Sicilia, liæ, Insula. Ver. 2. 5. Cato ille sapiens cellam penariam Reip. Siciliam nominavit. Ibid. 2. Omnium nationum exterarum princeps Sicilia, se ad amicitiam fidemque populi Romani applicuit: prima omnium, id quod ornamentum imperii est, provincia est appellata: prima docuit majores nostros, quam præclarum esset exteris gentibus imperare. Sola fuit ea fide benevolentiaque erga populum Romanum, ut civitates ejus insulæ, quæ semel in amicitiam nostram venissent, nunquam postea deficerent: pleræque autem, et maxime illustres in amicitia perpetuo manerent. Ibid. 3. majoribus nostris in Africam ex Sicilia gradus imperii factus est. Ver. 3. 11. Neminem vestrum præterit, judices, omnem utilitatem opportunitatemque provinciæ Siciliæ, quæ ad commoda pop. Rom. adjuncta est, consistere in re frumentaria maxime: in cæteris rebus adjuvamur ex illa provincia, hac vero alimur ac sustinemur, ubi plura de privilegiis Sicilia: et passim in aliis actionibus in Verrem. Siciliensis, se. 3. de N. 24. Fretum Siciliense. 13. Fa. 38. Quæstura mea Siciliensis. Act. 1. Ver. 24. Ei quoque negotio fisci Sicilienses minabantur. Siculi. Div. et Ver. 3. Siculi hominum genus nimis acutum et suspiciosum. Ver. 2. 32. Siculi hoc jure sunt, ut, quod civis cum cive agat, domi certet suis legibus, quod Siculus cum Siculo non ejusdem civitatis, ut de eo prætor judices ex P. Rupilii decreto, quod is de decem legatorum sententia statuit, quam legem Siculi Rupiliam vocant, sortiatur. Ver. 3. 38. Siculi habent a Senatu P. Q. R. ne extra suum forum vadimonium promittere cogantur. De Clar. 46. Itaque ait Aristoteles, cum sublatis in Sicilia tyrannis res privatæ longo intervallo judiciis repeterentur, tum primum, quod esset acuta illa gens, et controversa natura, artem et præcepta Siculos, Coracem et Tisiam conscripsisse. Ver. 2. 129. Est consuetudo Siculorum cæterorumque Græcorum, quod suos dies mensesque congruere volunt cum Solis Lunæque ratione, &c. Ibid. 131. Siculi ex censu quotannis tributa conferunt. Sicubi, si quo in loco, elwore. 5. 13. Atque hæc sicubi facta sunt, ut, &c. 1. Tusc. 103. 15. At. 28. Pro Cor. 32. Sicunde, si alicunde. Att. 19. Sicunde po tes, erues. Sicut, Sicuti, ut, æque ut, item ut, ita ut, similiter atque, tanquam, velut, nadánɛp. Ad Br. 5. Hac in re scripsi ad eum, ut tuo judicio uteretur, sicut in rebus omnibus. 5. Fa. 8. Si me, sicut soles, amas. 1. 9. Si ab improbis civibus teneri Remp. viderem, sicut et meis temporibus scimus, et nonnullis aliis accidisse accepimus. 5. 8. Me sicut alterum parentem et observat et diligit. 6. 6. Ille me amplectitur sicuti neminem. 1. de Orat. 230. Quamvis scelerati fuissent, sicut fuerunt. 1. Fam. 9. Quamobrem ejus causam defendi in Sena | tu, sicut mea fides postulabat. 3. 10. Quanquam perspexisses, sicuti perspicies, &c. 4. Acad. 113. Amavi hominem sicut ille me. 6. Fam. 14. Sicut adhuc feci. 3. 12 Sicut tu optas. 2. de Or. 57. Sicut mihi videtur. Parad. 3. Sicut sapiens poeta dixit. 5. Fam. 14. Sin, sicut hic dum eras, etiam doles, &c. 4. Acad. 120. Defendere aliquem sicut caput et famam suam. 2. de Orat. 52. Species alia magis alia formosa est, sicut hæc vis, &c. 1. 238. Quibus quidem in causis omnibus, sicut in illa M. Curii, quæ, &c. fuit inter eos magna dissensio. Orat. 107. Sunt enim omnia sicut adolescentis, non tam re, quam spe laudati. 