Page images
PDF
EPUB

CARMEN XV.

NEREI VATICINIUM DE EXCIDIO TROJE.

PASTOR quum traheret per freta navibus
Idæis Helenen perfidus hospitam,

Ingrato celeres obruit otio

Ventos, ut caneret fera

Nereus fata: Mala ducis avi domum,

Quam multo repetet Græcia milite,
Conjurata tuas rumpere nuptias,

Et regnum Priami vetus.

Heu, heu quantus equis, quantus adest viris
Sudor! quanta moves funera Dardanæ
Genti! Jam galeam Pallas et ægida

Currusque et rabiem parat.

Nequidquam, Veneris præsidio ferox,
Pectes cæsariem, grataque feminis
Imbelli cithara carmina divides;
Nequidquam thalamo graves

Hastas et calami spicula Cnosii
Vitabis, strepitumque, et celerem sequi

ODE XV.

[ocr errors]

5. malâ avi, with evil auspices.' Cf. Epod. x.1., and dúσopvis ěπTATO, Eur. Hippol. 760.; bonis avibus, Ov. Fast. i. 513.

6. quam,one whom.'

9. Cf. Hom. II. B. 388. 390: ιδρώσει μέν του τελαμὼν ἀμφὶ στήθεσσι.

ἱδρώσει δέ τευ ἵππος
10. moves. Movere is to set in
motion, to give occasion for, to begin.
Ov. Fast. iv. 820., inde movetur
opus; Id. i. 19., pagina . mo-

vetur.

...

5

10

15

quanta moves. Cf. Eur. Hec. 629. sq., ἐμοὶ χρῆν συμφοράν, κα T. A.

11. Egida, Carm. III. iii. 57. See
Hom. II. e. 738., and Eur. Ion,
996. 13. Cf. Hom. Il. y. 54.:
οὐκ ἄν τοι χραίσμῃ κίθαρις τά τε
δῶρ ̓ Αφροδίτης

. Ητε κόμη τό τε εἶδος ὅτ ̓ ἐν κονίῃσι
μιγείης.
15. carmina divides.
i. e. ac-
company your harp with singing.
See Add. Note at the end.

18. celerem. This epithet suits Ajax Oïleus, not Telamonius. Hom. II. B. 527.

Ajacem; tamen, heu, serus adulteros
Crines pulvere collines.

Non Laërtiaden, exitium tuæ
Genti, non Pylium Nestora respicis?
Urgent impavidi te Salaminius
Teucer et Sthenelus sciens

Pugnæ, sive opus est imperitare equis,
Non auriga piger; Merionen quoque
Nosces. Ecce furit te reperire atrox
Tydides, melior patre:

Quem tu, cervus uti vallis in altera
Visum parte lupum graminis immemor,
Sublimi fugies mollis anhelitu,

Non hoc pollicitus tuæ.

Iracunda diem proferet Ilio

Matronisque Phrygum classis Achillei;
Post certas hiemes uret Achaïus

Ignis Iliacas domos.

20. pulvere collines.

Hom. Il.

π. 795 : μιάνθησαν δὲ ἔθειραι αἵματι Kal Kovino. Cp. Virg. Æn. xii. 99., fœdare in pulvere crines.

24. Teucer et. I have followed Orelli's reading, but doubtfully. There seems equal authority for te, if it had not the appearance of being a correction. Bentley's reading, Teucerque et, is still more open to this objection; yet it corresponds closely with Carm. IV. xiv. 45., though he does not allege the passage in support of it.

24. Sthenelus. Hom. Il. B. 564., €. 108.

sciens pugnæ: μάχης εὖ εἰδότε ráons, Hom. Il. e. 549.

27. atrox: aypios aixμnτns,Hom. II. C. 97.

28. τаTéрwν μéy' àμelvoves, Hom.

[blocks in formation]
[merged small][ocr errors][merged small]

Additional Note on v. 15.

grataque feminis Imbelli citharâ carmina divides. The dative feminis is thought by many to be governed by divides as

CARMEN XVI.

PALINODIA.

O MATRE pulchra filia pulchrior,

Quem criminosis cunque voles modum
Pones iambis, sive flamma

Sive mari libet Adriano.

Non Dindymene, non adytis quatit
Mentem sacerdotum incola Pythius,
Non Liber æque, non acuta

Sic geminant Corybantes æra,

5

is compared with Carm. 1. xxxvi. 6., | citharæ soni inter se conjuncti totam dividit oscula, i. e. gives now to efficiunt symphoniam ; jam singulaone, now to another. tim spectatis his partibus, ἀοιδήν But it seems preferable to under-dividit citharæ cantus, doon cithastand the verb in a strictly musical ræ sonos; i. e. altera utra dimidia sense; and so our old English au- totius symphoniæ pars est." thors, by their imitations, evidently understood it. So Spenser, F. Qu. I. v. 17. :

[merged small][ocr errors][merged small][merged small]

where perhaps the word means simply took part.

