Nat. 61. Fortuna ab inconstantia et temeri- | rantia est moderatrix omnium commotionum. tate sejungi non potest. Pro Planc. 9. Po- 1. Off. 15. Omnium, quæ fiunt, quæque pulus non delectu aliquo aut sapientia duci- dicuntur, ordo et modus, in quo inest motur ad judicandum, sed impetu plerumque, destia et temperantia. 2. de Fin. 60. Moet quadam temeritate. 1. de Divin. 7. Om- destia vel temperantia, quæ est moderatio nibus in rebus 'temeritas in assentiendo, er- cupiditatum, rationi obediens. 2. de Orat. rorque turpis est. 2. 85. Quibus in rebus te- 247. Dicacitatis moderatio et temperantia. meritas et casus, non ratio et consilium valet. 1. Fam. 9. Novi enim temperantiam et mo1. Off. 49. Multi multa faciunt temeritate derationem naturæ tuæ. 3. Tuscul. 16. Vequadam, sine judicio vel modo. 2. 8. Teme- risimile etiam illud est, qui sit temperans, ritas, quæ a sapientia dissidet plurimum. 3. | quem Græci oppova appellant, eamque virC. 16. Cethegi furiosa temeritas. 1. de Inv. tutem opporúvny vocant, quam soleo equi58. Exercitus, qui stultitia et temeritate ali- dem tum temperantiam, tum moderationem cujus administratur. 2. ad Her. 36. Temeri- appellare, nonnunquam etiam modestiam : tate omnia regi. 2. Off. 62. Temeritate re- Sed haud scio, an recte ea virtus frugalitas mota, gravissima est liberalitas. Pro C. appellari possit. 1. de Fin. 47. Ne tempeCorn. 1. Ante vestros animos propter illius rantiam quidem propter se expetendam esse tribuni plebis temeritatem posse adduci, ut dicemus, sed quia pacem animis afferat, et &c. 3. Acad. Facilior esset emendatio teme- eos quasi concordia quadam placet ac leniat. ritatis. Temperantia est enim, quæ in rebus aut expetendis, aut fugiendis, rationem, ut sequamur, monet. et 2. Difficilem quandam temperantiam postulant in eo, quod, &c. Par. 76. Quæ vero moderandis cupiditatibus, regendisque animi motibus laudatur, ejus est munus in agendo, cui temperantiæ nomen est. 5. Tusc. 57. Summa fuit ejus in victu temperantia. 3. Off. 116. Restat quarta pars, quæ decore, moderatione, modestia, continentia, temperantia continetur. 6. Att. 9. Quæ tua prudentia et temperantia est. 1. Off. 93. Sequitur, ut de una reliqua parte honestatis dicendum sit, in qua verecundia, et quasi quidam ornatus vitæ, temperantia, et modestia, omnisque sedatio perturbationum animi, et rerum modus cernitur. 3. Off. 96. Altera in conformatione et moderatione continentiæ et temperantiæ cernitur. 1. de Fin. 48. Temperantia est expetenda, non quia voluptates fugiat, sed quia majores consequatur. ADJUNCT. Admirabilis, furiosa, inconsideratissima, ac dementissima, insignis, summa, turbulenta, tribunitia, turpis, vitiosa. SYNTAXIS. Inconsideratissimæ ac dementissima temeritatis plenus. Non delectu aut sapientia, sed impetu ac temeritate duci. Temeritas et casus, non ratio et consilium. Temeritate facere, non judicio, vel modo. Stultitia et temeritate regi. Temeritate remota. Temetum, ti, vinum, quod mentem tentet, Mév. 3. de Rep. Careant temeto omnes mulieres. Temo, onis, lignum protensum in curru vel plaustro, quo jugum continetur, jvμós. 2. de Nat. 109. Poeta. Temperamentum, ti, temperatio, ratio, xgãois. 3. de Leg. 24. Inventum est temperamentum, quo tenuiores cum principibus æquari se putarent. Temperans, tis, continens, qui in omni libidine se continet, moderatus, pérgios. 