Ibid. 23. Causam alicujus suscipere. 1. Off. 131. Suscipere nimias celeritates. 6. Fam. 22. Suscipere consilium. Pro Mur. 9. Pro Pl. 52. et Ver. 5. 104. Suscipere culpam, vel crimen culpæ. 1. Tusc. 111. 3. 66. Pro Sest. 3. et pro Dom. sua. 98. Suscipere dolorem. 2. de Div. 83. Errorem et superstitionem suscipere. In Vatin. 19. Suscipere gemitum. 2. P. 6. Suscipere impuritates. Brut. 17. Qui valentissimum Antonium suscipere pro rep. non dubitavit inimicum. Pro Planc. 103. Suscipere inimicos. 3. Fam. 10. Suscipere inimicitias alicujus. De Arusp. 7. Inimicitias propter alicujus salutem suscipere. 1. Off. 28. Nam aut inimicitias, aut laborem, aut sumtus suscipere nolunt. 7. Phil. 2. Suscipere insignia belli. Ver. 2. 137. Suscipere invidiam, vel offensionem. Cat. 82. Suscipere labores diurnos nocturnosque. 3. Off. 25. Suscipere maximos labores, molestiasque. 1. de Fin. 60. Suscipere multos labores magnosque inflammatum spe potiundi voluptatum. 2. de Nat. 62. Suscepit autem vita hominum, consuetudoque communis, ut beneficiis excellentes viros in cœlum tollerent. Ver. 3. 1. Multum negotii suscipere. Pro Cæcin. 13. Negotia atque controversias alicujus suscipere. Pro Clu. 32. Cæteri non videntur in singulis hominibus multa parricidia suscipere posse. Pro Mil. 41. Suscipere partem alicujus. Pro Sest. 3. Suscipere partes defensionis. 4. Tusc. 41. Suscipere partes doloris. 7. At. 4. De triumpho hortari, suscipere partes suas. 3. 21. Intelligoque multas partes meæ salutis et suscipere, et posse sustinere. 3. de Orat. 60. Patrocinium voluptatis suscipere. 10. At. Suscipere aliquam personam. 9. 6. Suscipere TONITEUua de pace. 7. 1. Suscipere póßλnua. 5. Fam. 8. Suscipere propugnationem pro re aliqua. Pro Mil. et 3. Phil. Suscipere remp. In Vat. 14. Suscipere sacra. Pro Sest. 49. Suscipere salutem Reip. contra aliquem. Pro Dom. sua. 27. Suscipere simultatem et contentionem. Pro Q. 76. Quod turpissime susceperas, perseverare et transigere non potuisti. De Un. 36. Ut igitur mortali generentur conditione, vos suscipite, ut illa gignatis, &c. Pro Cæl. 37. Redeo nunc ad te, Cæli, vicissim ac mihi autoritatem patriam severitatemque suscipio. 3. Qu. Fr. 1. Suscipio, ut me putem præstare debere. Pro Sull. 68. Neque enim facinorum tantorum, tamque atrocium crimen, Judices, P. Sullæ persona suscipit. 1. de Fin. 32. Quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Ibid. 24. Sed ut omittam pericula, labores, dolorem etiam, quem optimus quisque pro patria et pro suis suscipit, &c. De Ar. 61. Atque ego hanc orationem tuam tristem non suscepissem, nisi, &c. Pro S. R. 112. Suscipere onus officii, quod te putes posse sustinere, et recipere, mandatum. Pro Planc. 52. Eum tenere cursum, quem a pri