1. de Orat. 118. Nihil est quod cogat homines, sicut in foro non bonos oratores, item in theatro malos actores perpeti. 2. de Invent. 19. Hic locus est sicut aliquod fundamentum constitutionis. Sicyon, urbs. 1. At. 10. 2. Off. 82. Sicyonius, a, um. 1. de Or. 231. Calcei Sicyonii. Sida, urbs. 3. Fam. 6. et 12. 15. Sidonius, Antipater. 3. de Or. 192. Sidus, eris, stella, astrum, äσrgov. 5. Tusc. 69. Cum sidera viderit innumerabilia cœlo inhærentia cum ipsius mundi motu congruere, certis infixa sedibus, septem alios suos quoqué tenere cursus, multum inter se aut altitudine, aut humilitate distantia, &c. 1. de Nat. 3. Sidera quæ infixa cœlo sunt. 2. de Div. 89. Sidera quæ vocantur errantia. De Som. 6. Illi sempiterni ignes, quæ vos sidera stellasque vocatis. 1. de N. 35. Signa sideraque cœlestia. 1. Tusc. 68. Forma cœli undique sideribus ornata. 2. de N. 39. Sidera, quæ ex nobilissima purissimaque ætheris parte gignuntur. Ibid. Sidera esse calida et ignea. 2. de Fin. 102. Cum omnium siderum eodem, unde profecta sunt, fiat ad unum tempus reversio. 2. de N. 155. Circuitus Solis et Lunæ, reliquorumque siderum. ADJUNCTA. Sidera calidu et ignea, cælestia, clara .)(. obscura, ferventia, radiantia, errantia, natalitia, innumerabilia. Sigæum, promontorium, σiyetov. Pro Arch. 24. Achillis tumulus in Sigæo. 5. Fam. 12. Sigillatim, singillatim, singulatim, nadenaorov.)(.generatim atque universe. Ver. 5. 142. Quibus sigillatim, sæpe supplex ad pedes jacui. 1. Att. 13. Ad pedes omnium sigillatim accidente Clodio. Ver. 4. 76. Sigillatim unicuique denunciabat. 5. Tusculan. 94. Hæque voluptates sigillatim extenuantur. Sigillatus, a, um, crustis et emblematis ornatus, signis ornatus, opgayioμévos. Ver. 4. 32. Jubet me scyphos sigillatos ad prætorem afferre. Ibid. 46. Sigillata simulacra. Lege, Puteal. Sigillum, li, signum, emblema, opgayiç. Ver. 4. 48. Apposuit patellam, in qua sigilla erant egregia. Ibid. Sigillis avulsis, reliquum argentum reddidit. Ibid. 148. Tabulæ in qui Signatus, a, um, consignatus, cælatus, σɛonμaoμévos. Ver. 5. 62. Argentum factum atque signatum. 1. Tusculan. 61. Memoriam esse signatarum rerum in mente vestigia. 15. Att. 28. Signata jam epistola Formiani, vene. runt. 11. 1. Accepi a te signatum libellum. Orat. 64. Quanquam omnis locutio oratio est, tamen unius oratoris locutio hoc proprio signata nomine est. Signifer, ri, qui signum, aut vexillum præfert, neopógos. 1. de Div. 77. Cum signifer primi hastati signum non posset movere loco. 2. 67. Pro Sull. 34. Cum Torquatus signifer esset juventutis. Ver. 2. 77. Signifer in exercitu. Pro Mur. 50. Pro Mil. 9. Dux et signifer calamitosorum. Pro Plan. 74. Qui causæ nostræ duces et quasi signiferi fuerunt. 2. At. 1. Te signifero ac principe. Signifer, a, um, orbis signorum, Zwdianós. In Arat. Zodiacum hunc Græci vocitant, nostrique La tini Orbem signiferum perhibebunt nomine vero. 2. de Div. 89. Vis quædam est signifero in orbe, qui Græce (adiande dicitur. Significantius, clarius, onμavrinorégas. 3. Fam. 12. Tamen hac mihi affinitate nunciata non majore equidem studio, sed acrius, apertius, significantius dignitatem tuam defendissem. Significatio, onis, sententia, vis, notio, potestas, virtus, onμsiwas. Part. 108. Cum autem plura significantur scripto propter verbi aut verborum ambiguitatem, ut liceat ei, qui contra dicat, significationem scripti eo trahere, quo expediat aut velit, &c. Ibid. 132. Uterque enim hanc significationem, qua utetur, ipse dignam scriptoris prudentia esse defendet. 1. de Inv. 39. Tempus est pars æternitatis cum alicujus annui, menstrui, diurni nocturnive spatii certa significatione. Or. 139. Significatio sæpe erit major quam oratio. 3. de Orat. 200. Præcisio, et plus ad intelligendum quam dixeris significatio. 2. 268. Arguta etiam significatio est, cum, &c. Indicium, signum, argumentum. 5. Fam. 7. Ad me autem litteras, quas misisti, quanquam exiguam significationem tuæ erga me voluntatis habebant, tamen mihi scito jucundas fuisse. Pro Cluent. 31. Is cum testamentum mutare cœperit, in ipsa significatione hujus voluntatis est mortuus. 1. Qu. Fr. 1. 33. Theatrum Asiæ ita resonans, ut usque Romam significationes vocesque referantur. Pro Pomp. 7. Qui una die tota Asia, uno nuncio atque una litterarum significatione cives Rom. necandos trucidandosque denotavit. 2. de Orat. 153. Orator, qui quam minimam artificii alicujus, deinde nullam Græcarum rerum significationem daret. Ibid. 182. Pudoris significatio. 14. in Ant. 6. Sed quoniam significatio vestra declarat quid sentiatis, ad litteras veniam. 1. Off. 131. Ex quibus magna significatio fit, non adesse constantiam. 4. ad Her. 67. Ita hæc consequenda, quæ conficiunt hujuscemodi significationem. Ibid. 23. Exclamatio conficit significationem doloris. 3. de Or. 218. Gestus sententiam, non demonstratione, sed significatione declarans. 4. ad Her. 68. Significatio est, quæ plus in suspicione relinquit, quam positum est in oratione. 2. de Div. 142. Valetudinis significationes. 1. de Nat. 36. Rebus inanimatis per quandam significationem deorum esse tributa nomina. 2. de D. 124. Divina vis consulens nobis, somniorum significationes facit. Ibid. 54. Quæ est enim ista a diis profecta significatio, et quasi denunciatio calamitatum? 1. 12. Observata sunt hæc tempore immenso, et significatione eventus animadversa ac notata. Ibid. Observatis longo tempore significationibus futura prænunciare. 2. de Orat. 320. Omne principium rei totius, quæ agitur, significationem habere debebit. 1. Off. 46. Aliquis, in quo aliqua significatio virtutis appareat. De Am. 31. Facta significatione probitatis. Ibid. 49. Si qua significatio virtutis eluceat. ADJUNCTA. Arguta, certa, clara, digna, exigua, magna, major, minima, aut nulla, non dubia, parva, vera. SYNTAXIS. Significatio, et quasi denunciatio mali futuri. Magna significatio fit, non adesse constantium. Nullam das amoris, nullam peritia significationem. Morbi significationes. Conficere significationem. Habere significatio nem. Significo, as, noto, declaro, indico, ostendo, demonstro, describo, significationem facio, vel conficio, signum do, signum ostendo, documentum do, dnλów, onμeloμal. 8. Att. 2. Litteræ breves, sed benevolentiam significantes. 5. Fam. 13. Itaque hoc sæpius dicendum, tibique non significandum solum, sed etiam declarandum arbitror. Pro S. R. 56. Canes publice aluntur in Capitolio, ut significent, si fures venerint. 1. Off. 137. Atque etiam illud ipsum, quod acerbitatis habet objurgatio, significandum est, ipsius causa, qui objurgatur, esse susceptum. 2. de L. 25. Quod autem lex pietatem adhiberi jubet, significat probitatem gratam esse Deo. 1. 21. Ratio, potestas, mens, numen, &c. sive quod est aliud verbum, quo planius significem quod volo. Qu. de Pet. 32. Primum id, quod facis, ut homines noris, significa, &c. 2. Tuscul. 