Vidimus flavum Tiberim retortis Iliae dum se nimium querenti Audiet cives acuisse ferrum, Quem vocet divum populus ruentis Cui dabit partes scelus expiandi Sive tu mavis, Erycina ridens, Respicis, auctor, Heu nimis longo satiate ludo, Quem iuvat clamor galeaeque leves Acer et Mauri peditis cruentum Voltus in hostem; Sive mutata iuvenem figura Serus in caelum redeas, diuque Ocior aura Tollat; hic magnos potius triumphos, Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem 10 Primus, nec timuit praecipitem Africum Decertantem Aquilonibus Nec tristes Hyadas nec rabiem Noti, Quo non arbiter Hadriae Maior, tollere seu ponere volt freta. 15 Quem mortis timuit gradum, Qui siccis oculis monstra natantia, Infames scopulos, Acroceraunia? Prudens Oceano dissociabili Terras, si tamen impiae Non tangenda rates transiliunt vada. Gens humana ruit per vetitum nefas. Ignem fraude mala gentibus intulit. Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni, Trahuntque siccas machinae carinas, Ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni, Iam Cytherea choros ducit Venus imminente luna, 5 Iunctaeque Nymphis Gratiae decentes Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Volcanus ardens urit officinas. Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto Aut flore terrae quem ferunt solutae; Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, 10 Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas Vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam. 15 Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis, Nec regna vini sortiere talis Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus 20 Scriberis Vario fortis et hostium Quam rem cumque ferox navibus aut equis Nos, Agrippa, neque haec dicere nec gravem Nec cursus duplicis per mare Ulixei Nec saevam Pelopis domum 15 5 Conamur, tenues grandia, dum pudor 10 Quis Martem tunica tectum adamantina Nos convivia, nos proelia virginum 15 20 |