Page images
PDF
EPUB

rus de Livou apud Escouchcium (Ecouché) |
sextam partem unius feodi de eodem.-Nicho-
laus de Avignis (Aveines) tenet dimidium feo-
dum de eodem.-Adam de Chantelou tenet
quartam partem unius feodi apud Chantelou
(Chantelou) de eodem, et sextam partem unius
feodi de eodem apud Boon (Bons.)

The Church of Ecouché was at the presentation of the abbot of St. Florent at Saumur, and so continued down to the sixteenth century; but of whose gift seems to be unknown. On the Rotuli Normanniæ, m. 5. anno Regni Regis Johannis quinto, we read, under the heading Custodia commissa, this writ: Rex Senescallo Normannie, salutem. Sciatis quod concessimus domino Lexoviensi Episcopo (Jordano) custodiam medietatis de Cuscy, que fuit Hugonis de Gornay, custodiendam quamdiu nobis placuerit, ita quod ipse respondeat ad Scaccarium nostrum Cadomi. Et ideo, &c. There is no date; but it is preceded and fol

lowed by writs, with the King's own teste at Gonneville sur Saire on the 30th of November and 1st of December 1203. The tenure of Hugh de Gournay in the fief of Ecouché, was from the first only as to a moiety. This was also the case in respect of Longueil in Talou, other parcel of the inheritance of Basilia Fleitel, his tenure being only of the moiety. At the time of his defection from King John, in the month of May 1203, a writ was sent by that monarch to William de Mortemer, his bailiff, commanding him to cause Fulk de Cantilupe to have the land which Hugh de Gornai had held at Longueil, as fully as the same Hugh held it when he withdrew from the King's service, under the teste of Peter de Préaux at Falaise, 8th day of May. This grant was cancelled the fourth day following; and the Bailiff of Caux was directed to cause William de Briouge to have Longueil, by writ with the King's teste at Bonneville-sur-Touques, 12 May.

APPENDIX XXXIV.

PLEA RESPECTING THE MANOR OF WENDOVEK, TEMP. JOHN.

Abbreviatio Placitorum, temp. Joh. p. 79, ipse inde rediit ipse seisivit in manum

Bucks.

Jurati dicunt quod Rex Stephanus dedit manerium de Wendover cum omnibus pertinentibus suis Hugoni de Gurnaco, patri Domini Hugonis de Gurnaco, qui illud tenuit totâ vitâ ipsius Regis Stephani, et quando Dominus Henricus Rex fuit coronatus ipse permisit ipsum Hugonem tenere manerium illud sine dono quod audiverunt ipsum fecisse usque ad redditum suum de exercitu de Tulose, et quando

suam

manerium illud ut dominicum suum et habuit et tenuit, et postea illud dedit Pharamo de Bolonia sicut carta testatur quam Sibilla de Tingrie protulit. Et sciendum quod Sibilla de Tingrie warrantizat priori de Suwerk advocationem ecclesiæ de Wendover. Et dixit quod Rex Henricus dedit manerium de Wendover Pharamo de Bolonia patri suo per cartam suam quam protulit in hæc verba. Henricus Rex | Angliæ Dux Normanniæ, &c. Sciatis me dedisse

et concessisse

Pharamusio de Bolonia lx libratas terræ videlicet manerium meum de Wendover cum omnibus pertinentibus suis pro quinquaginta libris, et pro reliquis x libris do et concedo apud Eitonem vii hidas terræ pro vii libris et dimidio et apud Bichemore iii virgatas terræ pro viii solidis et iiii denariis, et apud Potesgrave i virgatam terræ quæ reddit xx denarios, et apud Hanelawe quandam terram quam Adam Ruff tenet pro x solidis, et apud Hedewordam quandam terram quam Ricardus tenet pro triginta solidis. Quare volo et firmiter precipio quod ipse et heredes sui post eum habeant et teneant istas predictas lx libratas terræ de me et heredibus meis cum soka et saca et tōl et team et infangenethef, et cum omnibus aliis consuetudinibus terræ illi pertinentibus in bosco et in plano, in pratis et in pascuis, in agris et molendinis, in viis et semitis, et in omnibus locis et omnibus rebus in pace libere et quiete et honorifice. Ita quod nullus eis injuriam vel contumeliam faciat. Protulit etiam cartam Regis Ricardi in qua continetur quod ipse reddidit et carta sua confirmavit Sibillæ filiæ et heredi Pharami de Bolonia quæ fuit uxor Yngelrami de Fienes omnes terras et omnia tenementa quæ Pharamus de Bolonia tenuit in Anglia, et in carta illa nominat plura maneria inter quæ ipse nominat manerium de Wendover cum omnibus pertinenti