46. His ego pluribus nominibus unam rem declarari volo: sed utor, ut quam maxime significem, pluribus. 1..Tusc. 88. Carere igitur hoc significat, egere eo, quod habere velis : inest enim velle in carendo. Ibid. 52. Præceptum Apollinis hoc significat. 2. Fam. 19. Accepi litteras tuas, &c. quæ quo tempore te expectarem, mihi non significabant. Qu. de Pet. 19. Significare parem voluntatem erga aliquem. 2. de Inv. 116. Cum scriptum duas pluresve res significat. De Ar. 51. Is hunc unum esse in hac civitate dignum hujus imperii dicit, et significat se illi amicissimum. Ver. 3. 213. Hoc mihi significasse atque annuisse visus est. 1. de Orat. 122. Hic omnes assensi significare inter sese et colloqui cœperunt. Ibid. 84. Non quo aperiret sententiam suam, sed tamen hoc significabat, eos, &c. 2. 184. Facilitas significandi. 4. Att. 1. Significare gratulationem alicui plausu maximo. Pro Planc. 76. Hujus in periculo non dolorem meum significarem ? ADVERB. Apertius, apte, brevi, breviter, ingenue, leviter, planius, plurimum, recte. Significor, aris. 1. de Div. 2. Omnes futura significari censent. Ibid. Chaldæi stellis notatis, quid cuique significaretur, memoriæ prodiderunt. De Ar. 26. Periculum ex aliquo monstro significatum cavere. 2. in A. 70. Si dignitas significaretur in nomine, &c. Pro Plan. 52. Nihil est de te detractum, sed aliquid etiam de virtute significatum tua. Pro Flac. 45. Non enim credo significari isto loco illum, qui se erigit, Heraclitum. 2. de Orat. 188. Tantus dolor oculis, vultu, gestu, digito denique isto tuo significari solet. 2. de Fin. 51. Res verbis significantur. 3. de Orat. 46. Verba usitata et proprie demonstrantia ea, quæ declarari ac significari volemus. De Clar. 289. Cum surgit is, qui dicturus est, significatur a corona silentium. Pro Cæc. 88. Videtis igitur hoc uno verbo significari res duas. SYNTAXIS. Litteræ benevolentiam significantes. Hoc tibi non significo modo, sed etiam declaro. Ut quam maxime significem. Præceptum hoc significat, esse &c. Significare voluntatem suam erga aliquem. Significare inter se et colloqui. Periculum ex re aliqua significari. Quod lex jubet, &c. significat probitatem esse gratam Deo. Dignitas in nomine non significatur. Significatum est multum de tua virtute. Significatum a corona silentium. Signo, as, designo, consigno, imprimo, briw. De Fa. 43. Visum objectum imprimit, et quasi signat in animo suam speciem. In Arat. Signaque signavit cœlestia, &c. Signor, aris. 4. Acad. 71. Aliquid signari in animis nostris. 3. de L. 6. Æs, argentum, aurumve publice signanto. 13. Fam. 29. Cum signaretur argentum Apolloniæ. SYNTAXIS. Objectum visum imprimit ac signat in animo suam speciem. Signare argen tum. Signum, gni, nota, indicium, documentum, vestigium, monumentum, significatio, insigne, inionov. 1. de Inv. 48. Signum est, quod sub sensum aliquem cadit. 4. Acad. 34. Proprium in communi signo notari non potest. 6. Fam. 6. Habeo alia signa, quæ observem. Ibid. Notare signa ad divinandum. 3. Qu. Fr. 3. Occupationum mearum signum tibi sit librarii manus. 8. Att. 21. Lippitudinis meæ signum tibi sit librarii manus, et eadem causa brevitatis. 1. de Div. 124. Potest accidere, ut aliquod signum dubie datum pro certo sit acceptum. 2. 56. Hoc igitur per gallinas Juppiter tantæ civitati signum dabat? Ibid. 57. Callisthenes dixit deos gallis signum dedisse cantandi. 