Page images
PDF
EPUB

ODE XIV.

NEREI VATICINIUM DE EXCIDIO

TROJAE.

PAstor

Astor cum traheret per freta navibus.

Idaeis Helenen perfidus hospitam ;

Ingrato celeris obruit otio

Ventos, ut caneret fera

Nereus fata. Mala ducis avi domum,
Quam multo repetet Graecia milite,
Conjurata tuas rumpere nuptias,
Et regnum Priami vetus.

Eheu, quantus equis, quantus adest viris Sudor! quanta moves funera Dardanae Genti! jam galeam Pallas et aegida Currusque et rabiem parat.

Nequidquam Veneris praesidio ferox Pectes caesariem, grataque feminis Inbelli cithara carmina divides:

Nequidquam thalamo gravis

ODE XIV.

VATICINIO DA DESTRUIÇÃO DE TROYA,

POR NEREO.

Qu

Uando por mar levava em náos Ideas.

O pérfido Pastor a hóspeda Helena,

Prendeo em ocio ingrato os ventos rápidos,
Por cantar feros fados,

Nereo. Em hora má a casa levas,
Quem Crecia buscará com tropa immensa,
Conjurada em romper teus esposorios,
E o Reino antigo a Priamo.

Ai já quanto suor cobre os cavallos! Quanto os homens! ai quantas mortes causas A' gente de Dardania? Já prepara

O elmo, a egide, e os carros,

E a furia Pallas. Tu em balde ufano Co' soccorro de Venus a melena

Pentĉas, e repartes gratos versos

Co' a imbelle lyra ás damas:

[ocr errors]

Hastas et calami spicula Gnossii Vitabis, strepitumque, et celerem sequi Ajacem tamen, heu serus, adulteros Crinis pulvere collines.

Non Laërtiaden, exitium tuae Gentis, non Pylium Nestora respicis ? Urguent inpavidi te Salaminius

Teucerque, et Sthenelus seiens

Pugnae sive opus est imperitare equis,
Non auriga piger. Merionen quoque
Nosces. ecce furit te reperire atrox
Tydides melior patre:

Quem tu, cervus uti vallis in altera
Visum parte lupum graminis inmemor,
Sullimi fugies mollis anhelitu,
Non sic pollicitus tuae.

Iracunda diem proferet Ilio
Matronisque Phrygum classis Achillei.
Post certas hiemes uret Achaicus

Ignis Pergameas domos. (1)

(1) Ignis Pergameas, e não Ignis Iliacas, lição, que Lorit de Glaris e Pulman achárão em mui antigos Mss. e Cuningam introduzio no Texto, a quem seguio Sanadon; a qual salva o defeito da irregularidade do verso Glyconio, que se acha na lição vulgar, lendo-se Ignis Iliacas.

Em balde as lanças a teu leito infestas
Fugirás, e os farpões da Gnosia frecha,
E o estrondo, e Ayax em correr veloce :
Ai! tarde a grenha adultera

Has de manchar no pó. Não vês a Ulysses De tua gente estrago, e o Nestor Pylio? A ti o Salaminio Teucro impávido, A ti te segue Sthénelo,

Sabedôr na peleja, ou destro auriga, Se quer regêr cavallos: tambem Mérion Verás; melhor que o pai atroz Tydides Por te encontrar eis arde :

Delle, qual cervo, vendo o lobo n'outra Parte do valle, a relva esquece, fraco Com alto arquejo fugirás, bem que isto Não prometteste á túa.

Alargará a Ilio, e ás Madres Phrygias
De Achilles a iracunda armada os dias ;
Passados annos queimará de Pérgamo
O Grego fogo as casas.

ODE XV.

PALIN O DI A.

[ocr errors]

Matre pulchra filia pulchrior,

Quem criminosis cumque voles modum
Pones iambis; sive flamma,

Sive mari libet Hadriano.

Non Dindymene, non adytis quatit.
Mentem sacerdotum incola Pythius,
Non Liber aeque, non acuta

(1) Si geminant Corybantes aera,

Tristes ut irae: quas neque Noricus.
Deterret ensis, nec mare naufragum
Nec saevus ignis, nec tremendo
Juppiter ipse ruens tumultu.

e

(1) Assim lêm Bentlei, Cuningam, Sanadon, Sivry, e antes de todos elles Rodeille, a quem se deve esta emenda vulgarmente se lê Sic geminant; o que embaraça a construcção, e não faz bom sentido.

:

« PreviousContinue »