exposes to ridicule, disgraces II 159. x 31. Sen. de prov. 5 nullo modo magis potest deus concupita traducere, quam si illa ad turpissimos defert, ab optimis abigit. id. q. n. vir 31 § 5 quotidie comminiscimur, per quae virilitati fiat iniuria aut traducatur, quia non potest exui. id. de ben. 11 17 § 5 malignis lusoribus propositum est collusorem traducere. ib. IV 32 § 3 hic corpore deformis est, aspectu foedus et ornamenta sua traducturus.

VENENI I 70-2 n. add Plin. xXIX § 20 of the medical profession quid enim venenorum fertilius aut unde plures testamentorum insidiae? with 1 72 cf. Ov. m. 1 444 effuso per vulnera nigra veneno. ib. II 198 nigri... veneni. Quintil. v 9 § 1 among inartificialia signa reckons livor. vII 2 § 13 cum quaerimus de ambiguis signis cruditatis et veneni. Apul. m. 11 27-30 a husband poisoned by a wife.

FRANGENDA IMAGINE the statues and other memorials of great criminals were destroyed by public authority x 58 seq. n.

19 CERAE 1 n. vi 163. ceras. id. amor. I 8

65

Ov. f. 1 591 dispositas generosa per atria veteres... cerae. Marquardt v 1 246. 20 ATRIA 8 n. Mart. IV 40 1 atria Pisonum stabant cum stemmate toto. Suet. Galb. cited 5 n. VM. v 8 § 3 videbat enim se in eo atrio consedisse, in quo Imperiosi illius Torquati severitate conspicua imago posita erat, prudentissimoque viro succurrebat effigies maiorum cum titulis suis idcirco in prima aedium parte poni solere, ut eorum virtutes posteri non solum legerent sed etiam imitarentur. Sen. ad Polyb. 33 § 3. O. Müller Etr. 1 254 seq. Marquardt Iv 33.

NOBILITAS UNICA VIRTUS

Stob. f. LXXXVI 17 ἐγὼ δὲ μίαν εὐγένειαν ἀρετὴν οἶδα. Εurip. ib. 1 ὁ μὲν γὰρ ἐσθλὸς εὐγενὴς ἔμοιγ' ἀνήρ· | ὁ δ ̓ οὐ δίκαιος, κἂν ἀμείνονος πατρὸς | Ζηνὸς πεφύκῃ, δυσγενὴς εἶναι δοκεῖ. Epich. or Menand. ib. 6 ὃς ἂν εὖ γεγονώς ῇ τῇ φύσει πρὸς ταγαθά, | κἂν Αἰθίοψ ᾖ, μῆτερ, ἐστὶν εὐγενής. [ Σκύθης τις ὄλεθρος, ὁ δ ̓ ̓Ανάχαρσις οὐ Σκύθης. Sen. ep. 44 e.g. § 4 quis ergo generosus? ad virtutem bene a natura compositus. Cic. in Non. vetustiscere cum enim nobilitas nihil aliud sit, nisi cognita virtus. Tullus Hostilius in DH. Irr 11 οὐ γὰρ ἐν ἄλλῳ τινὶ τὴν ἀνθρωπίνην εὐγένειαν ὑπάρχειν νομίζομεν, ἀλλ' ἐν ἀρετῇ. ind. Philo virtus.

21 PAULUS such as the conqueror of Perseus at Pydna, B. c. 168 II 146. On the Aemilii see 9. 192. VII 124. Sil. VIII 293-7 genus admotum superis summumque per altos | attingebat avos caelum etc.

COSSUS III 184. Such as Ser. Cornelius Cossus, who won the spolia opima from Lar Tolumnius king of Veii B. C.. 437.

DRUSUS 40. such as the stepson of Augustus Hor. c. iv 4.

MORIBUS XIV 52. 22 HOS i. e. mores. 'Rank virtue above high birth, and let it take precedence even of the fasces when you are consul. Plin. ep. v 17 § 6 mireque cupio ne nobiles nostri nihil in domibus suis pulchrum nisi imagines habeant, quae nunc mihi hos adulescentes tacite laudare adhortari et, quod amborum gloriae satis magnum est, agnoscere videntur. 23 VIRGAS 136.