ma ætate susceperis. Ver. 3. 1. Suscipere multum negotii. 1. Off. 83. Qui periculosas rerum actiones suscipiunt. 14. At. 11. Suscipiam omnem istam actionem. 3. Fam. 10. Suscipere officia et partes pro aliquo. Pro Cæcin. 18. Suscipere molestiam pro aliquo. De Ami. 84. Omnia alter pro altero suscipiet. 3. Fam. 8. Ego autem cum hoc suscepissem, &c. 6. At. 1. In quo magnum odium Pompeii suscepistis. Pro Dom. 106. Suscipere religionem. Ver. 5. 179. Tantumne igitur laborem, tantas inimicitias, tot hominum suscepturus es? Brur. 11. 6. Illud tibi persuadeas velim, me omnia, quæ ad tuam dignitatem augendam pertinebunt, &c. summo semper studio suscepturum. Pro Clu. 142. Neque mihi quidquam oneris suscepi, quum ista dixi, &c. 3. Off. 6. Suscepisti onus præterea grave, et Athenarum et Cratippi. 15. Fam. 21. Suscepisti partes Consulum. 2. Q. Fr. 2. Suscepisti judiciorum causam. Pro Flac. 13. Res sibi suscepit gloriæ causa. Ver. 5. 151. Verres ille vetus proditor Consulis, translator Quæsturæ, aversor pecuniæ publica, tantum sibi autoritatis in Repub. suscepit, ut, &c. 1. de Nat. 11. et 2. Div. 150. Nec vero desertarum relictarumque rerum patrocinium suscepimus. 3. C. 5. Illi sine mora negotium susceperunt. Ver. 3. 161. Susceperas enim liberos non solum tibi, sed etiam patriæ. Act. 1. Ver. 51. Suscipe causam Senatus, ut, &c. 2. Phil. 31. Attende enim paulisper, et cogitationem sobrii ad punctum temporis suscipe. 5. Fam. 14. Vatini suscipe me: id est, mei defensionem, vel me defendendum. 14. Att. 3. Suscipe meam deliberationem. 12. 20. Quod ad Tironem de Terentia scribis, obsecro te, mi Attice, suscipe totum negotium. 14. 22. Quæris, utsuscipiam cogitationem, quidnam istis agendum putem? Pro Mur. 76. Istud me rogari oportet abs te, an te potius a me, ut pro mea salute laborem periculumque suscipias? 11. Fam. 3. Tu etiam atque etiam vide, quid suscipias, quid sustinere possis. 2. de Leg. Magnum audaxque consilium Græcia suscepit, quod, &c.

Cogito, admitto, committo, patro, concipio. Ver. 5. 11. Suscipere scelus. Pro Cluen. 170. Suscipere magnum facinus in se. De Amic. 102. Animo aut spe majora suscipere. 3. C. 22. Diis immortalibus ducibus hanc mentem voluntatemque suscepi. In Parad. Hæreditatis spes quid iniquitatis in serviendo non suscipit? 11. Phil. Miserior igitur qui suscipit in se scelus, quam is, qui alterius facinus subire cogitur.

Patior, subeo. Pro Sest. Suscipere luctum, squalorem, sordes. Pro Leg. Manil. Non modo adhuc pœnam nullam suo dignam scelere suscepit, sed, &c. 3. Phil. et pro Sull. Maximam turpitudinem suscipere vitæ cupiditate. 5. de Fin. Qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vigilias suscipere soleamus. Pro Mil.

suspicione. Vocari in suspicionem. Suspicionem injicere. In suspicionem regni incidere, cadere. Suspicione certa moveri. Suspicionem dimovere, expurgare, tollere, levare, fugere, ab sese propulsare, removere, vitare. Odorem suspicionis sentire. Opinio et suspicio artificii apud sapientes judices adversaria est oratori. Suspicionibus et conjectura coarguere. Suspicione assequi, attingere. Apud aliquas gentes nulla suspicio Deorum est. Nulla in me residet inertiæ suspicio.

Suspiciose, credibiliter, criminose, ¿TÓTTWÇ. Pro S. R. 55. Criminose et suspiciose dicere et arguere. Pro Deiot. 16. Suspiciosius dicere. De Clar. 131. Qui suspiciosius aut criminosius diceret, audivi neminem.

Suspiciosus, a, um, suspicionem præbens et suscipiens, popéμevoç. Ver. 5. 73. Te conscientia timidum suspiciosumque faciebat. 1. Qu. Fr. 1. 11. Esse nimis durum et suspiciosum in suos. 1. Fam. 7. Etiam ipso suspiciosissimo tempore Caniniano. Pro S. R. 18. Quod adhuc est suspiciosum, res ipsa perspicuum faciet. id est dubium et obscurum. Part. 114. Suspiciosum crimen. 2. ad Her. 11. Rem perspicuam, non suspiciosam videri oportere. Pro Flac. 68. Suspiciosa et maledica civitas. Ibid. 7. Suspiciosissima civitas. Pro Clu. 174. Ea res satis firmam veneni suspicionem non habet. Si esset suspiciosum, tamen ad alios potius quam ad Avitum pertineret. De Am. 67. Esse suspiciosum, et semper aliquid existimantem ab amico esse

violatum.

