Reliqua desiderantur. Supersunt tamen in indice praemisso nomina rhetorum undecim, et post stellulam posuimus quae Hieronymus in Chronico hinc decerpsit. 7 L. Cestius Pius* Cestius Smyrnaeus Latinam Romae rhetoricam docuit (anno ab u. c. 741). 8 9 10 11 12 13 M. Porcius Latro * M. Porcius Latro, Latinus declamator, taedio duplicis quartanae semet ipsum interfecit (a. 750. 751). Q. Curtius Rufus * L. Valerius Primanus * Verginius Flavus * L. Statius Ursulus Statius Ursulus (al. Sursulus, al. Surculus) Tolosanus celeberrime in Gallia rhetoricam docet (a. 810. 811). 5 10 P. Clodius Quirinalis Clodius (al. Claudius) Quirinalis, 15 rhetor Arelatensis, Romae insignissime docet (a 797. 798). 14 M. Antonius Liberalis * M. Antonius Liberalis, Latinus rhetor, magnas inimicitias cum Palaemone exercet (a. 801. 802). 15 Sex. Iulius Gabinianus * Gabinianus celeberrimi nominis 20 rhetor in Galliis docuit (a. 829. 830). 16 17 M. Fabius Quintilianus M. Fabius Quintilianus Romam a Galba perducitur (a. 821) ... Quintilianus, ex Hispania Calagurritanus, qui primus Romae publicam scholam et salarium e fisco accepit, claruit (a. 838-842). Iulius Tiro * Minus certa fide haec quoque hinc petita existimantur: Nicetas et Hybreas et Theodorus et Plutio nobilissimi artis rhetoricae Graeci praeceptores habentur. Hieronymus in Chronico ad annum ab u. c. 724. Isaeus rhetor fuit ... illius temporis, cuius et Tranquillas meminit. Scholia ad Iuvenal. 3, 74. 25 30 C. SUETONII TRANQULLI DEPERDITORUM LIBRORUM RELIQIAE COLLECTAE AC DISPOSITAE. Decem primi librorum tituli sic uti retulimus apud Suidam s γ. 5 Τράγκυλλος compositi reperiuntur. 10 Τράγκυλλος, ὁ Σουητώνιος χρηματίσας, γραμμα τικὸς Ῥωμαῖος, ἔγραψε· 1. Περὶ τῶν παρ' Ἕλλησι παιδιῶν βιβλίον d. Suidas. Τράγκυλλος Σουητινός τις ἐν παιδιαῖς Ἑλλήνων πολλὰς μὲν ἄλλας παιδιὰς καὶ συμποσίων λέγει· ὧν συμποσίων μία μὲν ἡ ἑωλοκρασία, ἑτέρα δὲ ὁ κότταβος ὁμοῦ καὶ ἡ λατάγη. Οἱ νέοι γὰρ κωμάζοντες τόποις ἀφωρισμένοις, 15 περὶ ἑσπέραν τοὺς χοᾶς καὶ τοὺς βίκους τιθέντες, ἕκαστος ἀνδριζόμενος ἔπινε τὸν οἰκεῖον· ὃς δὲ πιεῖν οὐκ ἴσχυσε τὸν ἑαυτοῦ χρέα, περιεχεῖτο ἕωθεν, τῶν συμποτῶν γελώντων. Τόδ ̓ ἑωλοκρασία μὲν, τὸν κότταβον δὲ μάθε· 20 τῷ συμποσίῳ ἵστατο ζυγὸς καὶ λεκανίσκαι παρ' ἑκατέρῳ τοῦ ζυγοῦ κάτωθεν τῶν πλαστίγγων. αἱ λεκανίσκαι μέσον δὲ εἶχον ἀνδριαντίσκους, ἀνδριαντίσκους, οὓς μανᾶς ὠνόμαζον οἱ τότε. οἱ κωμασταὶ πληροῦντες οὖν οἴνου τὸ τούτων στόμα, 25 ὃ λάταξ καὶ λατάγη δή, ἤγουν ὑγρὸν καὶ ῥῦσις, τοῦτο ἀπεκοττάβιζον εἰς μίαν τῶν πλαστίγγων, τουτέστιν ἐξετίνασσον, ἀπέπτυον, ἐκένουν. Κότταβον καὶ τὸ ὄργανον ἅπαν ἐκάλουν τοῦτο. ἂν οὖν ἡ πλάστιγξ τῇ φορᾷ κατέρρεψε τοῦ οἴνου Tzetzes historiarum variarum 6, 874-896. 5 Ὁ δὲ τὰ περὶ Ἑλληνικῆς παιδιᾶς γράψας, διαφορὰν καὶ αὐτὸς εἰδὼς κύβων καὶ πεσσῶν καὶ παλαιο- 10 τάτην εἰπὼν τὴν κυβευτικὴν παιδιάν, παράγει Σοφο κλέους μὲν ἐκ Παλαμήδους, ὁμωνύμου τῷ ἥρωι δράματος, τό· ἐκεῖνος ἐφευρε πεσσούς κύβους τε, τερπνὸν ἀργίας ἄκος· καὶ Εὐφορίωνος τό· πεσσὰ Ναυπλιάδαο. Λέγει δὲ καὶ 15 ἐν μὲν Ἰλίῳ δείκνυσθαι λίθον, ἐφ ̓ οὗ ἐπέσσευον οἱ Αχαιοί, ἐν δὲ Αργει τὸν λεγόμενον Παλαμήδους πεσσόν. καὶ ὅτι Πλάτων τὴν τῶν πεσσῶν εὕρεσιν Αἰγυπτίοις ἀνατίθησιν ἐν Φαίδρῳ, λέγων αὐτοὺς πρῶτον ἀριθμὸν καὶ λογισμὸν εὑρεῖν καὶ γεωμετρίαν καὶ ἀστρονομίαν, 20 ἔτι δὲ πεττείαν τε καὶ κυβείαν, καὶ δὴ καὶ γράμματα, καὶ ὅτι οἱ τοῦ Πλάτωνος ὑπομνηματισταὶ οὐ τὴν παρ Ἕλλησι πεττείαν σημανθῆναι φασι ὑπὸ Πλάτωνος, ἀλλὰ τὴν τοῦ λεγομένου πεττευτηρίου, καταγράφεσθαι γάρ τι πλινθίον ὥσπερ ἐν τῇ πεττευτικῇ παιδιᾷ, δι' οὗ τὰ κι 25 νήματα τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης, ἔτι δὲ καὶ τὰ ἐλλει πτικὰ πραγματεύονται οἱ Αἰγύπτιοι. καὶ ὅτι ἐχρῶντο οἱ παλαιοὶ τρισὶ κύβοις, καὶ οὐχ ὥσπερ οἱ νῦν δυσί· ὅθεν καὶ παροιμία ἐπὶ τῶν μηδὲν διὰ μέσου κινδυνευόν των τό· ἢ τρὶς ἓξ ἢ τρεῖς κύβους, ἀπὸ τοῦ μεγίστου 30 καὶ ἐλαχίστου ἀριθμοῦ, ἧς μέμνηται Πλάτων ἐν Νόμοις εἰπών· ἢ τρεῖς κύβους βάλλοντες, τουτέστι τρεῖς μονά δας. κύβου γάρ φασι διχῶς ἔλεγον, αὐτό τε τὸ ἀναρ ριπτούμενον, ὅθεν παροιμία τραγικὴ τό· ἀεὶ γὰρ εν πίπτουσιν οἱ Διὸς κύβοι· καὶ τὴν ἐν αὐτῷ μονάδα. ὅθεν λυθείη ἄν, φησι, καὶ τὸ ζητούμενον ἐν τῷ παρὰ ̓Αριστοφάνους κωμωδουμένῳ στίχω· 35 |