24 DEBES my first demand upon you is etc.

ANIMI BONA VM. VII 5 § 3 nobilitatis splendore et animi bonis. Burm. on Petron. 75 p. 486. SANCTUS 127. On the constr. 26 PROCEREM

cf. 111 400 n. Ramshorn 855 n. Charisius (1 p. 93 16) and Servius (on Aen. 1 740. Ix 309) observe that this noun has no nom. or voc. sing. other grammarians reckon it among pluralia tantum. Capitolinus however uses procer, and Paulinus of Nola

:

proceris Gesner. Neue Formenlehre 548. cf. infra 47 n. GAETULICE Cossus Cornelius Lentulus cos. B. c. 1: afterwards Flor. Ir 31-IV 12 § 40 Gaetulos accolas Syrtium Cosso duce compescuit [Augustus]: unde illi Gaetulici nomen. Vell. II 116 § 2 quem honorem [triumphalia]. ... Passienus et Cossus, viri quibusdam diversis virtutibus celebres, in Africa meruerant. sed Cossus victoriae testimonium etiam in cognomen filii contulit, adulescentis in omnium virtutum exempla geniti. Tac. an. Iv 44. 27 SILANUS

supply es. Silanus was a cognomen of the Iunia gens. Tac. an. III 24 illustrium domuum adversa... solacio affecit. D. Silanus Iuniae familiae redditus. ib. xvi 7 fin.

...

28 CONTINGIS Said of good fortune, accidere being used to denote misfortunes M. Sen. contr. 31 § 4 p. 306 5 solebas semper optare, ut contingeret tibi filium habere meliorem. Sen. ep. 110 § 3 scis plura mala contingere nobis quam accidere. quotiens enim felicitatis causa et initium fuit, quod calamitas vocabatur! id. ad Polyb. 29 § 5. Flor. cited 250 n. Ov. met. x1 268. Phaedr. Iv 24 9. Mart. 1 99 16—7 optamus tibi miliens, Calene. | hoc si contigerit, fame peribis. XII 6 1. Plin. pan. 24 § 3 ambulas inter nos, non quasi contingas i. e. you do not expect us to regard your familiar presence among us as a special blessing, vouchsafed by the gods. 29 EXCLAMARE LIBET Sen. q. n. III pr. § 3 libet igitur mihi exclamare illum poetae incliti versum. Stat. s. IV 6 39 tamen exclamare libebit. Mart. II 75 9 exclamare libet crudelis, perfide, praedo' etc. Boeth. cons. I pros. 4 ad fin. itaque libet exclamare o stelliferi conditor orbis etc. OSIRI VI 534. schol. h. 1. 'why should I speak' asks Athenagoras 19 'of Osiris, οὗ σφαγέντος ὑπὸ Τυφῶνος τοῦ ἀδελφοῦ, . . ἡ Ἶσις ζητοῦσα τὰ μέλη καὶ εὑροῦσα ἤσκησεν εἰς ταφήν· ἢ ταφὴ ἕως νῦν Οσιριακὴ καλεῖται, . . . τὰ γὰρ στοιχεῖα καὶ τὰ μόρια αὐτῶν θεοποιοῦσιν, ἄλλοτε ἄλλα ὀνόματα αὐτοῖς τι θέμενοι. τὴν μὲν τοῦ σίτου σπορὰν Όσιριν [supply καλοῦντες], ὅθεν, φασί, μυστικῶς ἐπὶ τῇ ἀνευρέσει τῶν μελῶν ἢ τῶν καρπῶν ἐπιλεχθῆναι τῇ Ἴσιδι, εὑρήκαμεν, συγχαίρομεν. So when Claudius arrived in Tartarus Sen. lud. de morte Cl. 13 § 4 cum plausu procedunt cantantes evρýкαμεν, συγχαίρομεν. Minuc. Fel. 22 Isis perditum filium [i.e. Osirim] cum Cynocephalo [Anubi] suo et calvis sacerdotibus luget plangit inquirit, et Isiaci miseri caedunt pectora et dolorem infelicissimae matris imitantur: mox invento parvulo gaudet Isis, exultant sacerdotes, Cynocephalus inventor gloriatur, nec desinunt annis om. nibus vel perdere quod inveniunt, vel invenire quod perdunt. nonne ridiculum est vel lugere quod colas vel colere quod lugeas? haec tamen Aegyptia quondam nunc et sacra Romana sunt. Lact. I 21. Aug. civ. D. vI 10 § 2 cum in sacris Aegyptiis Osirim lugeri perditum, mox autem inventum magno esse gaudio derisisset [Seneca], cum perditio eius inventioque fingatur, dolor tamen ille atque laetitia ab eis, qui nihil perdiderunt invenerunt, veraciter exprimatur, huic tamen' inquit furori certum tempus est tolerabile est, semel in anno insanire'. Plut. Is. et Os. 39 Tỷ δ ̓ ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα νυκτὸς ἐπὶ θάλασσαν κάτεισι. καὶ τὴν ἱερὰν κίστην οἱ στο λισταὶ καὶ οἱ ἱερεῖς ἐκφέρουσι χρυσοῦν ἐντὸς ἔχουσαν κιβώτιον, εἰς ὃ ποτίμου λαβόντες ὕδατος ἐγχέουσι, καὶ γίνεται κραυγὴ τῶν παρόντων, ὡς evρημévov тоû Doípidos. Tert. adv. Marc. 1 13 sic et Osiris quod semper sepelitur et quaeritur et cum gaudio invenitur, reciprocarum frugum et vividorum elementorum et recidivi anni fidem argumentantur. Iul. Firmic. Matern. 2 Typhon husband of Isis, learning that

