Ablativus

consulatu (proconsul) Galliam Narbonensem severe integreque rexit; Ag. 6 tribunatus annum quiete et otio transiit; Hist. 3, 16 vacuum medio relinquit iter; cp. 19 posse coloniam plano sitam impetu capi; cp. 38 turrim vicino sitam; (cf. Liv. 2, 1 res pace belloque gestae; Quint. 7, 4, 22 quo tempore, bello an pace). Huc pertinet etiam Ann. 3, 19 is finis fuit‘ulciscenda Germanici morte. Ann. 6, 37 multis millibus venit; Hist. 3, 55 magno senatorum agmine in castra venit. (cf. Cic. pro Caec. 31 si quis te ex aedibus tuis vi, hominibus armatis dejecerit; Liv. 26, 1 ut reliqua belli perficeret eo exercitu; 27, 12 pugnatum totis copiis; cp. 22 ut eadem classe provinciam haberet; 15 14 egressus omnibus copiis; 25, 27 centum triginta navibus longis-profectus; similia v. 1, 23; 2, 9; 5, 34; 9, 13; 25, 22 et apud Moeb. ad Caes. B. G. 2, 7).

3) Abl. exprimit ob, propter, ad, in Ann. 6, 42 trecenti opibus aut sapientia delecti ut senatus (eodem modo Plin. H. N. 6, 24 eligi regem a populo senectâ clementiáque, liberos non habentem); 12, 10 non se foederis ignaros nec defectione a familia Arsacidarum venire; 15, 33 promptiores aditus erant laetitia spectaculi; 1, 59 aliis gentibus ignorantia imperii Romani inexperta esse supplicia; cp. 69 peritia morum Tiberii; 13, 16 postquam fervore aspernabatur. Quorum pleraque per ellipsin participii v. subst. explicari posse demonstratur in Proleg. Huc pertinet eo usurpatum pro ideo Ann. 1, 50 consultat ex duobus itineribus breve et solitum sequatur, an impeditius et intentatum eoque hostibus incautum. Ita Ann. 2, 35; 6, 16; Hist. 2, 37. 56; Germ. 28.41 et saepius (cf. Plaut. Aul. 2, 2, 65; Cic. de or. 3, 10; Verr. 3, 25; Fam. 6, 1 ; Att. 13, 48; 15, 22; Liv. 1, 11; 5, 16; 34, 31; 4, 37; 37, 23; 36, 36; Sall. Jug. 24; ep. ad Caes, de ord. rep. 1, 5; Caes. B. G. 4, 2; Vell. 2, 67. 115, nec raro apud Quint. ubi v. Spald. ad 4, 2, 80); eodem modo his pro ob haec, his permotus Ann. 14, 60 his Nero, haudquaquam poenitentiá flagitii, conjugem revocavit Octaviam. Similiter participium omissum puta Agric. 19 emere ultro frumenta ac vendere pretio (sc. statuto) cogebantur. - Ann. 14, 4 explendá simulatione ad expl. s.; cp. 11 Nero matrem publica fortuna exstinctam referebat i. e. in p. fort. V. similia e Livio Plautoque deprompta apud Ramsh. in Gr. Lat. p. 256.

4) Ablativi qui non ejusdem sunt generis copulantur: Hist. 1, 63 omni comitate exceptos subitus pavor exterruit, raptis repente armis ad caedem innoxiae civitatis,

non ob praedam aut spoliandi cupidine, sed furore et rabi et causis incertis eoque difficilioribus remediis; Agric. 25 mixti copiis et laetitia et eodem loco paratu magno, majore fama; Germ. 25 occidere solent, non disciplina et severitate, sed impetu et ira; Hist. 2, 22 molares ingenti pondere ac fragore provolvunt; Ann. 15, 1 ut ne duce quidem Romano incursarentur, sed temeritate obsidis. V. in Proleg. quae de varietate sermonis Tacitej dicta sunt.

5) Genit. pro abl. An. 15, 14 adjecisse deos dignum Arsacidarum more Graecorum non modo apud poetas, sed apud Suetonium etiam atque ipsum Ciceronem (Balb. 2) nonnunquam usurpatò. cf. Ruperti ad Taciti locum. de verbo potiundi cum genit, conj. v. s. hoc casu; de fungendi ac vescendi verbis v. accusat. Abl. pro genit. Ann. 3, 38 proconsulem Cretae postulaverat repetundis (i. e. repetundarum s. de repetundis); 12, 46 castellum commeatu egenum (apud Liv. aliosque genit. cum hac voce conj.)

