Me quoque devexi rapidus comes Orionis
Illyricis Notus obruit undis.

At tu, nauta, vaga ne parce malignus arenæ
Ossibus et capiti inhumato

Particulam dare. Sic, quodcunque minabitur Eurus
Fluctibus Hesperiis, Venusinæ
Plectantur silvæ te sospite, multaque merces,

Unde potest, tibi defluat æquo

Ab Jove Neptunoque sacri custode Tarenti.
Negligis immeritis nocituram

Postmodo te natis fraudem committere? Fors et

Debita jura vicesque superbæ

Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis,
Teque piacula nulla resolvent.

Quamquam festinas, non est mora longa; licebit
Injecto ter pulvere curras.

CARMEN XXIX.-AD ICCIUM.

Iccr, beatis nunc Arabum invides
Gazis et acrem militiam paras
Non ante devictis Sabææ
Regibus horribilique Medo

Nectis catenas? Quæ tibi virginum
Sponso necato barbara serviet?
Puer quis ex aula capillis

Ad cyathum statuetur unctis,

Doctus sagittas tendere Sericas
Arcu paterno? Quis neget arduis
Pronos relabi posse rivos

Montibus et Tiberim reverti,
Quum tu coëmptos undique nobilis*
Libros Panætî, Socraticam et domum
Mutare loricis Iberis,

Pollicitus meliora, tendis?

■ nobiles

30

CARMEN XXX.- -AD VENEREM.

O VENUS, regina Cnidi Paphique,
Sperne dilectam Cypron et vocantis
Thure te multo Glyceræ decoram
Transfer in ædem.

Fervidus tecum puer et solutis
Gratiæ zonis properentque Nymphæ
Et parum comis sine te Juventas
Mercuriusque.

CARMEN XXXI.-AD APOLLINEM.

QUID dedicatum poscit Apollinem
Vates? quid orat de patera novum
Fundens liquorem? Non opimæ
Sardiniæ segetes feraces,

Non æstuosæ grata Calabriæ
Armenta, non aurum aut ebur Indicum,
Non rura, quæ Liris quieta

Mordet aqua taciturnus amnis.

Premant Calena falce quibus dedit
Fortuna vitem; dives et aureis
Mercator exsiccet culullis

Vina Syra reparata merce,

Dis carus ipsis, quippe ter et quater
Anno revisens æquor Atlanticum
Impune. Me pascunt olivæ,
Me cichorea levesque malvæ.

Frui paratis et valido mihi,
Latoë, dones et precor integra
Cum mente nec turpem senectam
Degere nec cithara carentem.

5 ui

10

20

CARMEN XXXII.—AD LYRAM.

POSCIMUR. Si quid vacui sub umbra
Lusimus tecum, quod et hunc in annum
Vivat et plures, age dic Latinum,
Barbite, carmen,
Lesbio primum modulate civi;
Qui ferox bello tamen inter arma
Sive jactatam religarat udo
Litore navim,

Liberum et Musas Veneremque et illi
Semper hærentem puerum canebat
Et Lycum nigris oculis nigroque
Crine decorum.

O decus Phœbi et dapibus supremi
Grata testudo Jovis, o laborum
Dulce lenimen, mihi cunque salve
Rite vocanti.

CARMEN XXXIII. -AD ALBIUM TIBULLUM.

ALBI, ne doleas plus nimio memor
Immitis Glyceræ, neu miserabiles
Decantes elegos, cur tibi junior
Læsa præniteat fide.

Insignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor; Cyrus in asperam
Declinat Pholoën; sed prius Apulis
Jungentur capreæ lupis,

Quam turpi Pholoë peccet adultero.
Sic visum Veneri, cui placet impares
Formas atque animos sub juga aënea
Sævo mittere cum joco.

Ipsum me melior quum peteret Venus,
Grata detinuit compede Myrtale

Libertina fretis acrior Hadriæ
Curvantis Calabros sinus.

CARMEN XXXIV.-AD SE IPSUM.
PARCUS Deorum cultor et infrequens
Insanientis dum sapientiæ

Consultus erro, nunc retrorsum
Vela dare atque iterare cursus
Cogor relictos: namque Diespiter,
Igni corusco nubila dividens
Plerumque, per purum tonantes
Egit equos volucremque currum ;
Quo bruta tellus et vaga flumina,
Quo Styx et invisi horrida Tænari
Sedes Atlanteusque finis
Concutitur.

Valet ima summis

Mutare et insignem attenuat Deus a
Obscura promens; hinc apicem rapax
Fortuna cum stridore acuto
Sustulit, hic posuisse gaudet.

CARMEN XXXV.— -AD FORTUNAM.

O DIVA, gratum quæ regis Antium,
Præsens vel imo tollere de gradu
Mortale corpus vel superbos

Te

Vertere funeribus triumphos, pauper ambit sollicita prece Ruris colonus, te dominam æquoris, Quicunque Bithyna lacessit

Carpathium pelagus carina.

Te Dacus asper, te profugi Scythæ,
Urbesque gentesque et Latium ferox
Regumque matres barbarorum et

insigne attenuat decus

10

10

Purpurei metuunt tyranni,
Injurioso ne pede proruas

Stantem columnam neu populus frequens
Ad arma cessantes, ad arma

Concitet imperiumque frangat.

Te semper anteit sæva Ñecessitas,
Clavos trabales et cuneos manu
Gestans aëna, nec severus

Uncus abest liquidumque plumbum.
Te Spes et albo rara Fides colit
Velata panno nec comitem abnegat,
Utcunque mutata potentes

Veste domos inimica linquis.

At vulgus infidum et meretrix retro
Perjura cedit; diffugiunt cadis
Cum fæce siccatis amici

Ferre jugum pariter dolosi.

Serves iturum Cæsarem in ultimos
Orbis Britannos et juvenum recens
Examen Eois timendum

Partibus Oceanoque rubro.

Eheu cicatricum et sceleris pudet
Fratrumque. Quid nos dura refugimus
Etas? quid intactum nefasti

Liquimus ? unde manum juventus

Metu Deorum continuit? quibus

Pepercit aris? O utinam nova

Incude diffingas retusum in

Massagetas Arabasque ferrum.

CARMEN XXXVI.-IN HONOREM PLOTII NUMIDE.

Er thure et fidibus juvat

Placare et vituli sanguine debito

Custodes Numidæ Deos,

Qui nunc Hesperia sospes ab ultima