CARMEN XIV.-AD REM PUBLICAM.
O NAVIS, referent in mare te novi Fluctus. O quid agis? Fortiter occupa Portum. Nonne vides, ut Nudum remigio latus
Et malus celeri saucius Africo
Antennæque gemant ac sine funibus Vix durare carinæ Possint imperiosius
Equor? Non tibi sunt integra lintea, Non Dî, quos ite um pressa voces malo. Quamvis Pontica pinus,
Silvæ filia nobilis,
Jactes et genus et nomen inutile, Nil pictis timidus navita puppibus Fidit. Tu, nisi ventis
Debes ludibrium, cave.
Nuper sollicitum quæ mihi tædium, Nunc desiderium curaque non levis, Interfusa nitentes
Vites æquora Cycladas.
NEREI VATICINIUM DE EXCIDIO TROJE.
PASTOR quum traheret per freta navibus Idæis Helenen perfidus hospitam, Ingrato celeres obruit otio
Ventos, ut caneret fera
Nereus fata: "Mala ducis avi domum,
Quam multo repetet Græcia milite,
Conjurata tuas rumpere nuptias Et regnum Priami vetus.
Heu heup! quantus equis, quantus adest viris Sudor! quanta moves funera Dardanæ Genti! Jam galeam Pallas et ægida Currusque et rabiem parat. Nequicquam Veneris præsidio ferox Pectes cæsariem, grataque feminis Imbelli cithara carmina divides; Nequicquam thalamo graves Hastas et calami spicula Gnosii Vitabis strepitumque et celerem sequi Ajacem; tamen heu serus adulteros Crines pulvere collines.
Non Laërtiaden, exitium tuæ Genti, non Pylium Nestora respicis ? Urgent impavidi te Salaminius Teucer et Sthenelus sciens
Pugnæ, sive opus est imperitare equis, Non auriga piger. Merionen quoque Nosces. Ecce furit te reperire atrox Tydides melior patre;
Quem tu cervus uti vallis in altera Visum parte lupum graminis immemor Sublimi fugies mollis anhelitu,
Non hoc pollicitus tuæ.
Iracunda diem proferet Ilio
Matronisque Phrygum classis Achilleï;
Post certas hiemes uret Achaïcus
Ignis Iliacas domos."
CARMEN XVI.-PALINODIA AD AMICAM.
O MATRE pulchra filia pulchrior, Quem criminosis cunque voles modum Pones iambis, sive flamma
Sive mari libet Hadriano.
Non Dindymene, non adytis quatit Mentem sacerdotum incola Pythius, Non Liber æque, non acuta
Sic geminant Corybantes æra, Tristes ut iræ, quas neque Noricus Deterret ensis nec mare naufragum Nec sævus ignis nec tremendo Jupiter ipse ruens tumultu. Fertur Prometheus, addere principi Limo coactus particulam undique Desectam, et insani leonis
Vim stomacho apposuisse nostro.
Iræ Thyesten exitio gravi Stravere et altis urbibus ultimæ Stetere causæ, cur perirent Funditus imprimeretque muris Hostile aratrum exercitus insolens. Compesce mentem; me quoque pectoris Tentavit in dulci juventa
Fervor et in celeres iambos
Misit furentem. Nunc ego mitibus Mutare quæro tristia, dum mihi
Fias recantatis amica
Opprobriis animumque reddas.
CARMEN XVII.-AD TYNDARIDEM.
VELOX amænum sæpe Lucretilem Mutat Lycao Faunus, et igneam Defendit æstatem capellis
Usque meis pluviosque ventos. Impune tutum per nemus arbutos Quærunt latentes et thyma deviæ Olentis uxores mariti,
Nec virides metuunt colubras,
Nec Martiales Hædiliæ lupos, Utcunque dulci, Tyndari, fistula Valles et Usticæ cubantis
Levia personuere saxa.
Dî me tuentur, Dîs pietas mea Et Musa cordi est. Hic tibi copia Manabit ad plenum benigno
Ruris honorum opulenta cornu. Hic in reducta valle Caniculæ Vitabis æstus et fide Teïa Dices laborantes in uno
Penelopen vitreamque Circen. Hic innocentis pocula Lesbii Duces sub umbra; nec Semeleius Cum Marte confundet Thyoneus Prolia, nec metues protervum Suspecta Cyrum, ne male dispari Incontinentes injiciat manus
Et scindat hærentem coronam Crinibus immeritamque vestem.
CARMEN XVIII-AD QUINTILIUM VARUM. NULLAM, Vare, sacra vite prius severis arborem Circa mite solum Tiburis et monia Catili. Siccis omnia nam dura Deus proposuit neque Mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.
Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat? Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus? At, ne quis modici transiliat munera Liberi, Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero Debellata, monet Sithoniis non levis Evius, Quum fas atque nefas exiguo fine libidinum Discernunt avidi. Non ego te, candide Bassareu, Invitum quatiam nec variis obsita frondibus
Sub divum rapiam. Sæva tene cum Berecynthio Cornu tympana, quæ subsequitur cæcus Amor sui, Et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem, Arcanique Fides prodiga perlucidior vitro.
CARMEN XIX.-DE GLYCERA.
MATER Sæva Cupidinum
Thebanæque jubet me Semeles puer Et lasciva Licentia
Finitis animum reddere amoribus. Urit me Glyceræ nitor
Splendentis Pario marmore purius; Urit grata protervitas
Et vultus nimium lubricus aspici. In me tota ruens Venus
Cyprum deseruit, nec patitur Scythas Et versis animosum equis
Parthum dicere nec quæ nihil attinent.
Hic vivum mihi cæspitem, hic
Verbenas, pueri, ponite thuraque
Bimi cum patera meri:
Mactata veniet lenior hostia.
CARMEN XX.-AD MECENATEM.
VILE potabis modicis Sabinum Cantharis, Græca quod ego ipse testa Conditum levi, datus in theatro Quum tibi plausus, Care Mæcenas eques, ut paterni Fluminis ripe, simul et jocosa Redderet laudes tibi Vaticani Montis imago.
« PreviousContinue » |