In novum Caussidicum (C. Herbinot), rustici lictoris filium.
Dum puer iste fero natus lictore perorat,
Et clamat medio, stante parente, foro;
Quæris quid sileat circumfusa undique turba?
Non stupet ob natum, sed timet illa patrem.
In Marullum (Abbatem Loménie de Brienne), versibus phaleucis antea male laudatum.
Nostri quid placeant minus phaleuci,
Jamdudum tacitus, Marulle, quæro,
Quum nec sint stolidi, nec inficeti,
Nec pingui nimium fluant Minerva.
Tuas sed celebrant, Marulle, laudes :
O versus stolidos et inficetos!
Quid numeris iterum me balbutire latinis
Longe Alpes citra natum de patre sicambro,
Musa, jubes? Istuc puero mihi profuit olim,
Verba mihi sævo nuper dictata magistro
Quum pedibus certis conclusa referre docebas.
Utile tunc Smetium manibus sordescere nostris;
Et mihi sæpe udo volvendus pollice Textor2,
Præbuit adsutis contexere carmina pannis.
Sic Maro, sic Flaccus, sic nostro sæpe Tibullus
Carmine disjecti, vano pueriliter ore
Bullatas nugas sese stupuere loquentes...
DOCTISSIMO ET CLARISSIMO VIRO NICOLAO B. D.
HENDECASYLLABI 3.
Gallici decus arbiterque Pindi,
Codris ac Baviis timende vates,
4. Prosodie latine de Henri Smétius.
2. Dictionnaire d'épithètes à l'usage de ceux qui font des vers latins composé par Tixier, ou Teissier, seigneur de Ravisy, en Nivernois; auteur dont le nom latinisé est Ravisius Textor.
3. Nous joignons ici des vers composés par Rollin à la gloire de Boileau; trois traductions de l'Ode sur la prise de Namur, la première
Per quem laude vigens nova vetustas
Contra murmura plebis imperitæ,
Et convicia stat calumniantum :
Munus accipe, te, BOLEE, dignum;
Quod tu, sis licet aure delicata
Judex difficilis, severiorque,
Non tamen, reor, improbare possis.
Versus ecce tuos tibi latinis
Donatos numeris modisque mitto.
Nostris credideram hoc opus Camoenis
Intractabile. Nubium meatus
Tecum tendere in arduos verebar,
Pennisque imparibus sequax hirundo
Post audacem aquilam volare stridens
Insuetum per iter. Sed adstitere,
Quotquot Roma tulit bonos poetas,
Inservire operi tuo, locumque
Versus inter habere gestientes
Vatis, vindice quo perenne servant
Illæsi decus inter inquieta
Allatrantum odia, irritosque morsus,
Imprimis, tua cura amorque Flaccus,
Flaccus deliciæ tuæ, superbis
Te cujus spoliis nitere, dudum
Grex crepat malesanus invidorum,
Ardet dicere principis triumphos,
Qualem tempora nec tulere prisca,
Qualem nec sua venditavit ætas.
Terretur tamen insolens locorum
Aspris nominibus, rudesque contra
Luctatur fluvios diu: sed omnes
Moras vincit amor tui, nec ullus
Te propter labor arduus videtur.
Perge ergo veterum, BOLEE, famam,
Et scripta, et decus, ut facis, tueri.
Junctis hoc precibus reposcit a te
Quidquid est hominum eruditiorum,
Quidquid est hominum politiorum,
Et sani ingenii, bonæque mentis.
Corvorum interea sinas cohortem
Te contra crocitare garrulorum.
Quid possunt aquilis nocere corvi?
Carolus ROLLIN, Regius eloquentiæ professor.
de Rollin, la seconde de Lenglet, et la troisième de Saint-Remi, et quelques pièces de vers de Fraguier assez médiocres, que Boileau avoit fait insérer dans une édition de ses œuvres faite sous ses yeux.
Σοφὸς ὁ πολέ
λὰ εἰδὼς φυᾷ;
Μαθόντες δὲ, λάβροι
Παγγλωσσία, Κόρακες ὣς,
Ἄκραντα γαρύετον,
Διὸς πρὸς ὄρνιχά Θεῖον.
Natura vatem sola facit: labor
Si quos per artem promovet improbus,
Clamore nequicquam procaci
Rauca crepant crocitantque corvi
Contra ministrum fulminis alitem.
IN EXPUGNATIONEM NAMURCA.