3. in A. 34. Signum dare populo Romano, vos non deesse reipub. 5. Ibid. 38. Is maximum signum illo die dedit voluntatis suæ, cum &c. 5. Att. 14. Hoc magni amoris signum. 3. de Fin. 9. Puerum dare signa pudoris et ingenii. Ver. 1. 71. Satis signi dedit, se tacere non posse. Pro Clu. 109. Perinde quasi non satis signi esse debuerit, &c. 2. de Orat. 190. Signa doloris vultu ostendere. Ibid. 174. Signa et notas ostenderem locorum. De Ar.-24. Hæc nobis et scelerum indicia ostendit, et periculorum signa patefecit. Pro Sest. 49. Hoc summi in patriam amoris mei signum esse debet certissimum. Pro Cæc. 104. Homo in utraque fortuna cognitus multis signis virtutis et humanitatis. 14. Att. 2. Bona signa consentientis multitudinis. Ibid. 5. Illa signa non bona, &c. Ibid. Signa bella. Pro Cal. 12. Habuit ille permulta maximarum non expressa signa, sed adumbrata virtutum. Pro Mar. 2. Ergo his ad bene de omni repub. sperandum quasi signum aliquod sustulisti. I. P. 34. Mei capitis servandi causa Romam uno tempore quasi signo dato Italia tota convenit. De Ar. 22. Vis innumerabilis servorum in scenam signo dato irrupit. Ver. 4. 96. Signum, quod erat notum vicinitati, buccina datur. 5. in A. 23. Pro Flacc. 5. Ille furens infesta jam patriæ signa inferebat. Pro Font. 34. Infestis signis inferri in hostem. De Ami. Habere quasi signa quædam et notas, quibus eos, qui ad amicitiam essent idonei, indicarent. 1. Att. 1. Signa sunt ad Caietam exposita. De Clar. 218. Magna hæc immemoris ingenii signa. 2. de Div. 145. Medici signa quædam habent ex venis, et ex spiritu ægroti, multisque ex aliis futura præsentiunt. 5. in A. 26. Legationis ultro missæ nomen signum esse timoris videbatur. 1. de Div. 106. et 121. Mittere signum. Pro Mur. 36. Tempestates sæpe certo aliquo cœli signo commoventur, sæpe improviso, nulla ex certa ratione, obscura aliqua causa concitantur. Ver. 2. 115. Signum, nota, vestigium. Ibid. 113. Signum, indicium, trophæum. 1. de Div. 77. Signum objicere. 9. Att. 8. Signa benevolentiæ permulta a bonis impartiuntur. Sigillum. 2. Att. 20. Neque utar meo chirographo, neque signo. 3. Č. 10. Tum ostendi tabulas Lentulo et quæsivi, cognosceretne signum? annuit: est vero, inquam, notum signum, imago avi tui. Ibid. 6. Litteræ omnes integris signis prætoribus traduntur. Ad Br. ep. pr. in 4. Nec signum tuum in epistola, nec dies appositus est. Ver. 1. 117. Tabulæ testamenti obsignatæ non minus multis signis, quam e lege oporteat. Pro Flac. 37. Signum publicum. 6. 140. Litteræ obsignatæ publico signo. Ibid. 58. Signum in Creta, quo epistola obsignata erat. 2. Signum et manum meam requirent. 9. 12. Librum tuum habeo sub signo, servoque diligentissime. 1. cont. Rull. 28. Horreum belli sub signo claustrisque positum. Ver. 5. 101. Obsignat signis amicorum. Vexillum. 2. C. 13. Signa militaria. 16. Att. 8. Aliquem suis signis legiones ducere. 7. Fa. 3. Signa tyrone et collectitio exercitu cum legionibus robustissimis contulit. I. P. 49. Conferre signa cum hostibus. 5. Att. 15. Collatis signis decernere cum aliquo. 1. de Orat.210. Tum adjungeremus, de exercitu, de castris, de agminibus, de signorum collationibus. 4. Att. 9. Signa componenda suscipere. Caleste sidus. 1. de Div. 121. Si luna defecisset in signo leonis. De Som. 17. Signis omnibus ad idem principium stellisque revocatis. 1. de Invent. 