VITA HORATII.

I. SUETONII.

HORATIUS FLACCUS, Venusinus, patre (ut ipse tradit) 1 ertinoa, et exactionum coactore; ut vero creditum salsamentario, quum illi quidam in altercatione probrasset, "Quotiens ego vidi patrem tuum cubito emungentem?" Bello Philippensi, excitus a Marco 2 uto imperatore, tribunus militum meruit; victisque rtibus, venia impetrata, scriptum quæstorium comravit: ac primo Mæcenati, deinde Augusto insinuus, non mediocrem in amborum amicitia locum tenuit. ecenas quantopere eum dilexerit, satis monstratur 3 epigrammate, ubi inquit:

"Ni te visceribus meis, Horati,

Plus jam diligo, tu tuum sodalem
Hinnulo videas strigosiorem."

d multo magis extremis, tali ad Augustum elogio: Horatii Flacci, ut mei, memor esto.' Augustus ei 4 istolarum officium obtulit, ut hoc ad Mæcenatem ripto significat: "Ante ipse scribendis epistolis aicorum sufficiebam: nunc occupatissimus, et infirus, Horatium nostrum a te cupio abducere. Veniet go ab ista parasitica mensa ad hanc regiam, et nos scribendis epistolis juvabit." Ac ne recusanti qui- 5 m aut succensuit quicquam, aut amicitiam suam

a Sat. i. 6. 6, 45, 46; Epist. i. 20. 20.

6 ingerere desiit. Exstant epistolæ, ex quibus, argu
menti gratia, pauca subjeci: "Sume tibi aliquid juris
apud me, tanquam si convictor mihi fueris: recte
enim, et non temere feceris; quoniam id usus mihi
tecum esse volui, si per valetudinem tuam fieri possit."
7 Et rursus: Tui qualem habeam memoriam, poteris
ex Septimio quoque nostro audire: nam incidit, ut
illo coram fieret a me tui mentio. Neque, si tu super-
bus amicitiam nostram sprevisti, ideo nos quoque ar
8 pavovμer." Præterea, sæpe, inter alios jocos "pu-
rissimum penem," et "homuncionem lepidissimum,"
appellat unaque et altera liberalitate locupletavit
9 Scripta quidem ejus usque adeo probavit, mansuraque
perpetuo opinatus est, ut non modo "Seculare Car
men" componendum injunxerit, sed et Vindelicam
victoriam Tiberii Drusique privignorum; eumque
coëgerit, propter hoc, tribus Carminum libris ex longo
intervallo quartum addere: post Sermones quoque
lectos, nullam sui mentionem habitam ita sit questus
"Irasci me tibi scito, quod non in plerisque ejusmodi
scriptis mecum potissimum loquaris. An vereris, ne
apud posteros tibi infame sit, quod videaris familiaris
10 nobis esse?" Expressitque eclogam, cujus initium est,
"Cum tot sustineas et tanta negotia solus,
Res Italas armis tuteris, moribus ornes,

Legibus emendes; in publica commoda peccem,
Si longo sermone morer tua tempora, Cæsar b."

11 Horatius habitu corporis brevis fuit, atque obesus qualis a se ipso et in Satiris describitur, et ab Au gusto hac epistola: "Pertulit ad me Dionysius libel lum tuum, quem ego, ut accusem te, quantuluscunque est, boni consulo. Vereri autem mihi videris, ne ma jores libelli tui sint, quam ipse es. Sed, si tibi statura

Epist. ii. 1.

• Sat. ii. 3. 309: cf. Epist. i. 20. 24.

eest, corpusculum non deest. Itaque licebit in sexriolo scribas: quum circuitus voluminis tui sit oукwOTATOS, sicut est ventriculi tui." Ad res Venereas in- 12 emperantior traditur; [nam speculato cubiculo scorta icitur habuisse disposita, ut, quocunque respexisset, i ei imago coitus referretur.] Vixit plurimum in 13 ecessu ruris sui Sabini aut Tiburtini: domusque ejus stenditur circa Tiburni luculum. Venerunt in manus 14 leas et Elegi sub ejus titulo, et Epistola prosa oratione uasi commendantis se Mæcenati: sed utraque falsa uto; nam Elegi vulgares, Epistola etiam obscura: uo vitio minime tenebatur. Natus est sexto Idus 15 ecembres, Lucio Cotta et Lucio Torquato consubus d.

Decessit quinto Kalendas Decembres, Caio 16 Larcio Censorino et Caio Asinio Gallo consulibus, ost septimum et quinquagesimum annum, hærede ugusto palam nuncupato, quum, urgente vi valetudiis, non sufficeret ad obsignandas testamenti tabulas. lumatus et conditus est extremis Esquiliis, juxta 17 Iæcenatis tumulum.