15. Att. 1. Cum hominem temperantem tantus improviso morbus oppresserit. Pro Font. 30. Vir frugi, et in omnibus vitæ partibus moderatus ac temperans, plenus pudoris, plenus officii, plenus religionis. Par. 3. An temperantem eum dices, qui in aliqua libidine se continuerit, in aliqua se effuderit? Lege, Temperantia. Temperantius, ynçarãs. 9. Att. 2. Si hic temperantius egerit, consideratius consilium dabo. Temperantia, tiæ, modestia, moderatio, frugalitas, conformatio et moderatio continentia, owppooúm, Eynpárea.)(. Luxuria, libido. 2. de Inv. 164. Temperantia est rationis in libidinem et in alios non rectos impetus animi firma et moderata dominatio. Par. 81. Temperantiam immanitas in voluptatibus imitatur. 3. de Nat. 38. Temperantia constat ex prætermittendis voluptatibus. 5. de Fin. 67. Temperantia in prætermittendis voluptatibus cernitur. 1. Off. 96. Ut in eo moderatio et temperantia appareat, cum specie quadam liberali. 5. Tuscul. 42. Tempe | ADJUNCT. Inimica libidinis, moderatrix omnium commotionum. Temperate, temperanter, avuμéręws. 12. Att. 31. Agere temperate. Temperatio, onis, temperamentum, moderatio, modestia, singaoía. 1. Tusc. 21. Animus temperatione naturæ viget et sentit. 4. 30. Corporis temperatio, cum ea congruunt inter se, e quibus constamus. 2. de N. 13. Cœli temperatio, fœcunditas terrarum. 2. de Div. 95. Hoc temperatio lunæ, cœlique moderatio efficit. Ibid. Quæ a luna, cæterisque sideribus cœli temperatio fiat. 2. de N. 26. Semina temperatione caloris oriri et augescere. Ver. 4. 98. Tu illius æris temperationem, tu operum lineamenta solus perspicis. 4. Acad. 85. Eodem ære, et eadem temperatione facere signum. 1. Tusc. 68. Commutationes temporum quadripartita ad temperationem corporis aptæ. 2. de L. 16. Mensium temperatio, &c. 3. 12.Temperatio reip. Ibid. 28. Temperatio juris. 4. Tusc. 1. Temperatio civitatis. 3. de Leg. 27. Sed præsto est hujus vitii temperatio. De Un. 37. Deinde ad temperationem superiorem | tutis et legibus. Orat. 176. Hoc genus Isorevertit, in qua omnem animum universæ naturæ temperans permiscebat. Moderator. De Somn. 10. Sol mens mundi et temperatio. SYNTAXIS. Animus temperatione naturæ viget et sentit. Temperatio corporis, cœli, terrarum. A luna cæterisque sideribus temperationem fieri. Semina temperatione caloris oriri et augescere. Eodem are eademque temperatione facere signum. Temperatio reip., juris, civitatis. Sol mens mundi et temperatio. Temperator, oris, aguong. Orat. 70. Moderator ille, et quasi temperator hujus veritatis. Temperandus, a, um. Orat. 103. At hæc interdum temperanda et varianda sunt. Ibid. 197. In perpetua oratione hi sunt inter se miscendi et temperandi pedes. 4. Acad. 3. In constituendis temperandisque civitatibus. Temperans, tis. De Som. 11. Sonus, qui acuta cum gravibus temperans, varios æquabiliter concentus efficit. Temperatus, a, um, temperans, moderatus, modicus, sunparos. 3. de Nat. 87. Vir justus, temperatus, sapiens. 12. Fam. 27. Temperati moderatique mores. 11. Att. 24. Moderatione paullo minus temperatus. 1. de Div. 115. Si modo temperatis escis, modicisque potationibus est affectus. 2. 89. Perinde utcunque temperatus sit aer, ita pueros orientes formari. 