Malvæ salubres corpori Has inter epulas ut juvat pastas oves Videre fessos vomerem inversum boves Positosque vernas, ditis examen domus, CARMEN III.-AD MECENATEM. PARENTIS olim si quis impia manu Edit cicutis allium nocentius. O dura messorum ilia! Quid hoc veneni sævit in præcordiis? Incoctus herbis me fefellit? an malas Ut Argonautas præter omnes candidum Medea mirata est ducem, Ignota tauris illigaturum juga Perunxit hoc Iasonem; Hoc delibutis ulta donis pellicem Serpente fugit alite. Nec tantus unquam siderum insedit vapor Siticulosa Apuliæ, Nec munus humeris efficacis Herculis Inarsit æstuosius. At, si quid unquam tale concupiveris, Jocose Mæcenas, precor, Manum puella savio opponat tuo, CARMEN IV.-IN ONEUM POMPEIUM MENAM. LUPIS et agnis quanta sortito obtigit, Tecum mihi discordia est, Ibericis peruste funibus latus Et crura dura compede. Sectus flagellis hic triumviralibus Quid attinet tot ora navium gravi Rostrata duci pondere Contra latrones atque servilem manum, Hoc, hoc tribuno militum? CARMEN V.-IN CANIDIAM VENEFICAM. "AT, o Deorum quidquid in cœlo regit Quid iste fert tumultus? aut quid omnium Per liberos te, si vocata partubus Lucina veris affuit, Per hoc inane purpuræ decus precor, 4 suavio 10 20 Per improbaturum hæc Jovem, Ut hæc trementi questus ore constitit Impube corpus, quale posset impia Et uncta turpis ova ranæ sanguine Et ossa ab ore rapta jejunæ canis At expedita Sagana per totam domum Echinus aut currens aper. Ligonibus duris humum Exhauriebat ingemens laboribus, Quo posset infossus puer Longo die bis terque mutatæ dapis Inemori spectaculo, Quum promineret ore, quantum exstant aqua Suspensa mento corpora; Exsucta uti medulla et aridum jecur Amoris esset poculum, Interminato quum semel fixæ cibo Intabuissent pupulæ. Non defuisse masculæ libidinis Ariminensem Foliam Et otiosa credidit Neapolis 10 20 30 40 Et omne vicinum oppidum, Quæ sidera excantata voce Thessala Lunamque cœlo deripit. Hic irresectum sæva dente livido Canidia rodens pollicem Quid dixit aut quid tacuit? "O rebus meis Nox et Diana, quæ silentium regis, Arcana quum fiunt sacra, Nunc nunc adeste, nunc in hostiles domos Iram atque numen vertite! Formidolosis dum latent silvis feræ Dulci sopore languidæ, Senem, quod omnes rideant, adulterum Nardo perunctum, quale non perfectius Quid accidit? Cur dira barbaræ minus Quibus superbam fugit ulta pellicem, Quum palla, tabo munus imbutum, novam Atqui nec herba nec latens in asperis Radix fefellit me locis. Indormit unctis omnium cubilibus Oblivione pellicum. Ah ah solutus ambulat veneficæ Non usitatis, Vare, potionibus, O multa fleturum caput, Ad me recurres nec vocata mens tua Majus parabo, majus infundam tibi Fastidienti poculum, Priusque cœlum sidet inferius mari, 50 60 70 Tellure porrecta super, Quam non amore sic meo flagres uti Sub hæc puer jam non ut ante mollibus Sed dubius unde rumperet silentium Misit Thyesteas preces: "Venena magnum fas nefasque non valent Convertere humanam vicem; Diris agam vos; dira detestatio Nulla expiatur victima. Quin, ubi perire jussus exspiravero, Petamque vultus umbra curvis unguibus, Et inquietis assidens præcordiis Pavore somnos auferam. Vos turba vicatim hinc et hinc saxis petens Post insepulta membra different lupi Et Esquilinæ alites; Neque hoc parentes heu mihi superstites Effugerit spectaculum.” CARMEN VI.—IN INIMICUM. QUID immerentes hospites vexas canis Quin huc inanes, si potes, vertis minas, Nam qualis aut Molossus aut fulvus Lacon, Agam per altas aure sublata nives, Quæcunque præcedet fera: Tu, quum timenda voce complesti nemus, Projectum odoraris cibum, 80 90 100 10 |