Page images
PDF
EPUB

LYDIA.

Quamquam sidere pulchrior

Ille est, tu levior cortice, et improbo
Iracundior Hadria:

Tecum vivere amem, tecum obeam libens.

CARMEN X.

AD LYCEN.

EXTREMUM Tanain si biberes, Lyce,
Sævo nupta viro; me tamen asperas
Porrectum ante fores objicere incolis

Plorares Aquilonibus.

Audis quo strepitu janua, quo nemus
Inter pulchra satum tecta remugiat
Ventis, et positas ut glaciet nives
Puro numine Jupiter?

Ingratam Veneri pone superbiam,
Ne currente retro funis eat rota.
Non te Penelopen difficilem procis

Tyrrhenus genuit parens.

O, quamvis neque te munera, nec preces,
Nec tinctus viola pallor amantium,

[blocks in formation]

5

10

[blocks in formation]

1. i. e. if you were a Scythian. Virgil's epithet, pallentes violas:

Nec vir Pieria pellice saucius
Curvat: supplicibus tuis

Parcas, nec rigida mollior æsculo,
Nec Mauris animum mitior anguibus.
Non hoc semper erit liminis aut aquæ
Cœlestis patiens latus.

[blocks in formation]

CARMEN XI.

AD MERCURIUM.

MERCURI, nam te docilis magistro
Movit Amphion lapides canendo,
Tuque, Testudo, resonare septem
Callida nervis,

Nec loquax olim neque grata, nunc et
Divitum mensis et amica templis :
Dic modos, Lyde quibus obstinatas
Applicet aures.

Quæ, velut latis equa trima campis,
Ludit exsultim, metuitque tangi,
Nuptiarum expers, et adhuc protervo
Cruda marito.

Tu potes tigres comitesque silvas
Ducere, et rivos celeres morari;
Cessit immanis tibi blandienti

[blocks in formation]

10

15

So blandum,

16. janitor. Janitor Orci, Virg. En. viii. 296.

Cerberus, quamvis furiale centum
Muniant angues caput ejus, atque
Spiritus teter saniesque manet
Ore trilingui.

Quin et Ixion Tityosque vultu
Risit invito stetit urna paulum
Sicca, dum grato Danaï puellas
Carmine mulces.

Audiat Lyde scelus atque notas
Virginum pœnas, et inane lymphæ
Dolium fundo pereuntis imo,
Seraque fata,

Quæ manent culpas etiam sub Orco.
Impiæ, nam quid potuere majus?
Impiæ sponsos potuere duro
Perdere ferro.

20

25

30

Una de multis, face nuptiali

Digna, perjurum fuit in parentem

Splendide mendax, et in omne virgo
Nobilis ævum.

35

Surge," quæ dixit juveni marito,

"Surge, ne longus tibi somnus, unde
Non times, detur: socerum et scelestas
Falle sorores;

"Quæ, velut nactæ vitulos leænæ,
Singulos, eheu, lacerant. Ego illis
Mollior nec te feriam, neque intra
Claustra tenebo.

19. manet, from mano. 23. Danai puellas. Cp. Ov. Ep. xiv., Hypermnestra Lynceo. Esch. P. V. 853-869.

40

instances of this figure (oxymoron) are quoted from Cic. Mil. 27.; Tac. Hist. iv. 50.; Esch. Frag. Inc. 273., ámáтη dikαía; Soph. Antig. 74., 27. pereuntis, 'running through.' | dσia navouрyhoaσa.

"Me pater sævis oneret catenis,
Quod viro clemens misero peperci :
Me vel extremos Numidarum in agros
Classe releget.

"I, pedes quo te rapiunt et auræ,

Dum favet nox et Venus; I secundo
Omine, et nostri memorem sepulcro
Scalpe querelam."

45

50

CARMEN XII.

AD NEOBULEN.

MISERARUM est neque Amori

Dare ludum, neque dulci

Mala vino lavere, aut exanimari metuentes

Patruæ verbera linguæ.

Tibi qualum Cytherea

Puer ales, tibi telas

Operosæque Minervæ studium aufert, Neobule,
Liparæi nitor Hebri,

[blocks in formation]

Simul unctos Tiberinis

Humeros lavit in undis,

10

Eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno

Neque segni pede victus;

Catus idem per apertum

Fugientes agitato

Grege cervos jaculari, et celer alto latitantem 15
Fruticeto excipere aprum.

CARMEN XIII.

AD FONTEM.

O FONS Bandusiæ, splendidior vitro,
Dulci digne mero non sine floribus,
Cras donaberis hædo,

Cui frons turgida cornibus

Primis et Venerem et prælia destinat:
Frustra: nam gelidos inficiet tibi
Rubro sanguine rivos

Lascivi suboles gregis.

Te flagrantis atrox hora Caniculæ
Nescit tangere: tu frigus amabile
Fessis vomere tauris
Præbes, et pecori vago.

11. Cp. Theocr. Id. ii. 124. :
καὶ γὰρ ἐλαφρὸς καὶ καλός . . .
Bellerophonte. "Ult. syll. produ-
citur a forma Βελλεροφόντης :
Orell. Cp. Carm. iv. xi. 28.

16. excipere. Gr. -déxeσeal, as in Hom. Il. e. 238. To receive' on the point of the spear.

ODE XIII.

1. Fons Bandusiæ. The true site of this appears to have been six miles

[merged small][ocr errors][merged small]

from Venusia. It is conjectured that Horace tranferred the name, "for auld lang-syne" (cp. Virg. Æn. iii. 349.), to the springs on his Sabine farm. (Was Bandusia the name of the place, or of the presiding nymph of the fountain ?)

prælia destinat, 'marks out as natural to his age.' Vitulus inermi fronte prurit in pugnam. Mart. iii. lviii. 11.

6

9. atrox hora, i. e. the burning heat of summer.'"

« PreviousContinue »