1. Off. 3. Equabile et temperatum orationis genus. 2. de Orat. 212. Nec est ulla temperatior oratio, quam illa, in qua asperitas contentionis oratoris ipsius humanitate conditur. Orat. 106. Oratio permista et temperata numeris. Ibid. 95. Orator medius, modicus, temperatus, mediocris, &c. De Ami. 64. Ut utamur quasi equis temperatis, sic amicitiis, aliqua ex parte periclitatis moribus amicorum. 1. Att. 16. Sed ita temperata tota ratio est, ut reip. constantiam præstem. 4. 6. Hominem in summa animi magnitudine multa humanitate temperatum perdidimus. 1. Tusc. 63. Auribus magna oblectatio parta est, inventa et temperata varietate et natura sonorum. Temperius, Eixa póregov. Epist. lib. 9. ep. 16. Memini te mihi Phameæ cœnam narrare temperius fiat: cætera eodem modo. Alii temporius legunt. SYNTAXIS. Temperati moderatique mores. Temperate esca. Temperatus aer. Equabile et temperatum orationis genus. Oratio permista et temperata numeris. Homo in summa animi magnitudine multa humanitate tempe ratus. Tempero, as, moderor, temperationem facio, misceo, águów. 1. de Div. 96. Lycurgus qui Lacedæmoniorum remp. temperavit. De Üniv. 19. Ea cum tria sumsisset, unam in speciem temperavit. Orat. 99. Si suam copiam cum illis duobus generibus non temperavit. Pro Mar. 8. Temperare victoriam. 1. Tuscul. 2. Temperare remp. optimis insti crates moderatius temperavit. Ibid. 60. Oculorum et hilaritatis, et vicissim tristitiæ modum res ipsæ, de quibus agetur, temperabunt. 2. de Nat. 50. Solis tum accessus modici, tum recessus, et frigoris et caloris modum temperant. 2. de Leg. 21. Abstineo. Pro Corn. 60. Nostras inimicitias ipsi inter nos geramus, amicis nostrorum inimicorum temperemus. Ver. 2. 17. Verrem nemini ulla in re temperasse. 1. 154. Te putet quisquam, cum ab Italia freto disjunctus esses, sociis temperasse? 10. Fam. 7. Temperare sibi in aliqua re. 2. ad Her. 29. Cui mirum videbitur istum a maleficio non temperasse? 4. 26. Eum sibi in concionibus credis a mendacio temperaturum? Temperor, aris. 12. in A. 26. Cujus immanitas naturæ, ne vino quidem permixta temperari solet. 2. de Div. 93. Ortus et occasus syderum, quorum vi cœlum modo hoc, modo illo modo temperatur. 2. Fam. 15. Nam ea, quæ speras Tulliæ meæ prudentia ́ temperari posse, scio, &c. 1. Off. 119. Quod simplex esse debet, ex dissimilibus rebus misceri et temperari non potest. 2. de Nat. 131. Etesiarum flatu nimii temperantur calores. SYNTAXIS. Temperare varietatem et naturam sonorum. Multa unam in speciem temperare. Temperare victoriam. Remp. optimis institutis et legibus temperare. Frigoris et caloris modum temperare. Temperare alicui ; id est abstinere. Temperare sibi in aliqua re. A maleficio temperare. Sibi a mendacio temperare. Ex dissimilibus rebus misceri et temperari. Tempestas, tis, tempus, ga. 3. de Orat. 151. Qua tempestate Pœnus in Italiam venit. Orat. 164. Qua tempestate Paris Helenam, &c. Naturalis turbo, procella, Záλn. 2. Off. 19. Procellæ, tempestates, naufragia, ruinæ, incendia. 7. in A. 28. Summi gubernatores in magnis tempestatibus nonnunquam a vectoribus admoneri solent. 1. de Nat. 4. Tempestates ac temporum varietates, cœlique mutationes. 1. de Inv. 4. Turbida tempestas. Pro Mur. 36. Tempestates sæpe certo aliquo cœli signo commoventur, sæpe obscura aliqua ex causa concitantur. 