...

she lived in incest with her brother Osiris, slew him, and threw his limbs piecemeal on the banks of the Nile. Isis took with her a hunter Anubis, who is represented with a dog's head, because he tracked the remains by the help of hounds. sic inventum Osirim Isis tradidit sepulturae... in adytis habent idolum Osiridis sepultum : hoc annuis luctibus plangunt, radunt capita, ut miserandum casum regis sui turpitudine dehonestati defleant capitis, tundunt pectus, lacerant lacertos, veterum vulnerum resecant cicatrices, ut annuis luctibus in animis eorum funestae ac miserandae necis exitium renascatur. et cum haec certis diebus fecerint, tunc fingunt se lacerati corporis reliquias quaerere et, cum invenerint, quasi sopitis luctibus gaudent. The rationalistic interpretation was Osiris is seed [Plut. Is. et Os. 33. Eus. praep. II 1. III 12. Suid. dóyua], Isis earth, Typhon heat, the death of Osiris the sowing of the seed, his discovery the new growth of spring. o miser homo ! invenisse te nescio quid gaudes, cum animam tuam ex istis sacris per annos singulos perdas. nihil illic invenis, nisi simulacrum, quod ipse posuisti, nisi quod iterum aut quaeras aut lugeas. quaere potius spem salutis. et, cum veram viam salutis inveneris, gaude et tunc erecta sermonis libertate proclama eВрýκαμev, ovyxalpoμev. Herod. III 27. Namatian. 1 373—6. cf. the finding of Adonis and Attis and Horus.

...

30 GENEROSUM etc. Marius in Sall. Iug. 85 §§ 14-16 contemnunt novitatem meam, ego illorum ignaviam; mihi fortuna, illis probra obiectantur. quamquam ego naturam unam et communem omnium existumo, sed fortissimum quemque generosissimum. ac si iam ex patribus Albini

aut Bestiae quaeri posset, mene an illos ex se gigni maluerint, quid responsuros creditis, nisi sese liberos quam optimos voluisse?

Qui etc. obs. the omission of est in a relative sentence. Hor. ep. 11 9 139 cui sic extorta voluptas.