SYNTAXIS. Conscientia facit timidum et suspiciosum. Durus et suspiciosus in suos. Tempora suspiciosa. Id suspiciosum est. Hoc suspicionem habet.

Suspicandum. De Clar. 56. Tantummodo conjectura ducor ad suspicandum.

Suspicans, tis. Ibid. 294. lis tu comparas hominem Tusculanum, nondum suspicantem, quale esset copiose et ornate dicere.

Suspicor, aris, suspicione assequor, suspicione attingo, suspicionem habeo, oiouas, olas, iworapßáv. 7. Att. 12. Scribe non modo si quid scies, aut audieris, sed etiam si quid suspicabere. 12. 41. Suspicabar, vel potius intelligebam, nihil esse, &c. De Cl. 55. Ex monumentis suspicari de aliquo. Pro Syll. 48. Defendit eum, de quo nihil est suspicatus. 1. de Orat. 78. Nos in amicorum negotiis res ipsa ante confecit, quam possemus aliquid de tantis rebus suspicari. Pro Clu. 27. Suspicari aliquid mali. 8. Att. 5. Autoritate tua permotus, ut suspicer. Ad Br. 15. Suspicor illud tibi non probari, quod, &c. Ibid. 13. Quod velim temere de illo suspicati sunt homines. 15. Att. 21. Nihil eram suspicatus de tabulis. Pro S. R. 117. Qui de ejus scelere suspicari nihil potuerunt. Pro Mil. 64. Cives de rep. optime meriti, in quibus homines non modo res præclarissimas obliviscuntur, sed etiam nefarias suspi

cantur.

VOL. 111.

Cogito, reputo. 1. de Nat. 28. Deus, in quo neque figuram divinam, neque sensum quisquam suspicari potest. Ibid. 29. Nec Protagoras quidquam videtur de natura deorum suspicari. 1. Fam. 9. 5. 2. et 3. de Fin. 14. Certi homines, quos jam suspicari debes. Orat. 133. Verum hæc vis, quam quærimus, quanta sit, suspicemur, quoniam exempla non habemus. 3. de Orat. 15. Ut majus quiddam de L. Crasso, quam quantum a nobis exprimetur, suspicetur.

Spero. 1. Fam. 6. Valde suspicor fore, ut infringatur hominum improbitas. ADJUNCTA. Difficillime, injuriose, temere, levissime, obscurius, plane, sceleste, valde.

Suspirium, rii, gemitus, etiamsi sit aliquid discriminis, utrumque tamen doloris est indicium, μvxdioμós. 1. Att. 15. Quem nemo aspicere sine suspirio posset. 4. Tus. 72. Sine cura, sine suspirio.

Suspiro, as, ἀναμυχθίζω, στενάζω. 1. Αtt.15. Neminem habeo quocum aut jocari libere, aut suspirare familiariter possim. 1. de Div. 42.

Susque, deque: id est, non laboro, non sum sollicitus, àðiapóęwç ixɛw. 14. Att. 6. Nam de Octavio susque deque.

Sustentandus, a, um. 4. C. 6. Id malum opprimi sustentando et prolatando nullo pacto potest: quacunque ratione placet, celeriter vobis judicandum est.

Sustentatio, onis, dilatio, àvoxh. 2. de Inv. 146. Deinde utrum statim fieri necesse sit, utrum habeat aliquam moram, et sustentationem.

Sustentatus, a, um, àveσxnμévos. Pro Mur. 3. Is cui resp. a me uno traditur sustinenda, magnis meis laboribus sustentata. 1. de Orat. 239. Cum is jurisconsultus fuerit superior discessurus, qui esset non juris civilis scientia, sed eloquentia sustentatus.