2. de Nat. 167. Si segetibus aut vinetis cujuspiam tempestas nocuerit, &c. 2. de Invent. 95. Nautas adversa tempestate in alto jactari. 5. Tusc. 5. Jactatus magna tempestate. 2. Att. 6. Ad lacertas captandas tempestates non sunt idoneæ. 2. de Div. 94. Alia Romæ, alia Tusculani evenit sæpe tempestas. Pro Sest. 101. Tempestas periculi: id est, metus. Ibid. 140. Cæteri vero aut repentina vi perculsi ac tempestate populari, aut &c. 3. de Nat. 51. Imbres, nimbi, procellæ, turbines, cæteræque tempestates. Pro S. R. 131. Ventus vehemens, immoderata tempestas. Ver. 4. 86. Erat hyems summa, tempestas perfrigida, imber maximus. Pro Sest. 46. Navis reipub. SYNTAXIS. Tempestatem commoveri, concitari, sedari. Adversa tempestate in alto jactari. Ex alto tempestate rejectus. Tempestate abreptus. Tempestate everti remp. Tempestate et fluctibus jactari, percelli. Tempestas invidia nobis impendet. Tempestatem excitare, coorivitare. Tempestati cedere. Tempestatem habere idoneum. Tempestive, opportune, in tempore, ɛixaigws. 2. de Nat. 156. Tempestive demetendi percipiendique fructus scientia. fluitans in alto tempestatibus seditionum et Erumna, calamitas, tempus miserum. 5. in A. 15. Hæc causa, cur lex tam egregia maximo imbri, tempestate, ventis, procellis, turbinibus, inter fulmina et tonitrua feratur. 7. Ibid. 7. Hujus magnitudini animi tempestas est oblata formidolosissimi temporis. 9. Fam. 6. His tempestatibus es prope solus in portu. 10. Att. 4. Eaque ipsa tempestate eversa est resp. quam ego XIIII. annis ante prospexi. 1. de Orat. 2. Nam qui locus quietis et tranquillitatis plenissimus fore videbatur, in eo maximæ molestiarum et turbulentissimæ tempestates extiterunt. Pro Clu. 96. Non fuit illud judicium, &c. sed vis (ut sæpe dixi) ruina, atque tempestas. Pro Dom. 108. Nemo fuit, qui non me pro suis opibus in illa tempestate defenderit. Ibid. 137. Tu procella patriæ, turbo et tempestas pacis. Pro Pl. 11. Qui hac populi tempestate jactamur et fluctibus. 2. de Inv. 154. Sedatis fluctibus, et tempestate jam commutata. 1. C. 22. Quanta tempestas invidiæ nobis impendeat. Ver. 2.91. Tempestatem calamitatemque vitare. Aeris, ac temporis constitutio, statusque. Pro Flac. 31. Defendenti facilis est cautio, non solum latibulis occultorum locorum, sed etiam tempestatum moderatione et conversione. 2. Q. Fr. 2. Tu velim quam primum bona et certa tempestate conscendas. Ibid. 5. Dummodo idonea tempestas sit, ne omiseris. 14. Fa. 4. Nautæ tempestatem prætermittere noluerunt. 2. de Div. 82. Cum tonuit lævum bene tempestate serena. 89. Tempestas cœli. 9. Att. 15. Egregia tempestas. Frag. ep. Cum iter facerem Claternam tempestate spurcissima. 16. Fam. 1. Comites, et tempestates et navem idoneam ut habeas, diligenter videbis. ADJUNCTA. Adversa, læta, serena, bona et certa, calamitosa, communis, horribilis, civilis, egregia, idonea, non idonea, immoderata, sæva, magna, turbida, magna, turbulentaque, maxima, popularis, perfrigida, repentina, subita, tetra, turbulentissima, violentissima. VOL. III. Tempestivitas, tis, opportunitas, einaigia. De Sen. 33. Sua cuique parti ætatis tempestivitas est data. Tempestivus, a, um, opportunus, èrixaıgoç. 