Refrenare licentiam, Clarus postgenitis: quatenus— heu nefas! 30 Virtutem incolumem odimus, Sublatam ex oculis quærimus invidi. Quid tristes querimoniæ, Si non supplicio culpa reciditur; Quid leges sine moribus Vanæ proficiunt, si neque Pars inclusa caloribus fervidis Mundi nec Boreæ finitimum latus Duratæque solo nives Mercatorem abigunt, horrida callidi Vincunt æquora navitæ, Magnum pauperies opprobrium jubet Quidvis et facere et pati, Virtutisque viam deserit arduæ ? Vel nos in Capitolium, Quo clamor vocat et turba faventium, Vel nos in mare proximum Gemmas et lapides, aurum et inutile, Summi materiem mali, Mittamus, scelerum si bene pœnitet. Pravi sunt elementa et teneræ nimis Eradenda cupidinis Mentes asperioribus Formandæ studiis. Hærere ingenuus puer Nescit equo rudis Venarique timet, ludere doctior, Seu Græco jubeas trocho Seu malis vetita legibus alea, Quum perjura patris fides Consortem socium fallat et hospitem 40 50 60 Indignoque pecuniam Heredi properet. Scilicet improba Crescunt divitiæ; tamen Curta nescio quid semper abest rei. CARMEN XXV.-AD BACCHUM. Quo me, Bacche, rapis tui Plenum quæ nemora aut quos agor in specus Velox mente nova? quibus Antris egregii Cæsaris audiar Eternum meditans decus Stellis inserere et consilio Jovis ? Dicam insigne recens adhuc Indictum ore alio. Non secus in jugis Exsomnis stupet Euias Hebrum prospiciens et nive candidam Thracen ac pede barbaro Lustratam Rhodopen, ut mihi devio Ripas et vacuum nemus Mirari libet. O Naïadum potens Baccharumque valentium Proceras manibus vertere fraxinos, Nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar. Dulce periculum est, O Lenæe, sequi Deum Cingentem viridi tempora pampino. CARMEN XXVI. -AD VENEREM. VIXI puellis nuper idoneus, Nunc arma defunctumque bello O quæ beatam diva tenes Cyprum et 10 20 Memphin carentem Sithonia nive, 10 Regina, sublimi flagello Tange Chloën semel arrogantem. CARMEN XXVII.-AD GALATEAM. IMPIOS parræ recinentis omen Rumpat et serpens iter institutum, Antequam stantes repetat paludes Sis licet felix, ubicunque mavis, Sed vides, quanto trepidet tumultu Hostium uxores puerique cæcos Sic et Europe niveum doloso Nuper in pratis studiosa florum et Nocte sublustri nihil astra præter Quæ simul centum tetigit potentem "Unde quo veni? Levis una mors est Vana, quæ porta fugiens eburna Si quis infamem mihi nunc juvencum Frangere enitar modo multum amati Impudens liqui patrios Penates, Impudens Orcum moror. O Deorum Si quis hæc audis, utinam inter errem Antequam turpis macies decentes Occupet malas teneræque succus Vilis Europe, pater urget absens : Quid mori cessas? Potes hac ab orno Pendulum zona bene te sequuta Lædere collum. 40 50 60 Regius sanguis, dominæque tradi Mox, ubi lusit satis: "Abstineto," Uxor invicti Jovis esse nescis. CARMEN XXVIII. FESTO quid potius die -AD LYDEN. Neptuni faciam ? Prome reconditum, Lyde strenua, Cæcubum Munitæque adhibe vim sapientiæ. Inclinare meridiem Sentis ac, veluti stet volucris dies, Parcis deripere horreo Cessantem Bibuli consulis amphoram. Nos cantabimus invicem Neptunum et virides Nereïdum comas; Tu curva recines lyra Latonam et celeris spicula Cynthia, Summo carmine quæ Ĉnidon Fulgentesque tenet Cycladas et Paphon Junctis visit oloribus; Dicetur merita Nox quoque nenia. CARMEN XXIX.-AD MECENATEM. TYRRHENA regum progenies, tibi |