Qualis Lycambae spretus infido gener An, si quis atro dente me petiverit, Inultus ut flebo puer? EPODE VII. Quo, quo scelesti ruitis? aut cur dexteris Parumne campis atque Neptuno super Non, ut superbas invidae Karthaginis Romanus arces ureret, Intactus aut Britannus ut descenderet Sacra catenatus via, Sed ut secundum vota Parthorum sua Urbs haec periret dextera? Mentesque perculsae stupent. Sic est acerba fata Romanos agunt Ut immerentis fluxit in terram Remi Sacer nepotibus cruor. 15 5 ΙΟ 15 20 EPODE IX. QUANDO repostum Caecubum ad festas dapes Tecum sub alta-sic Iovi gratum-domo, Beate Maecenas, bibam Sonante mixtum tibiis carmen lyra, Hac Dorium, illis barbarum? Minatus Urbi vincla, quae detraxerat Servis amicus perfidis. Romanus, eheu,-posteri negabitis Emancipatus feminae Fert vallum et arma miles et spa donibus Servire rugosis potest, Interque signa turpe militaria Sol adspicit conopium. Ad hunc frementes verterunt bis mille equos Galli, canentes Caesarem, Hostiliumque navium portu latent Puppes sinistrorsum citae. Io Triumphe, tu moraris aureos Currus et intactas boves? Io Triumphe, nec Iugurthino parem Bello reportasti ducem, Neque Africanum, cui super Karthaginem Virtus sepulcrum condidit. Terra marique victus hostis punico Lugubre mutavit sagum. Aut ille centum nobilem Cretam urbibus Ventis iturus non suis, 30 Exercitatas aut petit Syrtes Noto, Aut fertur incerto mari. Capaciores affer huc, puer, scyphos Et Chia vina aut Lesbia: Vel, quod fluentem nauseam coërceat, Curam metumque Caesaris rerum iuvat EPODE X. MALA soluta navis exit alite, Ferens olentem Maevium: Ut horridis utrumque verberes latus, Niger rudentes Eurus inverso mari Insurgat Aquilo, quantus altis montibus. Frangit trementes ilices; Nec sidus atra nocte amicum appareat, Qua tristis Orion cadit; Quietiore nec feratur aequore, Quam Graia victorum manus, Cum Pallas usto vertit iram ab Ilio In impiam Aiacis ratem! O quantus instat navitis sudor tuis Et illa non virilis eiulatio, Preces et aversum ad Iovem, Ionius udo cum remugiens sinus Noto carinam ruperit! Opima quodsi praeda curvo litore EPODE XI. PETTI, nihil me sicut antea iuvat Arguit et latere petitus imo spiritus. Pauperis ingenium? querebar applorans tibi, Simul calentis inverecundus deus Fervidiore mero arcana promorat loco. Quodsi meis inaestuet praecordiis Libera bilis, ut haec ingrata ventis dividat Fomenta volnus nil malum levantia, Desinet imparibus certare summotus pudor. Ubi haec severus te palam laudaveram, Iussus abire domum ferebar incerto pede Ad non amicos heu mihi postes et heu Limina dura, quibus lumbos et infregi latus. Nunc gloriantis quamlibet mulierculam Libera consilia nec contumeliae graves, Aut teretis pueri longam renodantis comam. 25 EPODE XIII. HORRIDA tempestas caelum contraxit et imbres Tu vina Torquato move consule pressa meo. Levare diris pectora sollicitudinibus; Rupere, nec mater domum caerula te revehet. Deformis aegrimoniae dulcibus alloquiis. 5 10 15 |