32 NANUM I 35 n. vávvov. the older Latin word was pumilio Gell. xix 13. ib. xvi 7 § 10 nanus is classed among the innovations of Laberius. Dwarfs often formed part of the household of the rich Suet. Tib. 61 annalibus suis vir consularis inseruit frequenti quodam convivio, cui et ipse affuerit, interrogatum eum a quodam nano astante mensae inter copreas. id. Aug. 83 Cas. id. Domit. 4 per omne gladiatorum spectaculum ante pedes ei stabat puerulus coccinatus parvo portentosoque capite, cum quo plurimum fabulabatur, nonnumquam serio. auditus est certe, dum ex eo quaerit, 'ecquid sciret, cur sibi visum esset ordinatione proxima Aegypto praeficere Maecium Rufum.' Prop. v=IV 8 37-42 at a wanton feast Lygdamus ad cyathos.... Nilotes tibicen erat, crotalistria Phidis, |...nanus et ipse suos breviter concretus in artus | iactabat truncas ad cava buxa manus. Hor. s. 1 3 45-7 adpellat.. pater.. pullum, male parvus si cui filius est, ut abortivus fuit olim | Sisyphus, where schol. Cruq. M. Antonio triumviro pumilio fuisse dicitur intra bipedalem staturam, quem ipse Sisyphum appellabat ob ingenii calliditatem. Mart. XIV 212 pumilus. Philodem. Tepi onμeiwv col. 2 3 in Gompertz Hercul. stud. 1 4 among other rarities ὁ γενόμενος ημίπηχυς ἄνθρωπος ἐν ̓Αλεξανδρείᾳ, κεφαλὴν δὲ κολοσσικὴν ἔχων, ἐφ ̓ ἧς ἐσφυροκόπουν, ὃν ἐπεδείκνυον οἱ ταριXeural. also pygmies in Akoris (on the Nile) like those brought by Antonius from Syria. Suet. Aug. 43 until it was forbidden by a decree of the senate Augustus sometimes exhibited Roman knights as stageplayers and gladiators. postea nihil sane praeterquam adulescentulum L. Icium honeste natum exhibuit, tantum ut ostenderet, quod erat bipedali minor, librarum septemdecim ac vocis immensae. Dwarfs with tam

bourines are seen in the antich. d'Ercolan. bronzi rr tav. 91. 92. For other representations, where they generally appear bald Iuv. v 171 n., see O. Jahn archäol. Beiträge 430-4. Friedländer 13 39 seq. Lamprid. Al. Sev. 34 2 nanos et nanas et moriones et vocales exoletos et omnia acroamata et pantomimos populo donavit; qui autem usui non erant, singulis civitatibus putavit alendos singulos, ne gravarentur specie mendicorum. They were sometimes exhibited as gladiators Stat. s. 1 6 57 seq. DCass. LXVII 8 § 4 Fabric. Lucr. Iv 1162 parvula, pumilio. The Sybarites kept dwarfs and had special terms to designate them Ath. xII 518ef éπixwpidξειν δὲ παρ ̓ αὐτοῖς διὰ τὴν τρυφὴν ἀνθρωπάρια μικρὰ τοὺς σκωπαίους, ὡς φησιν ὁ Τίμαιος, τοὺς καλουμένους παρά τισι στίλπωνας. Like the feet of women in China, the bodies of these dwarfs were distorted and stunted by art [Longin.] de subl. 44 § 5 ὥσπερ οὖν (εἴ γε φησὶ τοῦτο πιστόν ἐστιν) ἀκούω, τὰ γλωττόκομα, ἐν οἷς οἱ Πυγμαῖοι, καλούμενοι δὲ νᾶνοι τρέφονται, οὐ μόνον κωλύει τῶν ἐγκεκλεισμένων τὰς αὐξήσεις, ἀλλὰ καὶ συναιρεῖ διὰ τὸν προκείμενον τοῖς σώμασι δεσμόν. οὕτως ἅπασαν δούλειαν, κἂν ᾖ δικαιοτάτη, ψυχῆς γλωττόκομον καὶ κοινὸν δή τις ἀπεφήνατο δεσμωτήριον. The fairies of pantomimes are dwarfed among us by chemical rather than mechanical means. Philostorg. x 11 a Syrian, Antonius, of five cubits and a span, bandylegged: an Egyptian dwarf who imitated partridges in their cage ὁ δὲ Αἰγύπτιος οὕτω κατεβραχύνετο, ὥστε μηδ' ἀχαρίστως τοὺς ἐν τοῖς κλουβοῖς πέρδικας ἐκμιμεῖσθαι καὶ συναθύρειν αὐτῷ πρὸς ἔριν ἐκείνους· τὸ δὲ παραδοξότερον, ὅτι καὶ ἡ φρόνησις ἐνὴν τῷ ἀνθρώπῳ οὐδὲν ὑπὸ τῆς βραχύτητος καταβλαπτομένη. καὶ γὰρ καὶ τὸ φθέγμα οὐκ ἄμουσος ἦν καὶ οἱ λόγοι τοῦ νοῦ παρεῖχον ὁρᾶσθαι τὴν γενναιότητα. XIII 48. Schol. ut si nanum gigantem vocemus. cf. Verg. Aen. Iv 246 seq. Ov. m. IV 630 seq. hic hominum cunctos ingenti corpore praestans | Iapetionides Atlas fuit etc. The names of heroes, Priam, Achilles etc. were sometimes given to slaves Orelli inscr. 2783. Hence Isid. orig. 1 36 24 antiphrasis est sermo e contrario intellegendus, ut.. Parcae et Eumenides Furiae quia nulli parcant vel benefaciant. hoc tropo et nani Atlantes et caeci videntes et vulgo Aethiopes appellantur argentei. cf. Mart. vi 77 7-8 non aliter monstratur Atlas cum compare ginno | quaeque vehit similem belua nigra Libyn.