ODE XVI.

The title "Ad Tyndaridem" is doubtful. It is perhaps borrowed from the next Ode, and ver. 10.; if genuine, it implies a Greek original, and has been compared to that of Stesichorus, of which see Epod. xvii.

42.

1. pulchrâ pulchrior. Ov. Her. xvi. 85., and Virg. Æn. vii. 657. 3. iambis, satiric verse.' Ov, Rem. Am. 377.:

Liber in adversos hostes stringatur iambus

Seu celer, extremum seu trahat ille pedem.

5. Dindymene. Cybele, worship

Dindymus.

For Cybele and her rites, see Catull. C. 63.

The noun division is used in Shake-ped in Phrygia, especially on M. speare (Rom. and Jul., act iii. sc. 5., Hen. IV. Pt. I. act iii. sc. 1.) as a purely musical term for "singing many notes on one syllable; a kind of warbling." (See the note in Knight's or in Malone's edition.)

Orelli's note is: "Cantus vocalis et

adytus, Gr. advтov, 'not to be entered,' a sanctuary.

8. æra, their cymbals.' Ov. Fast. iv. 209-213.

Noricus

10

Tristes ut iræ ; quas neque

Deterret ensis, nec mare naufragum,
Nec sævus ignis, nec tremendo
Jupiter ipse ruens tumultu.

Fertur Prometheus, addere principi
Limo coactus particulam undique
Desectam, et insani leonis

Vim stomacho apposuisse nostro.

Iræ Thyesten exitio gravi
Stravere, et altis urbibus ultimæ

Stetere causæ, cur perirent

Funditus, imprimeretque muris
Hostile aratrum exercitus insolens.
Compesce mentem: me quoque pectoris
Tentavit in dulci juventa

Fervor, et in celeres iambos

Misit furentem: nunc ego mitibus
Mutare quæro tristia; dum mihi

Fias recantatis amica

Opprobriis, animumque reddas.

9. Noricus. Noricum, to the F. of Rhætia, famous for its iron and steel.

9-13. i. e. 'which no power can quell, whether human or natural.' In Soph. Antig. 953.:

οὔτ ̓ ἄν νιν ὄμβρος ούτ' Αρης οὐ πύργος οὐχ ἁλίκτυποι κελαιναὶ νὰες ἐκφύγοιεν.

13. Gesn. cp. Plato, Protag., 198.

p.

or

14. principi limo, his first chief material, clay.' Soph. Fragm. 432. (Pandora):

καὶ πρῶτον ἀρχὸν πηλὸν ὀργάζειν χεροῖν.

coactus addere, 'when forced

add.'

[blocks in formation]

15. et. Adverbially used, as etiam: to have added in particular the lion's fury.'

16. Hence stomachus is used for anger, Carm. 1. vi. 6., esp. in Cicero: "iracundia et stomachus... stomachum erumpere."

Stomacheris. Epist. 1. iv. 104.

17. Thyestes, whose children his brother Atreus murdered and dressed their flesh for eating. See cœna Thyestæ, Ars P. 91.

18. ultimæ, the ultimate or original cause.'

24. celeres." Pes citus," Ars P. 252., cf. Ovid, quoted on ver. 3.; to but here, more probably, 'hasty, impetuous.'

CARMEN XVII.

AD TYNDARIDEM.

VELOX amœnum sæpe Lucretilem
Mutat Lycao Faunus, et igneam
Defendit æstatem capellis

Usque meis, pluviosque ventos.

Impune tutum per nemus arbutos
Quærunt latentes et thyma deviæ
Olentis uxores mariti :

Nec virides metuunt colubras,
Nec Martiales Hædiliæ lupos:
Utcunque dulci, Tyndari, fistula
Valles et Usticæ cubantis
Levia personuere saxa.

Dî me tuentur: dîs pietas mea

[blocks in formation]

10

ODE XVII.

7. mariti. The he-goat. & paye τῶν λευκῶν αἰγᾶν ἄνερ : Theocr.

"Amicam in Sabinum suum in- viii. 49. Vir gregis: Virg. Ecl.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

vii. 7.

9. Hædiliæ. A hill or wood in the neighbourhood. So Orell. explains and defends the MS. reading which Bentley altered into hæduleæ, a dimin. formed from hædus, a kid.

10. Tyndaris. "Quasi altera Helena." Orell.

11. Ustice. A valley (still Val d'Ustica). Others, "minus recte," a mountain; and cubantis, sloping.' So Orell., who quotes Theocr. xiii. 40., nμéve év xwpw; and Lucret. iv. 518., cubantia tecta.

15. ad plenum. Virg. Georg. ii. 244.

Plenty shall flow forth to you rich with all the produce of the country.' Cf. Carm. Sec. 60.

The Cornu copiæ, the fabled horn

« PreviousContinue »