XLIII. DE THAIDE ET LECANIA.' THAIS habet nigros, niveos Lecania, dentes. In hoc epigrammate nullam lectionis varietatem produnt exemplaria, aut scripta, aut excusa. 2. Emptos hæc habet. Nimirum Lecania. Inde patet dentes adscititios albos Romanis innotuisse. XLIV. IN DENTONEM. QUID factum est, rogo, quid repente factum? 1. Quid factum. Facete irridet istum Dentonem; quater ad cœnam vocatus recusaverat, qui alias per totam urbem sequi Poetam soleret. Jocum etiam quærit Martialis a nomine Dentonis, quod videtur ex dentibus deduci. Vide lib. XI, epigr. XIV. Canem porro illum vocat, quod culinam unctiorem odoratus alliceretur. 4. Sequentem. Me sequentem ut invitem te. 5. Thermis, theatris. Vid. lib, II, epigr. xIv; lib. Spect. epigr. 11. Quærere, ut a me invitareris. 5. Conclavibus, etc. Cœnationibus, cellis. 7. Unctiore mensa Gruterus legendum censet, ex tribus codd. et sic codex Pulmanni. Sæpius mensa et cana permutantur. Vid. ad lib. I, epigr. civ.—Unctiore mensa alii; forte recto sensu ciborum illuvie. 8. Canem culina. Cœnipetam Dentonem, instar canis odorantem lautioren officinam. Jam te sed cito cognitum et relictum 9. Sed cito, etc. Sed agnitus fastiditusque divitibus, quorum gratiam nullis artibus potes aucupari, 10 redibis ad tenuem mensam meam : tum hinc quoque abigeris; et fies tandem canis ille Æsopicus. Rader. XLV. IN BASSAM. DICIS formosam, dicis te, Bassa, puellam. Istud quæ non est, dicere Bassa solet. 1. Bassa. De qua jam dictum lib. 1, epigr. xc1. — Dicis formosam. Negare soles et contrarium dicere: (ut Galla, lib. II, epigr. xxv) hic sane præter mentem tuam non es quod dicis, formosa et puella, sed anicula et rptás. Vide supra Nostrum, loco citato. 2. Istud quod non est ed. anti quiss. Ferrar. an 1471. Ald. Junt. Colin. Gryph. Pulm. Junian. Lang. Delph. Par. an. 1754, etc. Istud quod non est. Gruterus et Scriverius ex codicibus manuscriptis suis hauserunt meliorem lectionem: Istud, quæ non est, dicere Bussa solet; probantibus VV. DD, quos sequi nunc mihi placuit. XLVI. AD DIADUMENUM. BASIA dum nolo, nisi quæ luctantia carpsi, Et placet ira mihi plus tua, quam facies; 1. Nisi luctantia carpis Pulquæ manni codex. Basia luctantia. Multis locis expressit Noster camdem lascivam sententiam. ED. Ut te sæpe rogem, cædo, Diadumene, sæpe; NUNQUAM se cœnasse domi Philo jurat : et hoc est; Non coenat, quoties nemo vocavit eum. Pro lemmate Beverlandi MS. habet De Philone Foriscana. Sic domicana; et cupidicenus in Gloss. Τρεχέδειπνος. 1. Nusquam se cœnasse Beverlandi MS.-Nunquam se. Alii Nusquam. Aliam Philo, aliam poeta causam affert, cur nullum Philoni domicœnium. Philo perpetuus conviva vult videri, quasi Pamphilus alter sit, omnibusque gratus atque optatus, Gnathoque Terentianus. Philo, inquit Poeta, non cœnat quidem domi, quum non habeat unde cœnet. Sed Philo contendit se quotidie ab aliquo nobili viro invitatum; eam esse causam, cur nunquam domi cœnet. Sidonius illustrat hunc locum Martialis epist. III, 13: « Sed nec est prædicabilis viri in totum silenda frugalitas jejunat, quoties non vocatur; hoc solum comedens domi, si quid e raptis inter alaparum procellas obsoniis præmisit. » Plura Savaro ad hunc locum. Rader. QUID non cogit amor? secuit nolente capillos Καὶ τί ἔρως οὐκ ἔπεισε; κόμην ἀέκοντος ἄνακτος * Vide lib. I, epigr. xxx. Illic Voverat Encolpus, Auli Pudentis centurionis amasius, crines suos Phœbo, ut primum dominus suus, ad primipilatum (quæ proxima erat dignitas) eveheretur : nunc quum creatus esset primipilaris, puer damnatus voti, tondet crines Aulo non prohibente, sed tamen dolente. 1. Quid, etc. Imitatio Virgiliana: Quid non mortalia pectora cogis, » 2. Beverlandi MS. non prohibente. Nec prohibente tamen. Quia ex voto; propter dominum, primipilarem assequutum dignitatem. Vide lib. I, epigr. xxx11, unde huic lux. 3. Sic cessit. Sic invito animo Phoebus olim permisit Phaethontem suum currum moderari. Nota hæc fabula ex Ovidio. 5. Talis raptus Hylas. Tres afferunt interpretationes, sed omnes 5 falsas. Tam formosus, inquit, tam delicatam comam posuit Hylas raptus. Etenim quum maritum hujus Nymphæ, quæ illum rapuit, agere deberet, æquum erat eum exsuere faciem pueri, assumere viri, id est, tonderi. Hoc Gronoviusita explicat. Sic Theodamas arma adversus Herculem movens, filium Hylam domi manere voluit; sed petenti puero concessit ut una proficisceretur, atque ita ab Hercule raptus est. Vel, sic Hylas Herculi offensus ob patrem occisum, amore tamen Herculis victus se illi comitem dedit. Vel, sic impetrata et extorta invito Herculi venia eundi aquatum, periit Hylas a Nymphis raptus. Lib. III, epigr. xix. — Talis deprensus Achilles. Sic Achilles ubi virgineo habitu apud Lycomedem latuit matris suasu, deprensus ab Ulysse, depositis comis ex ephebis excessit, et |