ATLANTA XI 24.

....

33 AETHIOPEM II 23. VI 600. Such slaves were much used in Rome v 53 n. Jebb's Theophrastus p. 199. In an entertainment given by Nero to Tiridates A.D. 66 none but Ethiopians, men, women and children, were admitted to the theatre DCass. LXIII 3 § 1.

·

PARVAM EXTORTAMQUE V 3 n. 4 n. 46 n. a slave who both as a dwarf and as deformed would fetch a high price. Suet. Aug. 83 Augustus used to amuse himself with the prattling of Syrian and Moorish boys. nam pumilos atque distortos et omnes generis eiusdem, ut ludibria naturae malique ominis abhorrebat.' Quintil. 11 5 § 11 distortis et quocunque modo prodigiosis corporibus apud quosdam maius est pretium, quam iis, quae nihil ex communis habitus bonis perdiderunt. [id.] decl. 298 p. 575 habent hoc quoque deliciae divitum: malunt quaerere omnia contra naturam. gratus est ille debilitate, ille ipsa infelicitate distorti corporis placet. Plut. de curios. 10 p. 520°. Plin. h. n. VII § 34 gignuntur et utriusque sexus quos Hermaphroditos vocamus, olim androgynos vocatos et in prodigiis habitos, nunc vero in deliciis. Pompeius magnus in ornamentis theatri mirabiles fama posuit effigies ob id diligentius magnorum artificum ingeniis elaboratas, inter quas legitur Eutychis a viginti liberis rogo inlata Trallibus enixa xxx partus, Alcippe