1. Quis fonte sacro dulciter ebrium Repente doctus me furor abripit? Fallorne? Castas en sorores
Ante oculos mihi Pindus offert.
Huc vos, Camœnæ, dum lyra parturit
Sonora cantus, ferte cita pedem :
Adeste; et arrectis modosque
Auribus ac numeros notate
Concussa pronis arboribus mihi
Jam sylva plaudit. Vos; jubeo, graves
Silete venti: LUDOVICUM
Aggredior celebrare versu.
2. Audax volatu Pindarus arduo
Secare tractus ætheris invios,
Cœtusque vulgares perosus,
Longe humiles fugiente penna
Terras relinquit. Tu, lyra, tu potes,
Si fida jussos reddideris sonos,
Audita sylvis montibusque,
Threïcios superare cantus.
3. Proh! quanta moles surgit in æthera
Phoebusne murorum inclytus artifex,
Comesque Neptunus laboris,
Rupibus imposuere celsis
Turres superbas? Hinc Sabis, hinc Mosa
Fluctus amicos consociare amant;
Hostique inaccessas profundo
Gurgite, præcipitique fossa
Tuentur arces. Ærea desuper
Centum e tremendis culminibus tonant
Tormenta, ferratasque torquent
Ignivomo procul ore mortes.
4. Hinc inde miles cedere nescius,
Ipsi nec impar viribus Herculi,
Muros coronans, fulgurantes
Aeria jaculator audax
Ab arce flammas, et crepitantia
Subjectum in hostem fulmina decutit.
Quin et dolosis terra celans
Undique visceribus paratos
Erumpere ignes, ut propius subiš,
Infida rupto nempe sinu, vomit
Repente Vulcanum latentem, et
Sulphureum reserat sepulchrum
5. NAMURCA, turres ante tuas ferox
Hæreret olim Græcia plus decem
Lustris, et incassum suorum
Funera mille ducum videret.
At quis catervas innumerabiles
Inter tumultus horrisonos trahens,
Quis ille bellator propinquat,
Aggeribusque tuis ruinam
Minatur audax fulminea manu?
Quos dat fragores! Jupiter ipse adest,
Aut qui triumphatis superba
Montibus imposuit trophæa.
6. Agnosco frontem, lumina, regios
Vultus honores: omnia LUDOVIX.
Jam cerno pallentem sub ipsis
Nassavium trepidare castris.
Frustra Batavus jam docili jugum
Cervice portans, et Leo belgicus,
Olimque germanæ feroces
Nunc humiles Aquila, britannis Servire Pardis accelerant. 7. Pavor, Quem sparsit ipso nomine LUDOVIX, Terrore concussos recenti
Cogit in auxilium remotas Vocare gentes. Hos Tagus aurifer Mittit perustos solibus: hi domos Linquunt pruinosas, pigroque Finitimas Boreæ paludes.
8. Repente sed quæ vis fera turgidos rritat amnes? Arva decembribus Mirantur exsangues Gemelli Undiqué diluviis natare.
Ante ora sævis prædam aquilonibus
Perire messem strata gemit Ceres,
Urnisque nimbosis furentum
Mersa Hyadum sua regna plorat.
9. Laxate vestris fræna furoribus,
Imbresque, ventique, et populi, et duces;
Armate nos contra pruinas;
Colligite innumeras cohortes
NAMURCA versis aggeribus tamen
In pulverem ibit
scilicet hac manu
Arces tremendas fulminante,
Oppida qua cecidere centum;
Qua, terror ingens, Cameracum ruit,
Pendensque celsa rupe Vesontio,
Limburgus, Hispanoque fastu
Ganda tumens, Ypra, Dola, Montes. 10. Non falsa vates auguror. En tremit Concussa moles: jamque sub ictibus Muri laborantes fatiscunt,
Præcipitemque trahunt ruinam.
Mars rupe ab alta ferreus imminens,
Fragore vasto mortiferos procul
Eructat ignes foeta flammis
Machina sulphureis repente
Sublata in auras, fulminis intimos
Quærit recessus; mox strepitu gravi
Videtur infernas relabens
Velle sibi reserare sedes.
11. Huc, o NAMURCA rebus in ultimis
Spes sola, linguis egregii duces,
Adeste, Nassavique prudens,
Tuque ferox Bavare hinc licebit
Impune tutos post vada fluminis
Cuncta intueri. Terribiles minas
Murorum, et anfractus malignos,
Difficilesque aditus locorum
|