CARMEN VI.-AD ROMANOS.

DELICTA majorum immeritus lues,
Romane, donec templa refeceris
Edesque labentes Deorum et
Foda nigro simulacra fumo.

Dîs te minorem quod geris, imperas:
Hinc omne principium, huc refer exitum.
Dî multa neglecti dederunt
Hesperia mala luctuosæ.

Jam bis Monæses et Pacori manus
Non auspicatos contudit impetus
Nostros et adjecisse prædam
Torquibus exiguis`renidet.

Pæne occupatam seditionibus
Delevit urbem Dacus et Æthiops;
Hic classe formidatus, ille
Missilibus melior sagittis.

Fecunda culpæ secula nuptias

Primum inquinavere et genus et domos;
Hoc fonte derivata clades

In patriam populumque fluxit.

Motus doceri gaudet Ionicos
Matura virgo et fingitur artibus.
Jam nunc et incestos amores
De tenero meditatur ungui:
Mox juniores quærit adulteros
Inter mariti vina neque eligit,
Cui donet impermissa raptim
Gaudia luminibus remotis.
Sed jussa coram non sine conscio
Surgit marito, seu vocat institor
Seu navis Hispanæ magister,

Dedecorum pretiosus emptor.

Non his juventus orta parentibus
Infecit æquor sanguine Punico,
Pyrrhumque et ingentem cecidit
Antiochum Hannibalemque dirum;
Sed rusticorum mascula militum
Proles, Sabellis docta ligonibus
Versare glebas et severæ

Matris ad arbitrium recisos
Portare fustes, sol ubi montium
Mutaret umbras et juga demeret
Bobus fatigatis amicum

Tempus agens abeunte curru. Damnosa quid non imminuit dies? Etas parentum pejor avis tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem vitiosiorem.

CARMEN VII.

AD ASTERIEN AMICI SUI CONJUGEM.

QUID fles, Asterie, quem tibi candidi
Primo restituent vere Favonii
Thyna merce beatum,
Constantis juvenem fide,

Gygen? Ille Notis actus ad Oricum
Post insana Capræ sidera frigidas
Noctes non sine multis
Insomnis lacrimis agit.

Atqui sollicita nuntius hospitæ,
Suspirare Chloën et miseram tuis
Dicens ignibus uri,

Tentat mille vafer modis.

Ut Prætum mulier perfida credulum
Falsis impulerit criminibus nimis
Casto Bellerophonti

Maturare necem refert.

40

10

Narrat pæne datum Pelea Tartaro,
Magnessam Hippolyten dum fugit abstinens;
Et peccare docentes

Fallax historias movet.

Frustra: nam scopulis surdior Icari
Voces audit adhuc integer. At tibi
Ne vicinus Enipeus

Plus justo placeat, cave;

Quamvis non alius flectere equum
Eque conspicitur gramine Martio,
Nec quisquam citus æque

Tusco denatat alveo.

Prima nocte domum claude neque
Sub cantu querulae despice tibiæ,

Et te sæpe vocanti

Duram difficilis mane.

sciens

in vias

CARMEN VIII.-AD MECENATEM.

MARTIIS cælebs quid agam Calendis,
Quid velint flores et acerra thuris
Plena, miraris, positusque carbo in
Cespite vivo,

Docte sermones utriusque linguæ:
Voveram dulces epulas et album
Libero caprum prope funeratus
Arboris ictu.

Hic dies anno redeunte festus
Corticem adstrictum pice dimovebit
Amphoræ fumum bibere institutæ
Consule Tullo.

Sume, Mæcenas, cyathos amici
Sospitis centum et vigiles lucernas
Perfer in lucem; procul omnis esto
Clamor et ira.

Mitte civiles super urbe curas:

10

20

Occidit Daci Cotisonis agmen,
Medus infestus sibi luctuosis
Dissidet armis,

Servit Hispanæ vetus hostis oræ
Cantaber sera domitus catena,
Jam Scythæ laxo meditantur arcu
Čedere campis.

Neglegens, ne qua populus laboret,
Parce privatus nimium cavere;
Dona præsentis cape lætus horæ et
Linque severa.

CARMEN IX.-CARMEN AMEBÆUM.

Hor. DONEC gratus eram tibi

Nec quisquam potior brachia candidæ
Cervici juvenis dabat,

Persarum vigui rege beatior.

Lyd. Donec non alia magis

Arsisti neque erat Lydia post Chloën,
Multi Lydia nominis

Romana vigui clarior Ilia.

Hor. Me nunc Thressa Chloë regit,

Dulces docta modos et citharæ sciens, 10

Pro qua non metuam mori,

Si parcent animæ fata superstiti.

Lyd. Me torret face mutua

Thurini Calaïs filius Ornyti,
Pro quo bis patiar mori,

Si parcent puero fata superstiti.
Hor. Quid, si prisca redit Venus

Diductosque jugo cogit aëneo ?
Si flava excutitur Chloë,

Rejectæque patet janua Lydiæ ?
Lyd. Quamquam sidere pulchrior

Ille est, tu levior cortice et improbo

20

10

Iracundior Hadria,

Tecum vivere amem, tecum obeam libens.

CARMEN X.

-AD LYCEN.

EXTREMUM Tanain si biberes, Lyce,
Sævo nupta viro, me tamen asperas
Porrectum ante fores objicere incolis
Plorares Aquilonibus.

Audis quo strepitu janua, quo nemus
Inter pulchra satum tecta remugiat
Ventis, et positas ut glaciet nives
Puro numine Jupiter?

Ingratam Veneri pone superbiam,
Ne currente retro funis eat rota.
Non te Penelopen difficilem procis
Tyrrhenus genuit parens.

O quamvis neque te munera nec preces
Nec tinctus viola pallor amantium
Nec vir Pieria pellice saucius

Curvat, supplicibus tuis

Parcas, nec rigida mollior æsculo
Nec Mauris animum mitior anguibus.
Non hoc semper erit liminis aut aquæ
Cœlestis patiens latus.

CARMEN XI.-AD MERCURIUM.

MERCURI, nam te docilis magistro
Movit Amphion lapides canendo,
Tuque testudo resonare septem
Callida nervis,

Nec loquax olim neque grata, nunc et
Divitum mensis et amica templis,
Dic modos, Lyde quibus obstinatas
Applicet aures,