elephantum. quamquam id inter ostenta est. ib. §3 74-75 procerissimum hominem aetas nostra divo Claudio principe Gabbaram nomine ex Arabia advectum novem pedum et totidem unciarum vidit. fuere sub divo Augusto semipede addito, quorum corpora eius miraculi gratia in conditorio Sallustianorum adservabantur hortorum; Pusioni et Secundillae erant nomina. eodem praeside minimus homo duos pedes et palmam Conopas nomine in deliciis Iuliae neptis eius fuit, et mulier Andromeda liberta Iuliae Augustae. Manium Maximum et M. Tullium equites Romanos binum cubitorum fuisse auctor est M. Varro, et ipsi vidimus in loculis adservatos. sesquipedales gigni, quosdam longiores, in trimatu inplentes vitae cursum, haud ignotum est. Sen. ep. 47 § 9 ridicula mancipia. Gell. xr 13 § 10 homines insigni deformitate ad facienda ridicula. ib. v 8 § 6 fatua grandi capite. Tac. XII 49 Cappadociae procurator Julius Pelignus, ignavia animi et deridiculo corporis iuxta despiciendus, sed Claudio perquam familiaris, cum privatus olim conversatione scurrarum iners otium oblectaret. Nikol. Dam. in Strab. xv 719 Porus an Indian king sent to Augustus among other presents a man without arms, τόν τε Ερμᾶν, ἀπὸ τῶν ὠμῶν ἀφῃρημένον ἐκ νηπίου τὰς βραχίονας, ὃν καὶ ἡμεῖς εἴδομεν. there was a special market in Rome for these misgrowths, deliciae Plut. mor. 520 ὥσπερ οὖν ἐν Ρώμῃ τινὲς τὰς γραφὰς καὶ τοὺς ἀνδριάντας καὶ νὴ Δία τὰ κάλλη τῶν ὠνίων παίδων καὶ γυναικῶν ἐν μηδενὶ λόγῳ τιθέμενοι, περὶ τὴν τῶν τεράτων ἀγορὰν ἀναστρέφονται, τοὺς ἀκνήμους καὶ τοὺς γαλεάγκωνας καὶ τοὺς τριοφθάλμους καὶ τοὺς στρουθοκεφάλους καταμανθάνοντες καὶ ζητοῦντες, εἴ τι γεγένηται σύμμικτον εἶδος κἀποφώλιον τέρας. ἀλλ ̓ ἐὰν συνεχῶς τις ἐπάγῃ τοῖς τοιούτοις αὐτοὺς θεάμασι, ταχὺ πλησμονὴν καὶ ναυτίαν τὸ πρᾶγμα παρέξει. Clem. Αl. paed. II § 30 ἀλλ ̓ αἴ γε ἀστειότεραι τούτων ὄρνεις Ινδικοὺς καὶ ταῶνας Μηδικοὺς ἐκτρέφουσιν καὶ συνανακλίνονται τοῖς φοξοῖς παίζουσαι, σικίννοις τέρασι γανύμεναι, καὶ τὸν μὲν Θερσίτην ἀκούουσαι γελώσιν, αὐταὶ δὲ πολυτιμήτους ὠνούμεναι Θερσίτας οὐκ ἐπ' ἀνδράσιν ὁμοζύγοις, ἀλλ' ἐπ' ἐκείνοις αὐχοῦσιν, ἃ δὴ ἄχθος ἐστὶ γῆς, καὶ χήραν μὲν παρορῶσι σωφρονοῦσαν Μελιταίου πολλῷ διαφέρουσαν κυνιδίου, καὶ πρεσβύτην παραβλέπουσι δίκαιον, εὐπρεπέστερον, οἶμαι, τέρατος ἀργυρωνήτου.... καὶ εἰς τὰ ἀργυρώνητα ἀνδράποδα σπαθῶσι καὶ διαρριπτοῦσι τὰ χρήματα. Philostr. soph. 1 8 § 4 Favorinus bequeathed to Herodes his books and house and Autolekythus ἦν δ ̓ οὗτος Ἰνδὸς μὲν καὶ ἱκανῶς μέλας, άθυρμα δὲ Ηρώδου τε καὶ Φαβωρίνου ξυμπίνοντας γὰρ αὐτοὺς διῆγεν ἐγκαταμιγνὺς Ινδικοῖς 'Αττικὰ καὶ πεπλανημένῃ τῇ γλώττη βαρβαρίζων. So among the slaves of Nasidienus Hor. s. ir 8 14 fuscus Hydaspes. 34 the daughter of Agenor Hor. c. III 27 25 Europe niveum doloso | credidit tauro latus. Ov. m. II 836 seq. 36 TIGRIS the name of one of Actaeon's hounds Ov. m. III 217. 37 ERGO since a great name is sometimes ironically applied. Plut. qu. conv. 1 1 6 § 2 δάκνουσι μᾶλλον οἱ διὰ τῶν εὐφήμων ὀνειδίζοντες· τοὺς πονηροὺς ̓Αριστείδας καὶ τοὺς δειλοὺς ̓Αχιλλεῖς καλοῦντες· ὃ καὶ τὸ Σοφοκλέους Οἰδίπους ταύτης Κρέων ὁ πιστός, οὐξ ἀρχῆς φίλος. 38 TU Ponticus. CRETICUS II 67. Q. Caecilius Metellus, cons. B.c. 69, in the two following years completed the conquest of Crete, but could not obtain a triumph until B.C. 62. He afterwards received the title Creticus (Flor. 111 7 § 6. Cic. ad Att. × 19 § 2. Vell. II 40 § 5. App. p. 47 27 Bekker ἐθριάμβευσε καὶ Κρητικὸς ἐκλήθη). The nobility of the Metelli appears from the line of Naevius Ascon. in Cic. Verr. act. 1 § 29 fato Metelli Romae fiunt consules. CAMERINUS VII 90. Ser. Sulpicius