39. Signorum ortus et obitus definitum quendam ordinem servant. Simulacrum. Ver. 4. 1. Signum æneum, marmoreum, eburneum. 1. de Orat. 161. Signa ac tabulas propalam collocare. 7. Fam. 23. Martis vero signum quo mihi pacis auctori? 1. Off. 147. Signa fabricare. ADJUNCTA. Adulterinum, æneum, marmoreum, eburneum, amplum et excelsum, pervetus, maximum, parvum, perantiquum, perparvulum, profanum, publicum, pulchrum, pulcherrimum, pulcherrimum et maximum, sacrum et religiosum, antiquissimum, bellum, bonum, brumale, certum, faustum, perpetuum, clarumque, improvisum, certius, certissimum, clarum, non expressum sed adumbratum, commune, consequens, grave, magnum atque justum, infestum, integrum, magnum atque illustre, melius, militare, obscurum, sacrum, optimum et pulcherrimum, pulcherrimum atque antiquissimum, pulchrius, rigidius, par, proprium. SYNTAXIS. Signa habere, observare, notare. Occupationum mearum signum tibi sit librarii manus. Signum dare, impertiri, accipere, objicere, ostendere. Satis signi esse. Periculorum signa patefacere. Homo cognitus multis signis virtutis. Habere non adumbrata, sed expressa signa virtutum. Tollere signum ad bene sperandum. Signum buccina dare. Signa infesta patria inferre. Signa exponere. Signum mittere. Tempestates certo aliquo signo commota. Cognoscere signum. Litteras tradere integris signis. Signum apponere in epistola. Obsignare litteras publico signo. Habere aliquid sub signo, tener sotto sigillo. Sub signo claustrisque ponere. Suis signis legiones ducere. Conferre signa cum hostibus. Collatis signis decernere cum aliquo. Signorum ortus et obitus. Signa et tabulas propalam collocare. Signa componere. Signa fabricare. Silentium, tii, taciturnitas, reticentia, osyn, Ch. 1. de Orat. 160. Hæc cum Crassus dixisset, silentium est consecutum. 3. 141. Ipse conticuit et cæteris silentium fuit. I. P. 32. Silentium perpetuum judiciorum. 2. de Orat. 64. In eodem silentio multa alia ora torum officia jacuerunt. 2. Qu. Fr. 1. Lupus egit eam causam, et auditus est magno silen tio. 1. de Div. 59. Tu tamen silentium fieri jussisti. 4. ad Her. 61. Facere silentium. 2. Tusc. 46. Cum eos videris excipientes gravissimas plagas, et ferentes silentio. 2. de Orat. 7. Laudem aliquam jam prope senescentem ab oblivione hominum atque a silentio vindicare. Par. 82. Silentio præterire aliquid. Pro Sull. 62. Anne hoc quidem mihi videtur silentio prætereundum? 2. Att. 19. Silentio transire aliquid. 13. in A. 13. Silentio prætermittere aliquid. 2. de Div. 71. Id enim silentium dicimus in auspiciis quod omni vitio caret. 5. Att. 16. De Partho silentium est. De Clar. 88. Et nulla fere pars orationis silentio præteriretur. id est, sine clamore tractaretur. ADJUNCT. Eternum, diuturnum, magnum, præsens, mirum, perpetuum, summum. SYNTAXIS. Omnibus silentium fuit. Judiciorum silentium. Magno silentio auditus. Fieri jussit silentium Cæsar. Plagas ferre silentio. Laudem alicujus a silentio vindicare, utque oblivione. Silentio præterire, transire, prætermittere. De Partho silentium est. Silenus, ni. 1. Tusc. 114. Fertur etiam de Sileno fabella quædam : qui cum a Mida captus esset, hoc ei muneris pro sua missione dedisse scribitur : docuisse regem, &c. Sileo, es, taceo, reticeo, silentium facio, obmutesco, silentio prætereo, silentio utor, tacitus prætereo, silentio prætermitto, tacitum aliquid prætereo, ayaw. Pro Sulla. 