ABNUERE saepius quam ab aliis a T. usurpata vox, rariore etiam detrectandi, ut apud Livium ac Virgilium nonnullis locis, et prohibendi (de rebus inanimis) ut apud Tibull. et Plin. maj., significatione: Ann. 1, 23 servos· - abnuere caedem; 15, 21 abnuentibus consulibus ea de re relatum (esse); 6, 8 fortunae minus expediat adgnoscere crimen quam abnuere; Hist. 3, 52 media scriptitabat, ut ex eventu rerum adversa abnueret vel prospera adgnosceret; cp,54 abnuenti vera esse quae adferret, inquit cet. Ann. 2, 22 nihil abnuendo veniam omnium accepere; 4, 26 Dolabellae petenti abnuit triumphalia Tiberius; 2, 78 suscipiendum bellum abnuere; 4, 56 Lepidus ipse deligere (eum) per modestiam abnuebat; 11, 12 certo, si abnueret, exitio; Hist. 4, 35 aliis redire in castra abnuentibus. Ann. 6, 27 egregium quemque abnuere id munus; 14, 37 abnuerat—jussa ducis; 11,8 solis Seleucensibus dominationem ejus abnuentibus; 12, 46 non abnuere pacem Iberos; Agric. 21 ut qui modo linguam Romanam abnuebant, eloquentiam concupiscerent. Hist. 5, 13 quando impetus et subita belli locus abnueret, aggeribus vineisque certare studuit.

-

ABOLITIO (Suet., Quintil., Seneca, Flor.) Ann. 6, 2 abolitio sententiae; 13, 50 tributorum abolitio cp. 51 abolitio quadragesimae. Etiam rov abolere crebrior apud Tacitum quam apud alios usus. V. Forcell. lex. ab Hertelio auctum.

8

Abrumpere Abscessus Abstracta

ABRUMPERE, ABRUPTUS 1) sign. propr.= perrumpere, praerumpere, praeruptus (ut Hist. 2, 44 praeruptis utrimque fossis) saepius quam apud alios: Ann. 2, 23 insulas saxis abruptis-infestas; 15, 59 abruptis brachiorum venis; eadem cp, 63 et 16,9; Hist. 3, 25 laxati ordines abrumpuutur; Ann. 1,66 equus abruptis vinculis vagus. (Similia e Livio, Curtio et maxime argenteae aetatis scriptoribus petita v. in Forcell. lex. ab Hertelio aucto). 2) translate ut apud solos fere poetas et argent. aet. scriptt. (cf. tamen Cic. Phil. 14, 12 haec (legio) se prima latrocinio abrupit Antonii, et quae Hertel. in lex, Forcell. affert e Liv. et Curt.). Ann. 4, 20 inter abruptam contumaciam et deforme obsequium; cp. 50 abrumpendas pariter spes ac metus; cp. 60 inceptum sermonem abrumpere; 11, 26 abrumpi dissimulationem; 12, 50 patientiam abrumpunt; 16, 28 abrumperet vitam ab ea civitate cet; Hist. 1, 48 mox Galbae amicitia in abruptum tractus, audax, callidus promptus cet. (cf. Vellej. 2, 2 in praeruptum atque anceps periculum adduxit remp.); 2, 53 abruptis vitae blandimeutis; 3, 63 abrupta undique spe; 4, 60 tanquam fidem per scelus abrumperent; cp. 64 abruptis voluptatibus; Agric. 42 plerique per abrupta (contumaciter) ambitiosa morte inclaruerunt. Cf. in lex. Forcellin. Herteliano omissos lòcos: Quintil. 10, 2, 19 ne, cui tenue ingenium erit, sola velit fortia et abrupta; Plin! Ep. 9, 26 plerumque altis et excelsis 'adjacent abrupta.

ABSCESSUS, US apud Cic. ac Virgilium i. q. recessus, abscessio (solis, Rutulum), apud solum, ut videtur, Tacitum significat et secessum et absentiam Ann. 6, 38 continuo abscessu velut exsilium; 4, 57 causam abscessus (Tiberii) — ad Sejani artes rettuli.

ABSISTERE v. adsistere.

ABSTRACTA pro concretis (cf. pluralis), poetice et multo saepius quam apud alios solutae orat. scriptt., haec fere inveniuntur: Auxilia copiae auxiliares Ann. 6, 41 cum IV millibus legionariorum et delectis auxiliis missus; 13, 38 socias cohortes et auxilia regum pro cornibus-constituit; 15, 2 adjectis Adiabenorum auxiliis; Hist. 1, 67 missi ad Raetica auxilia nuntii. Ita vigiliae, stationes, custodiae usurpantur Ann. 1, 28 vigiliis, stationibus, custodiis portarum se inserunt, spem offerunt, metum intendunt.

=

Militiae milites Hist. 3, 18 quos (auxiliares) militiae legionariis quamquam raptim ductos aequabant. Cf. Plin. H.

Abstracta

N. 4, 27 Glessaria a succino militiae (militibus nostris) appellata, a barbaris Austraria. Etiam e Cic., Livio, aliis exempla congessit Drakenb. ad Liv. 4, 26, 3.

Delectus

delecti milites Hist. 4, 71 delectus per Gal

liam habitos in civitates remittit.