1. Tusc. 109. Multa mihi ad mortem tempestiva fuerunt. Pro Pomp. 34. Pompeius Sardiniam cum classe venit, nondum tempestivo ad navigandum mari. 2. de Nat. 131. Natura quam tempestivos dedit, quam salutares omnibus animantibus ac stirpibus ventos etesias. 2. Off. 14. Nec ex his tempestivos fructus capere possemus. De Sen. 5. Maturitas tempestiva. Tempestiva convivia dicebantur, quæ statis temporibus ac diebus sodalitates agitabant, in quibus multa erat licentia, multus sermo, sed festivus : nam ad omnem hilaritatem comparata hujuscemodi convivia fuisse videntur. Pro Arch. 13. Quantum temporis alii tribuunt tempestivis conviviis, tantum, &c. 9. Att. 1. Multa a me conviviis tempestivis disputantur. Ver. 3. 62. Statuitur Lollius in illo tempestivo gladiatorum convivio. De Sen. 46. Ego propter sermonis delectationem tempestivis conviviis delector. Pro Mur. 13. Tempestivi convivii, amœni loci, multarum deliciarum comes est extrema saltatio. Att. 9. 13. Quas enim cœnas et facere, et obire, scripsit ad me Sestius! quam lautas! quam tempestivas! Templum, pli, fanum, ædes, ædes sucra, sacer locus, cella, domus, vaòs, veàs, vnós. Ver. 4. 94. Herculis templum sane sanctum apud Agrigentinos, et religiosum. 10. Fa. 12. Venit Servilius Jovi ipsi iniquus, cujus in templo res agebatur. 1. de Div. 94. In templo Herculis. 2. de Leg. 21. Templa liberata et effata habento. Ibid. Effari templum. 2. de Inv. 1. Templum et fanum idem, et ædes sacræ. 5. in A. 18. In cella Concordiæ collocari armatos, e templo carcerem fieri. De Somn. 6. Deus is, cujus hoc templum est omne, quod conspicis. 1. de Div. 41. Ad cœli cœrula templa. Pro Dom. 131. Curia est sedes ac templum publici consilii. In Vat. 24. In rostris, in illo inquam augurato templo ac loco. Pro Mil. 91. Curia, templum sanctitatis, amplitudinis, mentis, consilii publici, caput urbis, ara sociorum, portus omnium gentium. 1. de Div. 4. Templum Junonis Sospitæ L. Julius de Senatus sententia refecit. Ibid. 99. Templum a Senatu Junoni Sospitæ restitutum. Pro M. Scau. Sanctissimos deos illo constituisse in templo videtur in vestro conspectu, ut. De Consolat. Eorum 2 D in urbibus atque agris augustissima templa veneremur. ADJUNCTA. Amplissimum, antiquum, auguratum, augustissimum, et religiossimum, clarissimum, et religiosissimum, clarissimum, egre- | gium, pulcherrimum et magnificentissimum, sanctum, et religiosum, novum, sanctissimum. Temporalis, le, gioç. De Nat. Deor. Temporius, maturius. 9. Fam. 16. Temporius fiat cœna. Alii Temperius, legunt. Tempus, oris, motus mensura, Xpóvos, napós. 1. de Inv. 39. Tempus autem est id quo nunc utimur (nam ipsum quidem generaliter definire difficile est) pars quædam æternitatis cum alicujus annui, menstrui, diurni, nocturnive spatii certa significatione. De Un. 29. Siderum errores idipsum esse, quod rite dicitur tempus. 1. de Nat. 21. Tempus sine mundi conversione effici non potest. Pro Mur. 72. Quod enim tempus fuit aut nostra aut patrum nostrorum memoria, quo hæc ambitio non fuerit? 9. Att. 18. Consilia differre in tempus aliquod. 2. contra Rull. 3. Vester honos ad mei temporis diem petitus. 6. Fam. Temporum nostrorum magna varietate. 1. 9. Temporibus assentiendum. 13. 29. Paruit et temporibus et fortunæ meæ. 12. Att. 50. Temporibus parere præcipiunt omnes politici. 10. Fam. 3. Temporibus nimis servire. 1. 