80. Si, cum cæteri de nobis silent, non etiam nos ipsi taceamus, grave. Postquam in Sen. 3. Nunquam de me siluistis. De Clar. 26. et 2. de Div. 65. Silere de aliqua re. 1. Acad. 2. Silent enim diutius Musæ Varronis, quam solebant. Pro Flac. 54. Siluerunt principes. 3. de Leg. 39. Ambitus nunc silet. Part. 82. 2. Att. 18. Tum hæc silebis. Pro Mil. 10. Silent leges inter arma. De Cl. 266. Sileamus, inquam, Brute. Ibid. 157. Silere de Rep. Sileor, eris. Pro Flac. 6. Ea res siletur, yox de quæstura nulla missa est, muta est hujus temporis accusatio, præturæ jurisdictio non attingitur. Siletur. Div. 32. et de Clar. 157. Silebitur de maximis illius factis. Silex, icis, lapis durus, e quo excuti ignis solet, vivum vulgus vocat, ios. 3. de Nat. 1. Ergo illud in silice tanquam vestigium ungulæ Castoris creditis esse? 8. Fa. 5. Adhærere in silice. 3. Tusc. 12. Non enim e silice nati sumus. 2. de Div. 85. Cum juberetur certo in loco silicem cædere,, perterritus visis, id agere cœpit. Silus, qui nasum bene extantem et repandum habet, yeurós .). Simus. 2. de Nat. 81. Sili, Flacci, Capitones, Frontones. Simia, æ, winxos. 1. de Nat. 98. Simia quam similis turpissima bestia nobis. Ex Ennio. 2. de Div. 69. Simiolus, li, miolus, animi causa, me, in quem inveheretur, delegerat. nuídiov. 7. Fa. 2. Hic Si-ri non desino. Orat. 32. Nactus sum etiam, qui Xenophontis similem esse se cuperet. Pro S. R. 118. Par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia. 1. Off. 121. Superioris Africani filius non tam potuit patri similis esse, quam ille fuerat sui. De Senect. 17. Similesque sunt, ut si qui dicant, &c. De Ami. 50. Nihil est appetentius similium sui, quam natura, &c. 1. de L. 29. Nihil est enim unum uni tam simile, tam par, quam omnes inter nosmetipsos sumus. Hortens. Simili nos affectos esse supplicio, atque eos. SYNTAXIS. Sui similem formam includere in clypeo. Par ac similis. Vita beata par ac similis deorum. Similia horum, et alia ejusdem modi. Similis et geminus. Decoloratio similis sanguini. Quid simile habet homo serpentis? et serpenti. Estne hoc illi non simillimum? Ille est impetu similis leonis. Voluntate inter se similes. Tu, tuique similes. Nihil est unum uni tam simile, &c. Similes sunt, ut si qui dicant, &c. Similis, atque ille. Similis, le, consimilis, purilis, æqualis, par, geminus, ejusdem modi, germanus, cui similitudo est cum aliquo, qui similitudinem gerit speciemque alicujus, qui ad aliquid habet similitudinem, exprimens aliquem, uolos.). Dissimilis, dispar, diversus. 2. de Nat. 149. Itaque plectri similem linguam dixere, chordarum dentes, nares cornibus iis, quæ ad nervos resonant in cantibus. 9. Att. 19. Nihil malo, quam et me mei similem esse, et illos sui. 1. Tuscul. 34. Phidias sui similem formam inclusit in clypeo. 2. de N. 153. Vita beata, par ac similis deorum. Pro Cæc. 102. Nemo existet nisi tui, Sexte, similis et stultitia, et impudentia, qui dicat, &c. De Clar. 51. Rhodii Atticorum similiores. 3. de Fin. 51. Ut paupertatem, ignominiam, similia horum. Ibid. Ut gloriæ, divitiarum, similium rerum. 13. Att. 21. Carneades poßoλn pugilis, et retentionem auriga similem facit. Pro Q. R. 55. Simillima et maxime gemina societas hæreditatis est. 12. Fam. 10. Idque eo facilius credebatur, quia simile vero videbatur. Ver. 5. 30. Filius similis patri. 1. Tusc. 81. Africani fratris nepos facie vel patris, vita omnium perditorum similis. 