Matrimonia= =uxores Ann. 2,13 matrimonia ac pecunias hostium praedae destinare. Cf. Suet. Caes. 51 ne provincialibus quidem matrimoniis abstinuisse. Alia exempla e Justino et Floro petita vide ap. Drak. ad Liv. 10, 23, 6; et hoc ipso loco recte se habere videtur lectio convocatis plebejis matrimoniis; quae contra monuit Drakenb.,,non modo in ipso Livio, sed ne in aequalibus quidem scriptoribus simile exemplum occurrere," nihil paene valent ap. Livium quidem, certa mss. auctoritate. Cf. etiam Burm. ad locum Suet. supra laudatum; Duker. ad Flor. 1, 1; Graev. ad Justin. 41, 2. Conjugium conjux Ann. 12, 65 quod conjugium principis devotionibus petivisset. Ita Virg. Aen. 3, 296; Apulej. 9 de As. aur. p. 154 ed. Colv.

=

Necessitudines, adfinitates

4

necessarii, adfines. Hist. 1, 15 non meae tantum necessitudines, quas tibi postposui; Ann. 11, 24 jam moribus, artibus, adfinitatibus nostris mixti (Galli).

Amicitiae= amici Ann. 4, 40 excessisse (te) jam pridem equestre fastigium longeque antisse patris mei amicitias non occulti ferunt; 5, 2 increpuit amicitias muliebres, Fufium consulem oblique perstringens. Cf. 2, 27 Firmius Catus senator ex intima Libonis amicitia; cp.77 Domitius Celer, ex intima ejus amicitia.

Dominationes domini Ann. 12, 30 regnum Vangio ac Sido inter se partivere, egregia adversus nos fide, subjectis, suone an servitii ingenio, dum adipiscerentur dominationes, multa caritate, et majore odio postquam adepti sunt; 13, 1 segnis et dominationibus aliis fastiditus.

mitis.

Nobilitates nobiles An. 12, 20 nobilitatibus externis Singulari numero nobilitas et apud Tacitum et apud Livium, Ciceronem Caesarem, Sallustium haud raro legitur hac sign.

=

Remigium remiges Ann. 14, 39 naves in littore remigiumque in iis amiserat; 16,2 dantur triremes et delectum remigium 3, 1 non alacri, ut adsolet, remigio, sed cunctis ad tristitiam compositis. Cf. obsidium suo loco.

1

10

Abstracta

Clientelae, servitium clientes, servi Ann. 14, 61 vitam ipsam in extremum adductam a clientelis et servitiis Octaviae; 12, 36 incedentibus regiis clientelis; 13, 37 Tiridates super proprias clientelas ope Vologesi — adjutus. Cf. Cic. Fam. 15, 4; Vell. 2, 29.

Exsilium exsul Hist. 1, 2 plenum exsiliis mare.

=

Antiquitas antiqui Ann. 15, 13 Validam quoque et laudatam antiquitatem, quotiens fortuna contra daret, saluti consuluisse.

=

Consultationes consultores Ann. 16, 14 ventitare ad eum nuntios et consultationes.

Mors mortuus Hist. 2, 45 nec quisquam adeo mali expers, ut non aliquam mortem macreret.

Ingenia homines ingenio insignes, ingenio aliquo praediti Ánn. 1, 1 decora ingenia; Hist. 1, postquam bellatum apud Actium. -magna illa ingenia cessere; Dial. 1 de ingeniis nostris (oratoribus) male existimandum; cp.2 M. Aper et Julius Secundus celeberrima tum ingenia fori nostri; Hist. 2, 92 servilia ingenia; Ann. 14, 49 pavida ingenia; Hist. 3,49 in tali ingenio; Ann. 4, 35 punitis ingeniis gliscit auctoritas; Agric. 9 credunt plerique, militaribus ingeniis (viris) subtilitatem deesse; cp.3 ingenia studiaque oppresseris facilius quam revocaveris; cp. 2 monumenta clarissimorum ingeniorum; Ann. 15, 41 monumenta ingeniorum antiqua. Cf. Curt. 4, 22, 11 Graeci, ut sunt temporaria ingenia, decernunt cet. Vell.2, 36 ingeniorum enumeratio; 1,16. 17. 18.36; Quintil. 10, 1, 118. 122; 3, 7, 18; 1, 6, 32; Plin. Ep. 6, 21; 7, 6 et sic saepius apud hujus aevi scriptores, sed etiam apud priores Ter. Andr. 1, 1, 66 qui cum ingeniis conflictatur ejusmodi; Sall. Cat. 8 praeclara ingenia; cp. 51 in magna civitate multa et varia ingenia sunt; Liv. 1, 46 duo violenta ingenia; 2, 43 adeo excellentibus ingeniis citius defuerit ars cet; 22,43 ut transfugia impeditiora levibus ingeniis essent; 28, 27 adsueram militaribus ingeniis; 40, 47 epotis primis poculis iterum poposcerunt (legati Celtiberorum), magno risu circumstantium in tam rudibus et moris omnis ignaris ingeniis. V. ingenium. Cf. etiam Sen. ad Helv. 17 maximum adhuc- solatium tuum tacueram, sororem tuam, illud fidelissimum pectus tibi illum animum omnibus nobis maternum.

Locum exprimunt perfugium, exsilium, secretum: Ann. 3, 62 uti Dianae Leucophrynae perfugium in