7. Tempora adipisci. Orat. 120. Conservare et notare tempora. 7. Fam. 1. Matutina tempora lectiunculis consumere. 4. 5. Modo uno tempore. 7. 18. Diversis temporibus. 4. 5. Hisce temporibus. Ibid. 3. A primis temporibus. 1. 6. Temporbus illis. Ibid. 9. Primis temporibus illis. Ibid. Meis temporibus accidit, &c. 5. de Fin. 4. Quodam tempore Metapontum veni tecum. 1. de Inv. 4. Verisimillimum mihi videtur, quodam tempore neque in publicis rebus infantes et insipientes homines solitos esse versari, nec &c. Pro Clu. 138. In illo tempore. Ibid. 95. Optimis hercle temporibus, tum cum, &c. Pro Font. Illis optimis temporibus, cum, &c. 10. Fa. 10. Čujus rei non modo non præteriit tempus, ted ne maturum quidem etiam nunc fuit. 1. 2. Nactusque tempus hoc magis idoneum, quam antea, &c. 3. 6. Tempus anni idoneum. 2. Off. 4. Cum Philosophiæ multum adolescens temporis tribuissem. 10. Att. 20. Ipse confiteor venisse tempus, quum jam nec fortiter, nec prudenter quidquam facere possim. Post Redit. ad Quirit. 33. Tempore et die memoriam beneficii definire. 5. Fa. 15. Sed casu nescio quo in ea tempora nostra ætas incidit, ut, &c. 13. 75. De tempore alicui commodare. Off. 2. 33. Ex tempore consilium capere. Pro Arch. 18. Ex tempore dicere. 10. Att. 1. Ex tempore futura scelera censes? 2. de Leg. Agra. 55. Sequitur omnes agros extra Italiam infinito ex tempore. 5. 8. Quo quidem ex tempore memoria teneo, neque meam tibi observantiam, neque mihi tuam summam benevolentiam ac liberalitatem defuisse. 2. de Inv. 40. In tempore quid considerandum. 1. de Orat. 2. Tempora communia. Ver. 5. 1. Dubia formidolosaque tempora. Pro Font. 32. Dubia Reip. tempora. 12. Att. 19. Tempora erudita. 1. Div. 1. Tempora Heroica. 5. Fam. 17. Tempora priora in ruinis Reip. jacuerunt. 1. ad Her. 9. Tempora_tria, quibus principio uti non possumus. 2. Fa. 17. Tempora autem Reip. qualia futura sint, quis scit? mihi quidem turbulenta videntur fore. Part. 89. Tempora vim maximam habent. 1. de Leg. Tempora quædam subcisiva incurrunt, quæ ego perite non patior. 12. Fam. 1. Tempora valent in Rep. plurimum. 1. de Orat. 2. Temporum casus. 1. de N. 21. Nulla temporun circumscriptio metitur spatio æternitatem. Pro Corn. Balb. 38. Fuit hoc sive meum, sive Reipublicæ fatum, ut in me omnis illa inclinatio communium temporum incumberet. id est, ut omnis illa Reipub fortuna. 3. Q. Fr. 8. Motus temporum venientis anni. Ver. 3. 36. Ex tempore admoneri. 1. C. 15.Nihil moliris, quod mihi latere valeat in tempore. 2. de Orat. 169. Nostra consilia in sempiternum tempus spectare debent. Ver. 4. 107. Flores omni tempore anni. 2. de Orat. 181. Tempus est jam de ordine argumentorum dicere. 7. Att. 17. Sed stomachari desinamus, tempori pareamus. 1. de Orat. 1. Fuit tempus illud, cum putarem, &c. 11. Fa. 28. Veniet tempus, cum, &c. Pro Pom. 1. Omne meum tempus amicorum temporibus transmittendum putavi. id est, periculis vel casibus. Pro Q. 4. Diligentia quanta sit, nisi tempus et spatium datum sit, intelligi non potest. Ad Br. 10. Datum Lepido tempus est, in quo levitatem ejus experiremur. Pro Cæc. Si tempus feret. 1. Qu. Fr. 1. 23. Cuipiam in doctrina percipienda multum studii fuisse, et temporis. Pro Q. 54. Post tempus in aliena re facere, quod ille in sua re, cum tempus erat, non fecit. Pro Cæc. 19. Quadriennium hoc est, ex quo tempore fundus veniit. 