Sustento, as, sustineo, nitor, àvix. De Pro. 12. Qui se etiam nunc subsidiis patrimonii, aut amicorum liberalitate sustentant. Postquam in Sen. 10. Qui egestatem domestico latrocinio sustentavit. Pro Cæl. 38. Egestatem alicujus suis sumptibus sustentare. 4. Fam. 13. Quorum opibus casus meos sustentabam. Pro R. P. 4. Fide sustentare amicos. 6. Fam. 4. Tu velim te tua virtute sustentes. 7. 1. Sustentare ac tueri imbecillitatem valetudinis. Pro Fl. 3. Spes, quæ hominum men tes cogitationesque sustentat. 9. Att. 11. Te adhuc tuæ litteræ sustentarunt. Pro Mil. 101. Nunc me una consolatio sustentat, &c. 3. Att. 6. Me vix misere sustento, &c. Pro Fl. 12. Noster autem testis ut se ipse sustentat, ut omnia verba moderatur. 6. Fam. 1. Sustentare se conscientia optimorum consiliorum. I. P. 89. Cum sustentare vix possis mærorem tuum doloremque decessionis. 16. Fa. 21. Ex meis angustiis illius sustento tenuitatem.

ADVERB. Marime, privatim, vir misereque. Sustentor, aris, confirmor. 2. Qu. Fr. 7.

Edificationem Arcani ad tuum adventum sustentari placebat. 1. Tuscul. 56. Per animum ipsum tam natura putarem hominis vitam sustentari quam vitis, quam arboris. Ibid. 43. In quo animus nulla re egens, aletur et sustentabitur iisdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur. 2. de D. 139. Animi vigilantium sustentantur membris, et corpore, et sensibus. 10. Att. 4. Præclara conscientia sustentor. 2. Qu. Fr. 3. Cato a Crasso sustentatur. 3. 5. Angor, mi frater, nostrum hoc tempus ætatis aut forensi labore jactari, aut domesticis litteris sustentari. 2. Off. 86. Valetudo sustentatur notitia sui corporis. 4. Att. 9. Litteris sustentor et recreor.

SYNTAXIS. Suos casus opibus alienis sustentare. Sustentare ac tueri valetudinis imbecillitatem. Spes mentem cogitationemque sustentut. Conscientia præclara sustentari. Sustentari, et recreari litteris.

Sustinendus, a, um, napreρnтéos. 1. Qu. Fr. 1. 2. Animus in maximis rebus gerendis et sustinendis exercitatus. 12. Att. 50.

Sustineo, es, sustento, tueor, corruere non sino, fulcio, labentem excipio, contineo, avix, avixqual. Postq. in Sen. 9. Quorum mentes angustæ et humiles, magnitudinem tanti imperii sustinere non possunt. Pro Do. 5. Hi tales viri, qui non solum consiliis suis, sed specie ipsa dignitatem reip. sustinent. Ibid. 142. Remp. in hac causa vestris cervicibus sustinetis. Pro Cal. 45. Fieri non potest, ut quisquam tantum onus non modo agendo, verum etiam cogitando possit sustinere. De Am. 75. Tantum cuique tribuendum est, quantum quisque potest sustinere. Ibid. Deferre aliquid ad alterum, quod ille non possit sustinere. 10. Fa. 4. Interim maximam hic sollicitudinem curamque sustineo. 6. 6. Quia non putat se sustinere causas posse multorum. Ver. 3. 53. Cujus mortis causam fugitivi sustinent. 7. Att. 3. Sustinere culpam alicujus rei. 11. 25. Corpore vix sustineo gravitatem cœli bujus. 8. 19. Pro Quint. 62. Alicujus quotidianum convicium sustinere. 2. de Orat. 102. Tres personas unus sustineo summa animi æquitate, meam, adversarii, judicis. De, Clar. 113. Rutilius magnum munus de jure respondendi sustinebat. Pro S. R. 112. Suscipere aliquod onus, quod sustinere non possis. Ver. 3. 199. Fungi ac sustinere aliquid muneris in rep. 2. Fa. 11. Sustinere onera in rep. 11. Att. 11. Nihil est mali, quod non et sustineam et expectem. De Clar, 6. Sustinere aliquem dolorem præter cæteros. Pro Flac. 34. Est enim, credo, is vir iste, ut civitatis nomen sua autoritate sustineat. 5. Tus. 16. Ferre et sustinere servitutem. Pro Dom. 101. Eandem pœnam ego subibo et sustinebo. Postquam ad Quir. 1. Sempiternam pœnam sustinerem, &c. 1. C. 23. Vix molem istius injuriæ sustineo. 5. Fa. 5. Quæ, &c. omnibus meis viribus sustinebo. 3. Att. 9. Sustinebimus nos, et spe, qua jubes, nitemur. Ver. 3. 207. Sustinere jam