bus suis habenda sibi et heredibus suis in pratis, et pasturis, et ecclesiis et in omnibus aliis rebus. Post protulit Hugo cartam Henrici Regis patris in hæc verba. Henricus Rex Angliæ, &c. Sciatis me concessisse et confirmasse Milicent de Gornaco totum dotalitium suum quod vir suus Hugo de Gornaco ei dedit et concessit et cartâ suâ confirmavit, viz. Goulanam-fencanam,* cum omnibus pertinentibus suis in Normanniâ. Et in Angliâ omnem novam terram quam Rex Stephanus dedit Hu. goni de Gurnaco ad suæ hereditatis augmentum, et ipse Hugo predictæ uxori suæ, scilicet Wendover et Hoctonam cum omnibus pertinentibus suis et omnem terram quam habuit mater Hugonis Ediva in Anglia. Insuper concedo ei et confirmo quidquid Dominus et vir suus Hugo emerit vel aliquo alio modo adquirere potuit sicut carta ipsi testatur et eidem confirmat. Quare volo et firmiter precipio quod ipsa omnia supradicta bene et in pace, libere et quiete, et honorifice teneat cum omnibus pertinentibus suis in bosco et in plano, in pratis, et in pascuis, in viis et semitis, in agris et molendinis, et in omnibus rebus cum omnibus libertatibus et consuetudinibus ad terras illas pertinentibus. Die datum, &c.

Rot. 5, in Dorso.

*Goslanifontanam, Gaillefontaine.

APPENDIX XXXV.

deed of GIFT OF THE MANOR OF KINGSHULL TO HUGH DE GOURNAY.

Claus. 15 John, p. 2, m. 5, page 154.

Rex Vicecomiti Bucks. &c. Mandamus tibi quod sine dilatione plenariam seisinam habere faciatis Hugonem de Gurnay de mannerio de Kingeshull cum pertinentibus suis, quod G. filius Petri Justiciarius noster tenuit. Ita quod idem Hugo totam terram colat de mannerio illo

quoad antiquitus colebatur, fossata autem et haias quæ predictus justiciarius illuc levavit prosterni faciatis, et totum residuum terræ de mannerio illo quod prius coli non solebat ad pasturam communem remaneat, sicut antiquitus fuit. Teste meipso apud Wallingford Imo die Novembris.

APPENDIX XXXVI.

PATENT CREATING HUGH DE GOURNAY SHERIFF OF BEDFORDSHIRE AND BUCKINGHAMSHIRE, AND LETTER CONCERNING HIS ILLNESS, &c.

No. 1.

Pat. 16 John, p. 1, m. 12, page 121.

Rex omnibus Baronibus, militibus et liberis tenentibus in comitatibus Bedford et Buckingeham, &c. Sciatis quod commisimus dilecto et fideli nostro Hugoni de Gornai comitatus Bedford et Buckingeham cum omnibus pertinentiis suis custodiendos quamdiu nobis placuerit. Et ideo vobis mandamus quod ei tanquam Vicecomiti nostro sitis intendentes et respondentes in omnibus. Et in hujus rei testimonium, &c. vobis mittimus. Teste meipso apud Sanctam Maxientem iii. die Septembris anno regni nostri xvimo.