4. Fa. 9. Tempori cedere, id est, necessitati parere, sapientis semper est habitum. 1. 5. Ejusmodi tempora post tuam perfectionem consecuta sunt, ut, &c. 5. 15. Nisi id verbum in omne tempus perdidissem. 5. Tus. 70. Æterno tempore. 1. de Finib. 63. Ex infinito tempore. Ibid. 17. Ex æterno tempore. 5. Famil. 20. Ut ii accipiunt, quibus epistolæ per hæc tempora molestæ sunt. Ibid. 15. Consumere omne tempus in litteris. 15. 2. Ponere tempus in aliquo magno officio. 4. 5. Traducere tempus. 5. 8. In eadem Reip. tempora incidimus. 3. 4. Ex quo tempore tu me diligere cœpisti, &c. 5. 17. Omne tempus una fuissemus. 1. 5. A me nullum tempus prætermittitur de tuis rebus et agendi, et cogitandi. 1. de Inven. 86. Difficilia factu longi temporis indigent. 5. Fa. 8. Extitit tempus optatum mihi magis, quam speratum. 6. 10. In temporum parvis inclinationibus. 7. 17. Ætatis magis idoneum tempus, hoc si amiseris, nullum unquam es reperturus. cessitasque postulat. 7. Att. 9. Præteriit tempus legitimum non legis, sed libidinis tuæ. 2. Famil. 7. Tibi quum omnia mea commendatissima esse cupio, tum nihil magis, quam ne tempus nobis provinciæ prorogetur. 4. 6. Ante commentemur inter nos, qua ratione nobis traducendum sit hoc tempus. 1. Tusc. 49. Quem tempus mortis venisset. 9. Att. 13. Temporis aliquid impertias huic quoque cogitationi. 3. de Orat. 226. Edidi quæ potui, non ut volui, sed ut me temporis angustiæ coegerunt. Pro Sest. 11. Temporis atrocitas. 6. Famil. 6. Temporis beneficium. 4. Acad. 53. Temporis brevitate ab aliquid faciendo excludi. 1. Att. 6. Eo factum est, ut epistolæ tuæ rescriberem aliquid, cum brevitate temporis tam pauca cogerer scribere. Pro Dom. 75. Sed si mihi ante hæc durissima tempora Reipub. nihil aliud unquam objectum est, nisi crudelitas illius temporis, quum Orat. 194. Tempus, intervallum, spatium in pede oratorio. 2. ad Her. 7. Tempus instans, præteritum, consequens. 1. de Fin. 72. Tempus futurum, posterum, consequens. 15. Fa. 17. Tempora priora et prima.)(. posteriora et proxima. Ver. 1. 103. Iste nullum temporis punctum vacuum peccato præterire passus est. Orat. 120. Conservare et notare tempora. 1. Off. 31. Sed incidunt sæpe tempora, cum ea quæ, &c. Ver. 4. 74. Illo tempore Segestanis hæc ipsa Diana redditur. 4. Cat. 13. Atque illo tempore Lentulus, &c. De Clar. 50. Quis Thebanum oratorem scit fuisse temporibus illis? Ver. 5. 75. Piratæ, a quo tempore capti sunt, domi tuæ fuerunt. 3. de Orat. 144. Aut si non potuerim tempus non perdere, cum tamen, &c. Brut. 17. Vereor ne in breve tempus dilata sit abs te pernicies. 1. Qu. Fr. 1. 12. Si quem forte tui cognovisti amantiorem, quam temporis. 11. in A. 27. Necesse est interdum rerum tempori-a patria perniciem depuli, &c. 3. Famil. 2. bus potius parere, quam moribus. Cat. Breve tempus ætatis satis est longum ad bene honesteque vivendum. 3. Phil. 2. Tempus breve imparatis longum. 4. Acad. 2. Tempus diuturnum in aliqua re consumere. 6. Att. Tempus emeritum. 1. 1. Tempus ereptum e summis occupationibus. 14. 12. Tempus grave. 1. de Div. 32. Tempus hyemale. 1. Off. 142. Tempus idoneum ad agendum. 2. de Fin. 88. Infinitum tempus ætatis. 1. 