populus Romanus omnium nationum non vim, non arma, non bellum, sed luctum, lacrymas, querimonias non potest. I. P. 4. Ego interpositam Senatus autoritatem sustinui contra invidiam atque defendi. Ver. 1. 78. Tantæ ne tuæ, Verres, libidines erunt, ut eas capere ac sustinere non provinciæ populi Rom. non nationes exteræ possint? 2. contra Rull. 86. Qui tres solum urbes in terris omnibus, Carthaginem, Corinthum, Capuam, statuerunt posse imperii gravitatem ac nomen sustinere.

Duro, perfero, resisto, tolero. 12. Fam. 6. Brutus enim Mutinæ vix jam sustinebat. Ver. 1. 10. Judices sustinebunt, Verrem tantæ populi Romani voluntati restitisse? 2. Fa. 1. Sustinere expectationem sui concitatam. Ibid. 6. Sustinere beneficia in se collata. Ibid. Sustinere officium. 4. Acad. 48. Sustinere se ab omni assensu. 4. Tusc. 40. Sustinere se. 9. Fam. 8. Meque sustinebam, ne, &c. 4. Acad. 94. Sustinere equos. 13. Att. 21. Sustinere currum. 4. Acad. 164. Cum se a respondendo, ut approbet quid, aut improbet, sustineat. Acad. Sustinere assensionem. 7. in A. 17. O dii! quis hujus potentiam poterit sustinere? De Senect. 4. Onus Ætna gravius sustineo. Ibid. 33. Cum humeris bovem sustineret vivum. 1. Att. 14. Laborem propter ambitionem sustinere. 10. 2. Protinus sustinui me in Arcano fratris. 14. 20. Puto fore, ut me præsentem non sustineat. 3. Off. 6. Sustines enim magnam expectationem imitandæ industriæ nostræ, magnam honorum, nonnullam fortasse nominis. De Senect. 34. Sustinere munera. De Ami. 64. Est igitur prudentis, sustinere ut cursum, sic impetum benevolentiæ. Pro Deiot. 36. Ille enim furoris mulctam sustinuerat, hic erroris. 11. Fam. 14. et pro Mil. 29. Totum hoc negotium ipse guberno, et meis humeris sustineo. Pro Rab. Posth. 43. Labentem excepit, corruere non sivit, fulsit, sustinuit, re, fortuna, fide: hodieque sustinet.

Sustineor, eris. 13. Att. 21. Sed arbitrabar, sustineri remos, cum inhibere essent remiges jussi. Ver. 3. 11. Hac provincia alimur et sustinemur. Orat. 128. Quod cum rapide fertur, sustineri nullo modo potest. 3. de Natur. 84. Pateræ coronæque, quæ simulacrorum porrectis manibus sustinebantur. 4. C. 17. Omnis opera equestris artificum frequentia sustinetur, alitur otio.

Occultor, contegor. 1. Fam. 9. Fronte ac vultu, quibus simulatio facillime sustinetur. ADVERB. Arroganter, facillime, diutius, agre, plane, facile, firme, vix.

SYNTAXIS. Dignitatem reip. sustinere.Remp. cervicibus suis sustinere. Sollicitudinem curamque sustinere, culpam alicujus rei, onus, causam, gravitatem cæli, convicium. Sustinere personam, munus respondendi de jure, plurimum mali, molem alicujus injuriæ. Fungi et sustinere aliquid muneris in rep. Civitatis nomen sua auctoritate sustinere. Ferre et sustinere ser