2. de Div. 58. Decoloratio quædam similis sanguini. Pro Lig. 11. Hæc sunt prodigiis similia. 2. de Div. 65. Quid simile habet passer annis? Pro S. R. 34. Estne hoc illi non simillimum? Orat. 82. Aut simile est illi, unde transferas. Ad Br. 9. Id amisisti, cui simile in terris nihil fuit. 9. Fam. 21. Quid enim simile habet epistola, aut judicio, aut concioni? 4. ad Her. 63. Ibant in prælium corpore tauri validissimi, impetu leonis acerrimi similes. 1. Off. 55. Viri boni moribus similes. Pro Cl. 46. Homines cum forma, tum mori. bus similes inter se. 2. de Orat. 94. Multi naturis differunt, voluntate autem similes sunt inter sese. 4. Acad. 118. Democritus huic in hoc similis, uberior in cæteris. Ver. 3. 193. Doceas oportet, aliquid ab isto simile, in æstimatione, atque a cæteris, esse factum. 2. Att. 3. Hoc simile atque ire in Salonium. 5. de Fin. 40. Ita similis erit finis boni atque antea fuerat. 1. Fam. 7. Simillimamque in re dissimili tui temporis et nostri quondam fuisse rationem. 4. de Fin. 76. Eece aliud simile dissimile. 3. 46. Utunturque simili. Ibid. 54. Ab his hoc simile ponitur, &c. 2. de Div. 133. Similes sunt dii, si ea Exemplar, forma, species. 1. de Inv. 76. nobis objiciunt, quorum neque scientiam, Omnibus in rebus similitudo est satietatis neque explanationem habeamus, tanquam si mater. 2. de Div. 55. Nonnunquam etiam Pœni in Senatu nostro sine interprete loque- errorem creat similitudo. 2. de Orat. 265. rentur. 1. de Orat. 182. Simili in genere, Similitudo quæ aut collationem habet, aut inferiore ordine. 14. Fam. 7. Et me ali- imaginem. Ibid. 212. Sed est quædam in quando cum similibus nostri remp. defensu- his generibus difficilis ad distinguendum sirum. Ibid. 14. Vestri similes feminæ sintne militudo. De Cl. 63. Et quodammodo est Romæ. 4. Acad. 118. Particulæ similes in- nonnulla in iis etiam inter ipsos similitudo. ter se. 9. Att. 11. Festivo enim simillimus Ibid. 150. Est quædam vobis cum illis simidecurro, atque cursu Jésus meas commenta-litudo. 5. de Fin. 69. Gloria habet formam VOL. III. Similiter, simili ratione, item, æque, pariter, simili modo, eodem modo, uno et eodem modo, sic, iμows. 3. de Orat. 204. Illa quæ similiter desinunt, aut quæ cadunt similiter. 4. Tusc. 25. Similiter cæteri morbi. 4. Acad. 14. Similiter vos. Pro Pomp. 21. Ita reputo, a nemine istorum L. Lucullum similiter ex hoc loco esse laudatum. 2. de Orat. 70. Similiter arbitror in hac arte, &c. 3. 81. et 1. 162. Similiter nunc petes a Crasso, ut, &c. De Fat. 25. Similiter ad motus animorum, &c. 1. Off. 87. Qui similiter faciunt, ut si, &c. 4. Tusc. 40. Similiter facis ut si quis, &c. 2. de Fin. 21. Idque si ita dicit, &c. dicit absurde: similiter et si dicat, &e. 1. 9. Nec eum similiter, atque ego eram, commotum esse vidi. 1. contra Rullum. 13. Hic excipit Pompeium, simillime ut mihi videtur, atque in illa lege, qua peregrini Roma ejiciuntur, excipitur Glaucippus. 2. Tusc. 54. Ut enim corpus, &c. simillime animus, &c. 4. Acad. 72. Similiter a nobis commemorari de antiquis Philosophis atque seditiosi solerent, &c. 3. de N. 8. Tu autem qui id quæris, similiter facis ac si me roges, cur, &c. De Cl. 233. Omnia fere ut similiter et una modo dicerentur. Similitudo, inis, Orationis figura, collatio, simile, imago, comparatio, ouaórng. 4. Her. 60. Locus argumenti. 2. de Orat. 168. Top. 44. vide ibi multa præclara. |