2. ANONYMI.

Quintus Horatius Flaccus, libertino patre natus in 1 Apulia, cum parente in Sabinos commigravit. Quem 2 um pater puerum Romam misisset in ludum litteraium, parcissimis eruditus impensis, angustias patris icit ingenio, coluitque adolescens Brutum, sub quo triunus militum civili bello militavit: captusque a Cæsare post multum tempus, beneficio Mæcenatis non solum servatus, sed etiam in amicitiam receptus est; quapropter Mæcenati et Augusto in omnibus scriptis suis veneabiliter assurgit. Scripsit autem Carminum lib. iv., 3

A. U. C. 689; A. C. 65; cf. Hor. Carm. iii. 21. 1; Epod. 13. 6 ; Epist. i. 20. 27. A. U. C. 746; A. C. 8.

Epodon i., Carmen Seculare, Sermonum lib. ii., Ep 4 tolarum ii., De Arte Poëtica i. Commentati sunt in illu Porphyrion, Modestus, Helenius Acron: omnium aute optime Acron.

3. ANONYMI.

1 Quintus Horatius Flaccus poëta fuit lyricus et satir cus patria Venusinus, dicente Juvenale Satira prima:

"Hæc ego non credam Venusina digna lucerna ?"

2 Fuitque natus patre libertino, cujus rei testimoniu hoc in Epistolis eximium esse videmus:

"Me libertino natum patre, et in tenui re
Majores pennas nido extendisse loqueris;

Ut quantum generi demas, virtutibus addas.”

3 Statura fuit brevi, obeso corpore et oculis lippis: hir

ipse:

"Corporis exigui, præcanum, solibus aptum,
Irasci celerem, tamen ut placabilis essem

et ipse:

h"

"Nam vigilare malum crudis et ludere lippisi." 4 Hunc pater in tenera ætate Romam misit in ludum li 5 terarum. Deinde, cum jam litteris liberalibus eruditu esset, Athenas philosophiæ causa se contulit; et cur doctissimus evasisset, familiaritatem M. Bruti occisori Cæsaris adeptus est, factusque ab illo tribunus mil 6 tum contra Marcum Antonium et Augustum. Sed vict Bruto ex bello aufugit, ipso dicente in Odis :

"Tecum Philippos et celerem fugam
Sensi, relicta non bene parmula!”

et ibidem:

"Sed me per hostem (sic) Mercurius celer
Denso paventem sustulit aëre."

7, 8 Cui deinde Augustus Mæcenatis gratia indulsit. Ide Horatius in omnibus operibus Mæcenati venerabilite assurgit in Carminibus:

h Epist. i. 20. 24.

ii. 7. 9, 13.

"Mæcenas, atavis edite regibus,

O et præsidium et dulce decus meum."

a Epodo:

"Ibis Liburnis inter alta navium,

Amice, propugnacula 1."

1 Sermonibus:

"Qui fit, Mæcenas, ut nemo, quam sibi sortem
Seu ratio dederit m," &c.

1 Epistolis:

"Prima dicte mihi, summa dicende Camana"." antus enim fuit apud Mæcenatem, ut simul cum eo in lec- 9 ica portaretur. Habuit Virgilium inter carissimos amicos: 10 am illi poëtæ simul eosdem amicos et inimicos habebant. uit etiam amicissimus Ovidius, quem ad poëticam con- 11 ertit artem, cum pater eum ad defendendas causas et hetoricam disciplinam lucri gratia adhortaretur amplecendam. Et cum divitias optimis suis studiis cumulasset, 12 andem Romæ moriens anno ætatis suæ 57, cum Mæceate, qui ante eum moriebatur, sepultus est omni maxima ompa juxta tumulum ejusdem. Et Augustum Cæsarem 13 erum omnium suarum heredem instituit. Carminum 14 uorum elimator fuit Tharsus (tersus ?) ille poëta et Tiallus. Scripsit Carminum libros quatuor; Epodon insu- 15 er [unum et Carmen Seculare; De Arte Poëtica librum num; Satirarum duos, Epistolarum totidem. Et illos 16 bros Epistolarum in matura ejus ætate et consummata mni sententiarum peritia edidit. Ob id hoc opus osten- 17 it, elimatius quo nihil inter opera sua legi potest, quid eram voluptatem et utilitatem afferat. Ex media enim 18 hilosophia et sectis omnium philosophorum Athenienlum copiose elegantissimas sententias morales in medium d communem utilitatem affert. In jocis enim lepidis- 19 imus est, in arte vero perfecte eruditus; in reprehenlone gravis; in quotidiano vero sermone tam urbanus t aptus in omnibus partibus, ut nihil addi possit, vel eprehensione dignum inveniri.

ki. 1. 1.

1 1. 1.

in i. 1. 1.

n i. 1. 1.