Eripuit voluerisque Fati

Tardavit alas, quum populus frequens
Lætum theatris ter crepuit sonum:
Me truncus illapsus cerebro
Sustulerat, nisi Faunus ictum
Dextra levasset, Mercurialium
Custos virorum. Reddere victimas
Edemque votivam memento:
Nos humilem feriemus agnam.

CARMEN XVIII.

30

DE CONTINENTIA QUA PAUPERTATEM SUAM DIVITIIS

PRÆFERT.

NON ebur neque aureum

Mea renidet in domo lacunar,

Non trabes Hymettiæ

Premunt columnas ultima recisas

Africa, neque Attali

Ignotus heres regiam occupavi,

Nec Laconicas mihi

Trahunt honestæ purpuras clientæ.

At fides et ingenî

Benigna vena est, pauperemque dives
Me petit: nihil supra

Deos lacesso, nec potentem amicum

Largiora flagito,

Satis beatus unicis Sabinis.

Truditur dies die,

Novæque pergunt interire Lunæ.

Tu secanda marmora

Locas sub ipsum funus, et sepulchri
Immemor struis domos

Marisque Baiis obstrepentis urges
Summovere litora,

Parum locuples continente ripa.

Herum. Quid ultra tendis? Æque tellus

Pauperi recluditur

Regumque pueris, nec satelles Orci

Callidum Promethea

30

Revexit auro captus.

Hic superbum

Tantalum atque Tantali

Genus coërcet; hic levare functum

Pauperem laboribus

Vocatus atque non vocatus audit.

40

CARMEN XIX.-AD LIBERUM PATREM.

BACCHUM in remotis carmina rupibus
Vidi docentem, credite posteri,
Nymphasque discentes et aures
Capripedum Satyrorum acutas.
Euoe, recenti mens trepidat metu,
Plenoque Bacchi pectore turbidum
Lætatur. Euoe, parce Liber,
Parce, gravi metuende thyrso.
Fas pervicaces est mihi Thyiadas
Vinique fontem, lactis et uberes
Cantare rivos atque truncis
Lapsa cavis iterare mella,
Fas et beatæ conjugis additum
Stellis honorem, tectaque Penthei
Disjecta non leni ruina,

Thracis et exitium Lycurgi.

10

Tu flectis amnes, tu mare barbarum,
Tu separatis uvidus in jugis
Nodo coërces viperino

Bistonidum sine fraude crines:

Tu, quum parentis regna per arduum
Cohors Gigantum scanderet impia,
Rhætum retorsisti leonis

Unguibus horribilique mala;
Quamquam choreis aptior et jocis
Ludoque dictus non sat idoneus
Pugnæ ferebaris: sed idem
Pacis eras mediusque belli.
Te vidit insons Cerberus aureo
Cornu decorum, leniter atterens
Caudam et recedentis trilingui
Ore pedes tetigitque crura.

HOR.

CARMEN XX.-AD MÆCENATEM.

NON usitata nec tenui ferar
Penna biformis per liquidum æthera
Vates, neque in terris morabor
Longius invidiaque major

Urbes relinquam. Non ego pauperum
Sanguis parentum, non ego, quem vocas,
Dilecte, Mæcenas, obibo,

Nec Stygia cohibebor unda.

Jam jam residunt cruribus asperæ
Pelles et album mutor in alitem
Superne, nascunturque leves

Þer digitos humerosque plumæ.

Jam Dædaleo ocior Icaro
Visam gementis litora Bospori
Syrtesque Gætulas canorus
Ales Hyperboreosque campos.

E

10

Me Colchus et qui dissimulat metum
Marsæ cohortis Dacus et ultimi
Noscent Geloni, me peritus

Discet Iber Rhodanique potor.
Absint inani funere neniæ
Luctusque turpes et querimoniæ;
Compesce clamorem ac sepulchri
Mitte supervacuos honores.

Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER TERTIUS.

CARMEN I. AD CHORUM VIRGINUM ET PUERORUM.

ODI profanum vulgus et arceo;
Favete linguis: carmina non prius
Audita Musarum sacerdos
Virginibus puerisque canto.

Regum timendorum in proprios greges,
Reges in ipsos imperium est Jovis
Clari Giganteo triumpho,

Cuncta supercilio moventis.
Est, ut viro vir latius ordinet
Arbusta sulcis, hic generosior
Descendat in Campum petitor,
Moribus hic meliorque fama
Contendat, illi turba clientium
Sit major: æqua lege Necessitas
Sortitur insignes et imos;

Omne capax movet urna nomen.
Destrictus ensis cui super impia
Cervice pendet, non Sicula dapes
Dulcem elaborabunt saporem,

Non avium citharæque cantus

10

20

Somnum reducent. Somnus agrestium
Lenis virorum non humiles domos