τα. πρόδοτος δὲ μόνα σαλεύει
Ἠλέκτρα, τὸν ἀεὶ πατρὸς
Δειλαία στενάχουσ', ὅπως
4 πάνδυρτος ἀηδών,

Οὔτε τι τοῦ θανεῖν προμη‐
θὴς τό τε μὴ βλέπειν ἑτοί
μα διδύμαν ἑλοῦσ ̓ Ερι-

νύν. τίς ἂν εὔπατρις ὧδε βλάστοι;

(b) Strophes of an anapaestic principal rhythm.

Aesch. Prom. 545-552; 553-560.

1

στρ. Φέρ' ὅπως ἄχαρις

Χάρις, ὦ φίλος, εἰπὲ, ποῦ τίς ἀλκά;
Τίς ἐφαμερίων ἄρηξις; οὐδ ̓ ἐδέρχθης
Ολιγοδρανίαν ἄκικυν,

Ἰσόνειρον, ᾗ τὸ φωτῶν

Αλαόν

Οὔποτε τὰν Διὸς ἁρμονίαν θνατῶν παρεξίασι βουλαί.

ἀντ. Ἔμαθον τάδε σὰς

Προσιδοῦσ ̓ ὀλοὰς τύχας, Προμηθεῦ.

Τὸ διαμφίδιον δέ μοι μέλος προςέπτα

Τόδ ̓ ἐκεῖνό θ' ὅτ ̓ ἀμφὶ λουτρὰ

Καὶ λέχος σὸν ὑμεναίουν

Πότατι γάμων, ὅτε τὰν ὁμοπάτριον

Εδνοις άγαγες Ἡσιόναν πιθὼν δάμαρτα κοινόλεκτρον.

III. Cretic Choral Songs.

Aesch. Eum. 321-333; 334-346.

στρ. Μᾶτερ ἅ μ' ἔτικτες, ὦ μᾶτερ,

Νυξ, ἀλαοῖσι καὶ δεδορκόσιν ποινᾶν,

Κλῦθ ̓. ὁ Λατοῖς γὰρ ινίς μ' ἄτιμον τίθησιν,

Τόνδ' ἀφαιρούμενος πτώκα, ματρῷον ἅγνισμα κύριον

φόνου.

Ἐπὶ δὲ τῷ τεθυμένῳ

Τόδε μέλος, παρακοπα, παραφορὰ φρενοδαλής,

Ὕμνος ἐξ Ἐρινύων

Δέσμιος φρενῶν, ἀφορμικτος, αὐονὰ βροτοῖς.

ἀντ. Τοῦτο γὰρ λάχος διανταία

Μοῖρ ̓ ἐπέκλωσεν ἐμπέδως ἔχειν, θνατῶν

Τοῖσιν αὐτουργίαι ξυμπέσωσιν μάταιοι,

Τοῖς ὁμαρτεῖν, ὄφρ ̓ ἂν γᾶν ὑπέλθῃ. θανών δ ̓ οὐκ ἄγαν ἐλεύθερος.

Ἐπὶ δὲ τῷ τεθυμένῳ

Τόδε μέλος, παρακοπὰ, παραφορὰ φρενοδαλής,
Ὕμνος ἐξ Ἐρινύων

Δέσμιος φρενῶν, ἀφορμικτος, αὐονὰ βροτοῖς.

στρ. Ιδεθ ̓ ὅπη προνέμεται

Τὸ δυσέριστον αἷμα φυσῶν "Αρης.
Βεβᾶσιν ἄρτι δωμάτων ὑπόστεγοι
Μετάδρομοι κακῶν πανουργημάτων
"Αφυκτοι κύνες,

Ὥστ ̓ οὐ μακρὰν ἔτ ̓ ἀμμένει
Τοὐμὸν φρενῶν ὄνειρον αἰωρούμενον.

ἀντ. Παράγεται γὰρ ἐνέρων

Δολιόπους ἀρωγὸς εἴσω στέγας,
Αρχαιόπλουτα πατρὸς εἰς ἑδώλια,
Νεοκόνητον αἷμα χειροῖν ἔχων·

Ὁ Μαίας δὲ παῖς

Ἑρμῆς σφ ̓ ἄγει δόλον σκότῳ

Κρύψας πρὸς αὐτὸ τέρμα, κοὐκ ἔτ ̓ ἀμμένει.

IV. Choriambic-ionic Choral Songs.
(a) Strophes of a choriambic principal rhythm.

Soph. Ant. 944-954; 955-965.

X

στρ. Ἔτλα καὶ Δανάας οὐράνιον φῶς Αλλάξαι δέμας ἐν χαλκοδέτοις

Αὐλαῖς· κρυπτομένα δ ̓ ἐν τυμβήρει θαλάμῳ κατεζεύχθη

Καίτοι καὶ γενεᾷ τίμιος, ὦ παῖ παῖ,

Καὶ Ζηνὸς ταμιεύεσκε γονὰς χρυσορύτους.

Αλλ' ἡ μοιριδία τις δύνασις δεινά·

Οὔτ ̓ ἄν νιν ὄμβρος οὔτ ̓ "Αρης,

Οὐ πύργος, οὐχ ἁλίκτυποι κελαιναὶ

Νᾶες ἐκφύγοιεν.

ἀντ. Ζεύχθη δ ̓ ὀξυχόλοις παῖς ὁ Δρύαντος,

Ἠδωνῶν βασιλεὺς, κερτομίοις

Οργαῖς, ἐκ Διονύσου πετρώδει κατάφρακτος ἐν δεσμῷ.

Οὕτω τας μανίας δεινὸν ἀποστάζει

Ανθηρόν τε μένος. κεῖνος ἐπέγνω μανίαις

Ψαύων τὸν θεὸν ἐν κερτομίοις γλώσσαις.