribendas afferre. Curis vacuus, molestiis, insidiis, periculo. Vacuus a bello, ab omni sumptu, a molestia, ab exercitationibus. Animus a talibus factis vacuus atque integer. Vada, locus inter Apenninum et Alpes. 11. Fam. 13. Vada Volaterrana. Pro Quin. 24. Vadimonium, nii, sponsio sistendi in judicio ad certum diem, quam deserere non licet, iyyinois. Ver. 3. 38. Jura Siculorum, quæ habent a populo Rom. ne extra suum forum vadimonium promittere cogantur. 5. 140. Hominem jubet Lilybæum vadimonium Venereo servo promittere. 3. 78. Promittunt Herbitenses vadimonium Syracusas. Pro Qu. 23. Se jam neque vadari amplius, neque vadimonium promittere. Ibid. Quintius cum cæteris, quæ habebat, vadimonia differt. Ib. Cum vadimonia sæpe dilata essent. Ibid. Ex eo tempore res esse in vadimonium cœpit. Ibid. Hic hominem in præsentia non vadatur, ita sine vadimonio disceditur. Ibid. 46. Qui postea quoque vadimonium missum fecerit. Pro Qu. 30. Venit Romam Quintius vadimonium sistit. Ibid. 48. Ad vadimonium non venerat, et vadimonium sibi ait esse desertum. Ibid. 53. et 54. Obire vadimonium alicui. Ibid. 56. Vadimonium tibi cum eo nullum fuit. 2. Att. 7. Differre vadimonium cum aliquo. 2. Fam. 8. Vadimonia dilata. Pro Quin. 57. Quo die vadimonium istuc factum esse dicis? 2. Qu. Fra. 14. Nemo fuit in tanta multitudine, qui vadimonium concipere posset. De Sen. 21. Vadimonia constituta. 2. C. 5. Decoctores qui vadimonia deserere, quam illum exercitum maluerunt. SYNTAXIS. Vadimonium promittere. Vadimonia differre. Rem esse in vadimonium. Sine vadimonio discedere. Vadimonium missum facere. Vadimonium sistere. Vadimonium deserere. Vadimonium alicui obire. Vodimonium esse alicui cum aliquo. Vadimonium facere, concipere, constituere. Ad vadimonium venire. Vado, is, eo, iter facio, ingredior, paráo, πáyw. 4. Att. 9. Ad eum postridie mane vadebam, cum hæc scripsi. 2. ad Her. 29. Cum feras bestias videamus alacres et erectas vadere, ut alteri bestiæ noceant. In Arat. Post hunc ore fero capricornus vadere pergit. 14. Att. 11. Lentulus Spinter hodie apud me, cras mane vadit. 7. Fam. Vadunt solida vi. Vador, aris, in jus ad vadimonium sistendum voco, iyyvaμai Tv Siunv. Vei. 3 38. Cum Apronius ex Leontino usque Lilybæum aliquem vadaretur ex miseris aratoribus. Pro Qu. 23. Se jam neque vadari amplius, neque vadimonium promittere. Ibid. Hic hominem in præsentia non vadatur: ita sine vadimonio disceditur. Pro Qu. 61. Debere tibi dicis Quintium, procurator negat: vadari vis, |