33. Tempus liberum, quum soluta nobis est eligendi optio, quumque nihil impedit, quo minus id, quod maxime placeat, facere possimus. 2. Fam. 19. Opportunum tempus. 3. Tuscul. 7. Tempus postmeridianum. 2. Div. 44. Tempus ratum. Pro Dom. 29. Repentinum tempus. Pro Clu. 94. Suspiciosissimum tempus. Cat. 70. Tempus vernum. 2. de Fin. 88. Ultimum tempus ætatis. 10. Fam. 33. Anni autem tempus libertatem majorem mihi dat. 5. P. 38. Tempus civitatis. 16. Att. 6. Tempus discessus absurdum. Læl. 60. Ferendum id Scipio potius, quam inimicitiarum tempus cogitandum, putabat. Pro Mur. 7. Abiit illud tempus, mutata ratio est. 9. Fam. 20. Tempus omne corpori datur. 1. Div. 127. Tempus nihil novi efficit, et primum quidque replicat. 1. Off. 142. Tempus est actionis opportunum, juxta Stoicos. 3. Fam. 10. De qua re alienum tempus est mihi tecum expostulandi, purgandi autem mei necessarium. 1. Off. 64. Nullum tempus est, quod justitia vacare debeat. Pro Mil. 70. Erit, erit illud profecto tempus, et illucescet aliquando ille dies, &c. 9. ÂÁtt. 3. Si commodius anni tempus esset. 2. ad Her. 7. Tempus quomodo inspiciatur. 2. de Leg. 29. Tempus, ut sacrificiorum libamenta serventur, fœtusque pecorum, diligenter habenda ratio intercalandi est. 12. Att. 19. Tempus illud longum, cum non ero, magis me movet, quam hoc exiguum. Ad Qu. Fr. Quod mihi tempus, Romæ præsertim, ut iste me rogat, manenti vacuum ostenditur? 1. Off. 81. Quum tempus ne Temporis decursus. Pro Dom. sua. 69. Temporis flamma. Pro Mil. 28. Deinde profectus est id temporis, quum jam Clodius, &c. redire potuisset. 1. C. 10. Quos ego jam multis ac summis viris ad me id temporis venturos esse prædixeram. 16. Famil. 8. A temporis injuria abesse. 6. 4. Temporis longinquitas me mitigavit. 5. 16. Temporis medicina. 2. 6. Ne patiare quidquam mihi ad hanc provincialem molestiam temporis prorogari. De Univers. 26. Temporis motus consignandus e cursu siderum. 4. Acad. 12. Multum temporis in ista una disputatione consumpsimus. 2. Att. 23. Nam cum vacui temporis nihil haberem, &c. hæc dictavi ambulans. 1. Qu. Fr. 1. Cui temporis plurimum fuit in virtute percipienda. Act. 1. Ver. 8. Temporis procella. 5. Fa. 15. Propagatio miserrimi temporis. 1. de Nat. 52. Nullo puncto temporis intermisso. 3. Fa. 10. Illud pugna et enitere, ne quid nobis temporis prorogetur. Cat. 69. Quod cuique temporis ad vivendum datur, eo debet contentus esse. 8. Att. 4. Affert enim et temporis reliqui recuperandi rationem, et præsentis tuendi. De Un. 39. Ad temporis spatiorum significationem mundi partes notæ constitutæ. 7. Phil. 7. Temporis tempestas. 2. de Nat. 161. Longinqui temporis usu et periclitatione aliquid præcipere. 10. Fa. 25. Nunc nihil prætermittere videbere usitati, et quasi legitimi temporis ad petendum. 3. 1. Temporis usuram sarcire. 12. Att. 39. Sunt hujus temporis, id est, apta huic tempori. Br. 243. Tempori obedire. 4. Fa. 6. Officiis, quæ illi tempori tribui potuerunt. 1. Phil. 9. Non quo me ad tempus occursurum putarem, sed ne tardius, quam cuperem, Reip. gratularer. Cat. 60. Usque ad ultimum tempus senectutis. 1. Att. In aliud tempus quidpiam differre. 35. Fa. 14. Considera ne in alienissimum tempus cadat adventus tuus. 2. 6. Quod in id Reipubl. tempus non incideris, sed veneris. 2. de In. 78. Si sibi illa res, atque ea faciendi causa per |