Mandatum. Henrico de Braibroc quod sine dilatione liberet comitatus Bedford et Buckingeham Hugoni de Gornaio quos dominus Rex ei permisit custodiendos. Teste ut supra.

No. 2.

Extract from Close Rolls, 16 John (1214), page 172, concerning the illness of Hugh de Gournay at Niort.

Rex domino Petro Wintoniensi episcopo, &c. Sciatis quod ad instanciam et petitionem dilecti et fidelis nostri Hugonis de Gornaco sencientis se infirmitate gravari et aliorum fidelium nostrorum, de mera voluntate nostra cepimus homagium Gerardi filii primogeniti et heredis sui de tota terra ipsius Hugonis que ipsum heredem suum hereditarie contingit. Et ideo vobis mandamus quod sine dilatione plenariam saisinam de tota terra predicta eidem Girardo habere faciatis salva eidem Hugoni ejusdem terre possessione et dispositione quamdiu vixerit. Teste meipso apud Niortum, ix die Septembris.

[graphic][subsumed]

CITADEL IN THE HAUTE VILLE OF BOULOGNE, THE RESIDENCE OF THE ANCIENT COUNTS OF BOULOGNE.

APPENDIX XXXVII.

ON THE FAMILY OF DAMPMARTIN.

The house of Dampmartin, Counts of Damp-| married to Hugh de Gournay. The other martin in the Isle of France, descend from Manasses Count of Dampmartin, whose name occurs in a charter of Robert King of France, of the date of 1028. From him descended Alberic second Count of Dampmartin, who by Mahaut his wife had Julia de Dampmartin,* * Anselme, Hist. Geneal. de France, vol. vi. p. 74.

vol. viii. p. 401.

children of Alberic were, 1st. Renaud Count of Dampmartin, who married, 1st. Marie de Chatillon, and, 2nd. Ida of Flanders, eldest daughter and principal heiress of Matthew of Flanders, Count of Boulogne, (widow of Gerard Count of Guelders, and of Berthold Duke of Zurenghen,) by whom he had an only daughter, Mahaut Countess of Dampmartin and of Bou

logne, who left no children by her two husbands, Philip of France, Count of Clermont en Beauvoisis, son of Lewis le Jeune, and Alphonso the Third, King of Portugal.

Simon, the younger brother of Renaud Count of Dampmartin and Boulogne married Maria heiress of the Counts of Ponthieu, Montreuil, and Aumale, by whom he had an only daughter, married to Ferdinand III. or the Saint, King of Castille and Leon, by whom, amongst other children, she had Alianor, Queen of Edward I. King of England.*

These two noblemen were the only brothers of Julia de Gournay. Alix, her eldest sister, conveyed a large portion of the inheritance of this family to the Lords of Trie and Moncey en Beauvoisis, to one of whom she was married. The Counts of Dampmartin bore, Barry of six azure and argent. The Dampmartins Counts of Aumale bore, Or, three bends azure. *Anselme, Hist. Geneal. de France, vol. iii.

p. 303.

A branch of the family of Dampmartin held fiefs in Norfolk and Suffolk. Of these Odo de Dampmartin was recently deceased in 1130, as appears by the fines of Basilia his widow for dower in Norfolk, and of Odo his son for relief of his land in Suffolk.

Manasserus de Dampmartin was apparently brother of the younger Odo. This Manasserus gave a quarter of a knight's fee in Suffolk to Walter de Gournay in the reign of Stephen. It seems likely that Basilia, the widow of the elder Odo de Dampmartin, was the daughter of Hugh de Gournay and Basilia Flaitel, and that Manasser de Dampmartin her son enfeoffed Walter de Gournay his cousin of this Suffolk fief, Walter being, in all probability, son of Gerard de Gournay and Editha de Warren. Manasser de Dampmartin was a justice itinerant 26th Henry II.; his descendants were called by the name of Fitz-Otho or Fitz-Odo.

COUNTS OF DAMPMARTIN.

DAMPMARTIN COUNTS OF AUMALE.

« PreviousContinue »